-
Over the Moon
Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018Mieszaniec herbatni. Nazwę swoja otrzymała po wprowadzeniu jej do obrotu handlowego w Stanach Zjednoczonych w roku 2009, przez firmę Weeks, gdzie się też świetnie przyjęła i tak oto ją zachwala:” Czy potrafisz wyobrazić sobie nową wersję ukochanej Just Joey? Teraz poczujesz odrobinę ciepłego piękna tego wspaniałego mieszańca herbatniego. Przypomina monstrualną jedwabną różę na damskim kapeluszu. Duże, zmysłowe pąki morelowej barwy spiralnie otwierają się lekko zmiękczone o odcienie karmelowo-cukrowe, które świecą jak latarnia na zielonych liściach. Zaokrąglona, krzaczasta i energiczna roślina pozwala na umieszczenie jej w krajobrazie, gdzie łatwo może pokazać swoją luksusową soczystość.”
Hodowca – Pierre Orard, rok 2005.
Kwiaty – żółto morelowe, klasycznej budowy, średnicy ponad 12 cm, złożone z ponad 30 płatków. Dobre na kwiat cięty.
Zapach – umiarkowany, owocowy.
Krzew szczupłej, wyprostowanej budowy wysokości do 120 cm.
Liście – ciemno zielone, błyszczące.
Pochodzenie Christopher Columbus x Cleopatra Kordesa.
-
Sorriso di Pace
Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018Floribunda.
Hodowca – Carla Cazzaniga, rok 1979.
Kwiaty – W zasadzie kremowe z bardziej lub mniej widocznym nalotem różu. nie wiem czym to zjawisko jest powodowane. Kwiaty , jak na floribundę, bardzo duże o średnicy przekraczającej 10 cm o budowie miseczkowej, złożone z około 25 płatków.
Zapach – umiarkowany.
Krzew – o pokroju wyprostowanym, kompaktowy, dorastający do jednego metra wysokości.
Liście – ciemno zielone, półmatowe o dobrej odporności na choroby grzybowe.
Pochodzenie - za roślinę mateczna posłużyła tu sławna floribunda McGredyego z roku 1958 – Irish Beauty. jako dawca pyłku wystąpiła mało znany mieszanie herbatni Dornera z roku 1918 Rose Marie. Efekt tej krzyżówki – imponujący. Nic więc dziwnego, że na konkursie w Monza w roku 1988, otrzymała tytuł najpiękniejszej róży włoskiej hodowli.
-
Tuscan Sun
Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.Floribunda.
Hodowca – Keith W.Zary , rok 2002.
Kwiaty – pomarańczowo różowe, w miarą rozwijania się blakną do niezbyt interesującego, jasnego różu.Kwiaty początkowo zapowiadają formę klasyczną, ale szybko rozwijają się do mało atrakcyjnej formy płaskiej. Kwiaty średnicy 10 cm, złożone z około 20 płatków.
Zapach – korzenny, umiarkowany.
Krzew – dobrze rozgałęzia się osiągając wysokość do 120 cm.
Liście jasno zielone, półmatowe. wprawdzie hodowca reklamuje ją jako floribundę nowej generacji, ale jej ewidentna podatność na czarną plamistość, dobrze jej nie wróży.
Pochodzenie – podaję za hmf – Singin in the Rain x/ Pink Polyantha x Impatient/.
-
Vivienne Westwood
Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018Mieszaniec herbatni .
Hodowca – Enrico Barni, rok 2012.
Kwiaty – morelowo różowe/ różowo łososiowe?/, średnicy do 10 cm, złożone z 25 – 30 płatków o fantazyjnie ukształtowanych brzegach. Kwitnienie jesienne charakteryzuje się jaśniejszą tonacją kolorystyczną.
Zapach – umiarkowany.
Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości 60-80 cm.
Liście jasno zielone, półmatowe.
Nazwana na cześć jednej z najpopularniejszych, angielskich projektantek mody.Ma ona słabość do róż a szczególnie róż Austina. z okazji nadania tej róży jej imienia specjalnie przyjechała w 2013 roku do Włoch by pełnić rolę matki chrzestnej. tu na tej fotografii zaczerpniętej z FB, widzimy ją z koszem róż jej imienia.
-
Anna Balsgard
Mieszaniec róż kanadyjskich. Rodzaj floribundy.
Synonim - Anna
Hodowca – Ulrika Carlsson -Nilsson, SLU (Swedish Agricultural University), rok 2001.
Kwiaty łososiowo różowe, średnicy 8 – 9 cm, złożone z 20-25 płatków, pojawiając się pojedynczo lub w niewielkich kiściach. Zaczyna kwitnienie w połowie czerwca, ale główne trwa , z małymi przerwami, od lipca do października. Zakłada ozdobne owoce, ale usuwanie przekwitniętych kwiatów sprzyja obfitszemu, powtórnemu kwitnieniu.
Zapach – umiarkowany
Krzew -Jest to forma pośrednia pomiędzy formą krzewiastą a pnącą. Posadzona jako krzew wolnostojący osiąga wysokość do 200cm, ale może być też prowadzona przy podporze jako forma kolumnowa lub pnąca, nadaje się też do uprawy jako roślina żywopłotowa. Mrozoodporna. Bardzo dobrze rozmnaża się przez sadzonki zielne i dobrze rośnie na własnych korzeniach.
Liście -
Pochodzenie – Friesia x L83. Nazwana po babci hodowcy
Na Wydziale Nauk o Roślinach w Balsgård w Szwecji, prowadzone są badania SLU (Swedish Agricultural University), nad wyhodowaniem odpornych róż z przeznaczeniem do ogrodów przydomowych i publicznych nasadzeń. Celem było stworzenie róż, które są szczególnie dobrze dostosowane do szwedzkich warunków. Ambicją było, aby wyhodować odporne i zdrowe odmiany, które będą również długo kwitnące i będą miały dobry zapach. Na dzień dzisiejszy przetestowano w strefach 1- 4 usda cztery odmiany: Anna , Freja, Irma i Balder i są teraz dostępne w handlu. Są dość trudne do zdobycia, ponieważ szwedzkie szkółki potrzebują czasu, aby wyprodukować wystarczającą liczbę, aby zaspokoić popyt. Więcej odmian jest testowanych i wciąż są bezimienne.
Omawiany tu program został zainicjowany przez Wiktora Trajkowskiego w roku 1985 a Ulrike Carlson -Nilsson dołączyła do programu w roku 1988. Założony program był bardzo podobny do tego jaki postawili przed sobą hodowcy kanadyjscy co specjalnie nie dziwi jeżeli weźmiemy pod uwagę zbliżone warunki klimatyczne. Dlatego też sięgnięto po sprawdzoną przez F.Svejdę i bardzo udaną siewkę L83 będącą, w skrócie mówiąc , wielokrotną krzyżówka Max Graf i r. kordesii.
-
Rozalia
fotografie na wystawie róż Rovinka k Bratysławy, rok 2012.mieszaniec herbatni .
Hodowca – Gergely Mark, rok 1990.
Kwiaty – pomarańczowo różowe, średnicy do 8 cm, złożone z około 20- 25 płatków. Kwitnienie skoncentrowane jest na przełomie wiosny i lata z nielicznymi kwiatami w późniejszej części sezonu.
Zapach – silny .
Krzew – jest to klimber o pędach do 3 m długości, odporny na suszę.
Liście – jasno zielone, półmatowe. dobra odpornośc na choroby grzybowe
Pochodzenie - /Carina x Lovita/ x Sutter’s Gold.
-
Keira
David Austin – Wedding Roses. Hodowlę róż zaliczanych do tej kolekcji, Austin, już wraz z synem rozpoczął w roku 1995. Są to róże które są tożsame , albo bardzo blisko nawiązują do tych z kolekcji English roses . Są stricte różami ogrodowymi,ale z żywotnością tych hodowanych specjalnie na kwiat cięty. Na dziś, grupę tę tworzą: Beatrice Carey Charity Constance Darcey Edith Juliet Kate Keira Miranda Patience Purity Rosalind Tess i właśnie Keira.
Hodowca – David Austin, rok 2012
Kwiaty ma kremowo różowe do jasno różowego. Kwiaty początkowo w kształcie filiżanki, potem rozetowe. Kwiaty średnicy 10-12 cm, złożone są z nawet 100 płatków. W wazonie żyją 7-8 dni, a najlepszą formę uzyskują po 4-5 dniach.
Zapach – owocowy.
Krzew – wysokości do 100 cm,
Keira ma naturalny urok i wspaniałe kwiaty w stylu vintage. Ta niezwykła róża przełamuje wszelkie dotychczasowe trendy i reguły w branży kwiatów ciętych, ponieważ każda róża na krzewie a potem w wiązance czy bukiecie jest subtelnie różna w kolorze, będąc piękną mieszanką różu i kremu, często z ciepłymi brzoskwiniowymi refleksami. Niektóre kwiaty mają niestandardowy kolor różu, który podkreśla krawędź zewnętrznych płatków, tworząc bardzo miękki efekt picotee. Uważam, że ta odmiana ma w sobie wiele naturalnego uroku róż, zwłaszcza tych dziewiętnastowiecznych.
Kwiaty z kolekcji David Austin Wedding Rose której to hodowlę rozpoczął w roku 2000 - są piękne na wszystkich etapach: małe, pulchne pąki otwierające się w chwalebne, zaokrąglone młode kwiaty, które ostatecznie tworzą spektakularne filiżankowe rozetki, z których każda zawiera około 100 płatków. Krawędzie płatków zewnętrznych dają atrakcyjny, lekko falisty efekt.
Ta róża weselna Davida Austina , być może bardziej niż jakakolwiek inna, wygląda jak świeżo wycięta z ogrodu. Dzięki temu jest szczególnie dobra w połączeniu z sezonowymi kwiatami, ziołami i liśćmi, dla podkreślenia romantycznego nastroju.
Nazwa „Keira” jest uroczą odmianą starożytnego gaelickiego imienia „Ciara”.
-
Rouge Dorieux
Tym razem chciałbym pokazać zapomnianą już różę F. Dorrieux z roku 1967 nazwaną Rouge Dorieux, którą spotkałem z Cavriglia.
fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .Mieszaniec herbatni.
Hodowca – wyhodowana przez Francois Dorieux I w roku 1967.
Kwiaty czerwone, średnicy do 10 cm, złożone z około 20 – 25 płatków.
Zapach – umiarkowany.
Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.
Pochodzenie – siewka własna hodowcy x Ena Harkness .
-
Cherry Cover
Fotografie – ogród różany w Monza rok 2018 .Okrywowa.
Synonim – Key West .
Hodowca – Pernile i Mogens Olesen, rok 1992
Kwiaty – wiśniowo czerwone, z białymi refleksami u nasady płatków. Kwiaty średnicy do 7 cm, półpełne,złożone z około 10 - 15 płatków. Kwitnie kiściami.
Zapach – umiarkowany
Krzew - rozrasta się do jednego metra średnicy , przy wysokości do 60 cm. Mrozoodporność 6 strefa usda.
Liście oliwkowo zielone, błyszczące,bardzo atrakcyjnie się prezentują ale są podatne na czarną plamistość.
-
Scarlet Fire
Floribunda, róże kanadyjskie
Synonim – Morden 6910 . Nie mylmy tej róży ze Scarlet Fire/Scharlachglut/ Kordesa.
Hodowca – Bert Harp, w roku 1969 .
Bert Harp, urodzony w 1904 roku w Dorset w Anglii, w 1933 roku został zatrudniony jako asystent Williama Godfreya w Farmie Eksperymentalnej Morden. Po odejściu Godfrey’a w 1946 roku, Harp został głównym ogrodnikiem w Morden. Przeszedł na emeryturę w 1969 roku. Z kolei Bert Harp został zastąpiony przez Henry’ego Marshalla.
Kwiaty – jasno czerwone, pojedyncze, czasem złożone z podwójnej ilości płatków. Kwitnie kiściami nie powtarzając kwitnienia.
Zapach umiarkowany.
Krzew – jest to duży rozgałęziony krzew, lub klimber, dorastający do 3 m wysokości. HMF podaje , że jej mrozoodporność to 3 strefa usda.
Pochodzenie - do wyhodowania tej odmiany, jako rośliny matecznej Harp użył wcześniej wyhodowanej przez siebie krzyżówki, której nadał oznaczenie RSM 6119. Róża ta, była używana w Morden do hodowli innych odmian róż, ale niestety nie mamy żadnych zapisów o jej pochodzeniu, ponieważ Harp zniszczył prawie wszystkie zapiski dla roślin, które wyhodował w Morden. Roślina ta została odrzucona przez Henry Marshalla w 1970 roku. Jedyny zapis istnienia tej róży znajduje się w notatkach Henry’ego Marshalla. Jako dawca pyłku posłużyła inna nienazwana siewka wyhodowana przez Harpa, będąca krzyżówką Pinocchio kordesa i / Joanna Hill x r. altaica/.
