Moje róże – moja pasja

Suspense

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Francoise Meilland, rok 1961.

Kwiaty – Bardzo duże kwiaty tej odmiany, złożone z około 60 płatków,  osiągające średnicę 15-17 cm! rozwijają się z równie dużych, bardzo wypełnionych pąków. Kwiaty pysznią się atrakcyjnym zestawieniem kolorów. Płatki od zewnątrz są pomarańczowo złociste, natomiast od wewnątrz karminowo czerwone. Zawiązują się bądź pojedynczo, bądź w bukietach po kilka kwiatów. Kwitnie przez całe lato.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – rośnie silnie i zdrowo a krzew dorasta do wysokości jednego metra. Polecana raczej na rabaty  a onegdaj na zieleńce.

Liście – ciemno zielone, skórzaste, błyszczące.

Pochodzenie –  Henri Mallerin x /Rouge Meilland x Floradora/

Tradition

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Wilhelm Kordes, rok 1966.

Kwiaty – Pąki kształtu jajowatego,  otwierają się powoli  w dobrze ukształtowane, wielkie kwiaty w kolorze ciemno krwistym do czerwonego, utrzymując doskonale kolor aż do przekwitnięcia. Kwiaty odcinaja sie korzystnie od zielonych, zdrowych liści.

Zapach -

Krzew rośnie dobrze, i tworzy liczne odgałęzienia.

Siła wzrostu, obfitość kwitnienia w połączeniu z doskonałą trwałością kwiatów po ścięciu i nie zmieniającą się barwą , zapewniały jej wysokie miejsce w doborze róż handlowych. w swoim czasie, polecana była do uprawy w gruncie na kwiat cięty i do pędzenia w szklarni.

Pochodzenie – Detroiter x Don Juan .

Tapestry

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Gladys Fisher, rok 1958.

Kwiaty – barwa ich przypomina unikalną mieszankę odcieni różowego i żółtego, tak charakterystyczna dla pernetian. Kwiaty średnicy 9 – 10 cm, złożone z około 25 – 30 płatków.

Zapach – umiarkowany , korzenny.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Liście ciemno zielone, półmatowe.

Pochodzenie – Peace x Mission Bells.

New Fashion

Fotografia  wykonana na wystawie konkursowej róż w Końskowoli, rok 2017,

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Dostępne mi źródła nie wspominają kto jest autorem tej róży. HMF pisze jedynie , że odmiana ta została introdukowana w Stanach Zjednoczonych przez firmę Carlton rose Nurseriec z Kalifornii w roku 2002. Jedyny szerszy opis jaki znalazłem pochodzi z rumuńskiej strony internetowej.

Kwiaty – czerwone ze złotymi rewersami. Kwiaty duże, przekraczające 11 cm średnicy, złożone z około 50 płatków o dość mocno odwiniętych brzegach.

Zapach delikatny, przyjemny.

Krzew – o intensywnym wzroście, dobrze rozgałęziający się o pokroju wyprostowanym, wysokości 90 -120 cm.

Liście – ciemno zielone, błyszczące.

Wspomniana przeze mnie rumuńska strona internetowa podaje, że jest bardzo odporna na choroby grzybowe a jej kwiaty po ścięciu  charakteryzują się dobrą trwałością.

Odmiana na kwiat cięty.

Red Queen

Fotografie – wystawa konkursowa róż w Końskowoli w roku 2017.

Mieszaniec herbatni.

Synonimy. Jej pełna nazwa to Red Queen Freelander. Natomiast we Francji swego czasu sprzedawana była pod nazwą Marlena.

Hodowca – Wyhodowana została w firmie W. Kordes an Sons i introdukowana w roku 1999.

Kwiaty – jaskrawo czerwone i nutą koloru pomarańczowego. Kwiaty budowy klasycznej, średnicy do 10 cm, złożone z 30 – 40 płatków.  Odmiana o zacięciu florystycznym i zapewne pod tym kątem wyhodowana. Ostatecznie trafiła do obrotu handlowego jako róża ogrodowa.

Zapach – bez zapachu.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Nachtfalter

Nowe odmiany róż powstają albo poprzez świadome działanie hodowcy albo są dziełem natury i tworzy je przypadek. Róża którą  dzisiaj opiszę,jest tak tajemnicza,że dzisiaj chyba niemożliwe jest ustalenie,w jaki sposób powstała.

Jest to prawdziwy unikat wśród mieszańców herbatnich. Została wyhodowana lub odkryta przez niemieckiego hodowcę o nazwisku Oswald Baum w 1971 roku w Elmshorn,land Schleswig-Holstein. O jej twórcy wiadomo tyle co o jego róży,czyli niewiele. Podobno róża „Nachtfalter” (pol. Ćma),bo tak nazywa się dzisiejsza bohaterka, jest pierwszym i ostatnim dziełem tego hodowcy.

I trzeba dodać też,że niezwykłym. Jest to nieduży krzew o wysokości około 60 cm i raczej słabo rozgałęziony.Pędy bez kolców,sztywne,podtrzymują średniej wielkości owalne liście w kolorze oliwkowej zieleni i matowe.

Kwiat zawsze pojedynczy na pędzie,ale za to jaki. Duży,o średnicy około 11 cm i 35 – 40 płatkach. Jego kolor bardzo trudno jest odwzorować aparatem cyfrowym,niemniej kombinując trochę ustawieniami parametrów,od biedy można go „zdjąć” na matrycę. Jest to barwa bardzo ciemna,burgundowa z buraczkowym odcieniem,mocno błyszcząca i jaśniejsza ale matowa na rewersie.W wysokim i wydłużonym pąku natomiast ciemno bordowa z czarnymi refleksami.

Zapach bardzo ale to bardzo silny,intensywny i wyrazisty.Połączenie aromatów damasceńskich z cytrusowymi,przy czym wyrażnie przebija się „kwaskowa”,limonkowa nuta. W wilgotny,bezwietrzny dzień zapach czuć wokół całego krzewu. Nie ma wpływu na jego siłę pora dnia – jest niezmienny.

Jest wytrzymały na dość silne słońce,gorzej znosi suchy i gorący wiatr. Na wodę praktycznie nie reaguje.Róża kwitnie jak klasyczne stare mieszańce herbatnie,czyli 2 do 3 razy w ciągu sezonu.

Pochodzenie niestety zostaje tajemnicą.

Nie mogłem nie pokazać jeszcze jednej fotografii Ćmy. W miarę rozwoju kwiat staje się wyraźnie dwubarwny. Wczoraj, nie mając nic lepszego do roboty,prawie dwie godziny porównywałem kwiaty Ćmy z kwiatami Papa Meilland.  Prywatnie, jestem pewien,że ten  Nachtfalker bije na głowę pod każdym względem Papa Meilland. Na pewno trwałością kwiatu i ośmielę się powiedzie,że nawet intensywnością zapachu.Jest oszałamiający. Aż dziw bierze,że ta róża nie zrobiła już dawno kariery tylko stała się zapomnianą ciekawostką.

Ale pewnie i w tym przypadku sprawdziło się powiedzonko,że jak nie wiadomo o co chodzi…Na promocję stać tylko wielkie firmy.

Opis i fotografie  - autorstwa Pana Jacka Kondratowicza.

Jubile Papa Meilland

W 2013 roku minęło dokładnie 50 lat,odkąd Alain Melland przedstawił światu swojego najsławniejszego mieszańca herbatniego – różę Papa Meilland. Z tej okazji w firmie wyhodowano różę, która miała uczcić ten złoty jubileusz. Miała w pewnym stopniu nawet przypominać tamten przebój z 1963 roku.

Nazwano ją oczywiście „Jubile Papa Meilland”.

Chciałbym w kilku słowach przedstawić tą różę. Jest to dość wysokiego wzrostu mieszaniec herbatni,u mnie dorasta do 1 metra wysokości. Ma jednak dość strzelisty pokrój i przez to niewielką szerokość – około 50 cm. Pędy praktycznie bez kolców o bordowym odcieniu i podobnych w barwie dużych owalnych liściach. Są raczej odporne na choroby bo w ciągu dwóch lat nie zauważyłem tam żadnych plam,ale późną jesienią, jeszcze nie do końca dojrzałe pędy atakuje mączniak prawdziwy – o tej porze zmora większości róż. Kwiaty, które miały trochę przypominać jubilata, są nawet podobne. Ale właśnie tylko podobne. Mają ciemno czerwony kolor,ciemniejący wraz z wiekiem i połysk dużo słabszy niż oryginał. Składają się z około 40 płatków. Róża również zapachem miała przypominać oryginał i przypomina. No właśnie tylko przypomina. Aromat jest troszkę podobny w składzie do Papa Meilland ale wyraźnie słabszy i bardziej „płytki”. Plusem jest jednak dość długa żywotność kwiatów,większa niż ma oryginał. Na wodę są niewrażliwe, na duży upał –  już niekoniecznie. Krzew kwitnie przez cały sezon ale robi sobie trzytygodniowe przerwy w kwitnieniu. Mrozoodporność – strefa 6,więc teoretycznie większa niż u oryginału ale dla pewności i tak warto go podsypać ziemią.

Nie jest ujawnione jego pochodzenie.

Na koniec,na tym zdjęciu przedstawiłem oryginał,czyli Papa Meilland w celu porównania obu róż – według mnie można je dostrzec dość szybko,chociaż by po kształcie kwiatów i barwie a koronnym elementem porównawczym z pewnością był by zapach. Zestawiając obydwie róże na tych zdjęciach obok siebie,dużo łatwiej można je porównać.

Tekst i fotografie – przez uprzejmość Pan Jacek Kondratowicz.

Sally Kane

Róże Garetha Fryera nie są chyba popularne w Polsce,a szkoda bo wiele z nich to świetne odmiany do naszych warunków pogodowych. Chciałbym zaprezentować jedną z nich.

Jest to mieszaniec herbatni „Sally Kane” z 2005 roku. To bardzo silna,zdrowa i wytrzymała róża a do tego pełna wdzięku. Nie jest zbyt duża – w dobrych warunkach osiąga trochę poniżej metra wzrostu ale dość dobrze się krzewi. Pędy kolczaste o bogatym ulistnieniu. Same liście to jeden z atutów tej róży. Średniej wielkości,w ciemnozielonym kolorze i półmatowe. Są bardzo ale to bardzo odporne na wszelkie grzybice. Mimo nieciekawego jak dotychczas lata – nawet u podstawy krzewu są czyste i wolne od plam i nalotów.

Drugi z atutów to oczywiście kwiaty. Kolor dość trudny do określenia,biało – kremowy o lekko zielonkawym odcieniu. Płatki ułożone elegancko w liczbie około 40 pachną lekko ale wyraźnie wyczuwalnym różano – ziołowym aromatem. Trzeci z atutów to żywotność samych kwiatów. Trzymają się niewzruszenie przez dwa tygodnie,niewrażliwe na żadną pogodę i nie przeszkadza im zalegająca woda. Same się oczyszczają po przekwitnięciu.

Na pewno nadają się na kwiat cięty, natomiast  krzewy z pewnością utworzyły by oryginalną,długo kwitnącą rabatę. Tym bardziej,że jak wspomniałem,róża dobrze się krzewi i praktycznie kwitnie non stop.Mrozoodporność typowa – strefa 6. Bardzo sobie cenię tego mieszańca i polecam do nasadzeń.

Pochodzenie nieujawnione.

Fotografie i opis – autorstwa Pana Jacka Kondratowicza.

Claude Brasseur

Wtym roku minie 10 lat od introdukcji jednej z bardziej udanych róż Meillanda – mieszańca herbatniego o nazwie „ Claude Brasseur”. Jest to średniej wielkości krzew dochodzący do metra wysokości i ok 70 cm szerokości.Bardzo chętnie się krzewi i praktycznie rośnie cały sezon. Liście ciemnozielone,półmatowe i dość twarde. Nie zauważyłem żeby były jakoś szczególnie wrażliwe na choroby,ale czasami, póżną jesienią niewykształcone do końca młode liście łapie mączniak prawdziwy. Nie widzę natomiast czarnej plamistości,której widocznie nie odziedziczył po jednym z rodziców – wrażliwej odmianie Charles de Gaulle. Mrozoodporność przeciętna,typowa dla francuskich mieszańców.

Co go wyróżnia z tłumu tzw. niebieskich róż? Z pewnością odcień koloru. Jest   bardzo ładny, głęboko różowy z fioletowym czy też fiołkowym tłem. Poźniej, w miarę rozwoju pąka, zyskuje srebrzysto perłowy połysk. Kwiaty są duże, dochodzą do 13 cm średnicy. Spora liczba płatków,bo około 50,sugerowała by wrażliwość na deszcz,ale nic z tego.Nawet ostatnie nawałnice nie były w stanie ich zniszczyć i płatki nie dostają plam.Na ostre słońce nie reagują negatywnie. Zapach,w grupie róż niebieskich jest właściwie bardzo podobny do siebie,ale w tym przypadku nazwał bym wyjątkowym. Jest bardzo silny,świeży,różano-cytrusowy,przy czym zdecydowanie przebija się jego część różana. Kwiaty na pędzie rodzą się zawsze pojedynczo. Świetnie prezentują się się w wazonach,najlepiej starych, kryształowych lub nowszych z błyszczącego metalu.

Claude Brasseur to znany francuski aktor filmowy,nagrodzony dwiema statuetkami Cezara.

Pochodzenie – Charles de Gaulle x Yves Piaget.

Tekst i fotografie – przez uprzejmość – Pan Jacek Kondratowicz.

World War II Memorial Rose

Fotografie w rosarium van der Goot w Summerville USA rok 2017.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca O.L.Week – Stany zjednoczone,w roku 2000.

Kwiaty w zasadzie białe  z lekkim narzutem różu/ lawendy?/ a ich znakiem firmowym jest odporność na wysokie temperatury. Kwiaty bardzo duże o średnicy przekraczającej 12 cm, złożone z ponad 30 płatków. Dobra forma kwiatów i ich trwałość sprawia, że świetnie nadają się na kwiat cięty.

Zapach – mocny.

Krzew  o pokroju nieco bardziej rozpierzchłym niż u klasycznej formy mieszańców herbatnich, wysokości do 120 cm.

Liście ciemno zielone, matowe o wybornej odporności na choroby grzybowe.

Pochodzenie – Silver Spoon x Paradise .