-
Louise d’Arzens
Róża burbońska/ mieszaniec noisette/.
Synonim – Louise Darzens.
Hodowca – Francois Lacharme rok 1861.
Kwiaty – z zabarwionych na różowo pąków rozwija się kulisty kwiat oferujący nam najczystszą biel ale później przełamaną najjaśniejszym różem jaki przyroda miała do dyspozycji, lub /sic!/ jak piszą niektórzy, kolorem żółtym. Kwiaty średniej wielkości 5-6 cm średnicy, złożone są z około 40 płatków. Zazwyczaj zakwita w grupach po 5-7 kwiatów, powtarza kwitnienie.
Zapach – pachnąca.
Krzew - To duża roślina o pędach dorastających do 2 m długości, która może być również prowadzana jako róża pnąca.
Liście – ciemno zielone, lekko błyszczące.
Pochodzenie: Mlle. Blanche Laffitte x Sapho.
Okazało się, że ta krzyżówka jest niezwykle obiecująca i przyniosła hodowcy wiele niewątpliwej satysfakcji.Otóż możemy obserwować unikalne zdarzenie w historii róż a mianowicie narodzenie pięcioraczków! Gdzieś ze dwa lata wcześniejszej, tej samej kombinacji rodzicielskiej, narodziła się starsza siostra Coquette des Blanches. Natomiast siostrą bliźniaczą Coquette des Alpes jest o wiele sławniejsza od niej Boule de Neiges. Dodajmy do tego Louise d’Arzens i chyba najmniej sławną Lady Emily Peel.
-
Homere
Fotografie zapożyczyłem ze strony flowerlady’sRóża chińska.
Synonim – The Cape Buttonhole Rose.
Hodowca - Robert & Moreau , rok 1858.
Kwiaty - kwiaty średnicy około 5 cm, są długie, smukłe, eleganckie i pełne płatków, co oznacza, że otwierają się powoli. Płatki u podstawy białe, mają zdolność – wspólną tak dla róż herbatnich jak i chińskich – do sugerowania wielu innych odcieni i odcieni. Zewnętrzne płatki często mają różowe lub szkarłatne końcówki, ale te najbardziej wewnętrzne rzucają cienie jasnego łososiowego koloru. Kwiaty zwykle zawiązuje pojedynczo, czasami dwójkami , które to z rzadka otwierają się całkowicie zwisając pod ciężarem wielu płatków, tak że deszcz omywa je z zewnątrz, a serce kwiatu pozostaje nietknięte.
Krzew – to kłębowisko wiotkich , cienkich gałązek, tworzące krzew do 1 m wysokości. Roślina ma małe ciemne liście – niektórzy mówią, że są podobne /nomen omen/ do liści herbaty – , kilka kolców i masę gałązek. Dorośnie do 2 m prowadzona przy ścianie i jest mniej podatny na pleśń i plamistość niż wiele innych tego rodzaju odmian róż.
Pochodzenie – Odporność Homere odbiega na plus w stosunku do innych róż herbatnich, co może sugerować, że ma ona wiele wspólnego z różami herbatnimi.
-
Rosa Chinensis spontanea
Species
Synonimy – Henry’s Crimson China,
Hodowca – Odkryta w roku 1885 przez Augustine Henry’ego w roku 1885.
Kwiaty – pojedyncze, pięciopłatkowe, średnicy 5-7 cm.pojawiają się na pędach pojedynczo. Pewnym problemem jest kolor tych kwiatów, jest on bowiem niestabilny i zmienia się w zależności od fazy rozwoju kwiatu od kremowego do krwiście czerwonego.
Zapach – pachnąca. Zapach herbatni?
Krzew – w pewnym uproszczeniu można nazwać ją pnącą.
To tyle w encyklopedycznym skrócie. Rozwińmy teraz to zagadnienie.
Nazwę Rosa chinensis nadał uprawnym formom róży chińskiej Jacquin w 1768 r w Observationum Botanicarum . Dzika Rosa chinensis nie była znana na zachodzie Europy, dopóki Augustine Henry nie odkrył, że kwitnie w San-yu-tung w pobliżu Lchang w zachodnim Hubei. Henry przybył do Hongkongu w 1881 roku.Rysunek okazów Henry’ego został opublikowany w The Gardener’s Chronicle w 1902 r., Ale dziką roślinę formalnie opisano dopiero w 1916 r. jako formę spontanea (Rehder & Wilson w Rehder’s Plantae Wilsonianae.
Żadne inne doniesienia o tej róży nie pojawiły się aż do 1983 r., kiedy to japoński botanik Mikinori Ogisu odkrył ją w pobliżu Leibo Syczuan, niedaleko miejsca opisywanego przez Wilsona, kwitnącą w maju. Jest to bardzo wcześnie kwitnący rambler z zwykle samotnymi kwiatami, które otwierają się na różowo z czerwonych pąków, wkrótce stają się ciemnoczerwone w słońcu i upale. W Devon, pisze Martyn Rix, wyhodowałem ją w szklarni, gdzie rosła i kwitła swobodnie, a także dobrze sobie radziła w kilku ogrodach w południowo-wschodniej Anglii.W maju 1983 r. Ogisu pokazał Rogerowi Phillipsowi i mnie / pisze Martyn Rix/niezwykłą populację krzewów tej róży w pobliżu Ping-wu. Duże krzewy rozrzucone były na porośniętych zaroślami wzgórzach wokół przełęczy na wysokości 1400 m a niżej wplatały się w drzewa; kolory kwiatów wahały się od ciemnego szkarłatu, czerwieni lub różu i różu z ciemnym okiem i kremowej bieli z różowym brzegiem aż do prawie czystej bieli; rośliny tworzyły również solidnie uformowane krzewy na otwartej przestrzeni. Wszystko to podaję za artykułem Martyna Rix zamieszczonym na stronie Historic Rose Group. Podróżował on wiele po świecie jako botanik i kolekcjoner roślin w tym również po Chinach. w roku 1993 wspólnie z Rogerem Philips wydał książkę The Ouest for the rose a w niej znajdziemy rozdział zatytułowany The Rose Quest in China, będący rodzajem pamiętnika a podróży po Chinach w poszukiwaniu źródeł naturalnych/dzikich/ róż chińskich. opowiada tam ,że Większość wiejskich ogrodów w Chinach zawiera egzemplarze uprawianych róż, a niektóre z nich wydają się takie same jak te, które po raz pierwszy sprowadzono do Europy w XVIII wieku, jak na rysunkach Reevesa.
Widzieliśmy po wsiach krzewy o czerwonych kwiatach, bardziej wytrzymałe a niektóre pokazywały zmianę koloru z różowego na czerwony, w sposób charakterystyczny dla innych starych odmian róż chińskich, takich jak „Sophie’s Perpetual”. zwykle wspinały się na drzewa lub rosły w żywopłotach. Wiele z nich miały białe smugi na wewnętrznych płatkach i były bardzo podobne do pnącej odmiany„Fellemberg”. Powszechne również były również róże chińskie o kwiatach w kolorze różowym, podobne do „Single Pink China”, spotykaliśmy również odmiany o półpełnych kwiatach podobne do „Old Blush”. Można je było zobaczyć w kilku wioskach w Syczuanie.
Prawda, że zdumiewająca historia? Róża chińska/pochodząca z Chin/ już prawie 200 lat temu przeorała hodowlę róż w Europie a dopiero w 1885 została znaleziona, jeszcze później opisana a stosunkowo niedawno,bo w 1983 mogliśmy ją podziwiać , że tak powiem au naturel .
-
Simplicity
Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018Floribunda.
Hodowca – Louis Lens, rok 1981.
Kwiaty – jasno różowe/porcelanowo różowe kwiaty rozwijają się z klasycznej budowy pąka. Kwiaty średnicy do 7 cm, złożone są z około 15 płatków.
Zapach – pachnące.
Krzew – dobrze rozbudowany, wysokości do 70 cm.
Liście – ciemno zielone, matowe.
Pochodzenie – Little Angel x Pascali.
Róża ta jest pewnego rodzaju niespodzianką jeżeli chodzi o dorobek L.Lensa, którzy przyzwyczaili nas do nieskończonej ilości wariantów mieszańców piżmowych. Tym razem obserwujemy zwarty pokrój rośliny i pięknie krojone kwiaty , które odmiana ta z pewnością zawdzięcza jednej z najwybitniejszych kreacji Lensów, tj. Pascali.
-
Regis Macron
Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.Mieszaniec herbatni.
Hodowca – Georges Delbard, rok 2012.
Kwiaty – ciemno różowe, w niektórych opisach purpurowo różowe.Kwiaty budowy klasycznej, średnicy 10 cm, złożone z ponad 50 płatków.
Zapach – pachnące.
Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.
-
Lampion
Fotografia – Święto Róży – Kutno 2019 .Rosa roxburghii. Mieszaniec r.roxburghii.
Hodowca – Odmiana ta wywodzi się ze szkółek L. Lensa, rok 2013.
Kwiaty- różowe z liliowym odcieniem, niewielkie. Kwiaty są pojedyncze zbudowane z do 8 płatków ułożonych w jednym okółku. Kwiaty jej nie mają większej wartości zdobniczej, natomiast bardzo dekoracyjne są żółto zielone owoce podobne do kasztanów. I to zapewne od nich pochodzi nazwa tej róże jako że owoce wyglądają na krzewie jak zwieszone lampiony.Odmiana ta w odróżnieniu od gatunku, powtarza kwitnienie we wrześniu.
Zapach – pachnące.
Krzew – jest sporych rozmiarów rośliną dorastającą do 2 m wysokości.
Liście 7 – 9 listkowe, jasno zielone, matowe.
Pochodzenie – siewka rosa roxburghii.
-
Olympic Palace
Fotografie – na wystawie róż Święto Róży 2019 Kutno .Mini flora.
Hodowca – Pernile i Mogens Olesen, rok 1996.
Kwiaty – miedziano żółte, klasycznej budowy, średnicy około 5 cm, złożone z około 25 płatków. zawiązuje/ z reguły/ na pędzie, jeden kwiat.
Zapach – pachnące.
Krzew – pokroju kulistego, wysokości 30- 40 cm. z przeznaczeniem do uprawy w pojemnikach na balkonach i tarasach. Nadaje się również do uprawy w gruncie.
Liście – ciemno zielone, błyszczące.
-
Village de Saint Yrieux
Fotografie – na wystawie róż Święto Róży 2019 Kutno .Mieszaniec herbatni.
Hodowca – Bernard Panozzo, rok 2011.
Kwiaty , liliowo różowe, klasycznej budowy średnicy 10 – 13 cm, złożone z ponad 30 płatków jaśniejszych na rewersie. Kwiaty o dobrej trwałości, nadają się na kwiat cięty.
Zapach – mocno pachnąca.
Krzew – wysokości do 90 cm, o wyprostowanym pokroju.
Liście – półmatowe, skórzastej tekstury.
Village de Saint Yrieux, to wioska we Francji , która organizuje doroczne święto róży. Do kupienia np. w firmie Rozaria.
-
Rene Descartes
Fotografie – na wystawie róż Święto Róży 2019 Kutno .Floribunda.
Hodowca - Jerome Rateau z Francji. Wyhodowana w roku 2006.
Kwiaty – chyba pomarańczowe, choć jak by dobrze się przyjrzeć to i żółte tony są obecne, zwłaszcza na rewersie płatków. Kwiaty średniej wielkości 5 – 8 cm, miseczkowatego kształtu, nie otwierające się do końca. kwiat w zasadzie półpełny, 15 – 25 płatków. Kwitnie kiściami, stale aż do mrozów.
Zapach – Róża ta obdarzona jest pięknym, niepokojącym zapachem.
Krzew – ma pokrój wyprostowany, wysokości do jednego metra.
Liście matowe do półmatowych, jasno zielone. bardzo odporne na choroby grzybowe.
Pochodzenie – /Gebruder Grimm x siewka własna hodowcy/ x Golden Celebration .
Odmiana ta, otrzymała we Francji prawo do tzw. „czerwonej etykiety”, która ma pomoc konsumentom w poruszaniu sie na trudnym rynku. Prawo do tej etykiety będzie weryfikowane przez rynek. Na dzień dzisiejszy wyróżniono w ten sposób we Francji okolo 60 odmian róż a w tym takie jak: Leo Ferre, Louis Bleriot, czy Escimo.
-
White Meilove
fotografia – kolekcja własna rok 2019Floribunda.
Synonim – Iner Wheel.
Hodowca – Wyhodowana w firmie Meilland International w roku 2008.
Kwiaty czysto białe z kremowym centrum kwiatu. Kwiaty średnicy 8 – 9 cm. luźnej budowy, złożone z około 25 płatków. Kwitnie kwiatostanami zebranymi z 3-5 kwiatów praktycznie ciągle przez cały sezon.
Zapach – pachnące.
Krzew dorasta do 60 cm , pędy pokładające się, prawie bezkolcowe. Dobrze sprawdza sie w uprawie doniczkowej.
Liście – ciemno zielone, półmatowe, o bardzo dobrej odporności na choroby grzybowe i dużych walorach dekoracyjnych.
Pochodzenie -
Róże z grupy meilove wystepują w różnych odcieniach kolorystycznych a cechuje je dobre kwitnienie rozciągnięte na cały sezon.
