-
Persian Mystery
Fotografie : Marian Sołtys – Kolekcja własnaMieszaniec hultemia persica.
Hodowca – wyhodowana w firmie Harkness około roku 2009.
Kwiaty – różowe z nieodłączną dla hultemii ciemniejsza plamką. Kwiaty średnicy 8-9 cm, złożone z 20 30 płatków, płaskie.
Zapach – umiarkowany.
Krzew – dobrze się krzewiący o kompaktowym pokroju, i wysokości 60 – 80 cm.
Liście – ciemno zielone, błyszczące.
Pochodzenie – podaję za HMF – /siewka rosa persica x Baby Love/ x / siewka rosa persica x Baby Love/.
Odmiana ta, świetnie pokazuje nam drogę jaka przeszła firma Harknesów od czasu słynnej rozmowy Jacka Harknessa z Alec Cockerem z przed 50 laty a traktującej o potencjalnych możliwościach jakie może dać róży niepozorna hultemia.
Odmianę tę możemy nabyć w firmie Pana Tomasza Krzyżanowskiego.
-
Lynda Belingham
Fotografie wykonane w Ogrodzie Powsin, rok 2019.Mieszaniec herbatni.
Hodowca – wyhodowana w firmie Harknessów, rok 2015.
Kwiaty – są uroczą mieszanką różów i moreli. Jeżeli ktoś poszukiwał by odcieni bursztynu, to też je znajdzie. Tym bardziej , że i bursztyn nie jeden ma odcień. Kwiaty budowy klasycznej, średnicy ponad 10 cm, złożone są z około 50 płatków. Zakwita kwiatami osadzonymi z reguły pojedynczo na mocnych pędach.
Zapach – pachnące.
Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości około 80 cm.
Liście – ciemno zielone, półmatowe o skórzastej teksturze.
Nazwa róży upamiętnia angielską aktorkę Lindę Belingham/1948 – 2014/.
-
Susie
Fotografie w ogrodzie botanicznym Powsin rok 2019.Klimber.
Hodowca – Wyhodowana w firmie Harkness, rok 2016.
Kwiaty – o zmiennej kolorystyce. rozwijają się do koloru złotożółtego, by w miarę dojrzewania kwiatów przybrać odcienie różowo łososiowe. Kwiaty kuliste, złożone z około 35 płatków o średnicy około 5 cm.
Zapach – mocny, cytrusowy. W roku 20118, na różanym Trial w Belfaście, otrzymała pierwszą nagrodę za zapach.
Krzew – Jest rodzajem pnącza, o pędach dorastających do 250 cm.
Liście – ciemno zielone, błyszczące.
-
Windsor Castle
Fotografie w ogrodzie botanicznym Powsin rok 2019.Floribunda.
Hodowca – wyhodowana w firmie Harknessów , rok 1997.
Synonim – Constance Finn, Elizabeth Finn.
Kwiaty – Jasno różowe/morelowo różowe/, średnicy 9-10 cm, złożone z około 50 płatków.
Zapach – pachnące. Na Belfast Rose Trial w roku 1999, otrzymała nagrodę dla najbardziej pachnącej róży.
Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do 120 cm.
Liście – ciemno zielone, półmatowe o wyraźnym rysunku nerwów na blaszce liściowej. Dobra odporność na choroby grzybowe.
Róża ta, ma wiele staromodnego uroku, udanie łącząc dobry zapach z pięknymi, staromodnymi kwiatami i dobrą odpornością na choroby.
-
Fairy Damsel
Fotografie – Museo Giardino Rose Antiche rok 2018.Polyantha, mieszaniec piżmowy . Bezpieczniej byłoby powiedzieć, że to dość skomplikowany mieszaniec międzygatunkowy.
Hodowca - Wyhodowana w firmie Haknessów na początku lat 80 ub. wieku.
Kwiaty – drobne, ciemno czerwone, zgrupowane w sposób charakterystyczny dla polyanth.
Zapach – nie pachnie .
Krzew - – o wiotkich pokładających się pędach, dlatego, mimo że pędy jak wspomniałem, dorastają do półtora metra długości, to sam krzew jest nie wyższy jak 50- 60 cm.Możemy traktować ją jak róże okrywową.
Pochodzenie – The Fairy x Yesterday. Hodując odmianę Yesterday, Harknessowie sięgnęli do dorobku hodowców okresu międzywojennego, bowiem wszystkie odmiany, które wzięły udział w stworzeniu Yesterday pochodzą właśnie z tego czasu. Tak jak Phyllis Bide , rok 1923 czy Ballerina rok 1937. Yesterday, charakteryzująca się niezwykłą obfitością kwitnienia, zainspirowała Haknessów by użyć jej w dalszych pracach hodowlanych.Z różnymi efektami. Fairy Damsel, zwana też Fairy Red, należy do tych mniej udanych prób. Wprawdzie niewątpliwie nastąpiło odnowienie bazy genowej polyanth, jednakże nie przyniosło to zasadniczego przełomu.
-
Southampton
Fotografie – Museo Giardino Rose Antiche rok 2018.Floribunda
Hodowca – Wyhodowana w firmie Harkness w roku 1971.
Kwiaty – morelowe z żółtymi domieszkami, luźnej budowy, składające się z około 20 – 25 płatków, średnicy około 9 cm.
Zapach – pachnące.
Krzew wysokości około jednego metra, dobrze rozkrzewiający się.
Kariera tej odmiany, dość krótka, ograniczyła się głównie do terenu Anglii .
Liście – ciemno zielone, błyszczące.
Pochodzenie – /Ann Elizabeth x Allgold/ x Yellow Cushion . Jack Harkness, w swojej wydanej w roku 1978 książce – Roses – szczegółowo opisuje jak doszło do powstania tej róży:
”
Pomarańczowa gama kolorystyczna wywodząca się od Fashion, jest jedną z najpiękniejszych, ale hodowcy przez wiele lat nie byli w stanie zapewnić temu pięknu dobrego zdrowia i odporności.
Samo „Fashion”, ale też Woburn Abey, Zambra i Elizabeth of Glamis były kolejnymi przykładami tego problemu.
Zawsze wydawało mi się, że nadzieją na rozwiązanie tego problemu jest wprowadzenie genów Allgold w pomarańczowe kolory, ale Allgold nie jest zwykle najlepszym z rodziców, ponieważ przekazuje większości swoich siewek małe liście i kwiaty. Zadaniem hodowcy jest zatem skojarzenie Allgolda z czymś silnym i wykorzystanie powstałej siewki w nadziei, że pożądane przez Allgolda cechy pojawią się u jego wnuka. Wynik żadnej krzyżówki nie może być ściśle skontrolowany, ponieważ nigdy nie mamy natychmiastowych rezultatów, ponieważ cechy dziedziczne częściej pomijają jedno pokolenie.
W związku z tym zaufałem Ann Elizabeth, że zrobi dobry użytek z pyłku Allgold; Ann Elizabeth to różowa floribundą od Alberta Normana, wprowadzoną w 1962 roku.
W efekcie wybrałem jasnożółtą siewkę z krzyża / Ann Elizabeth x Allgold / x Yellow Cushion -z niej to przyszedł ten rodzaj róży, którego szukałem: kwiaty w kolorze morelowym do pomarańczowego, i liście o niezwykłym zdrowiu i pięknym wyglądzie. Na szczęście dostałem dodatkowy bonus zapachowy, który jeśli nie jest silny, to z pewnością przyjemny.
Southampton to wspaniała róża ogrodowa. Kwiaty rozwijają się z pięknego pąka i wytrzymują dobrze zarówno słońce, jak i deszcz. Róża ta została nazwana na cześć tego słynnego angielskiego miasta, po tym, jak jego burmistrz odwiedził naszą szkółkę, aby zatwierdzić ten wybór. Wybrałem ją dla nich, wiedząc, że mają niezawodną i zdrową różę. Została wprowadzona do handlu w 1972 roku i byłbym bardzo zdziwiony, gdyby nie okazała się ważnym rodzicem.” Tamże strona 130.I rzeczywiści, pozwoliłem sobie zerknąć na potomków, i już w pierwszym pokoleniu, których doliczyłem się kilkudziesięciu w tym tak udane i ważne róże jak Amber Queen, Anna Ford czy Sue Ryder .
-
Hamilton Princess
To jedna z najnowszych róż hodowli Harknessów, o nazwie „Hamilton Princess”. Jest to bardzo świeża introdukcja bo zaledwie zeszłoroczna. I również od zeszłego roku rośnie w moim ogrodzie. Mam mieszane uczucia do tej róży.
Jeden z egzemplarzy całkowicie wymarzł zimą, mimo iż był solidnie okryty ziemią. Póżną wiosną musiałem go usunąć. Dwa pozostałe,w tym jeden w pojemniku,rosną w miarę dobrze. Być może w angielskim klimacie mają większy wigor. Za to z pewnością obroni się zapachem kwiatów i odpornością na choroby.
Krzew ma średnią wielkość,pokrój wyniosły i przez to wygląda dość ubogo.
Pędy prawie bez kolców z ciemno zielonymi skórzastymi liśćmi. Kwiaty o średnicy ok 11 cm i 30 – 35 płatkach.
Kolor tylko dla amatorów – pudrowo cukierkowy róż z tym, że pod koniec swojego życia wyraźnie jaśnieją.
Niestety – kwitną tylko kilka dni mimo, że są niewrażliwe na deszcz. Rekompensuje to ich zapach. Silny,wyraźnie cytrusowo – damasceński z klasycznym „herbatnim” tłem. Duży plus za ten aromat.
Minusem jest jej niepewna mrozoodporność,tym bardziej,że żadnych informacji na temat tej róży nigdzie nie uświadczy. Harknessowie z zasady nie podają pochodzenia swoich odmian, a nazwa tej róży upamiętnia dość znany hotel – kurort na Bermudach.
Zastanawiam się czy nazwa Hamilton Princess nie jest też jakimś tropem w ustaleniu rodziców tej róży. Wszak Bermudy to również temat hodowli róż.
Tekst i fotografie – przez uprzejmość – Pan Jacek Kondratowicz.
-
The Simple Life
Foto courtessy Andy Godly Ex Head Gardener Royal National Rose Society.Współczesny mieszaniec międzygatunkowy.
Hodowca – wyhodowana w firmie Harkness przed rokiem 2014.
Kwiaty – lekko różowe/liliowo różowe/, pojedyncze, średnicy około 10 cm. Kwitnie niewielkimi kiściami, powtarza kwitnienie.
Zapach – umiarkowany.
Krzew – jest to niewielki klimber, dorastający w w warunkach angielskich do 2 m wysokości. Jak będzie się zachowywał u nas – nie wiadomo.
Liście – ciemno zielone , półmatowe.
-
Firestar
Floribunda lub Mieszaniec herbatni - zależy kto daje opis.
Synonimy -Co kraj to nazwa. Firestar nadała firma Harknessów, Steinfurter Abendsonne to z kolei funkcjonuje w Niemczech, a Easy Does It, to nazwa Amerykańska.
Fotografie – Rosengarten Forst 2016.Hodowca – wyhodowana w firmie Harknessów, rok 2006.
Kwiaty – pomarańczowo różowe, średnicy do 10 cm, złożone z około 30 płatków. Kwitnie kiściami a na fotografii widzimy, że mogą one mieć i po kilkanaście kwiatów.
Zapach – umiarkowany, owocowy.
Krzew – o pokroju wyprostowanym, ładnie ukształtowany, wysokośći do 120 cm.
Liście – jasno zielone, półmatowe.
Pochodzenie – / Queen Charlotte x Della Balfour / x Baby Love .
-
Dame of Sark
Floribunda.
Hodowla -To róża wyhodowana w firmie Harkness/prawdopodobnie przez Petera Harkness/, w roku 1974.
Kwiaty – pomarańczowe, w centrum kwiatu przebarwione na żółto, średnicy powyżej 10 cm, złożone z ponad 30 płatków.
Zapach – umiarkowany.
Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości do 90 cm.
Pochodzenie -/ Pink Parfaite x Masquerade/ x Tablers Choice .Róża Dame of Sark, posłużyła Harknessowi jeszcze przy hodowli innych odmian jak np. Peacepeeker, Avocet czy Conquest wespół z Bright smile.
Róża ta rośnie w Regents Park , jednakże z jakichś powodów nie udało mi się zrobić fotografii
Jeżeli chodzi o nazwę upamiętnia ona Sibyl Mary Hathaway/ 1884 – 1974/ a panowała w latach (1927-1940) i (1945-1974), która w podanych tu latach była Seniorem, czyli władcą wyspy senioratu Sark. Wyspa Sark leżąca w archipelagu wysp Normandzkich formalnie zachowała niezależność od Anglii. Jest to ostatnie terytorium w Europie rządzące się prawami feudalnymi. Podlega królowi Anglii i płaci roczny trybut w wysokości niecałych dwu funtów. Zachowała też szereg odrębnych i oryginalnych obyczajów – przykład: mężowi przysługuje prawo chłosty w stosunku do żony, ale pod warunkiem, że kij nie może być grubszy od palca należącego do chłoszczącego. Przerwa w panowaniu Lady Sark bierze się z faktu okupowania wyspy przez Niemców.
W 1973 roku Peter Harkness otrzymał list od Edith Dixcart, przyjaciółki Pani na Sark w którym to ona elegancko zasugerowała, że Dame Hathaway niebawem będzie obchodzić 90 rocznicę urodzin i byłoby „łaskawym gestem z jego strony” jeśli by jedną ze swych róż mógł nazwać jej imieniem. Peter nie tylko, że nadał swej róży imię Dame of Sark, lecz był również łaskaw przybyć osobiście by wręczyć pierwsze trzy róże i własnoręcznie je posadzić. Dame of Sark otrzymała tegoż roku wiele wyrazów uznania i pamięci w tym niezliczone ilości kart imieninowych i telegramów, ale jak stwierdziła, gest Harknessa zrobił na niej największe wrażenie. Postanowiła również , że posadzi większą ilość tych róż w swych słynnych ogrodach, lecz nie dane jej było spełnić tej obietnicy, gdyż w tymże roku zmarła.
Według autobiografii Pani na Sark , w dwa lata później grano sztukę teatralną w Theatre West End w Londynie w czasie odbywających się pokazów Chelsea Flower Show. Na nich to Peter Harkness zauważył aktora grającego główną rolę męską w tym spektaklu i dał mu różę Dame of Sark , którą właśnie prezentowano, z przeznaczeniem dla aktorki grającej role Sibyl Hataway. W rewanżu otrzymał zaproszenie na spektakl, na którym pojawił się z koszem róż Dame of Sark dla Anny Neagle grającej rolę Dame of Sark. Sprowokowało to dyrektora teatru do otwarcia butelki szampana. Trzeba przyznać, że gładko się to wszystko potoczyło.
