Moje róże – moja pasja

Meteor

Przyjmuje się, że jest to róża noisette – zapewne za zapiskami źródłowymi hodowcy – gdyż jej rodzice pozostają nieznani.

Hodowca Rudolf Geschwind, rok 1897.

Kwiaty  - czerwone, średnicy 8-9 cm, złożone z około 15 – 20 płatków, płaskie. Powtarza kwitnienie.

Zapach – pachnące.

Krzew – jest luźnej budowy o przewieszających się pędach dorastających do 15-200 cm. HMF wspomina o możliwej podwyższonej mrozoodporności.

Liście – duże, ciemno zielone, półmatowe.

Pochodzenie – jak już wspomniałem nieznane.

Meteor. Zda się nazwa dość kiepsko przystająca do róży, ale okazuje sie, że chętnie przez hodowców używana.Zacznijmy od tego, że  imię Meteor przydał swej róży galijskiej jeszcze na początku XIX wieku  niejaki Roeser , ale Vibert, który kupił ją od niego, zmienił nazwę na doskonalę nam znaną Belle de Crecy. Tak nazwał swego purpurowo czerwonego mieszańca herbatniego wyhodowanego w 1887 roku H. Bennet, jak również nazwał tak wyhodowaną przez siebie  w roku 1959 floribundę Reimer Kordes, nazwę tę zresztą powtórzył w pół wieku później nazywając tak wyhodowana przez siebie różę florystyczną .

Jeszcze wątek osobisty. Otóż mam tę różę w swojej kolekcji od trzech lat, ale proszę sobie wyobrazić, że dopiero po trzech latach zakwitła i to dopiero w pierwszych dniach lipca. może ktoś ma z tą różą lepsze doświadczenia?

Wehrinsel

Fotografia – ogród różany Forst, rok 2016.

oraz z wikipedii

Lambertiana.

Hodowca – Walter Berger, rok 1959. Hodowca ten działał w Bad Lagensalza. Nie mylmy go Bergerem Vincenzem, tego od Berger’s Erfolg.

Kwiaty -ciemno  czerwone, półpełne, średnicy do 5 cm, złożone z około 10 płatków. Kwitnie bardzo obficie, wzniesionymi gęstymi baldachami kwiatowymi.

Zapach – bardzo pachnąca.

Krzew – dobrze krzewi się, wzrost do 150 cm wysokości.

Wehrinsel jest częścią  Ogrodu Różanego w Forst, Lausitz. Most nad fosą   łączy faktyczny ogród różany  z  parkiem krajobrazowym w stylu angielskim na wyspie wojskowej.

Aebleblomst

Fotografia – Rosengarten Forst, rok 2016.

Mieszaniec piżmowy

Hodowca – Valdemar Petersen , rok 1955. Petersen, to mało znany hodowca z Danii, u nas jego znakiem rozpoznawczym jest urokliwa Aicha. Trochę bardziej wtajemniczeni rosomanes wymienią jeszcze Rugspin.

Kwiaty –  białe z różowo pomarańczowymi przebarwieniami. Kwiaty średnicy 4-5 cm, złożone z 10 – 15 płatków. Powtarza kwitnienie.

Zapach – pachnąca.

Krzew –  dobrze krzewiący się, wysokości do 150 cm. Bardzo odporna na choroby grzybowe.

Pochodzenie – jest to siewka mieszańca piżmowego Cornelia , Pembertona.

Canadian shield

fotografia ze strony Vineland Reaserch & Innovation Center.

Róże kanadyjskie .Vineland’s 49 th Parallel Collection. Floribunda.

Hodowca – Larry Dyck, rok 2001. wprowadzona do obrotu handlowego przez Vineland Reaserch & Innovation Center. Jest to interesujący twór organizacyjny będący połączeniem badań i poszukiwań innowacyjności z warunkami rynkowymi. wygląda na to, że firma ta przejęła dotychczasowy dorobek Morden i Svejdy i prowadzi poza innymi projektami z zakresu rolnictwa, również projekt hodowli róż dostosowanych do miejscowych warunków. Prezentowana tu róża, jest pierwszą z nowej serii która będzie nosić nazwę Vineland’s 49 th Parallel Collection a róża  Canadian Shield jest pierwsza z tej serii. Odmiana ta jeszcze nie pojawiła się na rynku. Inauguracja planowana na jest na rok 2017 ale jest już zdobywca prestiżowej miejscowej nagrody Canada Blooms, na różę roku. reklamowana jest jako róża, która powstała całkowicie dzięki pracy i staraniom hodowców kanadyjskich. Tym samym kończy się seria róż z kolekcji Canadian Artists.

„Kolekcja nowa,  jest wynikiem kilkuletniej pracy Vineland,” powiedział Lana Culley, dyrektor rozwoju biznesu Vineland. Celem tego projektu jest zgranie walorów użytkowych i popytem i zainteresowaniem konsumentów. Ma ona jasnoczerwony kolor i opisywana jest  jako posiadające bardzo klasyczny  wygląd, i została dobrze wyposażona  w geny które pozwolą jej przetrwać kanadyjskie zimy i być całkowicie odporna na choroby .

Następna odmiana, z tej kolekcji jaka będzie sprzedawana w roku 2018 , to Chinook Sunrise .

Kwiaty – jasno czerwone, kuliste, średnicy około 8 cm, złożone z około 40 – 50 płatków. Kwitnienie ciągłe.

Zapach – umiarkowany.

Krzew wysokości do 150 cm.

Liście średnio zielone, półmatowe.

Pochodzenie - RSM Y8 × Frontenac . Frontenac jest również  rodzicem Never Alone, Campfire i Oscar Peterson.

Nazwa jej nawiązuje do zbliżającego się 150 lecia Kanady.

Princesse Adelaide

Róża mchowa, mieszaniec rózy burbońskiej.

Hodowca – Jean Laffay, rok 1845 .

Kwiaty – jasno różowe, budowy ćwierćrozetowej, średnicy do 8 cm, złożone z ponad 40 płatków.

Zapach – mocny.

Krzew o wzroście wyprostowanym, wysokości do 150 cm, jednakże jeżeli jest prowadzona przy podporze, może osiągać większe rozmiary.

Liście -

Księżniczka Adelaida była siostrą króla Ludwika Filipa.

Pochodzenie – w tamtych czasach z jakich to wywodzi się ta odmiana nie prowadzono takich zapisków więc dokładnie nie wiado jak tam było, ale autorzy zajmujący się tym okresem twierdzą , że to ewidentna hybryda z różą burbońską. Sugestie taka podaną w dość kategorycznej formie znajdziemy przykładowo w American Rose Annual z roku 1946 , str. 30. w tymże artykule znajdziemy zdanie Williama Paula, który  poleca ją na słoneczne ściany lub trejaże. Paul sugeruje również, że odmiana ta nie toleruje zbyt ostrego cięcia jak też bogato nawożonej gleby. Gdy jest mocno nawożona reaguje spadkiem jakości kwiatów, które jak twierdzi potrafią być „super une fleur parfaite”.

rosa spinosissima grandiflora

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016 .

Synonimy – Altaica,  Grandiflora (Altaica),  Rosa altaica Willd. syn.  Rosa pimpinellifolia var. altaica Thory syn.  R. spinosissima var. altaica . W tej materii spory trwają już dwieście lat z okładem, pierwsze wzmianki o niej pochodzą z przełomu osiemnastego i dziewiętnastego wieku.

Kwiaty – białe, czasem kremowe, pojedyncze jak na spinosissime duże , bo dochodzące do 8 cm średnicy. Kwitnie wcześnie.

Zapach – lekki.

Krzew zgrabnie ukształtowany, wyrasta do 150-180 bm wysokości. Pędy oczywiście gęstokolczaste.

Liście ciemno zielone, zdrowe, charakterystyczne dla typu.

Double White

Fotografie   w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

Mieszaniec róży spinosissima.

Synonimy – podaję za hmf - Burnet Double White, Double Scotch White,  Double White Burnet, Double White Scots, Elegans, Rosa spinosissima ‚Double White’, Rosa X pimpinellifolia ‚Double White’, White Spinosissima.

Hodowca – To bardzo stara róża. Jej początki w jakiś bliższy pewności sposób, da się ustalić na początek XIX wieku, ale jak podaje  HMF za Bealesem, można o niej mówić już od połowy wieku siedemnastego.

Kwiaty – czysto białe, początkowo kuliste, potem miseczkowe, półpełne, złożone z około 15 płatków. Kwiaty średnicy około 5 cm. Nie powtarza kwitnienia. Zakłada liczne, ciemno przebarwione owoce.

Zapach – mocno pachnące.

Krzew – Nie da się o nim powiedzieć, że jest eleganckiego pokroju. Raczej to zbiorowisko dość bezładnie splątanych gałęzi i pędów , które w obfitości powstają z odrostów korzeniowych multiplikujących roślinę. Mrozoodporna.

Perception

Mieszaniec herbatni .

Synonimy - Cindy , Lee Ann Rimes .

Hodowca – Wyhodowana w firmie Harknessów w roku 1997, lub nawet wcześniej.

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016 .

Kwiaty – Z ogólnego wyglądu prezentuje sie jako róża różowa, ale po bliższym przyjrzeniu się jej zauważymy iż w istocie jest  kremowa z tym, że płatki po brzegach przebarwiają się na różowo. Rewersy płatków – białe. Kwiaty – budowy klasycznej, duże, średnicy powyżej 12 cm, złożone z około 40 płatków. Kwitnienie późne.

Zapach – mocny.

Krzew – Trochę nietypowy jak na mieszańca herbatniego. Pędy bowiem dorastają powyżej 2 m długości. W cieplejszych klimatach , będzie to róża parkowa. U nas, mały klimber.

Liście – ciemno zielone, półmatowe, podatne na choroby grzybowe.

Pochodzenie – dr Darley x Sweetheart .

Mariage Parfaite

Zdjęcie pochodzi ze strony Martina Vissersa na Facebok.

mieszaniec r.rugosa.

Hodowca – Martin Vissers, przed rokiem 2013.

Kwiaty – różowe, płaskie, półpełne średnicy 8 – 10 cm, złożone z około 15 płatków. Wcześnie zaczyna kwitnienie , bo już w maju.

Zapach – mocno pachnąca, zapachem dzikich róż.

Krzew wysokości 150 200 cm, dobrze rozgałęziony.

Liście -rugosowate,  jasno zielone, matowe,drobniejsze jak u typu, bardzo odporne na choroby grzybowe.

Nagrodzona na konkursie w Baden Baden, rok 2013, przez niemieckie stowarzyszenie miłośników róż.

Pochodzenie – nie jest ujawnione, ale jest to najprawdopodobniej krzyżówka r. rugosa i r. acicularis sayi .

Firma RosaPlant, która ma ją w swojej ofercie handlowej tak zachwala tę odmianę:

„Laureatka dwóch  nagród z prestiżowego konkursu w Baden Baden w 2013 roku. Osiąga około 100 cm wysokości, liście nieco drobniejsze, mięsiste, podobne do róży pomarszczonej, odporne na choroby. Kwiaty różowe, rozetowe, silnie pachnące zebrane w grona.  Odmiana żywotna, kwiaty trwałe, odporne na warunki atmosferyczne. Doskonała odmiana do nasadzeń naturalistycznych, lub w miejsca gdzie inne róże sobie nie radzą.”

Hyde Hall

Fotografie w ogrodzie różanym Davida Austina w Albrighton 2016 .

English roses .

Hodowca – David Austin, rok 2004.

Kwiaty –  różowe, budowy rozetowej, średnicy 8 cm, złożone z ponad 50 płatków.

Zapach – umiarkowany, owocowy.

Krzew – jest to stosunkowo duża roślina , mogąca osiągać wysokość nawet powyżej 2 m.

Gdy zobaczyłem tę odmianę posadzoną w donicy, wprost nie mogłem się nadziwić i oczu nasycić jej wyglądem.  Zdrowotność a nade wszystko bezmiar pąków które w pełni sezonu przyobleką jej krzew w kwiaty budzi szacunek.

Pochodzenie – niewiele da się na ten temat powiedzieć, z opisu odmianowego szkółek Austina pośrednio możemy wnioskować, że jest to rodzaj mieszańca r. canina. Na pewno wiemy jedynie, że rośliną mateczną jest Graham Thomas.

Hyde Hall to słynny ogród pozostający pod opieką RHS położony na terenie Essex ,