Moje róże – moja pasja

Rosmarin

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Róża miniaturowa.

Hodowca – Reimer Kordes, rok 1965.

Kwiaty -  jasno różowe, budowy rozetowej, średnicy około 5 cm,  złożone z ponad 50 płatków.

Zapach — umiarkowany.

Krzew – budowy kompaktowej, wysokości około 50 cm.

Pochodzenie – Tom Thumb – Dacapo .

Seduction

Floribunda

Synonim – Charles Aznawour, Matilda .Pearl Bedfodview .

Hodowca – wyhodowana w firmie Meilland International w roku 1988.

Kwiaty – są białe, prawie białe lub białe  z atrakcyjnym różowym brzegiem, a każdy z nich zawiera od 9 do 16 falistych płatków tworzących delikatną i romantycznie wyglądającą różę. Każdy  pęd przynosi gromady do 7 przyciągających wzrok kwiatów  Szybko powtarza  kwitnienie, a jego letnie i jesienne kwitnienia są tak samo silne, jak i wiosenne. Kwiaty utrzymują dobry kształt   i utrzymują się stosunkowo dobrze jako kwiat cięty. Charakteryzuje się dobrą wydajnością.

Zapach – nie pachnie

Krzew budowy kompaktowej o wymiarach  1,1m x 1,1m  ma doskonałą odporność na choroby.

Liście ciemno zielone, skórzaste, gęsto rozmieszczone na pędach.

Pochodzenie - Coppelia x Nirvana .

First Love

Mieszaniec herbatni.

Synonim – Premier Amour.

Hodowca – wyhodowana przez Herberta Swim’a w roku 1950 .

Kwiaty – jasno różowe z lekkim liliowym odcieniem,atrakcyjne i pełne wdzięku. Kwiaty jak na mieszańce herbatnie małe, bo o średnicy około 8 cm, złożone z około 25 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew o pokroju wyprostowanym, jednakże dobrze się krzewi. Wysokość  krzewu nie przekracza jednego metra a łodygi są gładkie, prawie bezkolcowe.

Liście – jasno zielone, skórzaste.

Pochodzenie – Charlotte Armstrong x Show Girl .Znam tylko jedną różę wyhodowaną  z udziałem First Love . Jest nią Eiffel Tower. Również Herberta Swima.

Shannon

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Samuel Darragh McGredy IV .Rok  introdukcji źródła podają bardzo różnie – od roku 1958 do 1965.

Kwiaty – różowe.  Przypomina odmianę The Queen Elizabeth od której się zresztą wywodzi, jest jednakże od niej dużo piękniejsza. Pąki ma wysmukłe, dobrze wypełnione, otwierają się one powoli w pięknie uformowane , wielkie kwiaty o średnicy przekraczającej 12 cm a złożone są z około 50 – 60 płatków.

Zapach przyjemny, lekki.

Krzew – rośnie bujnie, tworząc wysokie rośliny o licznych rozgałęzieniach. Udaje się na każdym stanowisku i na każdej glebie, byle tylko nie była za sucha. Dobrze znosi cięcie.

Liście – są zaokrąglone, duże, półmatowe, ciemno zielone.

Pochodzenie – Queen Elizabeth x McGredy’s Yellow .

Pharisaer

Mieszaniec herbatni ,

Hodowca – Wilhelm Hinner , rok 1901.

Walter Hinner był zatrudniony w szkółkach Petera Lamberta w 1897 roku, a następnie założył własną  z Nicolą Welter w 1900/01 (Welter & Hinner). Hinner opuścił tę firmę w 1901 roku, aby założyć własną szkółkę również w Trewirze. Najwyraźniej mu nie szło skoro w 1906 roku   jest postrzegany jako pracownik Geduldiga w Aachen. W 1908 r. Ponownie osiedlił się w Lohausen pod Düsseldorfem. Jego szkółki  przetrwały do połowy lat dwudziestych, bo ostatnie po nim ślady pochodzą z roku 1926.  ”Wczesna hodowla róż w Niemczech”, Harald Enders, 2005 . W. Hinner wyhodował w sumie ponad 20 odmian róż. Wśród nich takie hity jak: Franz Deegen, George Arends, Goldelse, Pharisaer, czy / chyba/ sporna Gruss an Aachen. Z tego krótkiego szkicu widać, że była to dusza zadziorna i niespokojna.

Kwiaty – różowe, lekko cieniowane łososiowym, klasycznej budowy . Kwiaty rozwijają się z pięknego, wydłużonego pąka i są średnicy do 10 cm a złożone z około 20- 25 płatków, które mogą być uszkadzane przez deszcz. Jesienne kwitnienie jest intensywniej wybarwione i ogólnie lepszej jakości.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – o pokroju wyprostowanym i bezkolcowych pędach kwiatostanowych długości do 120 cm.   Współcześnie, była popularną różą rabatową jak też i była uprawiana na kwiat cięty ze względu na swe bezkolcowe pędy.

Liście – liście są piękne, gdy są młode,później brązowiejące, starzeją się na dobrą ciemną, miedzianozieloną zieleń.

Pochodzenie – siewka W.J.Grant. Hinner bardzo udanie pokreślił walory tej odmiany używając jej w swoich pracach hodowlanych bowiem wyhodował jeszcze Gelbe Pharisaer i Rotr Pharisaer. Tą pierwszą jako krzyżówkę omawianego Pharisaera  z Mrs.Aaron Ward – a tą drugą z użyciem George C. Waud .

Według opinii Jack Harknessa , była to najlepsza róża wyhodowana przez Hinnera, choć niewątpliwie odmiana Georg Arends była bardziej popularna wśród rosomanes. Opinię tę Harkness wygłosił w połowie lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku i choć mógł to zrobić,/działał przecie już Austin/ to nie przewidział renesansu popularności róż w stylu wiktoriańskim a co za tym idzie niezwykłej popularności innej róży Hinnera, Gruss an Aachen. A może po prostu nie podzielał wątpliwości co do tożsamości twórcy róży Gruss an Aachen, które pojawiły się później i podważały autorstwo Geduldiga. Według tej wersji twórcą tej odmiany miał być Hinner a Geduldig miał ją tylko introdukować.

J.H. Nicolas w swojej  A Rose Odyssey, wspomina coś niejasno o procesie jaki wytoczył mu kolega rosarianin z Trewiru a mianowicie Peter Lambert , że Wilhelm Hinner będąc  pracownikiem Lamberta, rzekomo skradł mu siewkę róży i próbował zarejestrować jako swoją.   Lambert ten proces przegrał i Hinner z tej radości ową sporną siewkę nazwał Pharisaer co z niemieckiego nie znaczy bynajmniej Paryżanin a faryzeusz, hipokryta. Trzeba przyznać, że miał specyficzne poczucie humoru.

Randez Vous

Mieszaniec róż kanadyjskich.

Synonim – Teen Spirit, Papr Rose Nr1.

Hodowca – Łukasz Rojewski, rok 2013 .

Kwiaty – blado różowe o jaśniejszych rewersach płatków, budowy ćwierćrozetowej. Maja tendencję do przewieszania się.

Zapach -

Krzew – o wymiarach 80 x 50 cm. Mrozoodporna, może być porażana przez mączniaka. Dobrze rośnie na własnych korzeniach.

Liście – szaro zielone, rzadko rozmieszczone na pędach.

Pochodzenie – Hope for Humanity x Jacqueline du Pre.

Sweet Time

Mieszaniec róż kanadyjskich. Parkowa.

Hodowca – Łukasz Rojewski, rok ?

Kwiaty - Kwiaty duże o postrzępionych płatkach i wyraźnym środkiem w kolorze bladego porcelanowego różu. Kwitnie na starym drewnie od lata do przymrozków.

Zapach – Bogaty i silny zapach.

Krzew – Parkowa 180 x 150 cm.  Dobrze rośnie na własnych korzeniach. Nie wymaga okrywania na zimę.

Pochodzenie – /Carefree Beauty x The Rescht/ x Aleksander McKenzie .

Five O”Clock

Floribunda.

Hodowca – Łukasz Rojewski, rok 2015.

Kwiaty – lekko różowe, prawie białe,  przywodzą kształtem na myśl porcelanowe filiżanki. W deszczową pogodę płatki zlepiają się i mumifikują. Pięknie komponuje się na rabatach z bylinami

Krzew – Niezwykle romantyczny krzew o kulistej formie , wysokość 55 cm. Kompozycja przypomina bukiet w wazonie. Kwiaty przywodzą kształtem na myśl porcelanowe filiżanki. W deszczową pogodę płatki zlepiają się i mumifikują. Pięknie komponuje się na rabatach z bylinami.

Pochodzenie -

Glenrose

Mieszaniec róży kordesii.mieszaniec english roses.

Synonim – Glenrose Villa.

Hodowca – Łukasz Rojewski, rok 2010.

Kwiaty - . Kwiaty średniej wielkości jasnoróżowe w staromodnym stylu. Powtarza kwitnienie w trzech rzutach. Kwiaty odporne na deszcz.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – wysokości  do 200 cm. Pozostawiona bez podpory przybiera formę krzewiastą Osłonięta przed wiatrem dobrze znosi zimy. Znakomicie rośnie na własnych korzeniach. Lubi obfite dokarmianie. Co 3 lata wymaga usuwania starych gałęzi. Nazwę otrzymała na wyspie Jersey należącej do korony Brytyjskiej.

Pochodzenie – Morgengruss x Constance Spry .

Hamilton Princess

To jedna z najnowszych róż hodowli Harknessów, o nazwie  „Hamilton Princess”. Jest to bardzo świeża introdukcja bo zaledwie zeszłoroczna. I również od zeszłego roku rośnie w moim ogrodzie. Mam mieszane uczucia do tej róży.

Jeden z egzemplarzy całkowicie wymarzł zimą, mimo iż był solidnie okryty ziemią. Póżną wiosną musiałem go usunąć. Dwa pozostałe,w tym jeden w pojemniku,rosną w miarę dobrze. Być może w angielskim klimacie mają większy wigor. Za to z pewnością obroni się zapachem kwiatów i odpornością na choroby.

Krzew ma średnią wielkość,pokrój wyniosły i przez to wygląda dość ubogo.

Pędy prawie bez kolców z ciemno zielonymi skórzastymi liśćmi. Kwiaty o średnicy ok 11 cm i 30 – 35 płatkach.

Kolor tylko dla amatorów – pudrowo cukierkowy róż z tym, że pod koniec swojego życia wyraźnie jaśnieją.

Niestety – kwitną tylko kilka dni mimo, że są niewrażliwe na deszcz. Rekompensuje to ich zapach. Silny,wyraźnie cytrusowo – damasceński z klasycznym „herbatnim” tłem. Duży plus za ten aromat.

Minusem jest jej niepewna mrozoodporność,tym  bardziej,że żadnych informacji na temat tej róży nigdzie nie uświadczy. Harknessowie z zasady nie podają pochodzenia swoich odmian, a nazwa tej róży upamiętnia dość znany hotel – kurort na Bermudach.

Zastanawiam się czy nazwa Hamilton Princess nie jest też jakimś tropem w ustaleniu rodziców tej róży. Wszak  Bermudy to również temat hodowli róż.

Tekst i fotografie – przez uprzejmość – Pan Jacek Kondratowicz.