Moje róże – moja pasja

Wild Dancer

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018

Można różnie opisywać te odmianę, ale tak w gruncie rzeczy jest to nieco przerośnięta róża miniaturowa, posiadająca w zestawie swych genów obie matki matek róż miniaturowych tj Rouletti u Tom Thumb.

Hodowca – John Wald3en , USA, rok 1995.

Kwiaty – różowe, jaśniejące do jasno różowych, pojedyncze, średnicy do 4 cm.

Zapach – umiarkowany.

Krzew kompaktowy o cechach rózy okrywowej.

Liście żywo zielone, błyszczące o dobrej odporności na choroby grzybowe.

Pochodzenie – China Doll x Sweet Chariot .

White Angel

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.

Bliżej nieustalony współczesny mieszaniec.

Hodowca  – Michel Adam, rok 2014.

Kwiaty – czysto białe, płaskie, średniej wielkości, półpełne , złożone z około 15 płatków. Szkółka oferująca tę odmianę, zaleca przyginanie pędów , który to zabieg w przypadku tej odmiany wpływa znacząco na podniesienie obfitości kwitnienia.

Zapach – pachnące.

Krzew  – jest to klimber o wiotkich, łatwych w układaniu pędach dorastających do 250 cm długości.

Liście – ciemno zielone, błyszczące, o dobrej odporności na choroby grzybowe.

Interesująca odmiana , zauważona na szeregu wystaw  różanych jak : Baden Baden, Lyon czy  Rzym.

Spahi

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018

Krzewiasta

Hodowca – Francois Dorieux, rok 2013.

Kwiaty – czysto żółte, pojedyncze .

Zapach – lekki.

Krzew wysokości 80- 120 cm. Do nasadzeń masowych.

Liście -  ciemno zielone.

Ciekawa odmiana o tyle, że nawet na stronie hodowcy nie znajdziemy opisu tej róży.

Lambert Closse

Mieszaniec róż kanadyjskich . Literalnie rzecz ujmując, nie jest to już  stricte  róża kanadyjska, tak jak ja rozumieliśmy na początku, raczej mieszaniec róż kanadyjskich .

Hodowca – Ian Ogilvie, Felicitas Svejda, rok 1983. Introdukowana dopiero w jedenaście lat później w roku 1994 przez Agriculture Canada L’Assomption Quebec.

Kwiaty – różowe , budowy jak najbardziej klasycznej, średnicy do 10 cm, złożone z około 40- 50 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – wysokości do 120 cm

Liście – jasno zielone, błyszczące.

Pochodzenie – Arthur Bell/floribunda/ x John Davis. F. Svejda, niebawem odejdzie na emeryturę , ale zdąży jeszcze wskazać kierunek w jakim jej zdaniem powinien zmierzać rozwój  róż które pozostawi jako swój dorobek. Okazuje się , że odporność na niskie temperatury, geny które za nią odpowiadają na tyle mocno usadowiły się w jej mieszańcach, że nawet powtórne krzyżowanie z mieszańcami herbatnimi czy floribundami/ jak w tym przypadku/ nie wpływa zauważalnie na obniżenie tej odporności. Na tej drodze pojawi się potem w dorobku hodowców kanadyjskich/i nie tylko/ wiele interesujących odmian róż.

Na przykład John Davis jest wspaniałą różą, w naszych warunkach  zachowującą się jak rasowy klimber, ale jej kwiaty mimo całego swego uroku nie przedstawiają tej jakości  jakiej oczekują dziś masowi klienci. Powtórne krzyżowanie mieszańców kanadyjskich usuwa tę wadę, bowiem kwiatom Lambert Close trudno już coś zarzucić. Innym takim przykładem niech będzie odmiana Bon Chance Malcolma Lowe z roku 2000.Tu hodowca sięgnął po najmodniejsze wzory, po Heritage Austina. I okazuje się, że jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki nijaki kwiat róży Williama Baffin, pod wpływem urodziwej Heritage , zmienia się w kwiat tak poszukiwanej obecnie „old fashioned form”. Czy mrozoodporność Bon Chance  nie obniży się poniżej akceptowalnego przez rosomanes poziomu – to się okaże. Mam ją w swojej kolekcji i po trzech latach obserwacji mogę tylko powiedzieć, że jej wigor pozostawia nieco do życzenia.

Monsieur Lambert Close/ 1618 – 1662/. Gdy pojawił się na terenie dzisiejszej Kanady był zwykłym francuskim kupcem. Szybko jednak wyspecjalizował się w walkach z Irokezami. Nawet swoją żonę poznał w ten sposób, że wyratował ją od Irokezów.  Zresztą również zginął w walkach z nimi.

Dr A J Verhage

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni

Synonim – Golden Wave

Hodowca – Gysbert Verbeek, rok 1963

Kwiaty – złocisto żółte, klasycznej budowy, średnicy  10-12 cm, złożone z około lekko pofalowanych 30 płatków. Osadzone śa na mocnych pędach, więc nic dziwnego, że ta holenderska odmiana znalazła w latach  sześćdziesiątych ubiegłego wieku wielkie uznanie głównie u ogrodników zawodowych, zajmujących się uprawą róż pod szkłem.

Zapach – pachnąca.

Krzew – rośnie umiarkowanie silnie i tworzy liczne odgałęzienia o długości około 40 cm.

Liście błyszczące, ciemno zielone, zdrowe.

Pochodzenie -  Tawny Gold x / siewka Baccara.

Topaze

Mieszaniec róży wichury.

Hodowca – Dominique Massad, rok 1981. Jest to pierwsza róża wyhodowana przez tego hodowcę.

Kwiaty – morelowo różowe, średnicy do 4 cm, złożone z 30-40 płatków. Powtarza kwitnienie

Zapach – pachnąca – zapach jabłek.

Krzew – kompaktowy, wysokości do 70 cm.

Liście -

Pochodzenie – Albertine x Madamme Laurette Messimy . Roślina mateczna omawianej odmiany, Albertine, mimo swego niezaprzeczalnego uroku , nie powtarza kwitnienia, nikt też o dziwo nie pochylił się nad tym problemem i nie wyhodował mimo upływu stu lat od jej narodzin wersji powtarzającej kwitnienie. Jako pierwsza   próbowała rozwiązać ten problem Z. Klimienko krzyżując ją z Peace. Ewidentnie poprawiła jakość kwiatów , ale uparta Albertynka nadal nie powtarza kwitnienia. Druga mi znana próba to omawiana tu  odmiana Topaze. Dominique Massad, owszem doprowadził do powtarzania kwitnienia, ale  gdzie otrzymanej w ten sposób różyczce do wigoru i rozmiarów Albertine. co innego Pani Laurette, u niej potomków to wprost nie zliczysz i trzeba będzie się tym problemem zająć innym razem.

Applause

APPLAUSE jest pierwszą na świecie niebieską różą, technicznie , wyrafinowanym produktem  z cudownie oszałamiającym kwiatem o delikatnym niebieskim kolorze. Oczarowała międzynarodową publiczność, gdy po raz pierwszy trafiła do sprzedaży w Tokio w 2009 roku. Od 2011 roku Suntory sprzedaje ten zapierający dech w piersiach kwiat do Stanów Zjednoczonych i Kanady. To znakomity prezent na wyjątkowe okazje, w tym propozycje, rocznicowe i urodziny . Będzie sprzedawana w Ameryce Północnej w wybranych kwiaciarniach

Zapach – o wyrafinowanym i odświeżającym zapachu.

Róże uprawiane są od  dawna, niektórzy mówią, że od 5000 lat. Ponieważ jednak różom brakuje pigmentu roślinnego delfinidyny, który nadaje niebieską barwę, naturalnie występująca błękitna róża jest niemożliwa. Pomimo dziesiątków tysięcy odmian róż, które zostały stworzone przez tradycyjną hodowlę róż, osiągnięcie niebieskiej róży wciąż pozostawało poza zasięgiem.

Suntory rozpoczęła badania mające na celu opracowanie niebieskiej róży w roku 1990 wraz z australijską filią Florigene, obecnie Suntory Flowers. Sukces został w końcu osiągnięty w 2004 roku po wprowadzeniu genu niebieskiego pigmentu z bratków. W 2009 r., Po prawie dwudziestu latach badań i prac rozwojowych, po raz pierwszy rozpoczęła się sprzedaż niebieskiej róży. Dzięki   zaangażowaniu Suntory’ego w sen, który długo wydawał się niemożliwy, niebieska róża ujrzała światło dzienne.
Suntory wybrał nazwę APPLAUSE   jako symbol gratulacji dla tych, których marzenia się spełniły, a także zachętę dla tych, którzy dążą do spełnienia marzeń, cokolwiek by to nie było.

Oprócz tworzenia nowego koloru, modyfikacja genetyczna wiąże się z dodatkowymi korzyściami. Według Masashi Matsumura z Suntory, ważną korzyścią płynącą z tego sposobu hodowli jest przedłużone życie jej kwiatów w wazonie. Według przeprowadzonych testów  średnio trwały one około 5 do 6 dni dłużej niż zwykłe róże

Podobnie jak Suntory’s GM goździków, róże GM są uprawiane w ich gospodarstwie Florigene w Kolumbii. „Obecnie sadzimy 24 000 roślin, na początku większość kwiatów ma długość łodygi wynoszącą 40 cm, ale pracujemy z roślinami, aby uzyskać dłuższe łodygi w przyszłości”, mówi Cory Sanchez z Florigene .

Dużo więcej o *Niebieskie róże *

Menage

Alba, mieszaniec róż alba.

Hodowca  -  Jean Pierre Vibert, rok 1847.

Kwiaty rozetowe, średnicy około 8 cm. Kwiaty białe z dość wyraźnie przebijającymi się różowymi przebarwieniami.

Zapach – pachnąca.

Krzew – wysokości do 150 cm, szeroko rozrastający się.

Zapewne nosi ona imię Jean Baptiste Menage /1744-1832/potomka bardziej słynnego Gillesa  Menage – pisarza. Jean Baptiste, kupuje on w 1772 roku , stary zrujnowany zamek w Soucelles 15 kilometrów od Angers. Zamek przebudował, dodał nowe budowle,   jak np. świątynię z jońskimi kolumnami, czy kaplicę, ale przede wszystkim  zakłada duży park, którego istotnym elementem stają się róże.  W tych latach, jest to najważniejsza kolekcja róż. W tym czasie Józefina jeszcze nawet nie kupiła swego słynnego Malmaison. Kolekcja ta jest stosunkowo dobrze znana we Francji, ponieważ kiedy Jules Gravereaux, twórca ogrodu różanego L’Hay, podejmuje się, około roku 1910-1912, aby dokonać inwentaryzacji odmian róż istniejących w Pierwszym Imperium, będzie miał w ręku rękopis, który wymienia  róże z Soucelles. Pod panowaniem Imperium, w 1808 r. Ménage został burmistrzem wioski i pozostał nim przez dwadzieścia dwa lata,prawie aż do śmierci. Dosłużył się też tytułu hrabiego.

Dużo później, już pod koniec swojej kariery,maestro  Jean-Pierre Vibert, kiedy przeniesie się  do Angers  czuje, że Menage nie powinien być zapomniany  i w roku 1847  jedną ze swoich alb   nazwie  „Ménagge”. Dla porządku dodajmy , że nazwę Menage noszą dwie różne róże. Poza tu omawianą, również trochę późniejsza róża mchowa, którą w roku 1858 wyhodowali Moreau&Robert.

Solitaire

Mieszaniec herbatni.

Synonim – Chartreuse.

Hodowca – Samuel Darragh McGredyIV, rok 1978.

Kwiaty – żółte z różowymi obrzeżeniami. Kwiaty średnicy  9-10 cm, złożone są z około 25 płatków.

Zapach – pachnąca.

Krzew – to rosła roślina, nie wiem jak rośnie w naszych warunkach klimatycznych , ale w rejonach cieplejszych to typ róży parkowej , coś jak Westerland o pędach dorastających do 2 m wysokości.

Liście ciemno zielone, półmatowe, o skórzastej teksturze.

Pochodzenie – Freude x Benson .

Bella Cella

Fotografie – ogród różany Monza 2018 .

Floribunda,

Hodowla Belga  Wilfrida Delforge. z roku 1996.

Kwiaty kremowe, przebarwiające się na różowo , pojedyncze do półpełnych złożone z 5 – 10 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew dość chimeryczny o pokładających sie pędach.

Liście  ciemno zielone, podatne na czarną plamistość.

Jak widzimy ani jej zdrowotność , ani uroda nie porywa.  Nasuwa się pytanie: co ona jeszcze w tym ogrodzie robi?