Fotografie: Marian Sołtys Rosarium Pruhonice 2011.

Polyantha, wyhodowana w szkółce Norberta Levavasseur w roku 1909.Kwiaty ma czerwono różowe z ciemniejszymi brzegami płatków, półpełne do 16 płatków, lekko pachnące. Krzew o zwartym pokroju, dorastający do 100cm wysokości , okryty jasnozielonymi odpornymi na choroby grzybowe liśćmi.

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

W roku 1893 , pojawia się w Europie niezwykły przybysz z Japonii – Crimson Rambler*(pod tym hasłem przeczytasz więcej o tym spektakularnym wydarzeniu). Levavasseur bierze go na warsztat i   krzyżuje z Gloire des Polyanthas. Krzyżówka ta daje mu w 1903 roku Mme Norbert Levavasseur - stale kwitnącą różę o karłowatym pokroju. Kwitnie ona na szkarłatno a kwiaty przekwitając niebieszczeją jak u Crimson Rambler. Konsekwentnie krocząc wybraną przez siebie drogą krzyżuje ją z nieznaną nam bliżej siewką i w roku 1909 na świat wydana zostaje słynna Orleans Rose. Na pierwszy rzut oka wydawałoby się nic szczególnego , typowa polyantas. Róża ta ma kwiaty w żywym purpurowo różowym kolorze z białym centrum. Jej niezwykłość można będzie ocenić dopiero po pewnym okresie czasu. Wydaje ona bowiem w ciągu niespełna trzydziestu lat bardzo szeroki wachlarz sportów a niektóre z nich wydały sporty jeszcze raz , a te jeszcze raz. A zaczęło się jak zwykle niewinnie, bowiem już w 1913 roku sam Levavasseur dostrzegł formę pnącą Orleans Rose. Potem już poleciało jak z płatka.

Pewien polski polityk, słynny głównie z przezabawnych przejęzyczeń miał stwierdzić, że imperia upadają w szczycie sławy. Zapewne nieszczęśnik chciał powiedzieć , że potęga niesie w sobie pierwiastek upadku. Tak jak w przypadku omawianej tu Orleans Rose. Poniżej pokazuję jak bardzo przyczyniła się do do rozbudowy i stworzenia potęgi tej grupy róż już tylko poprzez wielość sportów które wydała a wszak miała jeszcze potomków generatywnych. Jednocześnie jednak walnie przyczyniła się do upadku polyanth. To wszak z jej nasion wyhodowano słynne Else i Kirsten Poulsen, które rozpoczynają tryumfalny marsz ku sławie floribund. Tak oto w szczycie potęgi pojawia się zalążek upadku.

Oto lista pozostałych sportów ułożona chronologicznie.

1.Miss Edith Cavell (1917) —wyselekcjonowana w firmie de Ruiter o szkarłatno purpurowych kwiatach. Wydaje ona trzy sporty: W 1927 roku czerwony Kersbergen i w 1928 roku Orange Marvel. Znacznie ciekawszy pod tym względem był Ideal znaleziony w 1921 roku, w szkółce Jana Speek, o purpurowych , aksamitnych kwiatach, która z kolei daje w 1927 roku Orange Perfection o czerwono pomarańczowych kwiatach i znaleziona przez J.A.Bostick’a w roku 1935 o biało różowych kwiatach Julia Ann Bostick.

2. Coral Cluster o pomarańczowo różowych/koralowo różowych/kwiatach, znaleziona w roku 1920 przez niejakiego Murrela w Anglii.

3.Juliana Rose 1920

4.Koster’s Orleans 1920

5.Frau Elizabeth Munch .1921.

6.Crimson Orleans 1922.

7.Girlie 1923.

8.Double Orleans 1924.

9. Locarno 1926. która w sześć lat potem wydaje Scarlet Button w roku 1932.

10. Golden Salmon 1926

11.Superb 1927

12.Magnifique 1928 – kwiaty czysto różowe

13, Gloria Mundi, Paris  i Sparkler w roku 1929

11.Orange Queen - jak sama nazwa wskazuje, pomarańczowa

12.Teschendorff Jubilaumsrose (1928)

13. Dolly Warden 1930

14.Orléans Improved , Dainty 1931

15. Gloire du Midi, Ruby, Byou, Salmon Glory 1932.

16.Cameo rok 1932 , łososiowo różowa

17. Princesse Orange clg. 1935.

Jeżeli to tak można powiedzieć – to wyspecjalizował się w odnajdywaniu tych sportów od Orleans Rose –   Gerrit de Ruiter który „odpowiada”  za co najmniej 16 z nich a będą to : Edith Cavell  , Locarno , Golden Salmon, Superb, Magnifique, Gloria Mundi, Sparkler, Paris , Dolly Varden, Dainty, Ruby, Cameo ,Gloire du Midi, Byou  , Salmon Glory , Princesse  Orange. Określił je mianem Orleans Rose Group.

Ogólnie polyanthas mają inklinacje do wydawania sportów. Znanych jest bowiem grubo ponad 100 sportów poliantów. Przytoczony poniżej cytat nie odnosi się wprawdzie bezpośrednio do Orleans Rose, ale daje nam pewne wyobrażenie o charakterze tej grupy róż. Orleans była wyjątkowa „tylko” pod względem skali zjawiska. ” Dwa z nich(sportów) wywołały sensację w latach 1929-1930 a były to Gloria Mundi i Paul Crampel, które wykazały, że powstające odtąd róże mogą być pomarańczowo szkarłatne. Hodowcy nie bardzo mogli sobie przypisać tu  zasługi ponieważ przełom ten był darem natury, wynikłym wskutek chemicznej przemiany, gdy to pelargonidyda występująca powszechnie w pelargoniach po raz pierwszy wkroczyła do królestwa róży. ” P. Harkness Fotograficzna encyklopedia róż” str. 38.