Moje róże – moja pasja

Playfull Rokoko

Fotografie – na wystawie róż  Święto Róży 2019 Kutno .

Floribunda .Rokoko.

Grupa róż Rokoko to perła w koronie firmy hodowlanej Rosen Tantau. Tworzą ją odmiany, które mają nieco mniejsze kwiaty od standardowych róż. Same kwiatostany zebrane są w formie gęsto nabitych pąkami kwiatowymi gron. Jednak to co przede wszystkim odróżnia grupę róż Rokoko® od pozostałych to niezwykle szlachetne, romantyczne, zaokrąglone na kształt pomponów kwiaty stanowiące niewielkie dzieła sztuki. Ponadto kwiaty róż Rokoko® cechuje niebywała wytrzymałość na złe warunki pogodowe. Krzewy jakie formują są bardzo krępe, gęste i wykazujące wybitny wigor we wzroście. Do grupy tej zaliczamy oprócz Magic Rokoko, jeszcze : Lovely Rokoko, Candy Rokoko, Playfull Rokoko, Lemon Rokoko, Hot Rokoko.

Zapewne wszyscy jeszcze pamiętamy inną różę Eversów  z roku 1987 nazwana po prostu Rokoko - bez przymiotników.

Hodowca – Hans Jurgen Evers, rok 2014.

Kwiaty -   różowe, średnicy  5- 8  cm, złożone z około 20 – 25 płatków.

Zapach – nie pachną

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości do 80 cm.

Hyżowie, w swojej ofercie handlowej, tak ją zachwalają: ”Na pierwszy rzut oka niedoświadczony widz stwierdzić może, iż nie ma do czynienia z różą. Kwiaty odmiany Playful Rokoko® przypominają raczej najwyższej klasy zdobione słodycze spod ręki mistrza cukiernictwa aniżeli róże. Małe, ściśle nabite płatkami, przyjmujące kolisty kształt i niebywale gęsto pokrywające krzewy, takie są kwiaty tej odmiany. Ponadto są niezwykle wytrzymałe na złe warunki pogodowe. Krzew niczym w letargu kwitnie nieustannie do samej jesieni, prezentując przy tym niebywałą odporność na choroby grzybowe. Polecamy tworzyć z róży Playful Rokoko nieszablonowe rabaty i spore grupy. Sadząc tą różę mamy pewność, że nasz ogród pozostanie niepospolity przez długie lata. Dobrze sprawdza się także posadzona w głębokiej donicy lub w popularnej obecnie kamiennej donicy ogrodowej tworzącej obwódki. Jej kwiaty nadają się do cięcia.”

Ninka

Hodowca – Marian Sołtys, 2016.

Kwiaty różowe, średniej wielkości około 5 cm średnicy rozetkowej budowy. Płatki wewnętrzne drobniejsze i krótsze.

Zapach – bez zapachu.

Krzew bardzo ładnie się rozrastający, rozłożysty, wysokości do jednego metra.

Liście – jasno zielone, matowe o dobrej odporności na choroby grzybowe.

Pochodzenie – siewka od Bonica.

Alpenfee

fotografie – kolekcja własna 2019.

Mieszaniec róży setigera.

Hodowca – Rudolf Geschwind, rok 1890.

Kwiaty w kolorze srebrzystego różu, początkowo kulistego kształtu, potem płaskie, średnicy do 6 cm, złożone z około 25  o jedwabistej teksturze płatków. Nie powtarza kwitnienia.

Zapach -

Krzew – jest to rodzaj klimbera, o pędach dorastających do 3 m długości.

Róża nosi nazwę wydanej w 1888 r. Powieści „Die Alpenfee” autorstwa Elisabeth Bürstenbinder, która napisała pod pseudonimem E. Werner.

Pochodzenie – nieznane.

Ogólnie: spodziewałem się nieco więcej po tej róży.

Nie jestem pewien, czy róża, którą możemy kupić w Polsce jest tą właściwą. Fotografie kwiatów, napotkane w internecie bardzo różnią się od siebie . Zupełnie inna róża, pod nazwą Alpenfee figuruje u H. Endersa. Należy więc liczyć sie z niespodziankami.

Grandmother’s Hat

Remontantka

Hodowca – znaleziona przez Barbarę Worl w roku 1972.

Kwiaty różowe z liliowymi odcieniami, przekwitając z wolna stają się jasno różowe. Kwiaty średnicy 8 – 10 cm, złożone są z około 20 płatków, ale spotyka się kwiaty 40 płatkowe.

Zapach – mocny.

Krzew – to solidny krzew o przewieszających sie pędach, który może być prowadzony również jako forma kolumnowa. Kwiaty jej preferują pogodę słoneczną.

Bardzo interesująca róża , godna uwagi każdego rosomanes.

Lambert Closse

Mieszaniec róż kanadyjskich . Literalnie rzecz ujmując, nie jest to już  stricte  róża kanadyjska, tak jak to rozumieliśmy na początku, raczej mieszaniec róż kanadyjskich .

Hodowca – Ian Ogilvie, Felicitas Svejda, rok 1983. Introdukowana dopiero w jedenaście lat później w roku 1994 przez Agriculture Canada L’Assomption Quebec.

Kwiaty – różowe , budowy jak najbardziej klasycznej, średnicy do 10 cm, złożone z około 40- 50 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – wysokości do 120 cm

Liście – jasno zielone, błyszczące.

Fotografie – kolekcja własna 2019

Pochodzenie – Arthur Bell/floribunda/ x John Davis. F. Svejda, niebawem odejdzie na emeryturę , ale zdąży jeszcze wskazać kierunek w jakim jej zdaniem powinien zmierzać rozwój  róż które pozostawi jako swój dorobek. Okazuje się , że odporność na niskie temperatury, geny które za nią odpowiadają na tyle mocno usadowiły się w jej mieszańcach, że nawet powtórne krzyżowanie z mieszańcami herbatnimi czy floribundami/ jak w tym przypadku/ nie wpływa zauważalnie na obniżenie tej odporności. Na tej drodze pojawi się potem w dorobku hodowców kanadyjskich/i nie tylko/ wiele interesujących odmian róż.

Fotografie – kolekcja własna 2019

Na przykład John Davis jest wspaniałą różą, w naszych warunkach  zachowującą się jak rasowy klimber, ale jej kwiaty mimo całego swego uroku nie przedstawiają tej jakości  jakiej oczekują dziś masowi klienci. Powtórne krzyżowanie mieszańców kanadyjskich usuwa tę wadę, bowiem kwiatom Lambert Close trudno już coś zarzucić. Innym takim przykładem niech będzie odmiana Bon Chance Malcolma Lowe z roku 2000.Tu hodowca sięgnął po najmodniejsze wzory, po Heritage Austina. I okazuje się, że jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki nijaki kwiat róży Williama Baffin, pod wpływem urodziwej Heritage , zmienia się w kwiat tak poszukiwanej obecnie „old fashioned form”. Czy mrozoodporność Bon Chance  nie obniży się poniżej akceptowalnego przez rosomanes poziomu – to się okaże. Mam ją w swojej kolekcji i po trzech latach obserwacji mogę tylko powiedzieć, że jej wigor pozostawia nieco do życzenia.

Monsieur Lambert Close/ 1618 – 1662/. Gdy pojawił się na terenie dzisiejszej Kanady był zwykłym francuskim kupcem. Szybko jednak wyspecjalizował się w walkach z Irokezami. Nawet swoją żonę poznał w ten sposób, że wyratował ją od Irokezów.  Zresztą również zginął w walkach z nimi.

Portugal Pink

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – wywodzi się ona z nic mi już nie mówiącej belgijskiej firmy Mondial Roses z roku 1959

Kwiaty -    Cenna róża, która wydaje w okresie lata  i jesieni ogromną ilość kwiatów. Pąki kwiatowe duże, spiczasto jajowate, rozwijają sie powoli  w dużę – 12-13 cm średnicy – pachnące kwiaty  o 35 płatkach. Początkowo przybierają one barwę  jasno pomarańczowo czerwoną a po pełnym rozwinięciu się  – szkarłatno karminową  z wyraźnymi prążkami na płatkach. Po ścięciu trzymają się wyjątkowo długo, do 10 dni.

Zapach – mocny

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra, formuje liczne rozgałęzienia.

Liście duże, ciemno zielone  matowe o skórzastej teksturze.

Pochodzenie – siewka Independence.

Csango

Fotografia pochodzi ze strony csango.info.

Miniaturowa .

Synonim – Ciangai, Tschangos, RYScsain.

Hodowca – Gyory Szilveszter, rok 2011.Urodzony w roku 1934, emerytowany inżynier okrętowy, Mieszka w Dunajskiej Stredzie na Słowacji. Od roku 1992, posiada kolekcję około 600 odmian róż. Ma na swoim koncie zhybrydyzowanych około 170 odmian róż.

Kwiaty różowe, średnicy z białym centrum , średnicy 2- 2,5 cm. złożone z 30-40 płatków

Zapach -

Krzew – lekko ścielący się po ziemi, wysokości do 35 cm. Nie jest wrażliwa na niskie temperatury i ma dobrą odporność na choroby grzybowe, w uprawie nie wymaga ochrony chemicznej.

Pochodzenie - Magonc x / Baba Kay x Yehuda Assad/.

Tsango to węgierska grupa etniczna mieszkająca w południowej Mołdawii. Od wieków zachowuje swój język ojczysty i kulturę, którą „władze” próbują od nich oderwać. W tej nacjonalistycznej działalności zaangażowany jest Kościół rzymskokatolicki (Sic !!!), który nie zezwala na używanie języka ojczystego .

Informacje zaczerpnąłem ze strony csango.org.  Na tej stronie spotkałem też wpis Gyorego

„…Zawsze podziwiałem Csángós! A gdy pewnego razu  w Budapeszcie poznałem i zaprzyjaźniłem się z jednym Czango, zainspirowało to mnie by jedną z róż poświęcić temu ludowi. niech Jezus w Nowym roku da zdrowie szczęście  mnie, wszystkim Csango i wszystkim Węgrom na całym świecie….”

Jovan Damjanic

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

fotografie – na wystawie róż w Rovinka k. Bratysławy rok 2012.

Hodowca Szilveszter Gyory,  rok 2012

Kwiaty czysto różowe, średnicy do 7 cm.

Zapach – lekki.

Krzew – wysokości do 180 cm.

Liście – ciemno zielone, błyszczące.

Pochodzenie – siewka Cathie.

Generał Jovan Damjanic był jednym z dowódców rewolucji węgierskiej z roku 1848. Po kapitulacji – rozstrzelany.

Monthy Pyton

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Opis róży i jej fotografie – przez uprzejmość Jerzy Zieliński.

Prawdopodobnie mieszaniec róży wirginijskiej(Rosa virginiana).

Znaleziona przez Jerzego Zielińskiego z Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku, w latach 70 ub. wieku, w zaroślach przydrożnych koło Sandomierza. Od tego czasu rośnie w kolekcji róż Arboretum Kórnickiego.

Kwiaty ok. 5 cm średnicy, rozetowe, złożone z 30-40 różowych płatków przebarwionych na żółto u nasady, o działkach, hypancjach i szypułkach gęsto ogruczolonych, lekko pachnące, przypominają kwiaty róż damasceńskich.

Krzew 2-2,5 m wysokości. Pędy tegoroczne silne, zwykle wyprostowane lub łukowato w górze wygięte, początkowo zielone, potem żółtawozielone, w górze bezbronne, poniżej z silnymi kolcami z domieszką koców drobnych i igiełkowatych szczecinek. Liście jasnozielone, listki sztywne, pojedynczo piłkowane, jesienią przebarwiają się na żółto. Mrozoodporna. Róża rozrasta się silnie przez odrosty; może to być jej zaletą lub wadą, zależnie od miejsca gdzie rośnie. Wskazane usuwanie starszych pędów. Jak pisze Pan Prosesor, Monty Python jest bardzo “niesforna” (jak twórcy tych filmów) i rzeczywiście wymaga trzymania w ryzach. Zresztą dlatego nadałem jej taką a nie inną nazwę.

Gelsomina

Opis róży i fotografie – przez uprzejmość – Jerzy Zieliński.

Mieszaniec rosa rugosa

Hodowca – znaleziona w Arboretum  Kórnickim  przez Jerzego Zielińskiego  i Kingę Nowak Dyjetę – przed rokiem 2008 .

Kwiaty różowe, średnicy 5,5 cm, złożone z około 25 płatków.

Zapach – lekko pachnące

Krzew – wysokości do 1,7 m. intensywnie rozprzestrzeniający się za pomocą rozłogów.

Liście -  matowo  zielone,   5 – 9 listkowe.Listki wąskie, wąsko eliptyczne .

Pochodzenie – prawdopodobnie  samosiewka od Therese Bugnet.

Jej pochodzenie jest trudne do wyjaśnienia. Zauważono  ją w kolekcji Arboretum  Kórnickiego   około dziesięć lat temu, kiedy zaczęła kwitnąć po raz pierwszy. Wówczas wydawało się, że jest to spontaniczna mutacja Rosa blanda Ait . Jednak różni się od tego gatunku pędami w dolnej części gęsto pokrytymi  igiełkowymi i szydłowatymi kolcami . Dziś wydaje się bardziej prawdopodobne, że jest to siewka rosnącej w pobliżu odmiany „Thérèse Bugnet” .

‚Gelsomina’ jest zdrową i wytrzymałą rośliną.  Najlepiej rośnie na własnych korzeniach w pełnym słońcu i na dobrze przepuszczalnej glebie. Zalecane jest usuwanie starszych pędów po kwitnieniu. Porównawczy materiał zielnikowy jest przechowywany w zielniku Instytutu.

Opis podaję za artykułem autorstwa Jerzy Zieliński , Kinga Nowak Dyjeta  Polska Akademia Nauk  – Instytut Dendrologii Kórnik – zamieszczonym w LXVI Roczniku Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego .