Moje róże – moja pasja

Irma

Hodowca – Ulrika Carlsson -Nilsson, SLU (Swedish Agricultural University), rok 2001.

Synonim – Irma Balsgards

Kwiaty – jasno różowe, średnicy ponad 10 cm, złożone z ponad 30 płatków, pojawiając się pojedynczo lub w niewielkich kiściach. Zaczyna kwitnienie w połowie czerwca, ale główne trwa , z małymi przerwami,  od lipca do października. Zakłada ozdobne owoce, ale usuwanie przekwitniętych kwiatów sprzyja obfitszemu, powtórnemu kwitnieniu.

Zapach – umiarkowany

Krzew -Jest to forma pośrednia pomiędzy formą krzewiastą a pnącą. Posadzona jako krzew wolnostojący osiąga wysokość do 200cm, ale może być też prowadzona przy podporze jako forma kolumnowa lub pnąca, nadaje się też do uprawy jako roślina żywopłotowa. Mrozoodporna. Bardzo dobrze rozmnaża się przez sadzonki zielne i dobrze rośnie na własnych korzeniach.

Liście – skórzastej tekstury

Pochodzenie – Friesia x L83. Nazwana z okazji 90 rocznicy urodzin babci hodowcy.

Na Wydziale Nauk o Roślinach w Balsgård w Szwecji,  prowadzone są badania   SLU (Swedish Agricultural University), nad  wyhodowaniem odpornych róż z przeznaczeniem    do ogrodów przydomowych i publicznych nasadzeń. Celem było stworzenie róż, które są szczególnie dobrze dostosowane do szwedzkich warunków.  Ambicją było, aby wyhodować odporne i zdrowe odmiany, które będą również długo kwitnące i będą miały dobry zapach. Na dzień dzisiejszy  przetestowano w strefach  1- 4 usda  cztery odmiany: Anna , Freja, Irma i Balder  i są teraz dostępne w handlu. Są dość trudne do zdobycia, ponieważ szwedzkie szkółki potrzebują czasu, aby wyprodukować wystarczającą liczbę, aby zaspokoić popyt.   Więcej odmian jest testowanych i wciąż są bezimienne.

Omawiany tu program został zainicjowany przez Wiktora Trajkowskiego w roku 1985 a Ulrike Carlson -Nilsson dołączyła do programu w roku 1988. Założony program był bardzo podobny do tego jaki postawili przed sobą hodowcy kanadyjscy co specjalnie nie dziwi jeżeli weźmiemy pod uwagę  zbliżone warunki klimatyczne. Dlatego też sięgnięto po sprawdzoną przez F.Svejdę i bardzo udaną siewkę L83 będącą, w skrócie mówiąc , wielokrotną krzyżówka Max Graf i r. kordesii.

La Villa Cotta

Fotografia – Święto Róży – Kutno 2019 .

Bliżej nieokreślony mieszanie współczesny/ grandiflora?/.

Synonim – Crazy Love.

Hodowca -  Tim Herman Kordes, rok 2002.

Kwiaty herbaciano pomarańczowe. znajdziemy w niej również przebarwienia różowe ale  i całkiem intensywne – żółte. Kwiaty  średnicy 9 – 10 cm, złożone z ogromnej ilości płatków. Nie w każdym kwiecie, ale doliczymy się ich grubo ponad 100. Należy do tej gry współczesnych mieszańców, którzy kwitnienie rozpoczynają od ukształtowanych elegancko, jak najbardziej klasycznie pąków , by rozwinąć się w płaski kwiat ćwiećrozetowy. Zakwita niewielkimi kiściami.

Zapach – umiarkowany. Wprawdzie Pani Barbara Osuchowska twierdzi, że nie pachnie, ale to może być tak jak w anegdocie o słynnym hybrydyzerze francuskim Jacques Mouchotte, który zapytany o znaczenie zapachu  dla percepcji róż stwierdził, że zapach nie ma dla niego żadnego znaczenia, ponieważ przebywając nieustannie w aurze zapachów róż utracił zdolność ich percepcji.

Krzew – Wyrasta na pokaźnych rozmiarów krzew osiągając wysokość około półtora metra, ale nie brak opinii, że osiąga większą wysokość. Róża parkowa. Rosomanes od dłuższego już czasu oczekują na lepszą, bardziej uwspółcześnioną formę Westerlanda. Czy sie doczekali? Nie wiem. Na pewno kolorystyka kwiatów najbardziej przypomina wspomniana przed chwilą faworytę. Czy spełni te oczekiwania lubowników róż?  To się dopiero po jakimś czasie okaże. Sądzę, że będzie miała słabszy wzrost niż Westerland, bardziej wypełnione kwiaty/ niekoniecznie musi to być jej zaletą/  i sądzę, że będzie zdrowsza. A jak z odpornością na niskie temperatury. No właśnie to sie dopiero okaże. W każdym razie, na konkursie różanym w Hradec Kralove, w roku 2015  dostąpiła zaszczytu zostania ulubiona róż publiczności.

Shropshire Star

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.

Współczesny mieszaniec o nieznanym pochodzeniu i nie jest to kolejna kreacja  D.Austina z serii english roses, mimo znajomo brzmiącej nazwy.

Hodowca – Christopher H. Warner, przed rokiem 2013.

Kwiaty pomarańczowe, do miedziano pomarańczowych, półpełne , złożone z około 15 płatków. Szybko i obficie powtarza kwitnienie.

Zapach -  umiarkowany do lekkiego.

Krzew – o pędach wyrastających do ponad 2 m długości . Do prowadzenia jako forma kolumnowa.

Liście -bardzo urodziwe, ciemno zielone, błyszczące i bardzo odporne na choroby grzybowe. Nie wymaga oprysków. Róża ta , otrzymała prestiżową nagrodę Gold Standard Award za doskonałe zdrowie, wydajność i obfite kwitnienie w zaobserwowane w wielu niezależnych próbach.

Therese Meyer

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018 .

Mieszaniec niewiadomego pochodzenia .

Hodowca  – Richard Huber, Szwajcaria, rok 2006.

Kwiaty karminowo różowe, pojedyncze, bardzo duże, mogące dorastać do ponad 15 cm średnicy. Powtarza kwitnienie.

Zapach -pachnie.

Krzew – roślina jest dużym krzewem, może być z powodzeniem prowadzona w formie kolumnowej, dorastając wówczas do 2 m wysokości.

Liście średnio zielone, błyszczące, zdrowe.

Therese Meyer, jest właścicielką znanego ogrodu różanego we Francji.

Rosier de la Liberte

Fotografia za stroną  ogrodu botanicznego w Powsinie.

Mieszaniec róży pnącej i rugosy

Synonimy – Rose de la Liberte. Mela Rose,   Fräiheetsrous .

Hodowca – Jean – Lin Lebrun, rok przed 2015.

Kwiaty -  pojedyncze, białe Kwitnie niewielkimi kiściami , bądź z rzadka rozrzuconymi po krzewie kwiatami. Powtarza kwitnienie.

Zapach – umiarkowany , piżmowy.

Krzew – wysokości do 150 cm o dobrze rozgałęziających się pędach. Mrozoodporna.

Liście matowe, jasno zielone.

Na stronie www.ogród-powsin.pl – czytamy:

„W połowie kwietnia nasza kolekcja róż powiększyła się o odmianę, która została podarowana przez Ambasadę Luksemburga. Odmianę Melarosa pani Als ochrzciła Rose de la Libérté – Róża Wolności. Udało jej się nawet do tych chrzcin namówić   Wielkiego Księcia i Wielką Księżną Luksemburga, którzy byli rodzicami chrzestnymi krzaczka, a na uroczystości obecny był również premier Luksemburga Xavier Bettel.

A oto krótka historia tej odmiany opowiedziana przez panią Als: „Róża Melarosa, stworzona przez francuskiego hodowcę róż Jean-Lin Lebruna, jest symbolem pokoju i solidarności i stanowi żywy łącznik między przeszłością i przyszłością. Róża ta jest dedykowana pamięci poległych podczas II wojny światowej niezależnie od przyczyny ich śmierci. 70 lat temu 5700 Luksemburczyków poniosło śmierć za ojczyznę. Te kobiety i mężczyźni poświęcili swoje życie, aby następne pokolenia mogły żyć w wolności i demokracji”.

W Luksemburgu róża Melarosa została zasadzona obok Pomnika Narodowego Solidarności w Kanounenhiwel i oznaczona tablicą pamiątkową upamiętniającą 70. rocznicę zakończenia wojny.

W naszym Ogrodzie zaś 20 sztuk sadzonek Melarosy trafiło w ręce nikogo innego, jak dr Marty Monder – kurator Narodowej Kolekcji Odmian Róż Uprawnych, która liczy sobie już około tysiąc odmian.

Grandmother’s Hat

Remontantka

Hodowca – znaleziona przez Barbarę Worl w roku 1972.

Kwiaty różowe z liliowymi odcieniami, przekwitając z wolna stają się jasno różowe. Kwiaty średnicy 8 – 10 cm, złożone są z około 20 płatków, ale spotyka się kwiaty 40 płatkowe.

Zapach – mocny.

Krzew – to solidny krzew o przewieszających sie pędach, który może być prowadzony również jako forma kolumnowa. Kwiaty jej preferują pogodę słoneczną.

Bardzo interesująca róża , godna uwagi każdego rosomanes.

Anna Balsgard

Mieszaniec róż kanadyjskich. Rodzaj floribundy.

Synonim -  Anna

Hodowca – Ulrika Carlsson -Nilsson, SLU (Swedish Agricultural University), rok 2001.

Kwiaty łososiowo różowe, średnicy 8 – 9 cm, złożone z 20-25 płatków, pojawiając się pojedynczo lub w niewielkich kiściach. Zaczyna kwitnienie w połowie czerwca, ale główne trwa , z małymi przerwami,  od lipca do października. Zakłada ozdobne owoce, ale usuwanie przekwitniętych kwiatów sprzyja obfitszemu, powtórnemu kwitnieniu.

Zapach – umiarkowany

Krzew -Jest to forma pośrednia pomiędzy formą krzewiastą a pnącą. Posadzona jako krzew wolnostojący osiąga wysokość do 200cm, ale może być też prowadzona przy podporze jako forma kolumnowa lub pnąca, nadaje się też do uprawy jako roślina żywopłotowa. Mrozoodporna. Bardzo dobrze rozmnaża się przez sadzonki zielne i dobrze rośnie na własnych korzeniach.

Liście -

Pochodzenie – Friesia x L83. Nazwana po babci hodowcy

Na Wydziale Nauk o Roślinach w Balsgård w Szwecji,  prowadzone są badania   SLU (Swedish Agricultural University), nad  wyhodowaniem odpornych róż z przeznaczeniem    do ogrodów przydomowych i publicznych nasadzeń. Celem było stworzenie róż, które są szczególnie dobrze dostosowane do szwedzkich warunków.  Ambicją było, aby wyhodować odporne i zdrowe odmiany, które będą również długo kwitnące i będą miały dobry zapach. Na dzień dzisiejszy  przetestowano w strefach  1- 4 usda  cztery odmiany: Anna , Freja, Irma i Balder  i są teraz dostępne w handlu. Są dość trudne do zdobycia, ponieważ szwedzkie szkółki potrzebują czasu, aby wyprodukować wystarczającą liczbę, aby zaspokoić popyt.   Więcej odmian jest testowanych i wciąż są bezimienne.

Omawiany tu program został zainicjowany przez Wiktora Trajkowskiego w roku 1985 a Ulrike Carlson -Nilsson dołączyła do programu w roku 1988. Założony program był bardzo podobny do tego jaki postawili przed sobą hodowcy kanadyjscy co specjalnie nie dziwi jeżeli weźmiemy pod uwagę  zbliżone warunki klimatyczne. Dlatego też sięgnięto po sprawdzoną przez F.Svejdę i bardzo udaną siewkę L83 będącą, w skrócie mówiąc , wielokrotną krzyżówka Max Graf i r. kordesii.

Solitaire

Mieszaniec herbatni.

Synonim – Chartreuse.

Hodowca – Samuel Darragh McGredyIV, rok 1978.

Kwiaty – żółte z różowymi obrzeżeniami. Kwiaty średnicy  9-10 cm, złożone są z około 25 płatków.

Zapach – pachnąca.

Krzew – to rosła roślina, nie wiem jak rośnie w naszych warunkach klimatycznych , ale w rejonach cieplejszych to typ róży parkowej , coś jak Westerland o pędach dorastających do 2 m wysokości.

Liście ciemno zielone, półmatowe, o skórzastej teksturze.

Pochodzenie – Freude x Benson .

Confusion

Fotografie – ogród różany w Monza rok 2018 .

Krzewiasta .

Synonim – Feu de Joie .

Hodowca – Dominique Croix rok 2003.

Kwiaty ciemno różowe do jasno czerwonych, półpełne, średniej wielkości. Kwitnie kiściami.

Zapach lekki, delikatny.

Krzew – wysokości 150-200 cm. Jak widzimy na fotografii kępa trzech róż posadzona jako wolnostojący krzew na trawniku rozrosła się w majestatyczny wachlarz który tworzą mocarne , dobrze rozgałęziające się pędy.

Liście ciemno zielone, błyszczące, gęsto rozmieszczone na roślinie o doskonałej odporności na choroby grzybowe.

Wysoko oceniania przez jurorów konkursowych : Nagrody: 2004 Medal Stowarzyszenia Dziennikarzy w Bagatelle. Złoty Medal 2003 w Rzymie. Srebrny medal 2003 w Monzy. Srebrny Medal od Air Associates w Monza. Uznany za najpiękniejszą różę 2003 w swojej kategorii.

Apricot Bells

Fotografie – ogród różany Monza 2018 .

Mieszaniec piżmowy.

Hodowca – Louis Lens, rok 1996.

Kwiaty – o zmiennej kolorystyce od kremowego , po morelowy, a z wiekiem do różowego. ta zmienność kolorystyczna kwiatów jest z pewnością obciążeniem genetycznym po r. chinensis mutabilis, Kwiaty półpełne, średnicy  4- 5 cm, złożone z około 10-15 płatków.

Zapach – mocno pachnące.

Krzew wysokości około 150 cm, silnie się rozrastający o walorach krajobrazowych. Na jednej z fotografii możemy zaobserwować  jak bardzo mężnieją pędy u samej nasady krzewu a przecież  ten fotografowany krzew liczy zaledwie około 15 lat.

Liście typowe dla mieszańców piżmowych ciemno zielone, półmatowe o liściach złożonych z 7 – 9 wydłużonych listkach. dobra odporność na choroby grzybowe.

Pochodzenie -  Trier x mutabilis. Omawiana odmiana jest owocem krzyżówki pomiędzy dwiema bardzo chętnie używanymi przez Lensa odmianami.