Moje róże – moja pasja

Fee

Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.

Mieszaniec herbatni .

Synonim – Pink Pearl.

Hodowca -  Wyselekcjonowana w firmie Kordes w roku 1989.

Kwiaty -jasno różowe z odcieniem brzoskwiniowym, klasycznej budowy, średnicy do 10 cm, złożone z 30 – 40 płatków.

Zapach – umiarkowany. Krzew  – wysokości do 150 cm.

Liście jasno zielone, półmatowe o niezupełnej odporności na czarną plamistość.

Pochodzenie – sport od Congratulations .

Top Gun

Współczesny mieszaniec międzygatunkowy.

Hodowla – Tom Carruth , rok 2016.

Kwiaty – czerwone do ciemno czerwonych, pojedyncze, średnicy 8-9 cm. Kwitnienie bardzo obfite,ciągłe.

Zapach – umiarkowany, owocowy .

Krzew 100 – 150 cm . Odmiana o wybitnych walorach krajobrazowych.

Liście -  gęsto rozmieszczone na pędach, ciemno zielone, błyszczące.Bardzo dobra odporność na choroby grzybowe.

Pochodzenie – Memorial Day x Home Run .

Hans Gonevein

Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.

Floribunda.

Hodowca – Hans Jurgen Evers, rok 1999. Odmiana ta  była poddana długotrwałej obserwacji testowej. Dość powiedzieć, że Hans Jurgen Evers, zmarł w roku 2007 i dopiero w dwa lata po jego śmierci firma Tantau, zdecydowała się wprowadzić te odmianę do obrotu handlowego. Słusznie uczyniła, bowiem odmiana ta może pochwalić się doskonała odpornością na choroby grzybowe. W roku 2018 gdy w drugiej połowie czerwca byłem w rosarium Monza, ogromna część rosnących tam róż była porażona przez czarną plamistość. Opisywana ta róż przeszła przez tą trudną próbę  ze zdecydowanym sukcesem.

Kwiaty -  jasno różowe, do kremowo różowych o kolorze przypominającym austinowską Heritage. Kwiaty  luźnej budowy, złożone z około 20 – 25 płatków  osiągają średnicę 5-6 cm, przybierając formę kulistą.

Zapach -  umiarkowany .

Krzew -  dobrze się krzewiący, wysokości do 120 cm.

Liście średnio zielone, skórzastej tekstury o jako się rzekło , dobrej odporności na choroby grzybowe.

W Monza wprawdzie nie została uhonorowana żadną nagrodą, ale dostrzeżono jej walory na konkursach w Baden Baden, Rzymie czy też Lyonie.

Horizon 2000

Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – G.Delbard, rok 1988.

Kwiaty – różowo brzoskwiniowe, klasycznej budowy, średnicy około 10 cm, złożone z około 25 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – wysokości do 100 cm.

L:iście – Hm… jak by jakieś były na krzewie, to bym je opisał. Co by nie powiedzieć o dzisiejszych odmianach, to jednak tak podatnych na czarną plamistość odmian już na rynku nie spotkamy. Ostatnie półwiecze, a zwłaszcza ostatnie lat dwadzieścia  dały nam bardzo bogaty wybór odpornych na choroby grzybowe odmian. Gdyby jakiś hodowca dziś  coś takiego wypuścił na rynek, zszargał by sobie opinię nieodwołalnie. A chcę powiedzieć, że w ogrodzie konkursowym w Monza, gdzie powstała ta fotografia, tego typu nieudanych odmian, spotkałem co niemiara o czym też będę bezlitośnie pisał.

Midsummersnow

Foto – Marian Sołtys – kolekcja własna.

Floribunda .

Hodowca – Martin Vissers, rok 2009.

Kwiaty – czysto białe, średnicy 5 – 6m złożone z około 20 – 25 płatków. Kwitnie niewielkimi kiściami.

Zapach – umiarkowany.

Krzewy – kompaktowe, dobrze rozkrzewiające się, wysokości około 70 cm. Młode pędy, mają czerwone zabarwienie.

Liście półmatowe, ciemno zielone o bardzo wysokiej odporności na choroby grzybowe a zwłaszcza na czarną plamistość.

Pochodzenie – siewka własna hodowcy x Rush.

Roald Dahl

Fotografia pochodzi z tweetera – konto Austina.

English roses . Krzewiasta.

Hodowca – David Austin, rok 2016.

Kwiaty  w kolorze brzoskwiniowym, kuliste, średnicy 8-9 cm, złożone z 30 – 40 płatków. Kwiaty rozwijają się z pękatych, kulistych pąków zabarwionych na pomarańczowo. Kwitnienie ma charakter ciągły, ale za wcześnie by wyrokować ostatecznie, że oto Austin usunął chyba największą wadę swoich róż, jaką jest tendencja do przerywania kwitnienia a w przypadku odmian wcześniejszych wręcz niechęć do powtarzania kwitnienia.

Zapach – umiarkowany, owocowy .

Krzew – wysokości do 120 cm. Pędy  posiadają bardzo nieliczne kolce. Na stronie hodowcy, znajdziemy fotografię pięknie rozrośniętego krzewu, rosnącego w wazonie. Pośrednio więc możemy domniemywać, że dobrze będzie sprawowała się nam w uprawie pojemnikowej.

Liście -

Pochodzenie -

Roald Dahl, to angielski pisarz pochodzenia norweskiego. Róża ta nazwana została jego imieniem z okazji 100 lecia jego urodzin. Jak możemy przeczyta na stronie Davida Austina, z każdej róży 2,5 funta przeznaczanych jest na  rzecz Marvelous Children’s Charity Roalda Dahla.

Highdowiensis

Fotografie w rosarium van der Goot w Summerville USA rok 2017.

Mieszaniec rosa moyesi.

Hodowca - Sir Frederick C. Stern (United Kingdom, 1928.

Kwiaty – karminowo czerwone, pojedyncze, średnicy do 5 cm, złożone z 5 płatków. Nie powtarza kwitnienia.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – rozłożysty, złożony z łukowato wygiętych pędów, osiągający wysokość około 2 m, choć same pędy dorastają do 3 m długości. Mrozoodporność – 3 strefa Usda. Zakłada ozdobne , wydłużonej budowy owoce.

Liście – ciemno zielone, matowe, drobne złożone z 9 – 12 listków.

Pochodzenie – Rosa Moyesi Hemsl. x Kitchener of Khartoum .

Więcej o róży moyesi możemy przeczytać we wpisie jej poświęconym * http://www.roses.webhost.pl/2012/07/rosa-moyesii/  *

Condesa de Sastago

Mieszaniec herbatni,

Hodowca – to kreacja znanego hiszpańskiego hodowcy Pedro Dot’a  z roku 1930.

Kwiaty – dwukolorowe a raczej bikolorowe. Wewnętrzna strona płatków pomarańczowo czerwona – zewnętrzna złoto żółta. Jedna z pierwszych róż o takiej charakterystyce kolorystycznej. Jej kolorystyka została odziedziczona po Margaret McGredy, która była pierwsza, ale jednocześnie wzmocniona przez wyjątkowo udana pernetianę Souvenir de Claudius Pernet. Kwiaty o średnicy 9-10 cm, o bardzo zróżnicowanej liczbie płatków. Kwiat jej często przypomina mi  tancerkę flamenco w jasnej, wielobarwnej, wirującej spódnicy.W dobrych warunkach uprawowych, jej  kwiaty mogą składać się nawet z ponad 50 płatków .Choć odmiana ta toleruje cień, to jednakże najlepiej czuje sie na pełnym słońcu.

Zapach – kwiaty o umiarkowanym korzennym zapachu.

 Fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014.

Krzew teoretycznie imponujących rozmiarów, gdyż w warunkach Hiszpanii może osiągnąć do 2 m. wysokości, jednakże jego niska mrozoodporność – hmf podaje że 7 strefa usda – wyklucza osiągnięcie takich rozmiarów np. u nas. Liście ma ciemno zielone , błyszczące i niestety przy niekorzystnym przebiegu pogody, może być porażana przez czarną plamistość. Róża ta była swego czasu bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych dzięki firmie Star Roses Conard & Pyle, która z rekomendacji J.H. Nicolasa, wprowadziła ją na rynek. Wspaniałe kolory róż Dot’a skrzące się i jarzące słońcem Hiszpanii, niezbyt sprawdzały się w Niemczech czy Wielkiej  Brytanii. Jednakże w Stanach Zjednoczonych jest wiele miejsc o klimacie bardzo zbliżonym do hiszpańskiego i tych warunkach odmiany Dot’a wypadają olśniewająco. Nic więc dziwnego, że Amerykanie je pokochali. Nagrodzona na różanym trial w Rzymie w roku 1933.

Pochodzenie :/ Souvenir de Claudius Pernet x Marechal Foch / x Margaret MC. Gredy.

Nazwa róży poświęcona jest pamięci dobrodziejce P.Dota, osobie która odegrała w jego życiu rolę podobną jak  hrabina Chotek w przypadku Geschwinda. Grand Dame Condesa de Sastago, to matka markiza Monistrol/posiadał znaczącą kolekcję róż/, u którego ojciec  hodowcy Simo Dot, był ogrodnikiem.

Fotografie: Marian Sołtys i Cezary Blicharz w  Europa Rosarium Sangerhausen 2009.

Ville de Paris

Mieszaniec herbatni, siewka pernetiany.

Hodowca – Joseph Pernet Ducher, rok 1925.

Kwiaty – żółte, o ciemniejszym nieco centrum kwiatu. Szybko tracą swą żywo żółtą barwę stąjąc się po rozwinięciu się kwiatu ledwie kremowe. Kwiaty średnicy do 10 cm, złożona z 15-20 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – o pokroju wyprostowanym , wysokości do jednego metra.

Liście o intensywno brunatnym zabarwieniu, zwłaszcza w młodości. Odmiana obecnie rzadko spotykana ze względu na swoja wrażliwość na czarną plamistość.Zachowała się jedyne w regionach o suchym klimacie jak Kalifornia czy Australia.

Pochodzenie – siewka Souvenir de Claudius Pernet .

Gdy miasto Paryż ogłosiło konkurs na różę , która by miała nosić nazwę Ville de de Paris -  Pernet czując wagę chwili zgłosił aż dwie odmiany. Znalazłem się w składzie w jury przyznającym nagrodę i później byłem świadkiem długiego procesu eliminacji poszczególnych kandydatur aż zostały tylko dwie róże. Obie to siewki Perneta. Wezwany wówczas na konsultacje Pernet, sam wskazał na tą, która jest znana dzisiaj  jako Ville de Paris jako na najlepszą, bo  ta druga zbyt szybko traciła kolor.

Julien Potin
Kilka lat później komitet pracowników sieci sklepów spożywczych Julien Potin przyjechał do Perneta, by kupić różę jako prezent dla swego pracodawcy. Pernet, artysta z temperamentem, odrzucił propozycję, ale po długich naleganiach   wskazał na tę różę , która została odrzucona w paryskim konkursie, mówiąc: „Weźcie ją, jest wystarczająco dobra dla sklepów   spożywczych”. W ten to sposób róża Julien Potin znalazła się w obiegu publicznym ale nie przyniosła Panu Julienowi szczęścia. Od tego czasu firma Potin  upadła, natomiast sam Julien Putin stracił swoją wspaniałą posiadłość i popełnił samobójstwo. dodam od siebie, że o ile róża Ville de Paris zniknęła w mrokach historii róż, to ta odrzucona a potem wzgardzona przez Pernet Duchera, zrobiła u rosarian prawdziwą karierę.

Ville de Paris i Julien Potin, były siostrzanymi siewkami, ale tej drugiej sam hodowca, nigdy nie kochał. Jak więc widzimy nawet geniusz nie chroni człowieka przed popełnianiem pomyłek. Historię tę zaczerpnąłem ze wspaniałej gawędy o różach pióra J.H.Nicolas – A Rose Odyssey wydanej w roku 1937.

McGredy’s Sunset

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – to irlandzki hodowca Walter Invin Jonhston, rok 1936.

Kwiaty – złoto żółte z lekkim różowym rumieńcem i jaśniejsze na rewersie. Kwiaty bardzo wypełnione, średnicy do 9 cm, złożone z około 30 – 40 płatków.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do 70 cm

Liście – ciemno zielone, błyszczące.

Pochodzenie – Margaret McGredy x Mabel Morse.

Samuel Darragh McGredy IV w swojej książce A Family of Roses z roku 1971 tak pisze o tej róży:” Pojawiła się ona w trzy lata po śmierci mojego ojca. Był to pierwszy z pomarańczowo – żółtych mieszańców o podwyższonej odporności ma niskie temperatury. Wprawdzie kwiaty miała stosunkowo małe , ale kolor był bardzo interesujący w stosunku do podobnych róż, które pojawiły się wcześniej. Ta róża została wycofana z obiegu handlowego około pięciu lat temu, ale wciąż można ją spotkać w Skandynawii, gdzie odporność na niskie temperatury jest bardzo ważna.