Moje róże – moja pasja

Tuscan Sun

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.

Floribunda.

Hodowca – Keith W.Zary , rok 2002.

Kwiaty – pomarańczowo różowe, w miarą rozwijania się blakną do niezbyt interesującego, jasnego różu.Kwiaty  początkowo zapowiadają formę klasyczną, ale szybko rozwijają się do mało atrakcyjnej formy płaskiej. Kwiaty średnicy 10 cm,  złożone z około 20 płatków.

Zapach – korzenny, umiarkowany.

Krzew – dobrze rozgałęzia się osiągając wysokość do 120 cm.

Liście jasno zielone, półmatowe. wprawdzie hodowca reklamuje ją jako floribundę nowej generacji, ale jej ewidentna podatność na czarną plamistość, dobrze jej nie wróży.

Pochodzenie – podaję za hmf – Singin in the Rain x/ Pink Polyantha x Impatient/.

Vivienne Westwood

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Enrico Barni, rok 2012.

Kwiaty – morelowo różowe/ różowo łososiowe?/, średnicy do 10 cm, złożone z 25 – 30 płatków o fantazyjnie ukształtowanych brzegach. Kwitnienie jesienne charakteryzuje się jaśniejszą tonacją kolorystyczną.

Zapach – umiarkowany.

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości 60-80 cm.

Liście jasno zielone, półmatowe.

Nazwana na cześć jednej z najpopularniejszych, angielskich projektantek mody.Ma ona   słabość do róż a szczególnie róż Austina. z okazji nadania tej róży jej imienia specjalnie przyjechała w 2013 roku do Włoch by  pełnić rolę matki chrzestnej. tu na tej fotografii zaczerpniętej z FB, widzimy ją z koszem róż jej imienia.

Anna Balsgard

Mieszaniec róż kanadyjskich. Rodzaj floribundy.

Synonim -  Anna

Hodowca – Ulrika Carlsson -Nilsson, SLU (Swedish Agricultural University), rok 2001.

Kwiaty łososiowo różowe, średnicy 8 – 9 cm, złożone z 20-25 płatków, pojawiając się pojedynczo lub w niewielkich kiściach. Zaczyna kwitnienie w połowie czerwca, ale główne trwa , z małymi przerwami,  od lipca do października. Zakłada ozdobne owoce, ale usuwanie przekwitniętych kwiatów sprzyja obfitszemu, powtórnemu kwitnieniu.

Zapach – umiarkowany

Krzew -Jest to forma pośrednia pomiędzy formą krzewiastą a pnącą. Posadzona jako krzew wolnostojący osiąga wysokość do 200cm, ale może być też prowadzona przy podporze jako forma kolumnowa lub pnąca, nadaje się też do uprawy jako roślina żywopłotowa. Mrozoodporna. Bardzo dobrze rozmnaża się przez sadzonki zielne i dobrze rośnie na własnych korzeniach.

Liście -

Pochodzenie – Friesia x L83. Nazwana po babci hodowcy

Na Wydziale Nauk o Roślinach w Balsgård w Szwecji,  prowadzone są badania   SLU (Swedish Agricultural University), nad  wyhodowaniem odpornych róż z przeznaczeniem    do ogrodów przydomowych i publicznych nasadzeń. Celem było stworzenie róż, które są szczególnie dobrze dostosowane do szwedzkich warunków.  Ambicją było, aby wyhodować odporne i zdrowe odmiany, które będą również długo kwitnące i będą miały dobry zapach. Na dzień dzisiejszy  przetestowano w strefach  1- 4 usda  cztery odmiany: Anna , Freja, Irma i Balder  i są teraz dostępne w handlu. Są dość trudne do zdobycia, ponieważ szwedzkie szkółki potrzebują czasu, aby wyprodukować wystarczającą liczbę, aby zaspokoić popyt.   Więcej odmian jest testowanych i wciąż są bezimienne.

Omawiany tu program został zainicjowany przez Wiktora Trajkowskiego w roku 1985 a Ulrike Carlson -Nilsson dołączyła do programu w roku 1988. Założony program był bardzo podobny do tego jaki postawili przed sobą hodowcy kanadyjscy co specjalnie nie dziwi jeżeli weźmiemy pod uwagę  zbliżone warunki klimatyczne. Dlatego też sięgnięto po sprawdzoną przez F.Svejdę i bardzo udaną siewkę L83 będącą, w skrócie mówiąc , wielokrotną krzyżówka Max Graf i r. kordesii.

Rozalia

fotografie na wystawie róż Rovinka k Bratysławy, rok 2012.

mieszaniec herbatni .

Hodowca – Gergely Mark, rok 1990.

Kwiaty – pomarańczowo różowe, średnicy do 8 cm, złożone z około 20- 25 płatków. Kwitnienie skoncentrowane jest na przełomie wiosny i lata z nielicznymi kwiatami w późniejszej części sezonu.

Zapach – silny .

Krzew – jest to klimber o pędach do 3 m długości, odporny na suszę.

Liście – jasno zielone, półmatowe. dobra odpornośc na choroby grzybowe

Pochodzenie - /Carina x Lovita/ x Sutter’s Gold.

Keira

David Austin – Wedding Roses. Hodowlę róż zaliczanych do tej kolekcji, Austin, już wraz z synem rozpoczął w roku 1995. Są to róże które  są tożsame , albo bardzo blisko nawiązują do tych z kolekcji English roses . Są stricte różami ogrodowymi,ale z żywotnością tych hodowanych specjalnie na kwiat cięty. Na dziś, grupę tę tworzą: Beatrice Carey Charity Constance Darcey Edith Juliet Kate Keira Miranda Patience Purity Rosalind Tess  i właśnie Keira.

Hodowca – David Austin, rok 2012

Kwiaty ma kremowo różowe do jasno różowego. Kwiaty początkowo w kształcie filiżanki, potem rozetowe. Kwiaty średnicy 10-12 cm, złożone są z nawet 100 płatków. W wazonie żyją 7-8 dni, a najlepszą formę uzyskują po 4-5 dniach.

Zapach – owocowy.

Krzew – wysokości do 100 cm,

Keira ma naturalny urok i wspaniałe kwiaty w stylu vintage. Ta niezwykła róża przełamuje wszelkie dotychczasowe trendy i reguły w branży kwiatów ciętych, ponieważ każda róża na krzewie a potem w wiązance czy bukiecie  jest subtelnie różna w kolorze, będąc piękną mieszanką różu i kremu, często z ciepłymi brzoskwiniowymi refleksami. Niektóre kwiaty mają niestandardowy kolor różu, który podkreśla krawędź zewnętrznych płatków, tworząc bardzo miękki efekt picotee. Uważam, że ta odmiana ma w sobie wiele naturalnego uroku róż, zwłaszcza tych dziewiętnastowiecznych.

Kwiaty z kolekcji David Austin Wedding Rose której to hodowlę rozpoczął w roku 2000 -  są piękne na wszystkich etapach: małe, pulchne pąki otwierające się w chwalebne, zaokrąglone młode kwiaty, które ostatecznie tworzą spektakularne filiżankowe rozetki, z których każda zawiera około 100 płatków. Krawędzie płatków zewnętrznych dają atrakcyjny, lekko falisty efekt.

Ta róża weselna Davida Austina , być może bardziej niż jakakolwiek inna, wygląda jak świeżo wycięta z ogrodu. Dzięki temu jest szczególnie dobra w połączeniu z sezonowymi kwiatami, ziołami i liśćmi, dla podkreślenia romantycznego nastroju.

Nazwa „Keira” jest uroczą odmianą starożytnego gaelickiego imienia „Ciara”.

Rouge Dorieux

Tym razem chciałbym pokazać zapomnianą już różę F. Dorrieux z roku 1967 nazwaną Rouge Dorieux, którą spotkałem z Cavriglia.

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – wyhodowana przez Francois Dorieux I w roku 1967.

Kwiaty czerwone, średnicy do 10 cm, złożone z około 20 – 25 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Pochodzenie – siewka własna hodowcy x Ena Harkness .

Cherry Cover

Fotografie – ogród różany w Monza rok 2018 .

Okrywowa.

Synonim – Key West .

Hodowca – Pernile i Mogens Olesen, rok 1992

Kwiaty – wiśniowo czerwone, z białymi refleksami u nasady płatków. Kwiaty średnicy do 7 cm, półpełne,złożone z około 10 -  15 płatków. Kwitnie kiściami.

Zapach – umiarkowany

Krzew -  rozrasta się do jednego metra średnicy , przy wysokości do 60 cm. Mrozoodporność 6 strefa usda.

Liście oliwkowo zielone, błyszczące,bardzo atrakcyjnie się prezentują ale są podatne na czarną plamistość.

Scarlet Fire

Floribunda, róże kanadyjskie

Synonim – Morden 6910 . Nie mylmy tej róży ze Scarlet Fire/Scharlachglut/ Kordesa.

Hodowca – Bert Harp, w roku 1969 .

Bert Harp, urodzony w 1904 roku w Dorset w Anglii, w 1933 roku  został zatrudniony jako asystent Williama Godfreya w Farmie Eksperymentalnej Morden. Po odejściu Godfrey’a w 1946 roku, Harp został głównym ogrodnikiem w Morden. Przeszedł na emeryturę w 1969 roku. Z kolei Bert Harp został zastąpiony przez Henry’ego Marshalla.

Kwiaty – jasno czerwone, pojedyncze, czasem złożone z podwójnej ilości płatków. Kwitnie kiściami nie powtarzając kwitnienia.

Zapach umiarkowany.

Krzew – jest to duży rozgałęziony krzew, lub klimber, dorastający do 3 m wysokości. HMF podaje , że jej mrozoodporność to 3 strefa usda.

Pochodzenie -  do wyhodowania tej odmiany, jako rośliny matecznej  Harp użył  wcześniej wyhodowanej przez siebie krzyżówki, której nadał oznaczenie RSM 6119. Róża ta, była używana w Morden do hodowli innych odmian róż, ale niestety   nie mamy żadnych zapisów o jej pochodzeniu, ponieważ Harp zniszczył prawie wszystkie zapiski dla roślin, które wyhodował w Morden. Roślina ta została odrzucona przez Henry Marshalla w 1970 roku. Jedyny zapis istnienia tej róży znajduje się w notatkach Henry’ego Marshalla. Jako dawca pyłku posłużyła inna nienazwana siewka wyhodowana przez Harpa, będąca krzyżówką Pinocchio kordesa i / Joanna Hill x r. altaica/.

Nadine

Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.

Floribunda.

Hodowca – Collin Dickson, rok 2003.

Kwiaty ciemno różowe do czerwonych z jaśniejszymi rewersami płatków. Kwiaty średnicy 8-9 cm, złożone z 25 – 30 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew -  o wyprostowanych , ciernistych łodygach, dorastający do jednego metra wysokości.

Liście – duże, jasno zielone, błyszczące.

Shining Moment

Floribunda.

Hodowca – William Radler, rok 2003.

Kwiaty – Ciemno różowe, luźnej budowy, składające się z około 15 płatków, kwiaty średnicy 10 cm rozwijają się z owalnych pąków.

Zapach umiarkowany.

Krzew -  jak na floribundę , bardzo wysoki, dorastający do 2 m wysokości.

Liście – ciemno zielone, błyszczące, niezwykle odporne na choroby grzybowe. Zapewne dlatego otrzymała nagrodę Edith Wharton,  dla najlepszej floribundy, na testach różanych w trial w Biltmore w roku 2018.

Pochodzenie – siewka Purple Heart .