Moje róże – moja pasja

Li Bures

fotografia z- https://amicsdelesroseshistories.wordpress.com/2018/01/02/la-rosa-li-bures/

Mieszaniec herbatni , pernetiana.

Hodowca – Pere/Pedro/ dot, rok 1928.

Kwiaty – Kolorystycznie, jest to niedościgniona mieszanka kolorów: Różowego, żółtego i czerwonego a wszystko to jarzące się w gorącym słońcu Hiszpanii i   tam dająca   z niczym innym nie dający się porównać efekt. Kwiaty luźnej budowy,średnicy około 9 cm, złożone z około 20 płatków.

Zapach – pachnąca.

Krzew – wysokości do jednego metra o pokroju wyprostowanym. Róża ta otrzymała Złoty Medal na Saverne Rose Trial w roku 1926.

Pochodzenie - Chateau de Clos Vogueot x Souvenir de Claudius Pernet . Zgodnie z zasadą Samuela McGredy III że tylko z dobrych rodziców otrzymamy dobrej klasy potomków, P.Dot zadbał o rodziców z najwyższej półki w tym oczywiście swoją ulubioną pernetianę  Souvenir de Claudius Pernet.

Gdy Pere Dot zdecydował się ostatecznie na wkroczenie na własną ścieżkę profesjonalnej hodowli róż, nie mógł liczyć na pomoc ojca, który go w tym nie wspierał i ciągle mu powtarzał by zarzucił te różane mrzonki. Gdy więc już się ostatecznie na ten krok zdecydował, pomocną dłoń wyciągnęła do niego  Pani Eulalia Regordosa zwana Donną Li, która to poślubiła bajecznie bogatego przemysłowca Francesca Buresa. Z całą pewnością pewnością pomoc finansowa „Doñy Lí”jaką od niej otrzymał, posłużyła do zakupu Finca de Sol i Vent i rozpoczęcia tam działalności szkółkarskiej. Dot zdołał zwrócić całą pożyczkę ledwie rok później. Tej to swej dobrodziejce poświęcił omawianą tu różę.

Omawiając róże P.Dota i zastanawiając się nad ich nazewnictwem, ciągle będziemy natykać się na tę rodzinę. Że wspomnę różę Olegario Junyent, czy Nuria de Rcolona.

Juan Maragall

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Pedro Dot rok 1960.

Kwiaty – czerwone, średnicy około 10 cm, złożone z ponad 30 płatków.

Zapach – pachnące

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Pochodzenie – Chrysler Imperial x Buccaner .

Juan Maragall,urodzony w roku 1960, to hiszpański/kataloński/ poeta ale także dziennikarz i tłumacz.

Maria Chavarri de Salazar

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Pedro Dor, rok 1935.

Kwiaty – fiołkowo lawendowa. Kolejny produkt poszukiwań róż niebieskich. Kwiaty średnicy około 10 cm składające się z ponad 30 płatków.

Zapach -

Krzew -

Pochodzenie -

Condesa de Sastago

Mieszaniec herbatni,

Hodowca – to kreacja znanego hiszpańskiego hodowcy Pedro Dot’a  z roku 1930.

Kwiaty – dwukolorowe a raczej bikolorowe. Wewnętrzna strona płatków pomarańczowo czerwona – zewnętrzna złoto żółta. Jedna z pierwszych róż o takiej charakterystyce kolorystycznej. Jej kolorystyka została odziedziczona po Margaret McGredy, która była pierwsza, ale jednocześnie wzmocniona przez wyjątkowo udana pernetianę Souvenir de Claudius Pernet. Kwiaty o średnicy 9-10 cm, o bardzo zróżnicowanej liczbie płatków. Kwiat jej często przypomina mi  tancerkę flamenco w jasnej, wielobarwnej, wirującej spódnicy.W dobrych warunkach uprawowych, jej  kwiaty mogą składać się nawet z ponad 50 płatków .Choć odmiana ta toleruje cień, to jednakże najlepiej czuje sie na pełnym słońcu.

Zapach – kwiaty o umiarkowanym korzennym zapachu.

 Fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014.

Krzew teoretycznie imponujących rozmiarów, gdyż w warunkach Hiszpanii może osiągnąć do 2 m. wysokości, jednakże jego niska mrozoodporność – hmf podaje że 7 strefa usda – wyklucza osiągnięcie takich rozmiarów np. u nas. Liście ma ciemno zielone , błyszczące i niestety przy niekorzystnym przebiegu pogody, może być porażana przez czarną plamistość. Róża ta była swego czasu bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych dzięki firmie Star Roses Conard & Pyle, która z rekomendacji J.H. Nicolasa, wprowadziła ją na rynek. Wspaniałe kolory róż Dot’a skrzące się i jarzące słońcem Hiszpanii, niezbyt sprawdzały się w Niemczech czy Wielkiej  Brytanii. Jednakże w Stanach Zjednoczonych jest wiele miejsc o klimacie bardzo zbliżonym do hiszpańskiego i tych warunkach odmiany Dot’a wypadają olśniewająco. Nic więc dziwnego, że Amerykanie je pokochali. Nagrodzona na różanym trial w Rzymie w roku 1933.

Pochodzenie :/ Souvenir de Claudius Pernet x Marechal Foch / x Margaret MC. Gredy.

Nazwa róży poświęcona jest pamięci dobrodziejce P.Dota, osobie która odegrała w jego życiu rolę podobną jak  hrabina Chotek w przypadku Geschwinda. Grand Dame Condesa de Sastago, to matka markiza Monistrol/posiadał znaczącą kolekcję róż/, u którego ojciec  hodowcy Simo Dot, był ogrodnikiem.

Fotografie: Marian Sołtys i Cezary Blicharz w  Europa Rosarium Sangerhausen 2009.

Arizona

Fotografia – ogród testowy Hradec Kralove 2016 .

Mieszaniec herbatni .

Synonim – Arizona Tocade, lub Tocade.

Hodowca – Sweem & Weeks , rok 1973 .

Kwiaty – różowo łososiowe z żółtymi przebarwieniami u podstawy płatków. Tak współczesna pernetiana. Kwiaty klasycznej budowy, średnicy ponad 10 cm , złożone z nawet 40 płatków.

Zapach – mocny .

Krzew – o pokroju wyprostowanym o kolczastych pędach dorastających do 120 cm długości.

Liście dekoracyjne, ciemno zielone, skórzastej tekstury.

Pochodzenie – podaję za HMF – Roślina mateczna – / Fred Howard x Golden Scepter / x  Golden Rapture . Dawcą pyłku jest ta sama siewka.

Red Masterpiece

Fotografia – ogród testowy Hradec Kralove 2016

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – William Warriner, rok 1974.

Kwiaty – czerwone, klasycznej budowy, średnicy ponad 12 cm, złożone z ponad 30 płatków. Mieszaniec herbatni w swej najlepszej postaci. Emfatyczna nazwa, czerwone arcydzieło , w tym przypadku nie wydaję się być przesadną.

Zapach – mocny.

Krzew – o pokroju wyprostowanym , wysokości do 120 cm.

Liście – średnio zielone, skórzastej tekstury matowe.

Pochodzenie – /Siren x Chrysler Imperial/ x / Carousel x Chrysler Imperial/ .

Signora

Mieszaniec herbatni – w drugim pokoleniu pernetiana.

Synonim – Signora Puricelli, Signora Pierro Puricelli.

Hodowca – Domenico Aicardi, rok 1936.

Kwiaty – pomarańczowo morelowe, średnicy około 10 cm, złożone z 25 – 30 płatków.

Zapach – herbatni, mocny.

Krzew – pokroju wyprostowanego, wysokości do 120 cm.

Liście – ciemno zielone, półmatowe, podatne na czarną plamistość.

Pochodzenie – Julien Potin x Sensation . Aicardi wyhodował z tej pary rodzicielskiej kilka dobrych mieszańców herbatnich zwanych potem siedem sióstr Aicardiego. Były to poza właśnie opisywaną :

Elettra -  łososiowo żółta z roku 1939, pachnąca .

Sabinia - zwana również Sabina, z roku 1938 różowa

Saffo - karminowo czerwona z żółtym centrum. rok 1931. Najstarsza z sióstr.

Saturnia- szkarłatno różowa z żółtymi rewersami, rok 1931. Posłużyła potem jako roślina mateczna przy powstaniu Sireny.

 Taurinia - łososiowo różowa, pachnąca. Rok 1939.

Vivastella - karminowo czerwona.Rok 1936 .

Niestety, nie posiadam fotografii żadnej z tych odmian.

Trudno dziś wyrokować jaką karierę wśród rosomanes by zrobiła, czy zdobyła by ich serca gdyby nie wybuch II Wojny Światowej. w każdym razie hodowcy docenili jej walory. Szczególnie upodobał ją sobie H. Swim, który użył jej pyłku do zapylenia kwiatów Charlotte Armstrong i uzyskał słynną Sutters Gold oraz jej siostrzane siewki Hawaiian Sunset, Invitation i Mojave. Po czym poszedł za ciosem i  pyłkiem Sutters Gold zapylił First Love. W taki to sposób powstała Eiffel Tower.W Europie, Francis Meilland użył jej w roku 1947 do zapylenia słynnej Peace i tak otrzymał odmianę Tahiti, która poza tęczą kolorów pyszniła się fantazyjnie postrzępionymi płatkami.

Aicardi przy hybrydyzacji swoich róż zastosował bardzo ciekawą technikę. Mianowicie bardzo starannie wybrał rośliny rodzicielskie, ograniczając się do kilku odmian po czym wykonywał bardzo dużo krzyżówek, w setkach sztuk. Owe wymienione wyżej siostry były efektem takiego właśnie podejścia. Co ciekawe, już później, w latach pięćdziesiątych w swojej autobiografii opublikowanej na łamach American Rose Annual, żałował , że z tych setek uzyskanych siewek wyselekcjonował tak mało róż.

W książce Andrew Hornunga – Le rose italiane – czytamy

„W USA róże Accardi zostały porównane do dobrze znanej i lubianej tam róży Prezydent Hoover czy innej miejscowej piękności
Talisman Ta pernetiana mieniła się całą gamą kolorów pomiędzy łososiowo-czerwono i złotym; jeszcze Amerykanie cenili ją jako odmianę na kwiat cięty ze względu na długość łodygi, wigor i obfitość kwitnienia. Złożona mieszanka niuansów kolorystycznych była prawie niemożliwa do opisania. Pąki są łososiowe z odrobiną pomarańczy. Kiedy płatki zaczynają się rozwijać, są  łososiowo różowe  z odrobiną dotyku pomarańczy.  Kwiaty pozostają półotwarte. Tylna strona płatków jest opisana jako łososiowy róż  z żółtą podstawą, podczas gdy grzbiet płatków jest różowy z odrobiną pomarańczy . Jak zwykle, gdy kwiat dojrzewa zanikają żółte odcienie i kwiat przyjmuje bardziej różowawy kolor.” strona 138. Dodam od siebie, że tak jak wymieniłem wcześniej dochowała się sporej gromadki potomków którym to przekazała ową zmienność kolorystyczną kwiecia zależną od pory dnia roku czy nawet rodzaju podłoża.

McGredy’s Sunset

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – to irlandzki hodowca Walter Invin Jonhston, rok 1936.

Kwiaty – złoto żółte z lekkim różowym rumieńcem i jaśniejsze na rewersie. Kwiaty bardzo wypełnione, średnicy do 9 cm, złożone z około 30 – 40 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do 70 cm

Liście – ciemno zielone, błyszczące.

Pochodzenie – Margaret McGredy x Mabel Morse.

Samuel Darragh McGredy IV w swojej książce A Family of Roses z roku 1971 tak pisze o tej róży:” Pojawiła się ona w trzy lata po śmierci mojego ojca. Był to pierwszy z pomarańczowo – żółtych mieszańców o podwyższonej odporności ma niskie temperatury. Wprawdzie kwiaty miała stosunkowo małe , ale kolor był bardzo interesujący w stosunku do podobnych róż, które pojawiły się wcześniej. Ta róża została wycofana z obiegu handlowego około pięciu lat temu, ale wciąż można ją spotkać w Skandynawii, gdzie odporność na niskie temperatury jest bardzo ważna.

Satanas

Mieszaniec herbatni

Synonim -  Inaczej Joyce Lomax.

Hodowca – Lorenzo Pahissa rok 1939.

Kwiaty – ciemno czerwone, o nieco zmąconej  obecnością pernetiany, czerwieni. Kwiaty średnicy do 10 cm, złożone z około 20 płatków.

Zapach – mocny .

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Pochodzenie: Madame Edouar Herriot x Angele Pernet/ x Mari Dot.

Fotografie: Marian Sołtys Europa Rosarium Sangerhausen 2009.

Princess Royal

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Colin Dickson, rok 1992.

Kwiaty – morelowe z domieszką odcieni żółtych na zewnętrznych płatkach i różu na wewnętrznych. Kwiaty budową swą zbliżone są do klasycznych, średnicy do 10 cm a złożone są z około 25 – 30 płatków.

Zapach umiarkowany .

Krzew – kompaktowy , wysokości nieco ponad pół metra.

Liście – ciemno zielone, matowe.

Pochodzenie – Tequilla Sunrise x siewka własna hodowcy.