Moje róże – moja pasja

Teodolinda

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.

Mieszaniec herbatni.

synonim – Zwana też Teodolinda 96.

Hodowca – Nisso Fumagali , rok 1988.

Kwiaty – czysto białe, średnicy do 10 cm, złożone z około 20 płatków. Kwitnie niewielkimi bukietami na sposób floribundy.

Krzew o pokroju wyprostowanym , wysokości około jednego metra.

Tę różę spotkałem w ogrodzie różanym przy Villa Reale w Monza. To bardzo piękne miejsce pełne niesamowitych kolorów i zapachów, szczególnie w maju i czerwcu, kiedy róże kwitną. Ogród ten został założony w roku 1964 przed  Pałacem Królewskim w Monza. Założył go Nisso Fumagalli, prezes Włoskiego Stowarzyszenia Róż .

Ten Ogród różany, z łagodnie pofalowanym terenem, stawem i dobrze zaprojektowanymi ścieżkami, jest domem dla ponad 4000 odmian róż, w tym wspaniałej kolekcji starych odmian. Na szczególną uwagę zasługuje ” The Secret Garden of Perfume „, założony przez projektantkę krajobrazu Annę Furlani, który zawiera najbardziej pachnące róże, w tym właśnie odmianę TEODOLINDA 96   stworzoną przez Niso Fumagalli w 1988 roku. Róża ta, została wybrana jako godło I Regionalnej Konferencji poświęconej różom, która odbyła się w roku 1996 w Cawriglia i Monza.

Układ ogrodu przedstawia różne sekcje tematyczne według zasadzonych róż kolekcji. Stare odmiany znajdują się wokół stawu, a róże pnące znajdują się wzdłuż poręczy i pergoli. Jednak większość miejsca poświęcona jest różom biorącym udział w corocznych konkursach różanych.

Korona Królowej Teodolindy to nazwa nagrody dla  najpiękniej pachnącej róży na dorocznym konkursie w Monza.

Teodolinda (ok. 570 – 628) – królowa Longobardów, córka Garibalda, księcia Bawarów.

W 588 poślubiła króla Longobardów Autarisa. Małżeństwo to przyczyniło się do wzmocnienia Longobardów w opozycji do Franków i zbliżyło do kościoła katolickiego. Po śmierci Autarisa w 590 poślubia jego następcę Agilulfa, po którego śmierci (616) objęła regencje w imieniu swego niepełnoletniego syna Adaloalda. Teodolinda ufundowała wiele kościołów, w tym katedrę w Monzie, w której skarbcu jest przechowywana jej korona w formie opaski inkrustowanej 180 kamieniami szlachetnymi.

foto za wikipedią.

Wewnątrz ołtarza głównego katedry w Monzie, w kaplicy Teodolindy, znajduje się Żelazna Korona, jedno z najważniejszych dzieł złotniczych w całej historii Zachodu. Do tej pory zachowana jako cud, Korona składa się z sześciu złotych talerzy – ozdobionych różanymi reliefami, klejnotami i emalią – z metalowym pierścieniem w środku, który nazywa się „żelazną” Koroną,

With All My Love

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018 .

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – niestety już nieżyjąca / zmarła w roku 2014/ żona Alec Cockera – Anne Cocker, rok 2005 .

Kwiaty różowo pomarańczowe, zdradzające powinowactwo z Fragrant Cloud. Kwiaty średnicy do 10 cm, złożone z 30- 40 płatków.

Zapach – lekki .

Krzew o pokroju wyprostowanym,  wysokości 70-90 cm

Liście – ciemno zielone, półmatowe.

Pochodzenie – Fragrant Cloud x Christopher .

Vivienne Westwood

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Enrico Barni, rok 2012.

Kwiaty – morelowo różowe/ różowo łososiowe?/, średnicy do 10 cm, złożone z 25 – 30 płatków o fantazyjnie ukształtowanych brzegach. Kwitnienie jesienne charakteryzuje się jaśniejszą tonacją kolorystyczną.

Zapach – umiarkowany.

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości 60-80 cm.

Liście jasno zielone, półmatowe.

Nazwana na cześć jednej z najpopularniejszych, angielskich projektantek mody.Ma ona   słabość do róż a szczególnie róż Austina. z okazji nadania tej róży jej imienia specjalnie przyjechała w 2013 roku do Włoch by  pełnić rolę matki chrzestnej. tu na tej fotografii zaczerpniętej z FB, widzimy ją z koszem róż jej imienia.

Yvette Horner

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Bernard Sauvageot, rok 1999 .

Kwiaty karminowo różowe z żółtym rewersem płatków. Kwiaty budowy klasycznej, średnicy powyżej 10 cm,  złożone z 25 -30 płatków. główną jej ozdobą są ładnie zbudowane, długie  pąki kwiatowe w fazie pół rozwiniętej.

Zapach – mocno pachnące.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Liście półmatowe, ciemno zielone. Nie najlepsza odporność na czarną plamistość.

Yvette Horner, to słynna francuska akordeonistka.

Poznań

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Leopold Grąbczewski /1906-1979/, w roku 1966.

Kwiaty -

Zapach -

Krzew -

Pochodzenie – sport lub siewka od  Rouge Meilland.

W roku 1988 wraz z T. Bojarczukiem opisaliśmy w „Roczniku Dendrologicznym” nowy kultywar róży o nazwie Rosa ‘Poznań’, należący do grupy tzw. róż parkowych (Bojarczuk, Zieliński 1988). Roślina, która dała początek nowej odmianie, znaleziona kilka lat wcześniej na jednym z poznańskich osiedli, okazała się na tyle interesująca, iż uznaliśmy, że warto ją rozmnożyć i obserwować na terenie Arboretum Kórnickiego. Już po formalnym opublikowaniu nazwy, nawiązującej do miejsca jej odkrycia, Rosa ‘Poznań’ była przez kilkanaście lat mnożona i sprzedawana przez szkółki „Rosarium” dr. Adama Choduna w Radlińcu koło Nowego Miasta. Opisując nowy kultywar pod nazwą Rosa ‘Poznań’ nie byliśmy niestety świadomi, że dużo wcześniej nazwy ‘Poznań’ użył Leopold Grąbczewski dla  wielkokwiatowej róży, wyhodowanej przez tego znanego szkółkarza w Dąbrówce k. Warszawy. Przypomniał o tym Dolatowski (1999) w książce „Szkółkarstwo Polskie 1799–1999”, w której zamieścił krótką notatkę o róży ‘Poznań’, zaczerpniętą z niedatowanej ulotki reklamowej wydanej przez działającą w latach sześćdziesiątych XX w. Centralę Handlu Zagranicznego „Rolimpexˮ. Z ulotki tej wynika, że Rosa ‘Poznań’ została zaprezentowana przez Grąbczewskiego jako nowa odmiana w 1966 r. i w tym samym roku otrzymała wyróżnienie w Kortrijk w Belgii. Z zapisu w książce hodowlanej firmy „Grąbczewscy” wiadomo, że Rosa ‘Poznań’ jest jedną z wyselekcjonowanych siewek odmiany ‘Rouge Meilland’(Jan Grąbczewski, inf. ustna).

Dość dokładny opis róży ‘Poznań’  sporządzony najprawdopodobniej przez samego Leopolda Grąbczewskiego, pozwala sądzić, że była to wyjątkowo efektowna odmiana. Nie została jednak zarejestrowana i po krótkim okresie popularności – praktycznie zniknęła z uprawy. Brak jej w ogrodach botanicznych i w kolekcjach prywatnych, nie poleca jej żadna z działających współcześnie specjalistycznych szkółek, nie ma jej również działająca w Runowie szkółka „Grąbczewscy”.

Nie wiadomo, czy Rosa ‘Poznań’ hodowli Grąbczewskiego zostanie gdzieś w uprawie odnaleziona, jednak homonimiczną nazwę Rosa ’Poznań’, użytą dla opisanej w 1988 roku róży parkowej, należało zmienić. Zmiana tej nazwy na Rosa ‘Poznańska’ została zaproponowana A. Chodunowi i po raz pierwszy kultywar o powyższej nazwie oferowany był w elektronicznym katalogu tego szkółkarza z 2011 roku. Niestety publikacja ta nie jest uprawniona, według bowiem Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Roślin Uprawnych (Brickell i in. 2009) opis kultywaru zamieszczony w mediach elektronicznych może być uznany za ważnie opublikowany (Art. 25.1, Zalecenia 25 B.2 i 25 B.3) tylko wówczas, gdy wydrukowana kopia katalogu handlowego zawierającego tę nazwę zostanie przekazana do co najmniej pięciu z wyznaczonych przez wspomniany kodeks bibliotek. Publikacja elektroniczna kultywaru Rosa ‘Poznańska’ nie spełnia tych warunków. W związku z powyższym nazwa ta publikowana jest formalnie po raz pierwszy.

Przytaczam artykuł  zamieszczony w : ROCZNIK POLSKIEGO TOWARZYSTWA DENDROLOGICZNEGO Vol. 62 – 2014 • 63–66

Pharaon

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Louisette Meilland, rok 1967.

Kwiaty – czerwone do pomarańczowo czerwonych, klasycznej budowy, średnicy do 15 cm, złożone z około 25 pofałdowanych fantazyjnie na brzegach płatków.Zatrzymajmy się przez chwilę na kwestią kolorystyki tej róży. Wszystkie starsze róże, również niektóre współczesne mają  taką niepożądaną cechę, że kolory ich jaśnieją wraz z przekwitaniem kwiatów. Róże czerwone, mają tendencję do tego , że ich kolory dostają nieprzyjemnych niebieskich odcieni, bądź odcienie te ujawniają się gdy niebo jest zachmurzone. Natomiast odmiana Pharaon Meillanda, jest doskonałym przykładem stabilności koloru. Gdy zaczyna kwitnąć kwiaty są płomiennie szkarłatne i gdy przekwita ich odcień pozostaje niezmieniony. Ta jej cecha zaintrygowała na przykład McGred’yego. Dlatego też użył jej w swoim programie hodowlanym i na przykład w  krzyżówce z Red Planet uzyskał  odmianę Olimpiad , która była jego jednym z największych sukcesów komercyjnych. Niestety, mimo wspaniałego koloru jej kwiaty mają pewne problemy z rozwijaniem się.

Zapach – mocny.

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Liście – duże, ciemno zielone, błyszczące,

Pochodzenie – /Happiness x Independence/ x  Suspense.

Meillandowie chętnie sięgali po Pharaona w swoim programie hodowlanym np. przy wyhodowaniu innego mieszańca herbatniego Cary Grant oraz Yves Piaget, czy floribundy Preference. no i w końcu powiedzmy, że  mieszaniec herbatni  Profesor Oszknis Stanisława Żyły, to sport o Pharaona.

Portugal Pink

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – wywodzi się ona z nic mi już nie mówiącej belgijskiej firmy Mondial Roses z roku 1959

Kwiaty -    Cenna róża, która wydaje w okresie lata  i jesieni ogromną ilość kwiatów. Pąki kwiatowe duże, spiczasto jajowate, rozwijają sie powoli  w dużę – 12-13 cm średnicy – pachnące kwiaty  o 35 płatkach. Początkowo przybierają one barwę  jasno pomarańczowo czerwoną a po pełnym rozwinięciu się  – szkarłatno karminową  z wyraźnymi prążkami na płatkach. Po ścięciu trzymają się wyjątkowo długo, do 10 dni.

Zapach – mocny

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra, formuje liczne rozgałęzienia.

Liście duże, ciemno zielone  matowe o skórzastej teksturze.

Pochodzenie – siewka Independence.

Dr A J Verhage

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni

Synonim – Golden Wave

Hodowca – Gysbert Verbeek, rok 1963

Kwiaty – złocisto żółte, klasycznej budowy, średnicy  10-12 cm, złożone z około lekko pofalowanych 30 płatków. Osadzone śa na mocnych pędach, więc nic dziwnego, że ta holenderska odmiana znalazła w latach  sześćdziesiątych ubiegłego wieku wielkie uznanie głównie u ogrodników zawodowych, zajmujących się uprawą róż pod szkłem.

Zapach – pachnąca.

Krzew – rośnie umiarkowanie silnie i tworzy liczne odgałęzienia o długości około 40 cm.

Liście błyszczące, ciemno zielone, zdrowe.

Pochodzenie -  Tawny Gold x / siewka Baccara.

Rozalia

fotografie na wystawie róż Rovinka k Bratysławy, rok 2012.

mieszaniec herbatni .

Hodowca – Gergely Mark, rok 1990.

Kwiaty – pomarańczowo różowe, średnicy do 8 cm, złożone z około 20- 25 płatków. Kwitnienie skoncentrowane jest na przełomie wiosny i lata z nielicznymi kwiatami w późniejszej części sezonu.

Zapach – silny .

Krzew – jest to klimber o pędach do 3 m długości, odporny na suszę.

Liście – jasno zielone, półmatowe. dobra odpornośc na choroby grzybowe

Pochodzenie - /Carina x Lovita/ x Sutter’s Gold.

Marie Nabonand

Mieszaniec herbatni.

Synonim – Philippe Petain , Youri . Pierwotnie odmiana ta została nazwana przez Clementa  Nabonnanda  Philippe Petain , na pamiątkę owego słynnego marszałka francuskiego, którego przyjaźnią Clement się szczycił. Jak wiemy Petain nie zapisał się najlepiej w historii Francji firmując kolaborancki rząd w Vichy. Clement mu tego nie wybaczył i pod koniec wojny przemianował tę różę na Marie Nabonnand tj . swoją drugą żonę.

Hodowca – Clement Nabonnand rok 1938. Clement , to syn Gilberta.

Kwiaty – ciemno różowe do karminowo czerwonych.  z pojawiającymi się miedzianymi przebarwieniami. Kwiaty  duże, rozetowe, złożone z ponad 30 płatków.

Zapach – bardzo mocny.

Krzew – jest to klimber o pędach dorastających do 3 m długości.

Pochodzenie -  Wassili Cludoff x Climbing General McArthur.

Niedawno  natknąłem się  na książkę pochodzącą z 2010 roku a zatytułowaną „The Suinstable Rose Garden” w której to jest rozdział zatytułowany „Close Look at Tea Rose” autorstwa Lynnie Chapman i inni. Czytamy tam:

„Inny klimber , który nie jest herbatnią, a został znaleziony wiele lat temu jako herbatnia, to Monsieur Tillier pochodzący z roku 1891. Graham Thomas przywiózł ją  z jakiegoś paryskiego ogrodu, prawdopodobnie Roseraie l’Hay jako Monsieur Tillier. Została ona wprowadzona na rynek przez Arthura Wyatta we wczesnych latach 70-tych przez jego angielską szkółkę, a następnie była sprzedawana przez szkółki Petera Bealesa ponownie jako Monsier Tillier. Pierwotna  herbatnia Monsieur Tillier jest jak krzewem, i w przeciwieństwie do niektórych herbatnich nie posiada/nie wytworzyła/ sportu pnącego. Jednakże  róża szeroko sprzedawana pod tą nazwą jest zdecydowanie pnącą, i nadaliśmy jej nazwę studyjną „Monsier Tiliers ex Beales”.

Trwające badania wykazały, że ta róża jest w rzeczywistości pnącą herbatnią hybrydą - Marie Nabonnand. Wiemy, że ta nazwa jest poprawna, nawet  mamy potwierdzenie jej autentyczności od członków rodziny Nabonand, którzy wciąż hodują oryginalną różę, więc z przyjemnością informujemy, że szkółka Beales w Anglii wymienia teraz tę różę jako Marie Nabonand.

Ale co z herbatnią Monsieur Tillier?
Czy jest poprawnie nazwana, czy nie powinna być nazwana Archiduc Joseph, różą herbatnią wydaną rok później?
Róża ta  była dystrybuowana w Wielkiej Brytanii w 1970 roku pod nazwą Archiduc Joseph, ale w tym samym czasie była znana i uprawiana w USA w Australii i Nowej Zelandii pod nazwą Monsieur Tillier. Skłaniamy się więc do Monsieur Tillier jako poprawnej nazwy, ale obie róże zostały wypuszczone w ciągu roku od siebie i miały bardzo podobne opisy, nawet wyglądały bardzo podobnie – więc jesteśmy otwarci na dyskusję na ten temat …

Aby dodać do mikstury Monsieur Tillier aka Archiduc Joseph  – duet ten  jest często mylony z innymi dwiema różami General Schablikine i Madame Lambard.
Monsier Tillier, ulubiona w Australii róża herbatnia, jest klasą samą w sobie ,o pięknym, intensywnym i swobodnym kwitnieniu o silnym zapachu herbaty i owoców

Swoją drogą to ciekawe, że kilku  „zamieszanych” w tę pomyłkę ekspertów dało się tak zwieść i omotać. Wszak chodzi tu o takie tuzy jak Graham Thomas Peter Beales czy  Arthur Wyatt. Okazuje się ,że na podstawie samego wyglądu nie da się jednoznacznie i z całą pewnością stwierdzić czy dana odmiana to mieszaniec herbatni czy herbatnia.

I jeszcze bardzo interesujący fragment  pochodzący z artykułu jaki ukazał się w lokalnej gazecie w Northclife w Australii autorstwa Karri Pigeon- podaję za HMF:

„Peter Beales Monsieur Tillier” to nazwa, pod którą tę odmianę kupiłam. Rosarianie na całym świecie potwierdzili teraz, że róża ta,  to w rzeczywistości „Marie Nabonnand” i pod tą nazwą  znajduje się teraz w naszym ogrodzie. Posadziłam ją u podstawy  jabłoni Malus spectabilis na południu domu. Róża wspina się po drzewie, szukając ciepła północnej strony i zagląda przez okna. Jest to wspaniały widok na wiosnę, kiedy oboje kwitną razem. Róża kwitnie wtedy spazmatycznie przez całe lato, a w upalne dni wycofujemy się do jadalni na obiad w chłodniejszej południowej części domu, róża zawsze wydaje się kwitnąć.   Kochamy ją.”