Moje róże – moja pasja

Message d’Espoir

Floribunda. Absolutna nowość firmy Meilland  z roku 2018 , tu prezentowana przez samego hodowcę Mathiasa Meillanda.

Kwiaty żółto, pomarańczowo , różowe. średnicy 8 cm , złożone z około 20 płatków, dobre na kwiat cięty. Kwitnienie o charakterze ciągłym.

Zapach – lekki zapach.

Krzew o pokroju kompaktowym, wysokości do 100 cm. Preferuje stanowiska słoneczne.

Na stronie hodowcy czytamy:

„Z radością dedykujemy tę odmianę Fundacji Lenval w Nicei, która od 1887 roku zapewnia opiekę  nad „wszystkimi dziećmi, bez względu na ich stan materialny i bez względu na religię lub narodowość”. Mianowicie,  opłaty licencyjne od sprzedaży tej odmiany będą w całości przekazywane Fundacji Lenval przez okres trzech lat.”

Confusion

Fotografie – ogród różany w Monza rok 2018 .

Krzewiasta .

Synonim – Feu de Joie .

Hodowca – Dominique Croix rok 2003.

Kwiaty ciemno różowe do jasno czerwonych, półpełne, średniej wielkości. Kwitnie kiściami.

Zapach lekki, delikatny.

Krzew – wysokości 150-200 cm. Jak widzimy na fotografii kępa trzech róż posadzona jako wolnostojący krzew na trawniku rozrosła się w majestatyczny wachlarz który tworzą mocarne , dobrze rozgałęziające się pędy.

Liście ciemno zielone, błyszczące, gęsto rozmieszczone na roślinie o doskonałej odporności na choroby grzybowe.

Wysoko oceniania przez jurorów konkursowych : Nagrody: 2004 Medal Stowarzyszenia Dziennikarzy w Bagatelle. Złoty Medal 2003 w Rzymie. Srebrny medal 2003 w Monzy. Srebrny Medal od Air Associates w Monza. Uznany za najpiękniejszą różę 2003 w swojej kategorii.

Cajun Sunrise

Fotografia pochodzi z wikipedii

W Polsce, dzięki działaniom Polskiego Towarzystwa Różanego – choć nie tylko – możemy coraz częściej uczestniczyć na wystawach róż czy to w formie czynnej jako wystawcy, czy to biernej jako podziwiająca i wydająca werdykt publiczność. Siłą rzeczą więc będziemy poszukiwać róż , które będą się pięknie sprawowały w roli wystawowych miss. Taką odmianą jest bez wątpienia Cajun Sunrise. To wspaniały przykład róży, która jak gdyby od urodzenia była przeznaczona do roli występowania na stołach wystawowych i do roli zwycięzcy. Do tej roli została wyhodowana w roku 2000 przez znanego rosarianina Eddiego Edwardsa. ale śpieszę dodać , że znanego w dość wąskich kręgach, bo Eddie Edwards, pomimo tego, że wyhodował około 50 odmian, nie jest w Polsce znany, gdyż jego dorobek to dość specyficzna elita róż. Nie do ogrodów a właśnie o walorach pokazowych, wystawowych. Jego kreacje stają się dziś tym bardziej pożądane,  że wielkie firmy amerykańskie typu Weeks czy Jackson &Perkins bardziej skupiają się na różach ogrodowych.
Cajun Sunrise to krzyżówka innych dwu wspaniałych róż wystawowych: Crystaline i Elegant Beauty. W ślad za nimi Cajun Sunrise szybko stała się jedną z najlepszych róż pokazowych mimo tego , że nie korzystała ze wsparcia dużych dystrybutorów takich jak na przykład ci wymienieni przeze mnie wcześniej. Szybko The Roses in Rieviev” umieściła ją w dziesiątce róż najbardziej podziwianych przez widzów.
Być może najbardziej kuszącą rzeczą w tej odmianie jest jej wspaniały kolor.Zgodnie z nazwą jest to róża, która przyciąga wzrok , zwłaszcza gdy wcześnie rano wyjdziemy do ogrodu, ponieważ kwiaty naprawdę odzwierciedlają kolory wschodzącego słońca. To unikalna mieszanka różowej, żółtej i kremowej bieli i można by ją porównać poprzez szerokie reminiscencje z inną wspaniałością jaką jest Madame A. Meilland z jej różowym rumieńcem na brzegach płatków i żółcieniami u podstawy płatków zanikającymi do bieli. Jest jednakże bez porównania lepsza na wystawę niż Peace i równie pięknie wygląda w ogrodzie.
Forma Cajun Sunrise jest absolutnie perfekcyjna, klasyczna w budowie, to co uwielbiają sędziowie wystaw i publiczność. Kwiaty składają się z 30 – 40 płatków i osiągają średnicę bawet powyżej 12 cm, zwłaszcza w chłodna pogodę. W upały są wyraźnie gorszej jakości. Kwiaty we wspomnianych wcześniej pastelowych kolorach , nieco ,przypominających tęczowy sorbet, prezentowane są na prostych , mocnych łodygach wysokości około 150 cm i są przyobleczone w bogaty zestaw lekko błyszczących , ciemno zielonych liści, o lepszej niż przeciętna odporności na choroby grzybowe. Wydaje się również , że pozytywnie reaguje na uprawę w półcieniu. Jak więc widzimy jest to nie tylko wspaniała róża wystawowa , ale także dobra odmiana ogrodowa , dodajmy jeszcze , że świetnie sprawdzi się jako kwiat cięty . W wazonie jej kwiaty zachowują dobrą kondycje do 5 dni.
Zapach ma  delikatny, łagodny.

Cute Haze

Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.

Róże okrywowe. miniaturowe.
Hodowca – Odmiana wyhodowana w firmie Rosen Tantau przez Jurgena Eversa w 2004 roku.

Kwiaty – pojedyncze, białe, średnicy 3 cm . Szkółka Rosarium Chodunów która oferuje tę odmianę do sprzedaży, tak o niej pisze;”przepiękna róża okrywowa o uroczych, gęsto rozesłanych kwiatach. Doskonale nadaje się do sadzenia na dużych powierzchniach w miastach, wzdłuż mniej ruchliwych ulic, przy murach, grobach. Odporna na choroby grzybowe dlatego otrzymała Niemiecki Znak Jakości Róż ADR w 2010 roku.” W ciągu sezonu, wielokrotnie powtarza kwitnienie.

Zapach:  Delikatny

Krzew osiąga wysokość około 0,5 m osiągając średnicę do jednego metra. Bardzo atrakcyjnie prezentuje się w uprawie w pojemnikach., przewieszając się malowniczo. Ma podwyższoną mrozoodporność  – około -25C.

Gorgeus

Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Pernile Olesen, rok 2012.

Kwiaty – dwukolorowe, różowe z żółtym centrum kwiatu. Kwiaty duże, powyżej 12 cm średnicy, złożone z około 25 pofałdowanych płatków w rezultacie czego kwiaty jej przypominają , dobrze u nas znaną Marie Louise. Uroda jej kwiatów zadecydowała o przyznaniu jej nagrody publiczności na Bagatelle Rose Trial w roku 2015. W Hradec Kralowe, również w 2015 roku  dostała  w konkursie nagrodę dla najpiękniejszej róży.Z kolei w roku 2017 w Glasgow rose Trial przyznano jej Certyficate of Merit.

Zapach delikatny, nieznaczny .

Krzew – dobrze się rozrasta, tworząc gęste krzewy wysokości do 100 cm.

Liście – ciemno zielone, o skórzastej teksturze, odporne na czarną plamistość.

Red Blanket

fotografia Museo giardino rose antiche rok 2018

Krzewiasta .

Hodowca – Peter Ilsink, rok 1979.

Kwiaty – ciemno różowe do czerwonych z białymi przebarwieniami w centrum kwiatu o różnej intensywności, małe do 4 cm średnicy, pojedyncze zebrane w średniej wielkości wiechy.Powtarza kwitnienie, ale drugie kwitnienie nie jest tak intensywne jak wiosenne.

Zapach – lekki

Krzew  – opinie na ten temat są rozbieżne i jego wysokość podaje się w granicach 70 – 120 cm. Jest to róża o cechach okrywowej.

Siewka Yesterday .

Smarty

Fotografie – Museo Giardino Rose Antiche  rok 2018.

Mieszaniec piżmowy .

Hodowca – G.Peter Ilsink, rok 1977 . Kwiaty niepozorne, pojedyncze, pięciopłatkowe, białe z zaróżowionymi brzegami płatków. W pełni kwitnienia robią  bardzo dobre wrażenie radując nasze oczy świeżym wyglądem kwiatów.  Powtarza kwitnienie. w firmie Interplant, w trzydzieści lat później wyhodowana została  róża szklarniowa o oryginalnym  lekko kawowej barwie kwiatu i została  nazwana również Smarty.  Mówię o tym dla porządku jako, że tej pierwszej Smarty w obrocie handlowym raczej nie znajdziemy.

Zapach – umiarkowany .

Krzew – Pięknie się formuje samoistnie, wymaga jedynie nieznacznego przycinania pędów po kwitnieniu, formując  obszerne kopce kwitnie o średnicy przekraczającej jeden metr. Może być prowadzona w formie rośliny okrywowej o nieco większych rozmiarach. Jej mrozoodporność to 5 – 6 strefa usda.

Pochodzenie – jest to siewka od Yesterday Harknessów. Czy bardziej udana od formy wyjściowej. No, to rzecz gustu.

Party Hardy

fotografie – kolekcja własna

Mieszaniec r.kordesii, mieszaniec róż kanadyjskich.

Synonim – Nouvelle France.

Hodowca – Christian Bedard, rok 2009 .

Kwiaty – bardzo oryginalnej budowy, w głębokim różu, półpełne średnicy 9- 11 cm złożone z około 20 płatków. Bardzo obficie kwitnie.

Zapach – bardzo lekki , owocowy zapach.

Krzew, podobnie jak rośliny matecznej, rozrastający się w kształt litery V o wysokości 120 – 150 cm. Mrozoodporna. w jednym z opisów odmianowych spotkałem się z opinią, że w chłodniejszych klimatach lepiej się rozwija i obficiej kwitnie.

Pochodzenie – siewka Marie Victorin.

Lafolette

W Chateau Eleonore, willi/ zamku , lorda Broughama na Lazurowym Wybrzeżu był przepiękny ogród różany zaprojektowany przez Gilberta Nabonnanda a w nim mnóstwo róż , które zostały wyhodowane przez imć lorda bądź jego ogrodnika Jesse Busby’ego. Róże te były dostępne tylko dla oczu wybranych przyjaciół i lord nie pozwalał  na ich komercjalizację. Lafolette była jedną z tych róż, którą lord Brougham zwolnił ze słodkiej niewoli i znalazła się w ofercie handlowej synów Gilberta Nabonnanda. Przyjmuje się, że wyhodował ją Jesse Busby około roku 1910. Wiemy z korespondencji kapitana George’a Warre’a, który mieszkał na Riwierze, że otrzymał tę różę od Busby’ego.   Róża w tym momencie jeszcze  nie była jeszcze w handlu.

Synonimy – odmiana ta znana jest także jako „La Follette”, „Senateur Follette”, „Senateur Lafollete. Skąd wzięła się ta nazwa, nie jest do końca jasne.We wszystkich wczesnych dokumentach pojawia się jako „Follette” z pojedynczą nazwą. W wydaniu czasopisma „Les Amis des Roses” z 1925 r. opisującym inąą różę Busbiego – Chateau Eleonore” kilka razy wspomina się o „Follette” .Nie ma dowodów na to, że róża została nazwana na cześć senatora z Wisconsin, Roberta LaFollette (1855-1925),  choć żył w czasie pojawienia się tej róży. Nie podróżował na Riwierę, ponadto sprzeciwiał się prośbie prezydenta Wilsona o wypowiedzenie wojny Niemcom podczas I wojny światowej. To byłby głos przeciwko Francji, która była częścią aliantów. Trudno byłoby nazwać różę w honorze człowiekowi, który głosował w ten sposób.

Kwiaty – Główną jej ozdobą są duże, eleganckie pąki, z czerwona plamą na płatkach. Gdy następnego dnia zaczyna się powoli rozwijać przybiera kolor jasno różowy – czerwień znika. Na dzień trzeci płatki zewnętrzne zaczynają się odchylać  i powstaje bezkształtny pędzelek. Kwitnie stale i niezwykle obficie.

Zapach – pachnie słabym zapachem herbaty.

Krzew – jest to potężne pnącze osiągające bez trudu do 6m wysokości i wspinające się po drzewach, ale niestety nie do naszego klimatu.

Liście ma dokładnie takie jak r. gigantea- wąskie i spiczaste, większe na starszych pędach.

Pochodzenie =- siewka r. gigantea.

Shannon

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Samuel Darragh McGredy IV .Rok  introdukcji źródła podają bardzo różnie – od roku 1958 do 1965.

Kwiaty – różowe.  Przypomina odmianę The Queen Elizabeth od której się zresztą wywodzi, jest jednakże od niej dużo piękniejsza. Pąki ma wysmukłe, dobrze wypełnione, otwierają się one powoli w pięknie uformowane , wielkie kwiaty o średnicy przekraczającej 12 cm a złożone są z około 50 – 60 płatków.

Zapach przyjemny, lekki.

Krzew – rośnie bujnie, tworząc wysokie rośliny o licznych rozgałęzieniach. Udaje się na każdym stanowisku i na każdej glebie, byle tylko nie była za sucha. Dobrze znosi cięcie.

Liście – są zaokrąglone, duże, półmatowe, ciemno zielone.

Pochodzenie – Queen Elizabeth x McGredy’s Yellow .