Scarman John

scarman

To duch niespokojny, ale jak mówią ci, którzy mieli okazję z nim rozmawiać świadom swojej wartości i i wagi tradycji, którą uosabia jego ojciec, były członek brytyjskiej izby lordów. Pierwsze jego zainteresowania koncentrują się wokół muzyki, ale jak sam mówi, podążając za fascynacją historią naturalną, zainteresowania zwoje przenosi na pole ogrodnictwa. W wieku lat 25 otrzymuje pracę  u Susanne Verey , genialnej ogrodniczki, która udanie kontynuowała tradycje ogrodnicze Gertrude Jekyll. Jak pisze w swojej autobiografii, dopiero po latach mogłem docenić jej geniusz. Jego kolejna praca była równie inspirująca. Otóż otrzymał posadę szefa ogrodników w dużej posiadłości w Shropshire. Tam miał możność pracować z dużo starszymi od siebie ogrodnikami, praktykami i skorzystać z ich doświadczenia. To wówczas rozwinęła się moja miłość do róż, którą utrwalił znaczący epizod pracy dla Davida Austina. Od roku 1980 , przez 4 lata pracował i nabywał tam nowych umiejętności . Był tam między innymi szefem ogrodników.

W roku 1984 zakłada własną szkółkę i  firmę. Jak sam pisze, prowadzenie małej szkółki to ciężka praca, ale może też być dużo zabawy. Wraz z pierwszą żoną Therese, prowadzą małą firmę, robią m.innymi wodę różaną. W roku 1996 pisze pierwszą swoja książkę „Gardening with old roses”.  Niejako jej skutkiem było zaproszenie go do Landhaus Ettenbuhl , małej miejscowości  położonej blisko granicy szwajcarskiej, niedaleko Bazylei,na cykl wykładów i pokazów cięcia róż. Ma tam też za zadanie dostosować prywatny ogród do masowego zwiedzania.

Historia tego ogrodu zaczyna się od 7 hektarów łąk, na których Stefania Korner/późniejsza, druga,  żona Scarmana, ma z nią dwu synów / zakłada stadninę koni. Potem w czasie wyjazdu – chyba dłuższego – do Anglii , przywodzi trochę róż i zaczyna zakładać ogród różany. John Scarman pojawia się w Ettebuhl w roku 1998. On to nadaje nowo powstającemu ogrodowi inny wymiar. Nadaje mu typowo angielską atmosferę, z całym swoim romantyzmem, bogactwem i mistrzowskimi układami roślin, podział na różne wyodrębnione  miejsca w ogrodzie, wykorzystanie topiarów i temu podobne, bardzo brytyjskie rozwiązania. Piękno tego ogrodu zawiera się między innymi i w tym że jest  w nim zawarte prawie 40 lat prywatnej miłości i pasji Scarmana. W ogrodzie tym znajdziemy oczywiście – poza odmianami historycznymi praktycznie wszystkie hodowle Scarmana. Landhaus Ettenbuhl to nie tylko ogród różany, to również  ogród ozdobny, posiadłość prywatna, to też przedsiębiorstwo oferujące nie tylko krzewy róż ale i produkty związane z różami a to kremy, perfumy, wydawnictwa kursy a nawet cukierki.To również restauracja, i centrum szkoleniowe.

Jest to nie tylko zbiór roślin, to swego rodzaju centrum edukacyjne. Scarman prowadzi tu kursy wtajemniczające chętnych w tajniki angielskiej szkoły projektowania ogrodów. Organizowane są tu również imprezy okolicznościowe. Na ten przykład czerwcowy  Rose Festival, który padł ofiarą własnej popularności. Po prostu niezbyt duże założenie ogrodowe nie wytrzymywało najazdu gości, którzy dosłownie zadeptywali ogród który nie dawał rady się regenerować. Najazd gości nawet do 10 000 jednorazowo powodował również dużą uciążliwość dla miasteczka. Festiwale zostały więc zawieszone. Organizuje się obecnie kilka pomniejszych imprez. Informację podaję za stroną internetową Badische Zeitung z 8 06 2008 roku. Pani Małgorzata Kralka o swojej wizycie w tym ogrodzie tak pisze: „Landhaus Ettenbuhl, położony blisko granicy Szwajcarskiej , niedaleko Bazylei,  to prywatny ogród i szkółka róż bardzo mało znanego w Polsce hodowcy i designera Johna Scarmana, Anglika mieszkającego od wielu lat w Niemczech. Ogród złożony jest z pięknych wnętrz i tajemniczych a romantycznych zakamarków. Róże zastosowano tu we wszelkich możliwych kombinacjach.”

W 2010 roku , jak sam pisze – z przyczyn osobistych – przeniósł się do Belgii i ostatecznie, po siedemnastu latach,  w roku 2015 powraca do Anglii , osiada South Oxfordshire, zajmując się nadal różami.

J. Scarman jest też autorem interesującej książki , wydanej w roku 2008, zatytułowanej “Gärtnern mit Alten Rosen”   – wydanie niemieckie

Dorobek hodowlany Johna Scarmana to ponad 100 odmian róż. Tu, pozwolę sobie wymienić jedynie te, które znalazły się w encyklopedii.

Brewood Belle*

Hanka *

Lord Scarman * Upamiętnia ojca hodowcy

Lilac Blues *

Jumping Jack *

Kirsten Klein *

Lucy’s Rose *

Therese Scarman *

Mrs Billy Crick *

Landhaus Ethebuhl *

Scarman’s Golden Rambler *

Souvenir de Malmedy *

The Bishops Rambler *

Napisz komentarz

You must be logged in to post a comment.