T
-
Eyepaint Tapis Persant
Floribunda, hodowli Samuel Darragh McGredyIV z roku 1975. We Francji spotykana pod nazwą Tapis Persan.
Kwiaty pojedyńcze , składające się z 5-8 płatków, w kolorze jaskrawej czerwieni z namalowanym , owym tytułowym białym oczkiem. Lekko pachnie.
fotografie – Małgorzata Kralka i Urszula Trętowska Hamburg 2012.Chlubi się bardzo obfitym kwitnieniem rozciągającym sie przez cały sezon. Roślina niestrudzenie wytwarza masę kwiatów zgrupowanych w bardzo dekoracyjnych kiściach. Bardzo długo stoją w wazonie.
Fotografie MarianSołtys Bagatelle 2011.xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Fotografia – przez uprzejmość Pani Kamila Slązkiewicz Europa Rosarium Sangerhausen .Krzew rośnie bujnie i w sprzyjających warunkach może osiągnąć wysokość 1,5m. Ulistnienie obfite, choć same liście raczej małe, błyszczące. Może mieć wszechstronne zastosowanie: jako akcent krajobrazowy gdzie to rozjaśni każdy zakątek ogrodu, jako okrywowa, a nawet do uprawy w pojemnikach. Zdrowa i wolna od chorób.
Pochodzenie: Siewka x Picasso.Była rośliną mateczną ślicznej miniaturki McGredy’ego – Little Artists .
fotografia n1 z Elkoroses
-
Kazanlik Tringipetala
Róża damasceńska znana jeszcze w XVI wieku. Uprawiana na masowa skalę w Bułgarii w górskiej dolinie/ 100 x 10 km/koło miasta Kazanłyk i w Turcji w regionie Isparta. Kwiaty różowe z wiekiem jaśniejące, zbudowane z około 30 płatków(stąd inna jej nazwa Tringipetala)dość nieporządnie ułożonych wokół złocistych pręcików,ich średnica to 5 – 7cm. Kwitnie małymi wiechami po kilka kwiatów na pędzie. Czasami, niezbyt obficie , powtarza kwitnienie. Cechą zdecydowanie wyróżniającą ją spośród innych róż, jest jej zapach. Piękny i intensywny, zdecydowanie wyróżniający się wśród zapachów innych róż.
Krzewy bujne o intensywnym wzroście, dorastające do 2,5m wysokości. Liście jasno zielone 7 listkowe.
Pochodzenie: Nieznane. Fotografia nr1 Frank Harrell .Foto nr 2- 4 Marian Sołtys Sangerhausen 2009 orazAbbaye de Valsaintes
Kazanlik jest jedną z trzech róż damasceńskich uprawianych na masową skalę w okolicach miasta Kazanlik do produkcji/destylacji/ Attaru – olejku różanego. Inne to Ispahan i Gloire de Guillan . Doskonale nadaje się też do tworzenia poutpouri zapachowych, jako że płatki jej po wysuszeniu intensyfikują zapach i utrzymują go przez bardzo długi okres czasu. w XIX wieku równie często używano do tego celu płatków róży Madame Isaac Pereire .
Fotografia obok – dzięki uprzejmości Elżbieta Kozak.By zachować istotę zapachu tej róży, kwiat jest zrywany ręcznie, a pracę ta należy wykonać pomiędzy 4 a 9 rano i natychmiast poddany jest destylacji kwiaty zerwane w godzinach późniejszych używane są do produkcji podrzędnych artykułów jak brandy dżemy czy konfitury.
foto -U. Trętowska
Codziennie zrywanych jest 100 ton płatków różanych. Na jeden kilogram płatków potrzeba 200 krzewów róż.
Rycina pochodzi z Rozen Zeitung.Po destylacji owych stu ton płatków otrzymuje się 35 kg esencji różanej. Na jeden kilogram olejku potrzebnych jest 3,5 tony kwiatów! Podczas pierwszego weekendu czerwca rejon Kazanlik świętuje żniwa. Róże zrywane są w tradycyjnych strojach ludowych , w towarzystwie śpiewów i tańców.Wybiera się nawet Królową Róż, którą to oczywiście zostaje najpiękniejsza dziewczyna w dolinie.
Fotografie: Marian Sołtys w rosarium Borova Hora 2011
Zdefiniowany laboratoryjnie zapach róży Kazanlik obejmuje ponad 400 różnego rodzaju substancji zapachowych! Jeśli przyjrzymy się składowi tej róży dokładniej, okazuje się, że około 85% objętości pachnącego oleju składa się z czterech materiałów, kolejne dziesięć stanowią około 10%, a pozostałych kilkaset składników w ostatnim 5% olejku.
Fotografie – Marian Sołtys w kolekcji rodziny Barni , Pistoia 2014.Otworzyło to przed producentami perfum nowe horyzonty. Na przykład wyprodukowane przez Diora w roku 1985 perfumy Poison w decydującym stopniu opierają się na zapachu attaru
-
Rosa Tomentosa
fotografie – przez uprzejmośc Pani Małgorzata Kralka rosarium Uetersen 2012.Róża dzika.
Synonimy – rosa cuspidata.
Kwiaty w różnym odcieniu, na ogół jasnego różu. Kwiaty pojedyncze, 5-8 płatkowe, średnicy 4-5cm.
Zapach -
Krzew o bardzo zróżnicowanej sile wzrostu o pędach dorastających nawet powyżej 2m długości.
Liście ciemno zielone do szaro zielonych , pokryte dośc intensywnie pojawiającymi się włoskami/filcem?/. stąd też zapewne niemiecka nazwa synonimiczna filzrose.
-
Siedem sióstr Aicardiego
Róże te, zostały nazwane jako siedem sióstr Domenico Aicardiego/1878 – 1964/ ponieważ powstały z jednej krzyżówki Julien Potin x Sensation . To bardzo udana rodzinka mieszańców herbatnich, a część z niej jest nadal obecna na rynku. Są to :
Elettra - łososiowo żółta z roku 1939, pachnąca .
Sabinia – zwana również Sabina, z roku 1938 różowa
Saffo – karminowo czerwona z żółtym centrum. rok 1931. Najstarsza z sióstr.
Saturnia- szkarłatno różowa z żółtymi rewersami, rok 1931. Posłużyła potem jako roślina mateczna przy powstaniu Sireny.
Signora – pomarańczowo różowa, mocno pachnąca. rok 1936.
Taurinia – łososiowo różowa, pachnąca. Rok 1939.
Vivastella – karminowo czerwona.Rok 1936 .
Niestety, nie posiadam fotografii żadnej z tych odmian.
-
Ta nase pisnicka Ceska
Polyantha.
Hodowca – Jan Bohm, rok 1938.
Kwiaty różowe z wiekiem jasno różowe. Srednica 4cm, złożone z około 20 płatków.
Zapach -
Z kolekcji Pani Urszuli Trętowskiej.Krzew kompaktowy wysokości do 70cm.
Liście – ciemno zielone, błyszczące.
Pochodzenie -
Fotografia – Elżbieta Szczerba rosarium Borova Hora 2011.
-
Taboo Barkarole
Mieszaniec herbatni wyhodowany przez Hansa Jurgena Eversa w roku 1988 który nazwał ją bardzo sympatycznie: Barkarole. Dlaczego Amerykanie w kilka lat później przechrzcili ją na pretensjonalne Taboo, doprawdy nie wiem. Kwiaty ma bardzo ale to bardzo ciemnoczerwone, które rozwijają się z prawie czarnych pąków. Należy do elitarnego klubu róż o bardzo ciemno czerwonych kwiatach.Kwiaty jej o klasycznym, charakterystycznym dla mieszańców herbatnich kształcie zbudowane są z około 40 o aksamitnej teksturze płatków osiągając średnicę do 9cm. Zapach umiarkowany.
Krzew o pokroju wyprostowanym i wzroście przekraczającym 1,5m okryty jest ciemnozielonymi liśćmi, które w młodości są czerwone. Zaobserwowano zwiększoną podatność na mączniaka prawdziwego.
Pochodzenie: Nieujawnione.
Fotografie: Wojtek Szczerba Woodland Park Roses Garden w Seattle wiosna 2009, oraz Elżbieta Kozak.
-
Taffeta
Mieszaniec herbatni,
Hodowca – hodowli dr. Waltera Lammertsa z roku 1947.
Kwiaty – różowe z żółtymi przebarwieniami.
Zapach – mocny .
Laureatka AARS za rok 1948.
Pochodzenie: Mrs. Sam Mc Gredy x President Herbert Hoover. Fotografia: The Dow Garden Bugwood org.
-
Tahitan Sunset
Fotografie – Nina Wroobel w Brooklyn Botanic Garden 2014 .Mieszaniec herbatni .
Hodowca – Keith Zary, rok 2006
Kwiaty – Klasycznej budowy, w kolorze morelowo różowym, średnicy powyżej 12 cm, złożone z 25 -30 płatków.
Zapach – mocny .
Krzew o wyprostowanym pokroju, wysokości do 150 cm.
Liście ciemno zielone, skórzastej tekstury.
Pochodzenie – siewka własna hodowcy x Sun Goddes .
-
Tahiti
Mieszaniec herbatni, wyhodowany przez Francisa Meillanda w roku 1947. Jest to jedna z odmian wyraźnie próbująca zdyskontować sukces wielkiej odmiany Francisa Meillanda jakim była Peace. I choć i dziś byłaby ozdobą niejednego rosarium to jednakże brak jej tego tchnienia geniuszu jakim cechowała się mamuśka. Kwiaty o niespokojnej ale harmonijnej kolorystyce o wyraźnie ciemniejszej tonacji niż poprzedniczka. Niewątpliwą jej ozdobą są zwłaszcza zewnętrze płatki misternie powycinane na brzegach. Cecha ta jednakże nie występuje w równym stopniu, z równym nasileniem u każdego egzemplarza. Kwiaty osiągają ogromne rozmiary z łatwością przekraczając , zwłaszcza jesienią średnicę 15cm. towarzyszy im również potężny owocowy zapach.
Krzew, przynajmniej obserwowany przeze mnie egzemplarz, nie osiąga większych rozmiarów nie przekraczając 1m wzrostu. Pędy praktycznie bezkolcowe. Liście dekoracyjne, ciemno zielone, grube o skórzastej teksturze. Wystartowała bardzo dobrze, uzyskując pierwszą nagrodę na Lyons Rose Trial w roku 1947, ale później jakoś nie znalazła większego uznania rosomanes.
Pochodzenie: Peace x Signora.
Fotografie: Marian Sołtys w rosarium Borova Hora 2011
-
Tahiti
Fotografie – pochodzą ze strony – zawszedoprzodu.pl – przez uprzejmość – Pani Urszula Wójcik.
Mieszaniec herbatni.
Hodowca – Peter Ilsink, przed rokiem 2005.
Kwiaty – morelowo różowe z ciemniejszym centrum kwiatu. Kwiaty z wiekiem , po rozwinięciu sie nabierają odcieni łososiowo żółtych. Kwiaty średnicy 7- 11 cm, złożone z około 40 płatków.
Zapach – umiarkowany do lekkiego.
Krzew – wysokości około 60 cm, kulistego, kompaktowego pokroju.
Liście półmatowe.
Otrzymała złoty medal w Baden Baden, za rok 2005, oraz nagrodę miasta Baden Baden.
