Moje róże – moja pasja

Karsibór

Róża wyszperana przez Pana Kazimierza Łakomskiego. rozumiem , że nazwa jej pochodzi od miejsca w którym została znaleziona.

Z pierwszego oglądu wynikałoby, że jest to róża damasceńska , ewentualnie mieszaniec damasceńskiej z / centifolią?/

Kwiaty – różowe z nieco jaśniejszymi zewnętrznymi płatkami, średniej wielkości, średnicy 5 -6 cm, złożone z około 20 płatków. Nie powtarza kwitnienia.

Zapach – pachnąca.

Krzew – luźnej budowy wysokości 150- 200 m. Odporna na choroby, mrozoodporna.Zakłada nieliczne, średniej wielkości owoce.

Liście – jasno zielone, matowe, odporne na choroby grzybowe.

R.arvensis

Fotografie – Museo Giardino Rose Antiche  rok 2018.

Species .

Synonimy – Róża polna, arabica, rosa arvensis ovata, rosa sylvestris czy Rosier des champs a fruits ovoides i szereg innych.

Kwiaty – białe, pojedyncze, średnicy do 5 cm, zakwita w niewielkich kiściach, czas zdarzy się jej powtórzyć kwitnienie. Zakłada  czerwone , kuliste owoce będące dodatkową ozdobą krzewu w drugiej części sezonu.

Zapach – pachnąca.

Krzew – jest to pnącze o pędach dorastających w sprzyjających warunkach do 6 m długości.To jedna z nielicznych, dzikich róż o pnącym pokroju. Jest rośliną szybkorosnącą. Występuje pospolicie w Europie i na północno-zachodnim wybrzeżu Afryki (Maroko), spotyka się ją także w południowej Polsce, gdzie jest jednak rośliną rzadką.Porasta skraje lasów, miedze, zarośla, przydroża.

Liście – pięciolistkowe, świeżozielone, matowe.

W Polsce, znana jest  rosa paulii, będąca krzyżówką r.rugosa i rosa arvensis.

Southampton

Fotografie – Museo Giardino Rose Antiche  rok 2018.

Floribunda

Hodowca – Wyhodowana w firmie Harkness w roku 1971.

Kwiaty – morelowe z żółtymi domieszkami, luźnej budowy, składające się z około 20 – 25 płatków, średnicy około 9 cm.

Zapach – pachnące.

Krzew wysokości około jednego metra, dobrze rozkrzewiający się.

Kariera tej odmiany, dość krótka, ograniczyła się głównie do terenu Anglii .

Liście – ciemno zielone, błyszczące.

Pochodzenie – /Ann Elizabeth x Allgold/ x Yellow Cushion .

Kew Rambler

Fotografie – Museo Giardino Rose Antiche  rok 2018.

Mieszaniec róży soulieana . Czytając The Graham Stuart Thomas Rose Book, znajdziemy na stronie 231 wzmiankę, że z zapisek ogrodnika Kew wynika iż jest to jedyna ocalała siewka z krzyżówki pomiędzy r.soulieana a Hiawatta. I dalej autor jak gdyby chcąc potwierdzić ten zapisek, /uwiarygodnić go?/ pisze, że liście ma podobne do r. soulieana  a zapach do multiflory . Poświęciłem tej kwestii nieco więcej miejsca niż zwykle  a to , że tak na prawdę nie wiemy kto jest jej hodowcą.. Jako czas powstania przyjmuje się rok 1912.

Kwiaty – cieniowane różem z białym centrum kwiatu.  Kwiaty pojedyncze, pięciopłatkowe o średnicy, jak podaje hmf , do 10 cm, ale oglądając ten egzemplarz  w Museo Giardino Rose Antiche nie potwierdził bym tego. Choć jak patrzę na jej zbite kiście wypełnione niedorzecznie mocno kwiatami, to nie sposób nie zauważyć iż w tych kiściach kwiaty są tak upakowane, że nie rozwijają się do końca, przez co mogą sprawiać wrażenie jak gdyby były mniejsze niż są w istocie. Nie powtarza kwitnienia, ale kwitnienie jest długotrwałe i przeciąga się nawet na lipiec. We wspomnianym  wcześniej giardino rośnie na zboczu pagórka bez krzny cienia i mimo iż prawie wszystkie róże już przekwitły ona była pod koniec czerwca jeszcze w pełni kwitnienia, choć kwiaty jej były już poprzypalane przez słońce.

Zapach – pachnąca

Krzew. Jest to klimber,ale we wspomnianym już ogrodzie rośnie jako wolno stojący krzew , bardzo rozłożysty i dorastający do 3m wysokości.

Pochodzenie – jak już wspomniałem, jest to krzyżówka r. soulieana i Hiawatta.

Huntington’s Hundredth

Fotografia pochodzi ze strony hundington.org

Floribunda?

Synonim – Life of the Party, Huntington 100th.

Hodowca – Tom Carruth, zhybrydyzowana w roku 2009 – podaję za strona internetową hundington.org. Na HMF, znajdziemy nieco inną informację. Mianowicie portal ten podaje, że hodowcą tej odmiany jest Christian Bedard – rok przed 2017.

Kwiaty – początkowo czysto żółte, ale w miarę ich dojrzewania, stają się kremowo białe z różowo zabarwionymi brzegami płatków. Kwiaty  średnicy około 10 cm, złożone z około 30 płatków.

Zapach – pachnąca.

Krzew kompaktowy, wysokości około 60 cm.

Liście ciemno zielone, gęsto rozmieszczone na pędach.

Pochodzenie – Julia Child x Stormy Weather .

Róża ta, sprzedawana będzie od stycznia roku 2019, a zaprezentowana została oficjalnie  9 września 2018 z okazji 100 rocznicy utworzenia tak zacnej instytucji jaką jest The Huntinghton. Obchody setnej rocznicy swego powstania zainaugurują właśnie 9 września odsłonięciem opisywanej tu róży i będą trwały cały rok. Huntington, to posiadłość rodu Huntingtonów  na bazie której w San Marino , nieopodal Los Angeles powstały wspaniałe ogrody – w tym różane i i botaniczne – oraz biblioteka i i kolekcje dzieł sztuki. „To może być jedna z 10 najlepszych róż z mojej 40-letniej kariery hodowlanej”, powiedział Carruth, który cieszył się długą karierą jako nagradzany hybrydyzator, zanim dołączył do zespołu The Huntington w 2012 roku jako kurator kolekcji róż. Więcej na ten temat piszę - http://www.roses.webhost.pl/2016/11/carruth-tom-krol-roz/ .

Henry E.Huntington/1850-1927/Przedsiębiorca, mówiąc najkrócej, związany z Southern Pacific i szerzej z kolejnictwem.Bardziej zasłynął tym, że przekazał swoją ogromną posiadłość koło Pasadeny/południowa Kalifornia/ na cele publiczne. Powstała tam ogromna biblioteka – tematyka botaniczna, bogate zbiory sztuki i ponad czterdziesto hektarowy ogród botaniczny a w nim ogród różany. Jest to również miejsce w którym było kręconych bardzo wiele znanych filmów np. Starsky&Hutch , Gliniarz z Beverly Hills czy Niemoralna Propozycja.

Fotografia  Huntigton Library z Wikipedii.

Gret’s Joy

fotografie – przez uprzejmość- Pani Ewa Miszczak.

Klimber .

Synonim -

Hodowca – Ann Velle  Boudolf .Po raz pierwszy została zaprezentowana w Szwajcarii  05.06.2015 roku.

Kwiat – ćwierćrozetowy, średnicy 7 – 8 cm. w kolorze czereśniowym, morelowym, brzoskwiniowym, jednym słowem pomarańczowo-żółtym  z dodatkiem lekkiej czerwieni. Powtarza kwitnienie. Na stronie Lens roses, znajdziemy informację, że kwiaty jej nadają się na kwiat cięty.

Zapach – Pachnie bardzo ładnie i przyjemnie zapachem róż herbatnich.

Krzew – Klimber o pędach dorastających do 3 m długości. Mrozoodporność – wg. hodowcy do -15C.

Liście – błyszczące, ciemno zielone.

Pochodzenie -

Pani Ewa Miszczak, która przesłała fotografie tej róży tak pisze:”Piękna odmiana warta rozpropagowania. Po rozwinięciu środkowe płatki zawijają się w taki guziczek, jak niektóre róże historyczne np. Jacques Cartier czy Madame Hardy.”

foto ze strony lensroses

Na stronie Lensroses znajdziemy takie oto ciekawe informacje:”Ten krzew różany nosi imię pani Gret Suter-Sutter, która przez dwadzieścia lat była przewodniczącą stowarzyszenia”Przyjaciół Róży Zug”, a także inspiratorem i twórcą ogrodu różanego Zug. Ten bardzo zadbany ogród, położony jest na zboczu góry, z fantastycznym widokiem na jezioro Zug. Ogród jest utrzymywany przez grupę wolontariuszy stowarzyszenia we współpracy z gminą ,  jest ogrodem otwartym dla publiczności.”

Rosmarin

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Róża miniaturowa.

Hodowca – Reimer Kordes, rok 1965.

Kwiaty -  jasno różowe, budowy rozetowej, średnicy około 5 cm,  złożone z ponad 50 płatków.

Zapach — umiarkowany.

Krzew – budowy kompaktowej, wysokości około 50 cm.

Pochodzenie – Tom Thumb – Dacapo .

Red Flare

Mieszaniec herbatni , klimber.

Hodowca – HMF pisze, że hodowcą jest Ada Mansuino, rok 1954.Ale to stwierdzenie bałamutne. Otóż w biuletynie American Rose Society z kwietnia 1959, możemy przeczytać relację samego Quinto Mansuino. Okazuje się, że ta odmiana rosła w jego ogrodzie już przed 1944 rokiem, gdy to wojska niemieckie zajęły mu ogród w który rosło około 8 tysięcy unikalnych siewek i okopała się tam niemiecka artyleria. Quinto próbując coś uratować zaczął okulizować co się tylko dało na żywopłocie okalającym dom. Czarę goryczy przelał przyjaciel który już po zakończeniu działań wojennych postanowił pomóc Quinto i przyciął żywopłot. W ten to sposób z pogromu ocalały tylko pojedyncze egzemplarze, w tym właśnie omawiana Red Flare. Opowieść tę podaję za Andrew Hornungiem , La rose Italiane, strona 120. Nieporozumienie to wynika zapewne stąd, że na Adę Mansuino figurował amerykański patent tej odmiany.

Kwiaty – karminowo czerwone, średnicy powyżej 10 cm, złożone z ponad 30 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – jest to klimber o pędach dorastających do długości 2,5 m.

Liście – ciemno zielone, błyszczące.

Pochodzenie – Reine Marie Henriette x siewka Paul Scarlet Climber.

Li Bures

fotografia z- https://amicsdelesroseshistories.wordpress.com/2018/01/02/la-rosa-li-bures/

Mieszaniec herbatni , pernetiana.

Hodowca – Pere/Pedro/ dot, rok 1928.

Kwiaty – Kolorystycznie, jest to niedościgniona mieszanka kolorów: Różowego, żółtego i czerwonego a wszystko to jarzące się w gorącym słońcu Hiszpanii i   tam dająca   z niczym innym nie dający się porównać efekt. Kwiaty luźnej budowy,średnicy około 9 cm, złożone z około 20 płatków.

Zapach – pachnąca.

Krzew – wysokości do jednego metra o pokroju wyprostowanym. Róża ta otrzymała Złoty Medal na Saverne Rose Trial w roku 1926.

Pochodzenie - Chateau de Clos Vogueot x Souvenir de Claudius Pernet . Zgodnie z zasadą Samuela McGredy III że tylko z dobrych rodziców otrzymamy dobrej klasy potomków, P.Dot zadbał o rodziców z najwyższej półki w tym oczywiście swoją ulubioną pernetianę  Souvenir de Claudius Pernet.

Gdy Pere Dot zdecydował się ostatecznie na wkroczenie na własną ścieżkę profesjonalnej hodowli róż, nie mógł liczyć na pomoc ojca, który go w tym nie wspierał i ciągle mu powtarzał by zarzucił te różane mrzonki. Gdy więc już się ostatecznie na ten krok zdecydował, pomocną dłoń wyciągnęła do niego  Pani Eulalia Regordosa zwana Donną Li, która to poślubiła bajecznie bogatego przemysłowca Francesca Buresa. Z całą pewnością pewnością pomoc finansowa „Doñy Lí”jaką od niej otrzymał, posłużyła do zakupu Finca de Sol i Vent i rozpoczęcia tam działalności szkółkarskiej. Dot zdołał zwrócić całą pożyczkę ledwie rok później. Tej to swej dobrodziejce poświęcił omawianą tu różę.

Omawiając róże P.Dota i zastanawiając się nad ich nazewnictwem, ciągle będziemy natykać się na tę rodzinę. Że wspomnę różę Olegario Junyent, czy Nuria de Rcolona.

Juan Maragall

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Pedro Dot rok 1960.

Kwiaty – czerwone, średnicy około 10 cm, złożone z ponad 30 płatków.

Zapach – pachnące

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Pochodzenie – Chrysler Imperial x Buccaner .

Juan Maragall,urodzony w roku 1960, to hiszpański/kataloński/ poeta ale także dziennikarz i tłumacz.