Moje róże – moja pasja

Cardinal’s Robe

Fotografie  wykonane w Ogrodzie Powsin, rok 2019.

Mieszaniec herbatni.

Synonim – Susan Devoy.

Hodowca – wyhodowana przez Samuela Daragh McGredy , rok 1986.

Kwiaty – pomarańczowo różowe/łososiowo pomarańczowe/, klasycznej budowy, średnicy około 10 cm, złożone z 25-30 płatków o żółtych rewersach.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości około jednego metra.

Liście – ciemno zielone, duże, półmatowe.

Pochodzenie – Waiheke x Las Vegas.

Jest to róża pochodząca z nowozelandzkiego okresu twórczości McGredyego. Mimo swego żywego, zwracającego uwagę koloru, nie zdobyła szerszej popularności. Być może z powodu kłopotów jakie sprawiała swym nie najlepszym zdrowiem.

Lotte Gunthart

Mieszaniec herbatni

Hodowca – David Armstrong, rok 1964.

Kwiaty czerwone,  bardzo pełne, mogą składać się nawet ze stu płatków.

Zapach – delikatny

Krzew o pokroju wyprostowanym

Liście o skórzastej teksturze.

Pochodzenie – Queen Elizabeth x Bravo.

Lotte Gunthart, to artystka malarz.  Jak możemy wyczytać w albumie Róże który zilustrowała: „Od lat wyczarowuje na kartonach wspaniałe róże, których piękno umie podpatrywać i oceniać jak nikt inny”.

Paloma White Satin

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – wyhodowana w firmie Swim & Weeks w roku 1968.

Kwiaty -  czysto białe, średnicy powyżej 10 cm, złożone z około 125 płatków.

Zapach – bez zapachu.

Krzew – jest to roślina średniego wzrostu o dużych , ciemno zielonych, skórzastych liściach.

Pochodzenie – Mount Shasta x White knight

W roku 1967,  Swim & Weeks  zgłosili białego mieszańca herbatniego  do prób AARS, które wypadły bardzo dobrze, ale nie dostali wystarczającej liczby głosów do uzyskania nagrody. Ollie Weeks zdecydował się wypuścić  ją na rynek pod nazwą PALOMA. Było to wynikiem skrzyżowania Mount Shasta x White Knight, co uczyniło z niej przyrodnią siostrę róży szklarniowej WHITE SATIN. Jest ona często spotykana w lokalnych ogrodach. Jej delikatna substancja i forma kwiatowa w połączeniu z dużymi, zdrowymi liśćmi i silnym wzrostem sprawiają, że jest to jeden z moich ulubionych białych mieszańców herbatnich w dzisiejszych ogrodach – pisze H. Swim.

Ami Quinard

Mieszaniec herbatni.

Synonim Henri Quinard.

Hodowca – Charles Mallerin rok 1927.

Kwiaty – ciemno czerwone ze szkarłatem i jeszcze ciemniejszymi przebarwieniami. Kwiaty budowy klasycznej, luźno zbudowane – około 15 płatków.

Zapach – mocno pachnące.

Krzew – luźnej budowy o wiotkich jak na mieszańca herbatniego pędach.

Liście  średnio zielone , półmatowe, dość gęsto rozmieszczone

Pochodzenie – Madame Metha Sabater  x/ Mrs Edward Powell x rosa foetida var. bicolor/ opis odmianowy podaję za HMF.

I jeszcze spojrzenie Herberta Swima, który używał jej w swoich pracach hodowlanych. Podaję za „Roses from Dreams to Reality”.

Wydaje się prawdopodobne, że Charles Mallerin z Varces był stymulowany pracą Josepha Perneta Duchera, podobnie jak inni europejscy hodowcy róż. Najwyraźniej używając persian yellow Pernet Ducher wprowadził nowy element kolorystyczny do róż ogrodowych i już w latach dwudziestych większość Europy zdała sobie z tego sprawę. Takie róże jak Souvenir de Claudius Pernet, Mme Eduard Herriot, Julien Potin itp., reprezentowały tak zaskakujący nowy wygląd, że ówczesny hodowca róż nie  mógł nie zauważyć tego. Mallerin postanowił przetestować działanie tego elementu kolorystycznego na czerwonych różach, tak więc skrzyżował jedną z Pernetian Mme Meha Sabateur / opisaną jako ciemnoczerwoną z okazjonalnymi białymi paskami / z jedną ze swoich siewek uzyskanych przez skrzyżowanie Mrs.Edward Powell /ciemno czerwoną, purpurową/ x rosa foetida bicolor W rezultacie powstała Ami Quinard. Opis za Modern Roses 6 – Róża jest tak intrygująca,  swym prawie czarnym granatem i miedzianym szkarłatem. Jako mieszaniec herbatni naprawdę miała niewielki urok poza kolorem. Roślina  była niezgrabna a kwiaty szybko się rozwijały i przekwitały, tylko kolor był niezapomniany – najgorętsza czerwień, jaką widziałem, bez śladu niebieskiego. Wiele róż z tamtej epoki zostało wprowadzonych bez stwierdzenia pochodzenia. Inne, które pamiętałem, miały podobną klarowność czerwieni, takie jak Kitchener of Khartum, Lemania  czy National Flower Guild, generalnie nie miały opublikowanego pochodzenia. Szkoda, bo podejrzewam, że jest jakiś wspólny wątek. Czy to mogła to być austrian yellow?

Garden Party

Mieszaniec herbatni,

Kwiaty – kremowobiałe z różowymi refleksami na końcach zewnętrznych płatków i żółtymi ku centrum kwiatu. Była to jedna z najbardziej popularnych róż w Ameryce w latach 60 ubiegłego wieku.

Jest to doskonała, wystawowa róża, z pięknie zbudowanymi kwiatami, ale niestety preferuje uprawę  na w pełni nasłonecznionych stanowiskach.

Krzew dorasta do 1m wysokości, choć w warunkach amerykańskich jest rośliną  o niezwykle bujnym wzroście, dochodzącym do 2m wysokości. nowe przyrosty przebarwione są na czerwono. Nagroda AARS za rok 1960.

liście – ciemno zielone

Pochodzenie: Charlotte Armstrong x Peace. Fotografie: Nr1 Dorota Blicharz Europa Rosarium Sangerhausen 2009 oraz Marian Sołtys w rosarium Pruhonice 2011.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Herbert Swim , rok 1952. w przypadku tej odmiany, mamy do czynienia ze stosunkowo długim okresem ‚wylęgania ‚ się tej odmiany, bowiem dopiero po roku 1956 znalazła się w obrocie komercyjnym.

Herbert Swim , tak pisze o okolicznościach powstania tej odmiany:

Prawdopodobnie najważniejszymi różami wprowadzonymi w latach 1940-1945 były Peace i Charlotte Armstrong. te dwie odmiany pięknie się uzupełniały, przynajmniej tak ja to widziałem, więc gdy tylko Peace  znalazło się w obrocie handlowym, wykonałem kilka krzyżówek
/ Byłoby nieetyczne i nielegalne, gdybyśmy zrobili to wcześniej, ponieważ wszystkie róże testowe zostały wysłane na podstawie licencji testowej przez osobę wprowadzającą. Zabraniało to rozmnażania płciowego i bezpłciowego przed wprowadzeniem ich do sprzedaży /.
Tam, gdzie Charlotte Armstrong była słaba, Peace miał silne strony i vice versa. Charlotte miała dłuższe łodygi, dłuższe pąki i obfitsze kwitnienie. Peace miała lepszą substancję płatków, mocniejsze łodygi, szersze płatki, większe i ciemnozielone błyszczące liście. O dziwo, niewielu komercyjnych hodowców róż stosowało Charlotte Armstrong wcześniej, poza Lammertsem, Lindquistem i mną. Lammerts zdobył nagrodę AARS w 1953 roku swoim Chryslerem Imperial, który pochodził ze skrzyżowania Charlotte x Mirandy. Dwa lata później wygrał kolejny z Królową Elżbietą z krzyżówki Charlotte x Floradora. W tym samym roku Lindquist wygrał AARS w klasie mieszańców herbatnich swoją pachnącą różą Tiffany z krzyżówki Charlotte Armstrong x Girona.
Gdy tylko o tym pomyślałem, krzyż Charlotte x Peace wydawał się tak oczywisty, że w pełni spodziewałem się, że z tego krzyża otrzymam wiele róż wartych wprowadzenia – nie mówiąc już o AARS i innych możliwościach. O dziwo / bo nadal nie wiem dlaczego / spośród wielu sadzonek wyprodukowanych z tej krzyżówki tylko dwie uznać można było  za godne przetestowania przez AARS

Tylko jedna miała ode mnie wczesne wsparcie. Ostatecznie to ona   została wystawiona na konkurs AARS i zdobyła nagrodę za wprowadzenie w 1960 roku. Została nazwana Garden Party i okazała się zwycięzcą.   Garden Party dostała   szerokie płatki dzięki Peace i delikatną kolorystykę, ale  stała się bardziej podatna na  mączniaka prawdziwego. Nie miała ciężkich, błyszczących liści  Peace ani długich, smukłych pąków Charlotte. Dobrze wyrośnięta może imponować swoimi ogromnymi, prawie białymi kwiatami, delikatnym różowym rumieńcem na zewnętrznych krawędziach płatków i piękną symetrią. Poprzez Charlotte wydłużyła nieco swoje pąki kwiatowe. Garden Party i jego nieokreślona siostra zostali wybrani i przetestowani już w 1952 roku, ale pozostali w Screening Garden w Szkółkach Armstrong do 1956 roku, kiedy to Garden Party zostało zapuszczone do udziału w próbach AARS. Natomiast jego siostra o bladożółtym kolorze również była przez jakiś czas trzymana, ale nic z tym nie zrobiono. „Roses from Dreams to Reality. str.50.

Róża Katyńska

fotografia z faceboka.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca  – Szilveszter Gyory, rok 2014.

Kwiaty -  czysto czerwone, płaskie.

Gdy spojrzymy na listę nazw  róż Gyorego, czujemy się jak gdybyśmy otworzyli karty historii. Przewijają się  tam wielcy bohaterowie, nie tylko Węgier, upamiętnia się też ważne wydarzenia historyczne. Gyory dzieli się taką oto gorzką refleksją; Nikt, żaden chrześcijanin, żaden Węgier,  nie upamiętnił ofiar inkwizycji,  zamordowanych w Srebrenicy, ofiar masakry Ormian przez Turków, nie mówi się o niemieckich ofiarach Wojwodiny i w Novym Sadzie. W tym ciągu właśnie należałoby umieścić postanowienie Gyorego by upamiętnić ofiary rosyjskiego mordu na polskich oficerach w Katyniu.

Parfum Royal

Fotografie  w ogrodzie botanicznym Powsin rok 2019.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Michel Adam, rok 2005.

Kwiaty -  różowe, dwukolorowe, na rewersach żółte. Kwiaty budowy klasycznej, średnicy około 12 cm, złożone z około 25- 35 płatków. Kwiat o walorach wystawowych.

Zapach – Mocny, owocowy.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości około jednego metra. Na stronie Rosaplant, gdzie też możemy tę odmianę kupić, znajduje się informacja o że dostępna jest też forma klimbera.

Alpe d’Huez

Fotografie  w ogrodzie botanicznym Powsin rok 2019.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Jan Spek, rok 2015.

Kwiaty – Kremowe, kremowo białe, budowy klasycznej, Średnicy  8-9 cm, złożone z około 50 płatków. Róża szklarniowa , wyhodowana z przeznaczeniem na kwiat cięty, jej trwałość to około dwa tygodnie życia w wazonie.

Zapach – bez zapachu.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra. Pędy kwiatostanowe – 60-80 cm długości.

Tytułowy Alpe d’Huez to ośrodek narciarski w Alpach.

Lynda Belingham

Fotografie  wykonane w Ogrodzie Powsin, rok 2019.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – wyhodowana w firmie Harknessów, rok 2015.

Kwiaty – są uroczą mieszanką różów i moreli. Jeżeli ktoś poszukiwał by odcieni bursztynu, to też je znajdzie. Tym bardziej , że i bursztyn nie jeden ma odcień. Kwiaty budowy klasycznej, średnicy ponad 10 cm, złożone są z około 50 płatków. Zakwita kwiatami osadzonymi z reguły pojedynczo na mocnych pędach.

Zapach – pachnące.

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości około 80 cm.

Liście – ciemno zielone, półmatowe o skórzastej teksturze.

Nazwa róży upamiętnia angielską aktorkę Lindę Belingham/1948 – 2014/.

Jorianda

Fotografie  wykonane w Ogrodzie Powsin, rok 2019.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Nieznany. Przeglądając dostępną mi literaturę, najstarszy ślad istnienia tej odmiany znajduję w biuletynie ARS z roku 2002, gdzie to znajduje się wśród odmian wyróżnionych szczególną atencją czytelników.

Kwiaty – czerwono fioletowe o proporcji występowania tych kolorów zależnych od warunków środowiskowych. Kwiaty budowy klasycznej,  średnicy ponad 10 cm, złożone z ponad 50 płatków.

Zapach – pachnąca.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości około jednego metra.

Liście szaro zielone, półmatowe.