-
Strawberry Ice
Fotografie w ogrodzie botanicznym Powsin rok 2019.Floribunda. G.Delbard, wyhodował w latach 70 ub wieku całą grupę róż, które ochrzcił wspólną nazwą bordure, dodając do poszczególnych odmian mniej lub bardziej udane przymiotniki. Do tej właśnie grupy należy opisywana tu odmiana, która nosi jeszcze nazwę Bordure Rose. Inne bardziej znane odmiany zaliczane do tej kolekcji to:Bordure Abricot, Bordure Camaieu, Bordure Magenta czy chyba najbardziej z nich znana – Bordure Nacre. Opisywana tu Borure rose, pochodzi z roku 1973.
Synonimy – Bordure Rose, Roslyne, Happy Anniversary.
Kwiaty – różowo białe, średnicy około 8 cm, złożone z 20- 25 płatków. Kwitnie małymi gronami kwiatowymi.
Zapach – bez zapachu.
Krzew – niewysoki, około pół metra, o rozkładających się pędach.
Liście ciemno zielone, półmatowe, bardzo gęsto rozmieszczone na pędach.
Pochodzenie – { /Goldilock x Virgo/ x / Orange Triumph x Yvonne Rabier/} x Fashion .
-
Madame Bovary
Fotografie w ogrodzie botanicznym Powsin rok 2019.Floribunda.
Hodowca – G. Delbard, rok 2001.
Kwiaty – fioletowo różowe a klimacie przypominającym Mrs.John Laing. . Kwiaty średnicy 9-10 cm, złożone z 25-30 płatków o nieco jaśniejszym rewersie.
Zapach – pachnąca.
Krzew – luźnej budowy o bardzo ciernistych pędach dorastających według danych jakie podaje strona Georgesdelbard do 120-150 cm.
Liście – oliwkowo zielone, matowe.
Dane podaję za stroną Delbarda, na której między innymi przeczytamy: ”Bardzo kobieca róża jest ucieleśnieniem marzeń bohaterki Flauberta.”
-
Deljorail
Floribunda.
Hodowca – Georges Delbard, rok 1994.
Kwiaty o zmiennej kolorystyce, żółte, z wiekiem różowiejące.
Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.Odmianę tę spotkałem w rozarium w Monzie, ale nie weszła ona do obrotu handlowego i już raczej nie wejdzie. Zapewne ze w3zględu na zbyt małą odporność na choroby grzybowe.
-
Regis Macron
Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.Mieszaniec herbatni.
Hodowca – Georges Delbard, rok 2012.
Kwiaty – ciemno różowe, w niektórych opisach purpurowo różowe.Kwiaty budowy klasycznej, średnicy 10 cm, złożone z ponad 50 płatków.
Zapach – pachnące.
Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.
-
Beatrice I d’Este
Fotografie – ogród różany Monza 2018 .Mieszaniec herbatni.
Hodowca – wyhodowana w firmie Delbard, przed rokiem 2005.
Kwiaty żółte,
Zapach – pachnąca.
Krzew – wysokości do jednego metra , silnie rozkrzewiający się.
Liście – oliwkowo zielone, błyszczące o bardzo dobrej odporności na choroby grzybowe.
Beatrycze d’Este (ur. ok. 1192 w Este, zm. 1226 – błogosławiona Kościoła katolickiego, Pochodziła z rodu książęcego D’Este, W 1221 roku założyła klasztor. Zmarła w 1226 roku w opinii świętości i została pochowana w kościele św. Jana Chrzciciela. Jej kult jako błogosławionej został potwierdzony przez papieża Klemensa XIII w 1763 roku .
-
Amnesty International
Fotografie – ogród różany Monza rok 2018.Współczesny mieszaniec międzygatunkowy.
Hodowca – wyhodowana w firmie Delbard , przed rokiem 2015.
Kwiaty cytrynowo żółte z jąśniejszymi, prawie białym zewnętrznymi płatkami. Kwiaty początkowo kuliste, potem , ćwierćrozetowe, średnicy 8-9 cm.
Zapach – mocny.
Krzxew – jest to klimber o wysokości powyżej 2 m.
Liście ciemno zielone, błyszczące o doskonałej odporności na choroby grzybowe.
-
Clivia
Fotografie – ogród różany w Monza rok 2018 .Floribunda
Hodowca – Delbard przed rokiem 1980.
Kwiaty różowo – pomarańczowe.
Krzew – wysokości do jednego metra.
Odmiana ta figuruje jedynie w spisie odmian rosarium Fumagalli w Monza.
-
Clos fleuri …
W internecie spotkałem około 10 odmian róż autorstwa spółki Delbard Chabert z nazwą zaczynającą się na Clos Fleuri… Wystaczy teraz tylko dodać jakiś przymiotnik i już nazwa gotowa. Dlaczego G.Delbard wybrał taką drogę na skróty doprawdy nie pojmuję. Na dokładkę jest to rozwiązanie kompromisowe. Ja, na jego miejscu poprostu bym te odmiany ponumerował. A tak to dzięki „kompromisowemu” rozwiązaniu mamy: Po prostu Clos Fleuri, a dalej Clos Fleuri Bicolor, Blanc, Champagne, d’Or, Jaune, Rose, Rouge i Vermilion. Niezbyt wielki miał szacunek do swych nowych kreacji.
Clos fleuri Jaune . To chyba najbardziej udana z tej całej serii. Zwana również Rose de Lourdes. to floribunda wyhodowana w roku 1988.
Fotografie powyżej to właśnie Clos Fleuri Rose. To również floribunda wyhodowana w roku 1988. Marian Sołtys rosarium Bagatelle 2011. i Monza 2018. Te dwie ostatnie z Monza wyglądają nieco inaczej i podejrzewa, że jest to inna odmiana o tej samej nazwie. diabeł by to rozeznał.
Clos fleuri rouge, floribunda wyhodowana w roku 1988 zwana inaczej Sparkler. .Fotografie – ogród różany w Monza rok 2018 .
Kolejna z serii to Clos Fleuri Vermilion, stosunkowo świeża floribunda, bo pochodząca z roku 2005, ale też nic ciekawego nie mam o niej do powiedzeniaxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
No i ostatnia z serii to Clos fleuri Blanc.Fotografie: Marian Sołtys w Roseraie l’Hay 2011.
Ta wytworna floribunda została wyhodowana przez G. Delbarda w roku 1988. Jej klasycznej budowy białe z lekka domieszka kremowego kwiaty, przykuwają wzrok z daleka i zachwycają swym spokojnym klasycznym pięknem. Umiarkowanie ale bardzo wytwornie pachnące kwiaty złożone są z ponad 40 płatków.
Roślina ma pokrój krzewiasty, dobrze się krzewi a pędy dorastają do 150cm długości.Liście są błyszczące, ciemno zielone o wyraźnie zaznaczonym rysunku nerwów liściowych. dobra odporność na choroby grzybowe.
Pochodzenie: /Milrose x Legion Honneur/ x Candeur .
-
Horizon 2000
Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.Mieszaniec herbatni .
Hodowca – G.Delbard, rok 1988.
Kwiaty – różowo brzoskwiniowe, klasycznej budowy, średnicy około 10 cm, złożone z około 25 płatków.
Zapach – umiarkowany.
Krzew – wysokości do 100 cm.
L:iście – Hm… jak by jakieś były na krzewie, to bym je opisał. Co by nie powiedzieć o dzisiejszych odmianach, to jednak tak podatnych na czarną plamistość odmian już na rynku nie spotkamy. Ostatnie półwiecze, a zwłaszcza ostatnie lat dwadzieścia dały nam bardzo bogaty wybór odpornych na choroby grzybowe odmian. Gdyby jakiś hodowca dziś coś takiego wypuścił na rynek, zszargał by sobie opinię nieodwołalnie. A chcę powiedzieć, że w ogrodzie konkursowym w Monza, gdzie powstała ta fotografia, tego typu nieudanych odmian, spotkałem co niemiara o czym też będę bezlitośnie pisał.
-
Marc Chagall
Róże w paski z jakichś przyczyn cieszą się wciąż nie słabnącym zainteresowaniem. Pewnie dlatego Delbard wypuścił w 2013 roku kolejną taką odmianę, która dołączyła nazwą do róż noszących nazwiska znanych malarzy.Jak na razie,ostatnim,który doczekał się swojej róży jest Marc Chagall (1887 – 1985). Malował stylem zwanym awangardą,ale odmiana jego imienia awangardą już nie jest. Kilkanaście odmian w paski w dowolnych kombinacjach kolorystycznych funkcjonowało w ogrodach już dużo wcześniej.
Fotografie w ogrodzie różanym w Monza, rok 2018.Marc Chagall jest średniej wielkości floribundą ( HMF twierdzi,że należy do rasy polyantha).
Wysokość około 80 cm,szeroka na 60 cm. Pędy bardzo sztywne,mało kolczaste.Liście ciemnozielone,matowe.
Jak do tej pory jest dość odporna na grzybice,z wyjątkiem mączniaka na młodych pędach,oczywiście tylko podczas bardzo mokrej pogody.
Kwiaty charakterystyczne dla róż wielokwiatowych – kwitną regularnie cały sezon,po kilka sztuk na pędzie.
Ich żywotność trwa około sześciu dni.Płatki w ilości 40 pokryte są nieregularnymi wzorami w trzech kolorach;
białym,żółtym i czerwonym,przy czym nie jest to czysta czerwień.Zapach średnio mocny,kwiatowo – różany.
Z pewnością dobrze wyglądała by na rabacie monotematycznej.Nadaje się także na kwiat cięty.
Opis odmianowy i fotografie – przez uprzejmość Pan Jacek Kondratowicz.
