Fotografia: Elżbieta Sołtys Roseraie l’Hay 2011.

Mieszaniec róży wichury, rambler,

Hodowca – Przyjmuje się zwyczajowo, że wyhodował ją  w roku 1912 niejaki Sanders, który prowadził w St. Albans brytyjski oddział belgijskiej firmy zajmującej się hodowlą storczyków. Jednakże Jack Harkness wątpi  by tak było w rzeczywistości./ Róże – strona 168/. Jeżeli rzeczywiście ma rację , to by oznaczało, że tak nazwisko hodowcy jak i  przodkowie tej róży pozostają nieznani.

Kwiaty czysto białe, drobne , średnicy 3-4cm w kształcie małych , pięknie ukształtowanych rozetek, umiarkowany, owocowy zapach. Zakwita chmurą kwiatów późną wiosną i powtarza kwitnienie. Kwiaty są odporne na niesprzyjającą pogodę.

Ponieważ właśnie odmiana ta obchodzi swoje stulecie/ ponad /, nazbierało się wpisów w literaturze różanej co niemiara i jedno jest w nich wspólne. Komplementy. Dostrzega się, że jest to najlepszy i najobficiej kwitnący biały mieszaniec róży wichury podkreślając jej podobieństwo do Dorothy Perkins. Z tą różnicą ,że Sanders White Rambler pachnie. Jest bardzo odporna na choroby grzybowe a jej liście w sprzyjających warunkach uprawowych zachowują się przez całą zimę. Sam krzew rośnie bujnie błyskawicznie pokrywając przeznaczona jej przestrzeń a jej giętkie pędy w dobrych warunkach uprawowych osiągają długość do 5m. Wspomniałem o stuleciu tej odmiany. W roku 1912, wprowadzono na rynek około 130 nowych odmian. Do dnia dzisiejszego przetrwało 29 z nich, w tym nasz opisywany Sander’s White Rambler.

Liście – średnio zielone, błyszczące, niezbyt obfite.

Pochodzenie: Nie jest jednoznacznie zdefiniowane. opisywana jest jako siewka róży wichury wybrana przez Sandera  z 4000 siewek wichury.

Fotografie: Marian Sołtys w rosarium  Bagatelle 2011