-
Marc Chagall
Róże w paski z jakichś przyczyn cieszą się wciąż nie słabnącym zainteresowaniem. Pewnie dlatego Delbard wypuścił w 2013 roku kolejną taką odmianę, która dołączyła nazwą do róż noszących nazwiska znanych malarzy.Jak na razie,ostatnim,który doczekał się swojej róży jest Marc Chagall (1887 – 1985). Malował stylem zwanym awangardą,ale odmiana jego imienia awangardą już nie jest. Kilkanaście odmian w paski w dowolnych kombinacjach kolorystycznych funkcjonowało w ogrodach już dużo wcześniej.
Marc Chagall jest średniej wielkości floribundą ( HMF twierdzi,że należy do rasy polyantha).
Wysokość około 80 cm,szeroka na 60 cm. Pędy bardzo sztywne,mało kolczaste.Liście ciemnozielone,matowe.
Jak do tej pory jest dość odporna na grzybice,z wyjątkiem mączniaka na młodych pędach,oczywiście tylko podczas bardzo mokrej pogody.
Kwiaty charakterystyczne dla róż wielokwiatowych – kwitną regularnie cały sezon,po kilka sztuk na pędzie.
Ich żywotność trwa około sześciu dni.Płatki w ilości 40 pokryte są nieregularnymi wzorami w trzech kolorach;
białym,żółtym i czerwonym,przy czym nie jest to czysta czerwień.Zapach średnio mocny,kwiatowo – różany.
Z pewnością dobrze wyglądała by na rabacie monotematycznej.Nadaje się także na kwiat cięty.
Opis odmianowy i fotografie – przez uprzejmość Pan Jacek Kondratowicz.
-
Tyriana
Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie, w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.Mieszaniec herbatni.
Hodowca – wyhodowana w firmie Meilland International w roku 1963.
Kwiaty – różowe, klasycznej budowy, średnicy powyżej 10 cm, złożone z około 40 płatków . Kwitnie obficie zakładając kwiaty pojedynczo i w bukietach.
Zapach – umiarkowany, subtelny i miły.
Krzew wysokości do jednego metra. Rośnie silnie i zdrowo, tworząc krzewy zwarte.
Liście ciemno zielone o skórzastej teksturze.
Pochodzenie – /Happines x Independent/ x Paris – Match .
-
Francis
Fotografia – ogród różany w Forst, rok 2016.Mieszaniec multiflory.
Hodowca – Laurent Faque, rok 1909.
Kwiaty – różowe , z wiekiem jaśniejące do jasno różowych, małe , półpełne, do 4 cm średnicy.
Zapach – lekko pachnąca
Krzew – jest to rambler, o pędach dorastających do 3-5 m długości.
-
Francois Michelon
Chromolitografia pochodzi z książki Le Livre d’Or des Roses Paula Heriot .Remontantka .
Hodowca – - Antoine Levet, rok 1870.
Kwiaty – różowe o srebrzystych odcieniach. Kwiaty kuliste, złożone z ponad 30 płatków.
Zapach – mocny.
Pochodzenie – siewka La Reine.
Combined Rode list nie wymienia tej odmiany jako obecnej w obrocie handlowym, jednakże pisze o niej Modern Roses nr. 10 – czyli prawdopodobnie odmianę te spotkamy jedynie w jakich bardziej wyrafinowanych kolekcjach.
Opis podaję za HMF.
-
Marechal Bugeaud
Chromolitografia pochodzi z książki Le Livre d’Or des Roses Paula Heriot .Herbatnia.
Kwiaty – różowe.
Utracona,
-
Souvenir de Poiteau
ilustracja z Floral Magazine .Remontantka.
Hodowca – Jacques Margottin, rok 1867.
Kwiaty – różowe, kuliste.
Odmiana utracona.
-
R. Chinensis – siewki
Fotografie przez uprzejmość – Pan Jacek Kondratowicz.
Tym razem Pan Jacek Kondratowicz przedstawia bardzo rzadko spotykaną w naszych ogrodach różę chińską.
Są to dwie siewki mieszańców róży bengalskiej/chińskiej/,które otrzymałem z nasion dwa lata temu.
Pierwsza to roślina o karłowym pokroju,liściach typowych dla tej rasy i ciekawych kwiatach. Mają rozmiar ok. 2,5 – 3 cm,ponad 40 delikatnych płatków w przyjemnym dla oka różu i lekko pachną piżmem.
Druga z roślin to krzew o podobnej budowie,maksymalnie dorastający do ok 50 cm. Kwiaty tegoż z kolei są pojedyncze do półpełnych,czysto białe z dużymi złotymi pręcikami. Zapach mają silniejszy,kwiatowo owocowy,świeży.
Rośliny są dość odporne na choroby ale chętnie atakują je przędziorki,szczególnie przy upalnej pogodzie. Krzewy rosną zdecydowanie lepiej w półcieniu,nie lubią ostrego słońca i wysokich temperatur. Skraca to ich kwitnienie do kilku dni przy normalnym okresie kwitnienia,który dochodzi do dwóch tygodni.Jak przystało na na róże chińskie – kwiaty pojawiają się non stop przez cały sezon a róża chętnie zawiązuje nasiona,przy czym do siewu nadają się tylko nasiona zawiązane na początku lata.Rośliny te żle znoszą suszę i powinny mieć stale wilgotne podłoże.
Mrozoodporność nie jest najlepsza i koniecznie należy zabezpieczać je na zimę przy czym ja hoduję je od początku w pojemnikach i zimę spędzają w zimnej szklarni.Jak zauważyłem, uszkodzenia mrozowe pędów pojawiają się już przy około -15 st,podobnie jak u Viridiflory. Ale mogę dodać, że róża odbija na wiosnę bardzo szybko.
Róże chińskie , mają pochodzenie niezwykle skomplikowane. Są to wielokrotne krzyżówki naturalnych i hodowlanych mieszańców które ewoluowały przez ponad trzy, cztery tysiące lat w Chinach, a do Europy przedostały się na przełomie XVIII i XIX wieku. Pierwszą była Pink Parsons China ‚aka’ Old Blush ‚ .
Ogólnie mówi się za prof. C.C. Hurstem o tzw. four stud china. Były to :
Slater Crimson China 1792
Pink Parsons 1793
Hume Bush 1810/ Rosa indica odorata/
Parks’s Yellow tea scented China 1824
Róże herbatnie lub pachnące herbatą róże chińskie, jak je pierwotnie nazywano, pojawiły się w Londynie około 1810 roku, z krzyżówki Rosa gigantea i Rosa chinensis. Nazywano je tak dla zapachu herbaty, ponieważ ich zapach przypominał zapach nowo otwartych skrzyń z herbatą -w tamtych czasach, herbata ze Wschodu przesyłana była do Europy w małych drewnianych skrzyniach.
Róże herbatnie, są wynikiem krzyżowania – w dalszej kolejności – róż chińskich z / na ogół/ różami noisette czy różami bourbońskimi. Są one bardziej odporne od róż chińskich ale bardziej delikatne w porównaniu do innych róż ogrodowych.Myślę, że wielu czytelników dręczy pytanie : Czym też różni się róża chińska od herbatniej. Za odpowiedź niech nam posłuży opinia dziewiętnastowiecznego rosarianina i szkółkarza,Henry Curtisa , który w wydanej w 1853 roku, pięknie ilustrowanej, książce zatytułowanej „Beauties of the Rose” – tak pisze o różach herbatnich: „Mamy liczną rodzinę róż, oddzieloną od róż chińskich, wydaje się , że wyłącznie na podstawie ich zapachu, który to zapach Francuzi ze i zwykłą u nich finezją percepcji, porównali do zielonej herbaty. ”
Niebawem opublikuję wpis poświęconych tylko i wyłącznie różom chińskim. Póki co zerknijmy do szkicu * Chińska Rewolucja *
-
Madame Gabriel Louiset
Chromolitografia pochodzi z książki Le Livre d’Or des Roses Paula Heriot .Róża burbońska/remontantka/.
Hodowca – Jean Pierre Liabaud, rok 1877.
Kwiaty różowe, kuliste, średnicy 8 – 9 cm, złożone z ponad 30 płatków o jedwabistej teksturze. Ma tendencję zakładania po kilka kwiatów na pędzie.
Zapach – umiarkowany.
Krzew wysokości do 180 cm, bardzo dobrze się krzewiący, jednakże odmiana ta jest wymagająca co do rodzaju gleby. Na stanowiskach słabszych , źle rośnie.
Liście -
Pochodzenie – siewka Jules Margottin.
Jules Margottin/ 1794 – 1872/, to francuski dendrolog i sadownik, jako pierwszy praktycznie zajmował się okulizacją drzew owocowych i to jemu zawdzięczamy wdrożenie tej metody rozmnażania drzew w sadownictwie. Wyhodował również wiele cennych odmian drzew owocowych.
-
Princess Mary of Cambridge
Chromolitografia pochodzi z książki Le Livre d’Or des Roses Paula Heriot .Remontantka.
Hodowca – Louis Granger, w roku 1865. Jaką miała nazwę francuskojęzyczną, nie wiemy. Odmiana ta bowiem została sprzedana szkółkom Paula i otrzymała nazwę jw.
Kwiaty – różowe.
Odmiana utracona.
Pochodzenie – Duchess of Sutherland x Jules Margottin.
-
Elie Beauvillan
fotografia pochodzi ze strony http://rosomanes.blogspot.com/Róża noisette, mieszaniec róży noisette.
Synonimy – Mr Williams Gloire de Dijon.
Hodowca – Beauvillan, rok 1887 ,
Kwiaty różowe z czerwonawymi żyłkami na rewersach płatków. Kwiaty średnicy do 10 cm, złożone z około 30 płatków . Kwiaty początkowo kuliste, potem rozwijają się do płaskiej rozety a płatki jej mają z reguły odwinięte na zewnątrz brzegi.
Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses.Zapach – pachnąca
Krzew – jest to klimber o pędach dorastających do 3 m długości.
Liście – ciemno zielone, matowe.
Pochodzenie – Gloire de Dijon x Ophirie .
