Camille Bernardin

camile-bernardin-jdr-1880-9

abel-cariere Chromolitografia pochodzi z książki Le Livre d’Or des Roses Paula Heriot .

oraz z  z Journal des Roses 1880/9.

Remontantka .

Hodowca – Victor Etienne Gautreau , 1865.

Kwiaty – karmazynowe,  szkarłatne, pąsowe. Średnica kwiatu 10-11 cm, złożone z 20-25 płatków o białych/jaśniejszych/brzegach.

Zapach – pachnące.

Krzew -

Liście – jasno zielone, półmatowe.

Pochodzenie – siewka Maurice Bernardin – tak początkowo podawał HMF ale później przychylił się do zdania  Brenta Dickersona ,że  General Jacqueminot -  /Old Rose Advisor str.126/

camille-bernardin

Camille Bernardin / 1831 – 1894/dzięki przyjaźni ze Scipionem Cochet, został pierwszym redaktorem  Journal des roses.  Interesująca postać. Z zawodu prawnik ale z zamiłowania nie tylko dobry, sprawnie piszący redaktor , ale i np. polityk lokalny.To zgubne zamiłowanie do polityki doprowadza go do stanowiska burmistrza Brie Comte. Rezygnuje więc z pracy w redakcji. Poza polityką, jego pasją jest ogrodnictwo a zwłaszcza róże.W roku 1860 organizuje właśnie w Brie, pierwszą na świecie wystawę róż.  Przy tej okazji objawia talenty które wówczas nie mogły być jeszcze odpowiednio opisane. Dziś wiemy , że pokazał talenta z zakresu public relations.

W 1865 roku podjął inicjatywę stworzenia Société libre des rosiéristes de Brie-Comte-Robert. którego oczywiście zostaje prezydentem.Był wszechobecny:Sekretarz Generalny Towarzystwa Horticultural Society  Coulommiers, którą założył w 1861 r., Wiceprezes ogrodniczego stowarzyszenia Melun-Fontainebleau, itp. W roku 1865 w  Brie-Comte-Robert, organizuje dużą wystawę na której gromadzi ponad 60 000 krzewów róż od wielu wystawców . Organizując podobna wystawę w rok później gromadzi już ponad 80000 róż i wystawców z zagranicy. Wystawę inauguruje minister rolnictwa a wszystko to pod hasłem Francja stolicą róż a jej centrum to właśnie Brie.

Gwoździem programu staje się wystąpienie Bernardina: „Mam zaszczyt aby poinformować, że Jego Wysokość Cesarzowa otrzyma róże hodowców wystawców z Brie-Comte-Robert, w najbliższą niedzielę 2 lipca, o 10:30 w Palais des Tuileries. To była konsekracja. W wielkim pośpiechu, wspomniani hodowcy róż zrobili kosz z 3000 róż w  których zostały umieszczone na tronie odmiany „Empress Eugenie” -  w tym dniu. było sześć róż o tej samej nazwie, dalej empereur Napoleon III” (Granger, 1854) i Prince Imperia l 1856 Pradel.

Francois Joyaux w swojej  La Rose un passion francaise tak pisze:” Nie tylko zostali przyjęci przez cesarzową, ale

był też obecny cesarz. Camille Bernardin, człowiek public relations, można by dziś powiedzieć, wygłasza do Jego Królewskiej Mości Cesarzowej akt strzelisty by łaskawie wzięła pod swoją opiekę Towarzystwo Różane z Brie-Comte-Robert, którą to propozycję przyjęła z przyjemnością. I pierwszy gest Cesarzowej  to kosz wysłany do Uniwersytetu aby każdy mógł go podziwiać, wraz z następującym tekstem: ”Róże Brie-Comte-Robert ofiarowane Świętej Cesarzowej.,Pałac Tuileries, przez Towarzystwo Rosierists, 21 lipca 1867 „. To już nie była konsekracja, to był triumf: Brie-Comte Robert staje się „centralą” francuskiej róży.

Camille Bernardin udaje się zaprosić   cesarza i cesarzową, jeszcze raz. Następnego lata, w Pałacu Fontainebleau, podobnie jak poprzednio rosarianie ofiarowali ogromny kosz róż  , ale tym razem Camille Bernardin,   miał inny pomysł. Przyniesiono 600 litrów różanych płatków, którymi posypane zostały główne schody którymi cesarzowa i dwór musieli przejść by udać się na wyścigi w   Fontainebleau. Nowy triumf: cesarz obiecuje sadzić róże z Brie-Comte-Robert w ogrodzie Tuileries.” Tamże strona 119.

Na kontrę hodowców z okolic   Grisy-Suisnes  nie trzeba było długo czekać. Stwierdzili, że Brie-Comte-Robert zbytnio zmonopolizował te wszystkie prestiżowe wydarzenia.
I choć roku 1869 w Brie-Comte-Robert zaplanowano nową wystawę róż, jeszcze bardziej imponującą niż poprzednie: zaplanowano bowiem 100 000 róż. Kontrowersje jakie wybuchły między rosieristami, spowodowały, że konieczne było anulowanie tej demonstracji. Scipion Cochet, postanowił zrobić konkurencyjną wystawę w  Grisy-Suisnes.

W rezultacie nie udało się C. Bernardin utworzyć w Brie-Comte-Robert  stolicy francuskiej/ czy nawet światowej/ róży . Po wojnie francusko -pruskiej punkt ciężkości przenosi się do Lyonu. Na wojnie pomiędzy Grisy suisness i Birie comte Robert , wygrał ten trzeci. A Camille Bernardin? No nie wiem co się z nim działo po wojnie?,  wiemy, że zmarł w roku 1894.

 

Napisz komentarz

You must be logged in to post a comment.