C
-
Crimson Blush
Fotografie – przez uprzejmość Pani Kamila Szlązkiewicz w ogrodzie Karin Schade 2013 .
Mieszaniec róży alba.
Hodowca – Rolf Sievers w roku 1976.
Kwiaty – purpurowo czerwone, rozetowe, średnicy , złożone z ponad 40 płatków. Przekwitając kolor nie koniecznie musi się nam podobać. Nie powtarza kwitnienia.
Zapach – mocny.
Na drugiej fotografii, obok, widzimy Morning Blush , tego samego hodowcy. Fotografie: Marian Sołtys – kolekcja własna.
Krzew – jest to pokaźnych rozmiarów roślina o pędach w sprzyjających warunkach przekraczających długość 2 m. Jak na nasze warunki jest całkowicie mrozooporna.
Liście – matowe.
Pochodzenie – Maiden’s Blush x Crimson Glory.
Firma* Rosa Plant* która ma tą odmianę w swojej ofercie handlowej – tak ją zachwala:
Odmiana niemieckiego hodowcy Rolfa Sieversa z 1976 roku. Jego celem było stworzenie róż przede wszystkim mrozoodpornych i odpornych na choroby. Jego kolekcja mieszańców gatunku Rosa alba ( Róża biała) spełnia te wymagania, dodatkowo osiągając duże rozmiary.
‚Crimson Blush’ kwitnie raz w roku, wczesnym latem, obfitość kwiatów jednak rekompensuje pojedyncze kwitnienie. Subtelne, delikatne, ale bardzo pełne kwiaty w korze szkarłatu o bardzo silnym zapachu są niewątpliwie zjawiskiem w ogrodzie. Krzew osiąga 200 cm wyskości i podobną szerkość. Duże, zdrowe, matowo zielone liście również są ozdobą.
Spełniając wymogi Rolfa Sieversa odmiana doskonale zimuje i jest odporna na choroby.
Róże Rolfa Sieversa są trudne do zdobycia w Europie i na świecie, perły dla kolekcjonerów!Jednakże Paul Barden jest innego zdania:
„Uważam, że Crimson Blush rozczarowuje. Jak widać na zdjęciu, kwiaty mają wszystko co stara, klasyczna róża powinna mieć, Kwiaty wypełnione po brzegi soczystymi, płatkami, są bogato pigmentowane. Tak, ma dobry zapach . Jednak tu się dobre wiadomości kończą. Roślina niestety nie jest w stanie utrzymać się w pozycji pionowej, gdy jest rozkwicie. Pędy są zbyt cienkie i wiotkie w stosunku do ciężaru kwiecia. Czteroletnia roślina osiągnęła wreszcie 1,5 wysokości, a połowa pędów leży na ziemi. Co gorsza, roślina nie ma absolutnie żadnej odporności na czarną plamistość. Spodziewajmy się całkowitej defoliacji gdy czas kwitnienia dobiega końca, chyba że będziemy opryskiwać ją regularnie. Kolor kwiatów nie do końca jest atrakcyjny, zwłaszcza w porównaniu do innych purpurowych. Mam u siebie posadzone obok ” Chianti „i” Sissinghurt Castle „i” Charles de Mills „, i kolor Crimson Blush jest raczej płaski w porównaniu do tych odmian. Trzeba trochę włożyć starań by otrzymać z niej dobrą różę. Jednak biorąc pod uwagę, jak wiele wspaniałych róż w tym stylu mamy do wyboru, „ Crimson Blush ” nie otrzyma na mojej liście rekomendacji. „
-
Cuthbert Grant
cuthbert-gran
Róża krzewiasta z serii Parkland Roses – mrozoodpornej grupy róż wyhodowanych na stacji doświadczalnej Morden w Kanadzie przez Henry H. Marshalla w roku 1967.
Kwiaty – Gdy zaczynają się rozwijać , do złudzenia przypominają pąki mieszańców herbatnich. Nie bez powodu bywają nazywane kanadyjską Crimson Glory/ którą ma zresztą w swym zestawie genów/, nie są jednakże zbyt trwałe. Kwiaty średnicy 8-10 cm, purpurowo czerwone, o aksamitnej teksturze, półpełne złożone z około 10- 15 płatków, zawiązują się na długich smukłych pędach po 3-6 sztuk na pędzie. Charakteryzuje ją wczesna pora kwitnienia kwitnąc jako jedna z pierwszych róż. Bez wątpliwości: to jedna z najlepszych mrozoodpornych róż wyhodowanych przez hodowców kanadyjskich i obowiązkowy punkt w kolekcji miłośników róż.
fotografie – przez uprzejmość – Pani Urszula Trętowska w ogrodzie Lost Beauties 2012.
Kwitnienie jest skoncentrowane w pierwszej części sezonu, później nie jest już tak obfite, ale jesienne kwitnienie jest piękniejsze, kwiaty są lepiej wybarwione, bardziej purpurowe niż czerwone. Jeden egzemplarz Cuthberta Granta posadziłem na stanowisku słonecznym, natomiast drugi w miejscu ocienionym przez większą część dnia i nie zauważam większych różnic w obfitości kwitnienia.
Zapach – silnie pachnąca, zapewne po Crimson Glory.
Krzew dobrze się krzewi i dorasta do 120 cm wysokości z tym ,że w dobrych warunkach klimatycznych dorasta nawet do 2m. Liście ciemno zielone o szarawym odcieniu, półmatowe o wybitnie dobrej odporności na choroby grzybowe. Mrozoodporność, ponad -35c. Dobrze rozmnaża się przez sadzonkowanie. Nadaje się do uprawy w gorszych warunkach glebowych. Widziałem jej „dorosłe” krzewy i chcę powiedzieć, że prezentują się znakomicie.
Fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia rok 2014.
Pochodzenie: [Crimson Glory x /Donald Prior x r. arkansana] x Asiniboine. Sama jest jedną z roślin rodzicielskich innej sławnej róży z serii Explorer – Winnipeg Parks. Zainteresował się nią też G. Buck, który użył jej w swoim programie hodowlanym. Z jej udziałem powstała np: odmiana Bright Melody. Była też dawcą pyłku w przypadku innych świetnych róż kanadyjskich – Emily Carr i Winnipeg Parks. Amanda Beales, która ogólnie mówiąc jest zainteresowana możliwościami jakie dają róż tzw, Kanadyjskie w użyciem pyłku Cuthbert Grant wyhodowana mało znaną odmianę Maud Elizabeth.Podobnie Len Scrivens z jej pyłkiem wyhodował odmianę Rainy . Grzechem byłoby nie wspomnieć tu o dokonaniach polskiego hodowcy Łukasza Rojewskiego który użył Cuthberta w drugim pokoleniu poprzez Winnipeg Park i otrzymał w ten sposób All You Need is Love. Zmłodszego pokolenia trzeba też zwrócić uwagę na próby hybrydyzerskie Andre Carla, który szeroko zastosował w nich odmianę Cuthbert Grant. Jednakże dokonania te nie wyszły jeszcze z fazy selekcji.
Fotografie : Dorota Blicharz Europa Rosarium Sangerhausen 2009. oraz Elżbieta Kozak.
Więcej na ten temat można znaleźć w artykule o mrozoodpornych różach z Kanady.
Fotografie – kolekcja własna 2019.
I jeszcze moja osobista uwaga . Co roku czekam z niecierpliwością na kwitnienie tej róży, a obserwacja jej kwiatów daje mi dużo satysfakcji.