Moje róże – moja pasja

Smarty

Fotografie – Museo Giardino Rose Antiche  rok 2018.

Mieszaniec piżmowy .

Hodowca – G.Peter Ilsink, rok 1977 . Kwiaty niepozorne, pojedyncze, pięciopłatkowe, białe z zaróżowionymi brzegami płatków. W pełni kwitnienia robią  bardzo dobre wrażenie radując nasze oczy świeżym wyglądem kwiatów.  Powtarza kwitnienie. w firmie Interplant, w trzydzieści lat później wyhodowana została  róża szklarniowa o oryginalnym  lekko kawowej barwie kwiatu i została  nazwana również Smarty.  Mówię o tym dla porządku jako, że tej pierwszej Smarty w obrocie handlowym raczej nie znajdziemy.

Zapach – umiarkowany .

Krzew – Pięknie się formuje samoistnie, wymaga jedynie nieznacznego przycinania pędów po kwitnieniu, formując  obszerne kopce kwitnie o średnicy przekraczającej jeden metr. Może być prowadzona w formie rośliny okrywowej o nieco większych rozmiarach. Jej mrozoodporność to 5 – 6 strefa usda.

Pochodzenie – jest to siewka od Yesterday Harknessów. Czy bardziej udana od formy wyjściowej. No, to rzecz gustu.

Party Hardy

fotografie – kolekcja własna

Mieszaniec r.kordesii, mieszaniec róż kanadyjskich.

Synonim – Nouvelle France.

Hodowca – Christian Bedard, rok 2009 .

Kwiaty – bardzo oryginalnej budowy, w głębokim różu, półpełne średnicy 9- 11 cm złożone z około 20 płatków. Bardzo obficie kwitnie.

Zapach – bardzo lekki , owocowy zapach.

Krzew, podobnie jak rośliny matecznej, rozrastający się w kształt litery V o wysokości 120 – 150 cm. Mrozoodporna. w jednym z opisów odmianowych spotkałem się z opinią, że w chłodniejszych klimatach lepiej się rozwija i obficiej kwitnie.

Pochodzenie – siewka Marie Victorin.

Lafolette

W Chateau Eleonore, willi/ zamku , lorda Broughama na Lazurowym Wybrzeżu był przepiękny ogród różany zaprojektowany przez Gilberta Nabonnanda a w nim mnóstwo róż , które zostały wyhodowane przez imć lorda bądź jego ogrodnika Jesse Busby’ego. Róże te były dostępne tylko dla oczu wybranych przyjaciół i lord nie pozwalał  na ich komercjalizację. Lafolette była jedną z tych róż, którą lord Brougham zwolnił ze słodkiej niewoli i znalazła się w ofercie handlowej synów Gilberta Nabonnanda. Przyjmuje się, że wyhodował ją Jesse Busby około roku 1910. Wiemy z korespondencji kapitana George’a Warre’a, który mieszkał na Riwierze, że otrzymał tę różę od Busby’ego.   Róża w tym momencie jeszcze  nie była jeszcze w handlu.

Synonimy – odmiana ta znana jest także jako „La Follette”, „Senateur Follette”, „Senateur Lafollete. Skąd wzięła się ta nazwa, nie jest do końca jasne.We wszystkich wczesnych dokumentach pojawia się jako „Follette” z pojedynczą nazwą. W wydaniu czasopisma „Les Amis des Roses” z 1925 r. opisującym inąą różę Busbiego – Chateau Eleonore” kilka razy wspomina się o „Follette” .Nie ma dowodów na to, że róża została nazwana na cześć senatora z Wisconsin, Roberta LaFollette (1855-1925),  choć żył w czasie pojawienia się tej róży. Nie podróżował na Riwierę, ponadto sprzeciwiał się prośbie prezydenta Wilsona o wypowiedzenie wojny Niemcom podczas I wojny światowej. To byłby głos przeciwko Francji, która była częścią aliantów. Trudno byłoby nazwać różę w honorze człowiekowi, który głosował w ten sposób.

Kwiaty – Główną jej ozdobą są duże, eleganckie pąki, z czerwona plamą na płatkach. Gdy następnego dnia zaczyna się powoli rozwijać przybiera kolor jasno różowy – czerwień znika. Na dzień trzeci płatki zewnętrzne zaczynają się odchylać  i powstaje bezkształtny pędzelek. Kwitnie stale i niezwykle obficie.

Zapach – pachnie słabym zapachem herbaty.

Krzew – jest to potężne pnącze osiągające bez trudu do 6m wysokości i wspinające się po drzewach, ale niestety nie do naszego klimatu.

Liście ma dokładnie takie jak r. gigantea- wąskie i spiczaste, większe na starszych pędach.

Pochodzenie =- siewka r. gigantea.

Shannon

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Samuel Darragh McGredy IV .Rok  introdukcji źródła podają bardzo różnie – od roku 1958 do 1965.

Kwiaty – różowe.  Przypomina odmianę The Queen Elizabeth od której się zresztą wywodzi, jest jednakże od niej dużo piękniejsza. Pąki ma wysmukłe, dobrze wypełnione, otwierają się one powoli w pięknie uformowane , wielkie kwiaty o średnicy przekraczającej 12 cm a złożone są z około 50 – 60 płatków.

Zapach przyjemny, lekki.

Krzew – rośnie bujnie, tworząc wysokie rośliny o licznych rozgałęzieniach. Udaje się na każdym stanowisku i na każdej glebie, byle tylko nie była za sucha. Dobrze znosi cięcie.

Liście – są zaokrąglone, duże, półmatowe, ciemno zielone.

Pochodzenie – Queen Elizabeth x McGredy’s Yellow .

Rabble Rouser

Fotografie w rosarium van der Goot w Summerville USA rok 2017.

Krzewiasta.

Synonim – w Wielkiej Brytanii znana jest pod nazwą Celebration 2000 .

Hodowca -to mniej znany hodowca  Collin Horner z Wielkiej Brytanii, rok 1998.

Kwiaty – w kolorze soczyście żółtym, półpełne, złożone z około 15 płatków o jaśniejszych , prawie białych rewersach. Kwitnienie ma charakter ciągły ale kwitnie niezbyt obficie.

Zapach umiarkowany.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do 100 cm.

Liście  są stosunkowo małe, w kolorze intensywnie zielonym, raczej błyszczące.

Pochodzenie – Anytime x [ Liverpool Echo x siewka Flamenco]. x Baby Love – podaję za HMF.

New Fashion

Fotografia  wykonana na wystawie konkursowej róż w Końskowoli, rok 2017,

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Dostępne mi źródła nie wspominają kto jest autorem tej róży. HMF pisze jedynie , że odmiana ta została introdukowana w Stanach Zjednoczonych przez firmę Carlton rose Nurseriec z Kalifornii w roku 2002. Jedyny szerszy opis jaki znalazłem pochodzi z rumuńskiej strony internetowej.

Kwiaty – czerwone ze złotymi rewersami. Kwiaty duże, przekraczające 11 cm średnicy, złożone z około 50 płatków o dość mocno odwiniętych brzegach.

Zapach delikatny, przyjemny.

Krzew – o intensywnym wzroście, dobrze rozgałęziający się o pokroju wyprostowanym, wysokości 90 -120 cm.

Liście – ciemno zielone, błyszczące.

Wspomniana przeze mnie rumuńska strona internetowa podaje, że jest bardzo odporna na choroby grzybowe a jej kwiaty po ścięciu  charakteryzują się dobrą trwałością.

Odmiana na kwiat cięty.

Inka

Jest to stosunkowo świeża róża wielokwiatowa, wyhodowana co prawda już w 2008 roku,ale firma Tantau Rosen,a ściślej Christian Evers introdukował ją w 2015 r. Widocznie tak długo róża musiała przechodzić wszelkie testy,zanim zdecydowano o wyprawieniu jej w świat. Nazywa się „Inka” i sam hodowca zalicza ją do róż nostalgicznych. Jednak będzie to jedna z najmniejszych,jeśli chodzi o rozmiar kwiatów,róż z tej grupy.

Jest to dość wysoka róża wielokwiatowa,u mnie dorosła już do 1 m wysokości. Zajmuje też sporo miejsca,bo chętnie się krzewi. Pędy sztywne z niewielką iloscią kolców obleczone są w średniej wielkości,ciemnozielone błyszczące liście. Od razu mogę powiedzieć,że są bardzo zdrowe i nie poddają się żadnej grzybicy,również mączniakowi prawdziwemu. Kwiaty w kolorze słonecznym żółtym,jak określa je Evers,wyrastają po kilka na jednym pędzie,średnica ok 6 – 7 cm o lekko pofalowanych płatkach. Zapach miły,łagodny – kwiatowy aromat. Inka nie przechodzi okresu spoczynku,kwitnie non stop i jest wdzięczna za regularne zasilanie jej biohumusem w trakcie całego sezonu. Mrozoodporność znakomita.

Z pewnością nada się na wysokie rabaty,ale dobrze też wygląda jako pojedynczy krzew na trawniku. Jest to kolejna u mnie róża,która nie wymaga oprysków. Uważam ją za bardzo sympatyczną.

Fotografie i opis odmianowy – przez uprzejmość Pan Jacek Kondratowicz.

Else

kolekcja własna

Mieszaniec spinossisima

Hodowca – HMF, pisząc o tej róży, powołuje się na website Simolan Rosario jako źródło0. Tam jednakowoż nic interesującego nie znajdziemy poza kilkoma fotografiami, które potwierdzałyby tożsamość  tej róży którą ja otrzymałem od Kazimierza Łakomskiego. Skąd z kolei ma ją Pan Kazimierz?  Spytamy.

Kwiaty delikatnie różowe z przymieszką kremowo żółtego. Kwiaty średnicy do 5 cm, złożone z 10-15 płatków. Nie powtarza kwitnienia.

Zapach delikatny.

Krzew – mój krzew jest młody, wysokości nie większej jak 60 cm o delikatnych przewieszających sie pędach.

Liście – typowe jak dla spinossisimy.

Kakwa

Mieszaniec róży spinossisima.

Hodowca – Johna Aleksander Wallace. Rok 1973.

Kwiaty czysto białe, półpełne, ułożone w dwu okółkach, średnicy 5 cm, złożone z około 10 płatków.

Zapach lekki, bardzo przyjemny, orzeźwiający.

Krzew – wysokości do półtora metra o przewieszających się delikatnych pędach. Tworzy kopiastą formę krzewu. Mrozoodporna.

Liście drobne, szarozielone.

Pochodzenie – Najprawdopodobniej jest t efekt otwartego zapylenia spinossisimy.

Wild Mountain

Rosa Rugosa.

Hodowca – Georg Ruf – rok 2008.

Kwiaty – Odmiana ta, ma duże, bardzo mocne pełne  kwiaty w kolorze czerwonym przybierającym w miarę przekwitania fioletowe odcienie. Kwiaty jej , swą budową  bardziej przypominają historyczne odmiany róż,  niż róże z grupy rugosa.

Zapach –  lekki zapach.

Liście są typowe dla liści rugosa: głęboko rowkowane, ciemnozielone i błyszczące. Również, ciemno-brązowe pędy,  są gęsto pokryte drobnymi kolcami. Krzewy wyrastają do wysokości 80-120 cm. Odmiana jest odporna na czarną plamistość  i   rdzę róży . Jest w pełni mrozoodporna, do co najmniej 4 strefy usda.

Na stronie Georga Rufa, z której pochodzi opis tej odmiany, znajdziemy również komentarz , że jest ona jak gdyby rezultatem ubocznych zainteresowań firmy  a mianowicie produkcji dżemów z owoców rugosy. Te tysiące nasion wysiewają, a siewki poddawane są ostrej selekcji. Odmiana ta ta jest efektem tej selekcji. w podobny sposób powstała inna odmiana G. Rufa – Georg Ruf, charakteryzująca się zakładaniem bardzo dużych owocni.

W podobny sposób narodziła się również odmiana Wild Fox , charakteryzująca się podobnymi , ale bardziej czerwonymi kwiatami.

Odmiany róż  hodowli Georga Rufa, możemy nabyć w szkółce  Rosaplant.