Moje róże – moja pasja

Homere

Fotografie zapożyczyłem ze strony flowerlady’s

Róża chińska.

Synonim – The Cape Buttonhole Rose.

Hodowca -  Robert & Moreau , rok 1858.

Kwiaty -  kwiaty średnicy około 5 cm, są długie, smukłe, eleganckie i pełne płatków, co oznacza, że otwierają się powoli.  Płatki u podstawy białe, mają zdolność – wspólną tak dla róż herbatnich jak i chińskich – do sugerowania wielu innych odcieni i odcieni. Zewnętrzne płatki często mają różowe lub szkarłatne końcówki, ale te najbardziej wewnętrzne rzucają  cienie jasnego łososiowego koloru. Kwiaty zwykle zawiązuje pojedynczo, czasami dwójkami , które to z rzadka otwierają się całkowicie zwisając pod ciężarem wielu płatków, tak że deszcz omywa je z zewnątrz, a serce kwiatu pozostaje nietknięte.

Krzew – to kłębowisko wiotkich , cienkich gałązek, tworzące krzew do 1 m wysokości. Roślina ma małe ciemne liście – niektórzy mówią, że są podobne /nomen omen/ do liści herbaty – , kilka kolców i masę gałązek. Dorośnie do 2 m prowadzona przy ścianie i jest mniej podatny na pleśń i plamistość niż wiele innych tego rodzaju odmian róż.

Pochodzenie – Odporność Homere odbiega na plus w stosunku do innych róż herbatnich, co może sugerować, że ma ona wiele wspólnego z różami herbatnimi.

Madame de Tartas

Herbatnia .

Hodowca H.B. Bernede , rok 1859. To mniej znany hodowca z okolic Bordeaux, choć ma na swym koncie ponad 30 odmian róż a w tym taką wspaniałość jak  Duchesse de Brabante – herbatnia rok 1857.

Kwiaty łososiowo różowe z karminowymi przebarwieniami brzegów płatków. Kwiaty średnicy 8-10 cm, złożone z około 40 płatków.

Zapach – mocny.

Krzew – wysokości do jednego metra.

Liście -

Pochodzenie -  Nie znamy jej rodziców, a róża ta choć niewątpliwie urocza poszłaby w zapomnienie , gdyby nie to , że sama przyczyniła się do powstania innych odmian, które przebojem zdobyły serca rosomanes. Mam tu na myśli zwłaszcza  dwie tak odmienne róże jak „Anna-Marie de Montravel” i „Mlle Cecile Brunner„. Te dwie róże, choć pochodzą od jednej matki, różnią się kolorem, nawykami wzrostu i tendencją do wydawania sportów. „Mlle Cecile Brunner” ma około metra  wysokości, różne odcienie różu i ma kolor różowy, biały i żółty. „Anne-Marie de Montravel” przedstawia czysto białe kwiaty, o połowę mniejsze niż jej siostrzana sadzonka, i nie wytworzyła żadnego rodzaju sportu od ponad stu trzydziestu lat.

Na tym zasługi się nie kończą bowiem uczestniczyła bezpośrednio przy narodzinach takich róż jak  Adeline Wolfhugel, Madame Jean Andre czy President de Lestrade.  Niestety te róże zaginęły.

Coquette de Lyon

Chromolitografia pochodzi z książki Le Livre d’Or des Roses Paula Heriot .

Herbatnia .

Hodowca Jean Claude Ducher, rok 1870

Kwiaty żółte

Odmiana utracona.

Madame Margottin

ilustracja z Floral Magazine .

Herbatnia.

Hodowca – Jean Baptiste Andre Guillot, rok 1866.

Kwiaty żółte.

Odmiana utracona

Marechal Bugeaud

Chromolitografia pochodzi z książki Le Livre d’Or des Roses Paula Heriot .

Herbatnia.

Kwiaty – różowe.

Utracona,

Unique

ilustracja z Floral Magazine nr 10 z roku 1871.

Herbatnia .

Hodowca – Jean Baptiste Guillot, rok 1869

Kwiaty białe z fioletowo różowymi przebarwieniami.

Odmiana utracona.

Mrs B.R.Cant

  fotografia pochodzi z książki Pink Ladies autorstwa Molly i Don Glenzer.

Herbatnia.

Hodowca – Benjamin R. Cant & Sons , rok 1901.W latach 1880 i 1890, Benjamin Revett Cant był królem wystaw
różanych w Anglii. Podobnież w jednym z lat  zdobył pięćdziesiąt cztery pierwsze nagrody w jednym miesiącu.

Kwiaty – różowe ze srebrnymi przebarwieniami, cieniami. Kwiaty średnicy do 9 cm, złożone z około 25 płatków. Wyróżnia się bardzo obfitym kwitnieniem.

Zapach -  pachnąca.

Krzew – Forma krzewu bardzo mocno uzależniona jest od warunków środowiskowych. Na sprzyjających stanowiskach może osiągać formy pnące. Roślina delikatna.

Pochodzenie – nie ma jasności co do pochodzenia tej odmiany. HMF podaje, że wg.Pierre Guillot, jest to potomek Safrano a fleur rouge.

Firma Cant, była znana w Anglii od roku 1765. W drugiej połowie XIX wieku siostrzeniec Benjamina – Frank, otworzył konkurencyjną firmę zajmującą się różami również w Colchester. W związku z tym zaczęło dochodzić między krewniakami do poważnej rywalizacji, kora momentami przybierała humorystyczne akcenty. Anegdota mówi, że gdy w roku 1899 Frank nazwał jedną ze swoich róż, remontantkę Mrs. Frank Cant, to wówczas w odpowiedzi kuzynowi Benjamin swoją omawianą tu herbatnią nazwał właśnie Mrs  B.R.Cant. Z różą tą zdobył kilka ważnych nagród, w tym złoty medal National Rose Society . Niestety, Ben tego już nie dożył a różę w handlu umieścił jego cyn Cecil.  Ta rywalizacja pomiędzy kuzynami trwała aż do roku 1967 gdy to doszło do połączenia firm pod nazwą Cants of Colchester. Był to dobry ruch, gdyż już w roku 1972 w firmie tej narodzi się jedna z najsławniejszych róż , mieszaniec herbatni Just Joey.

Rhodologue Jules Gravereaux

Herbatnia.

Hodowca – Joaquim Fontes – Brazylia, rok 1908.

Kwiaty – to skomplikowany melanż różowych i kremowych odcieni. Kwiaty rozetowe, złożone z ponad 30 języczkowych płatków.

Zapach-

Krzew -

Liście -

Pochodzenie – Marie Van Houtte x Mme Abel de Chatenay .

Czy *Juliusa Gravereaux* trzeba naszym rosomanes przedstawiać? Sądzę, że nie, ale gdyby na ten wpis trafił ktoś , kto dopiero początkuje , powiem, że założył tak naprawdę pierwsze na świecie profesjonalne rosarium.* Roseraie L’Hay *.  Natomiast sama nazwa tej róży, mogłaby służyć jako kolejna ilustracja dzieła pt.  z dziejów ludzkiej niewdzięczności. Jeżeli przejrzymy róże w których nazwie znalazło się słowo Gravereaux to znajdziemy na HMF co najmniej 15 odmian. Samemu Juliuszowi jednakowoż róże poświęcił tylko mało znany hodowca brazylijski Dr. Joacquin Fontes. Kolejnym przykładem niewdzięczności zaiste czarnej będzie postać profesora Gianfranco Fineschi. Ta wielka bez wątpienia postać zasłużyłaby na różę nawet gdyby tego wielkiego rosarium w Cavriglia nie założył. Będąc właśnie w Cavriglia, nabyłem książkę będącą swego rodzaju hołdem dla profesora. Kupiłem ją by móc potem skompilować jego życiorys. Wielce się jednak zawiodłem. Uczepieni u ramienia profesora tokują różni wielcy ze świata róż i więcej jest tam nadymania własnego ego niż czegoś o profesorze. Uczepieni jego ramienia w przenośni lub bez, prężą swe torsy na fotografiach. Gdy jednakoż doszło co do czego, to po dziś dzień żadna z tych nadętych wielkości nie wpadła na pomysł by imię tego wielkiego miłośnika róż uwiecznić stosowną różą. Dopiero mało znany rosarianin, Mrs. Maressa del Bufalo, prawdopodobnie amator, nazwie  jego imieniem wyhodowaną przez siebie odmianę.* Rodologo Gianfranco Fineschi * Ale to nisza. Odmiany tej nie wymienia HMF. Czyli dla praktycznie 100% rosomanes odmiana ta pozostaje nieznana. Nie ma jej w ich świadomości.

Madame Pol Varin Bernier

Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Róża herbatnia

Hodowca – Soupert&Notting

Kwiaty – żółte.

Odmiana utrcona

Sophia Neate

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses.

Herbatnia.

Hodowca – S. Bide& sons, rok 1909.

Kwiaty – łososiowo pomarańczowe z różowym rewersem

Pochodzenie – Madame Lambard x Anne Olivier.

Odmiana utracona.