Moje róże – moja pasja

Violetta

Fotografia – wikimedia .

Mieszaniec banksiae . Miniaturowa .

Hodowca – Bartolomeo Embriaco, rok 1992 .

Kwiaty – czerwone, płaskie, średnicy 4- 5 cm, złożone z około 30 płatków. Nie powtarza kwitnienia/?/. Kwitnie bardzo wcześnie, w klimacie Italii już w połowie kwietnia.

Zapach – intensywny.

Krzew jest to róża miniaturowa,

Liście -  ciemno zielone, bardzo odporne , podobnie jak cała grupa mieszańców r.banksiae, na choroby grzybowe.

Pochodzenie – siewka F2 Generosa  .

Arizona

Fotografia – ogród testowy Hradec Kralove 2016 .

Mieszaniec herbatni .

Synonim – Arizona Tocade, lub Tocade.

Hodowca – Sweem & Weeks , rok 1973 .

Kwiaty – różowo łososiowe z żółtymi przebarwieniami u podstawy płatków. Tak współczesna pernetiana. Kwiaty klasycznej budowy, średnicy ponad 10 cm , złożone z nawet 40 płatków.

Zapach – mocny .

Krzew – o pokroju wyprostowanym o kolczastych pędach dorastających do 120 cm długości.

Liście dekoracyjne, ciemno zielone, skórzastej tekstury.

Pochodzenie – podaję za HMF – Roślina mateczna – / Fred Howard x Golden Scepter / x  Golden Rapture . Dawcą pyłku jest ta sama siewka.

Red Masterpiece

Fotografia – ogród testowy Hradec Kralove 2016

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – William Warriner, rok 1974.

Kwiaty – czerwone, klasycznej budowy, średnicy ponad 12 cm, złożone z ponad 30 płatków. Mieszaniec herbatni w swej najlepszej postaci. Emfatyczna nazwa, czerwone arcydzieło , w tym przypadku nie wydaję się być przesadną.

Zapach – mocny.

Krzew – o pokroju wyprostowanym , wysokości do 120 cm.

Liście – średnio zielone, skórzastej tekstury matowe.

Pochodzenie – /Siren x Chrysler Imperial/ x / Carousel x Chrysler Imperial/ .

Signora

Mieszaniec herbatni – w drugim pokoleniu pernetiana.

Synonim – Signora Puricelli, Signora Pierro Puricelli.

Hodowca – Domenico Aicardi, rok 1936.

Kwiaty – pomarańczowo morelowe, średnicy około 10 cm, złożone z 25 – 30 płatków.

Zapach – herbatni, mocny.

Krzew – pokroju wyprostowanego, wysokości do 120 cm.

Liście – ciemno zielone, półmatowe, podatne na czarną plamistość.

Pochodzenie – Julien Potin x Sensation . Aicardi wyhodował z tej pary rodzicielskiej kilka dobrych mieszańców herbatnich zwanych potem siedem sióstr Aicardiego. Były to poza właśnie opisywaną :

Elettra -  łososiowo żółta z roku 1939, pachnąca .

Sabinia - zwana również Sabina, z roku 1938 różowa

Saffo - karminowo czerwona z żółtym centrum. rok 1931. Najstarsza z sióstr.

Saturnia- szkarłatno różowa z żółtymi rewersami, rok 1931. Posłużyła potem jako roślina mateczna przy powstaniu Sireny.

 Taurinia - łososiowo różowa, pachnąca. Rok 1939.

Vivastella - karminowo czerwona.Rok 1936 .

Niestety, nie posiadam fotografii żadnej z tych odmian.

Trudno dziś wyrokować jaką karierę wśród rosomanes by zrobiła, czy zdobyła by ich serca gdyby nie wybuch II Wojny Światowej. w każdym razie hodowcy docenili jej walory. Szczególnie upodobał ją sobie H. Swim, który użył jej pyłku do zapylenia kwiatów Charlotte Armstrong i uzyskał słynną Sutters Gold oraz jej siostrzane siewki Hawaiian Sunset, Invitation i Mojave. Po czym poszedł za ciosem i  pyłkiem Sutters Gold zapylił First Love. W taki to sposób powstała Eiffel Tower.W Europie, Francis Meilland użył jej w roku 1947 do zapylenia słynnej Peace i tak otrzymał odmianę Tahiti, która poza tęczą kolorów pyszniła się fantazyjnie postrzępionymi płatkami.

Aicardi przy hybrydyzacji swoich róż zastosował bardzo ciekawą technikę. Mianowicie bardzo starannie wybrał rośliny rodzicielskie, ograniczając się do kilku odmian po czym wykonywał bardzo dużo krzyżówek, w setkach sztuk. Owe wymienione wyżej siostry były efektem takiego właśnie podejścia. Co ciekawe, już później, w latach pięćdziesiątych w swojej autobiografii opublikowanej na łamach American Rose Annual, żałował , że z tych setek uzyskanych siewek wyselekcjonował tak mało róż.

W książce Andrew Hornunga – Le rose italiane – czytamy

„W USA róże Accardi zostały porównane do dobrze znanej i lubianej tam róży Prezydent Hoover czy innej miejscowej piękności
Talisman Ta pernetiana mieniła się całą gamą kolorów pomiędzy łososiowo-czerwono i złotym; jeszcze Amerykanie cenili ją jako odmianę na kwiat cięty ze względu na długość łodygi, wigor i obfitość kwitnienia. Złożona mieszanka niuansów kolorystycznych była prawie niemożliwa do opisania. Pąki są łososiowe z odrobiną pomarańczy. Kiedy płatki zaczynają się rozwijać, są  łososiowo różowe  z odrobiną dotyku pomarańczy.  Kwiaty pozostają półotwarte. Tylna strona płatków jest opisana jako łososiowy róż  z żółtą podstawą, podczas gdy grzbiet płatków jest różowy z odrobiną pomarańczy . Jak zwykle, gdy kwiat dojrzewa zanikają żółte odcienie i kwiat przyjmuje bardziej różowawy kolor.” strona 138. Dodam od siebie, że tak jak wymieniłem wcześniej dochowała się sporej gromadki potomków którym to przekazała ową zmienność kolorystyczną kwiecia zależną od pory dnia roku czy nawet rodzaju podłoża.

Satanas

Mieszaniec herbatni

Synonim -  Inaczej Joyce Lomax.

Hodowca – Lorenzo Pahissa rok 1939.

Kwiaty – ciemno czerwone, o nieco zmąconej  obecnością pernetiany, czerwieni. Kwiaty średnicy do 10 cm, złożone z około 20 płatków.

Zapach – mocny .

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Pochodzenie: Madame Edouar Herriot x Angele Pernet/ x Mari Dot.

Fotografie: Marian Sołtys Europa Rosarium Sangerhausen 2009.

Senegal

   Klimber.Elżbieta Sołtys Europa Rosarium Sangerhausen 2009.

Mieszaniec herbatni. Tak się powszechnie uważa. Jednakowoż postawił bym  tu duży znak zapytania jako, że powtarzalność kwitnienia , nie mówiąc już o jego ciągłości jest bardzo problematyczna. Z  cała pewnością nie jest to powtarzanie kwitnienia do jakiego zaczynają nas przyzwyczajać mieszańce dwudziestowieczne. A więc mieszaniec herbatni tak, ale sensu largo.

Synonim -

Hodowca – Charles Mallerin , rok 1944.

Kwiaty -  ciemno czerwone, no bo jakoś je trzeba nazwać, bardzo ciemno czerwone może byłoby trafniej. Jedne z najbardziej ciemno czerwonych róż jakie widziałem. Ciemna czerwień o odcieniu burgunda z aksamitną teksturą. Ale nie zawsze. Na tym samym krzewie potrafią być kwiaty aksamitno czerwone i z połyskiem. Ciemno czerwone i nieco jaśniejsze. Mam wrażenie , że róża ta nie boi się słońca. Nie przypominam sobie bowiem by kwiaty się przypalały. Kwiaty budowy miseczkowatej odbiegające swą konstrukcją i wielkością od klasycznych kwiatów mieszańców herbatnich. Kwiat luźnej budowy, złożony z około 20 płatków.

Zapach – Pachnie, oczywiście pachnie. I to proszę państwa jak pachnie! No, może nie jest to bardzo mocny zapach, ale krążący gdzieś obok np. Papa Meilland. Nie bez powodu podaję przykład tej róży. Jest to bowiem jakaś/intuicyjnie rzecz biorąc/ bliska rodzina.

Krzew – Jest to klimber lub raczej dobrze wyrośnięty, luźnej konstrukcji krzew.

Liście -

Pochodzenie – Niestety, nieznane, wielka szkoda. Za to możemy bezkarnie sobie pospekulować o jej koneksjach i koligacjach. Mallerin bowiem wyhodował całą grupę róż o podobnych bądź zbliżonych cechach kolorystyczno zapachowych poszukując jakiegoś nie znanego nam bliżej złotego środka. A zaczęło się gdy to w roku 1938 skrzyżował  Ami Quinard z Souvenir de Claudius Denoyel i wyhodował przecudną Guinee. W roku 1944 właśnie omawianą nieznanego pochodzenia Senegal i wreszcie w roku 1953 L’Africane, która jest już jednoznacznie określona jako potomek Guinee. Skąd ten kolor? W Guinee sięga on poprzez Souvenir de Claudius  Denoyel do dobrze nam znanej dawczyni wspaniałych nasyconych kolorów  Chateau Clos de Vogueot, ale ta nie ma takiej pięknie zmąconej czerwieni zatracającej się w burgundzie. Otóż tu odpowiedzialna będzie  poprzez Ami Quinard rosa foetida bicolor. L’Africane , jako potomkini Guinee dziedziczy ten wspaniały odcień. Nie mamy tylko pewności co do Senegal, ale jak widzimy to musi być coś z tej rodziny.

Te poszukiwania rozciągnęły się potem na Francisa Meillanda. Był on zafascynowany pracami Mallerina i z całą pewnością wchodząc na ścieżkę poszukiwań ciemno czerwonego koloru u róż , gdy wpadł na właściwy trop , to pierwszego ze swych ciemno czerwonych mieszańców nazwał Congo, jak gdyby pośrednio nawiązując do rodziny Czarnej Afryki Mallerina. To z pomocą zapomnianej już dziś odmiany Congo wyczaruje kiepską różę o wspaniałych ciemno czerwonych kwiatach którą nazwie imieniem swego przyjaciela - Charles Mallerin. To z niej powstanie róża już bliska ideału – Papa Meilland.

Jeszcze w dwadzieścia lat potem , Maurice Combe sięgnie po Charles Mallerin by wyhodować szczególnie mi bliską różę o tych samych klimatach. Mam na myśli odmianę Norita .

South Seas

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Dennison Morey, rok 1962.

Kwiaty – pomarańczowo różowe z wiekiem nieco ciemniejące. Kwiaty średnicy około 10 cm , złożone z ponad 30 płatków.

Zapach – mocno pachnące

Krzew -

Pochodzenie – siewka Rapture.

 Fotografia: Cezary Blicharz Europa Rosarium Sangerhausen 2009.

Neptune

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Tom Carruth, rok 2003.

Fotografie w rosarium van der Goot w Summerville USA rok 2017.

Kwiaty – w kolorze lawendowym z odcieniami fioletu. Kwiaty o bardzo ładnej formie,  średnicy ponad 12 cm, złożone z ponad 30 płatków.

Zapach – mocny, cytrusowy.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do 150 cm.

Liście – średniej wielkości półmatowe.

Pochodzenie – /Blueberry Hill x Stephen’s Big Purple/ x Blue Nile . /podaję za HMF/.

Satisfaction

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca, to Gysbert Verbeek, który otrzymał ją w roku 1956.

Kwiaty – w kolorze różowo karminowym, dobrze utrzymującym się przez cały okres kwitnienia,  duże o średnicy przekraczającej 10cm, złożone z ponad 30 płatków.  Te wspaniałe kwiaty rozwijają się z reguły pojedynczo na wysokich dochodzących do jednego metra pędach bardzo dużych spiczastych pąków. Bardzo długo zachowują formę w wazonach.

Zapach – bardzo silny, przyjemny.

Krzew o pokroju wyprostowanym o pędach dorastających do 80 -100cm. wysokości. Jeżeli chodzi o stanowisko, to odmiana ta nie jest wybredna co do gleby, jak też jest odporna na choroby grzybowe. Dobrze zimuje.

Pochodzenie – Jest to siewka odmiany Parfum .

Sabine Sinjen

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec herbatni.

Synonim – często spotykana pod skróconą nazwą i wówczas  jest to po prostu Sabine.

Hodowca – Mathias Tantau, rok 1962.

Odmiana ta rośnie bujnie, jednakże wyrasta co najwyżej do 60 cm wysokości. Jest to zdrowa roślina tworząca bogato rozgałęzione krzewy, które nieomal całe lato  okryte są kwiatami.. Inne jej zalety to kształtne kwiaty, wielka ich trwałość , ciemno zielone, błyszczące liści oraz wysoka odporność na choroby grzybowe  i mróz. Pąki kwiatowe są wysmukłe, ostro zakończone a rozwijają się w wielkie kwiaty średnicy do 14 cm a złożone są z około 30 płatków. Kwiaty mają kolor wiśniowo czerwony z lekko żółtym rewersem płatków. Kwiaty przy przekwitaniu przechodzą w kolor  wiśniowo różowy o intensywnym połysku.

Do tego podziwiać możemy zadziwiający , rzadko spotykany zapach.

Zdrowotność i obfite kwitnienie zdecydowały o wysokich ocenach tej róży na licznych wystawach.