Mieszaniec herbatni, wyhodowany przez Wilhelma Kordesa w roku 1935. Odegrała ogromną rolę w historii rozwoju róż. Najprawdopodobniej była najdłużej panującą z faworytek  w purpurowo czerwonym kolorz z niebywałym damasceńskim zapachem. Peter Harkness mówi, że była nie tyle krokiem , co skokiem naprzód. A ponieważ Kordes urodził się w roku 1918, to można powiedzieć, że wcześnie zaczął i to z wysokiego „C”. Kwiat duży, aksamitno ciemnoczerwony, niecałkowicie wypełniony  , rozwija się z długich eleganckich pąków.

Wielu rosomanes uważa, że jest jedną z najlepszych w ogóle czerwonych róż. W każdym bądź razie, ta odmiana, bardziej niż każda inna  zbudowała sławę Wilhelma Kordesa

fotografie obok: Elżbieta Kozak.

Charakteryzuje się mocnym zapachem róż damasceńskich. Jest pierwszą laureatką James Alexander Gamble Rose Fragrance Award (ARS), za rok 1961. Nagrody ustanowionej dla twórców róż o najlepszym zapachu.  I dziś oglądanie jej daje nam ogromną satysfakcję a jakąż sensacją musiała być w roku 1935!

Uważana wówczas była za kamień milowy w rozwoju hodowli róż. Nic dziwnego więc, że prawie wszyscy hodowcy zaanektowali ją do swoich programów hodowlanych. National Rose Society, poprosiło swoich czytelników o wymienienie ich zdaniem najbardziej udanych róż w mijającym roku. Statystyki takie pojawiają się co roku od roku 1909. W roku 1948 Crimson Glory wygrała  to zestawienie w każdej kategorii  – najlepsza róża wystawowa, najlepsza róża ogrodowa, najlepsza róża podwójna. Nieważne gdzie rosły róże, od Europy po Nową Zelandię, „Crimson Glory „stała się jednym wielkim faworytem. Jednak jej upadek nastąpił tak nagle jak błyskawicznie się rozwinęła jej kariera, a to ze względu na rosnącą odpowiedzialność za mączniaka. Nie tylko, zaczęli ją wypierać z rynku jej potomkowie, znacznie od niej lepiej się prezentujący jak na ten przykład Ena Harkness. I tak , choć czas jej chwały minął to pozostawiła po sobie całe zastępy niezwykle udanych potomków.

 

fotografie obok pochodzą z rosarium Baden k. Wiednia.

Przez około 15 lat uważana była za najlepszą czerwoną różę, dopóki w 1950 roku nie została zastąpiona przez swojego potomka, wspomnianą już różę Ena Harkness. Inne bardziej znane kreacje, gdzie Crimson Glory był rodzicem, to przykładowo: Charlotte Armstrong, Cuthbert Grant -słynna mrozoodporna róża z serii parkland Marshalla z roku 1967,Curly Pink -Mieszaniec herbatni Brownell Family z roku 1948.

Samuel McGredy IV, tak o niej pisze: Crimson Glory od Kordesa, była najlepszą czerwona różą przez bardzo długi okres czasu. Ona, i Etoille de Hollande były najlepszymi i najulubieńszymi różami mojej młodości. Crimson Glory miał wspaniały zapach. znajdziemy tę odmianę w tle wszystkich ważniejszych czerwonych róż.” Family of Roses str 138.

fotografie – przez uprzejmość – Pani Urszula Trętowska – Montisfont Abbey

podobnie jak wcześniejsza nieco Red Duchess, Fashion, Frensham,Heart’s Desiree - mieszaniec herbatni z 1942 roku Howarda, Independece Słynna floribunda z 1951 roku wyhodowana przez Kordesa, Josephine Bruce Frasera z roku 1950,Vogue – floribunda Boernera z roku 1951 , San Fernando – mieszaniec herbatni Morrisa z roku 1948 Show Girl, World’s Fair – floribunda Kordesa z roku 1939.

fotografie obok Marian Sołtys rosarium w Bratysławie2012.

Ogółem na rok 1990 Werner Gottschalk doliczył sie 124 potomków. Do tego czasu była używana 34 razy jako roślina mateczna i 37 razy jako roślina ojcowska. Jednakże gwiazda jej już przygasła. Okres chwały to były lata czerdzieste ub. wieku.

Krzew o bujnym wzroście , dorasta do 1,2m wysokości. Listowie ciemnozielone, skórzaste.Roślina bardzo żywotna , ale podatna mączniaka, co odziedziczyła wraz ze słabą szypułką po rodzicach. Jeżeli chodzi o mrozoodporność to HMF sugeruje, że 4 strefa usda. doprawdy nie wiem skąd u pełnokrwistego mieszańca herbatniego taka mrozoodporność. Postawmy więc przy tej informacji duży znak zapytania, tym bardziej , że sport o niej opisywany jest z mrozoodpornością w 6 strefie usda. A może ktoś ma Crimson Glory w swojej kolekcji i powie jak to jest naprawdę?

Pochodzenie: Cathrine Kordes x W.E.Chaplin. Jest również klimber wyselekcjonowany przez firmę Jackson & Perkins w roku 1946. Kolor i kształt kwiatów identyczne, wzrost do 3,m wysokości. Wydała dwa sporty: Climbing Crimson Glory i bardzo mało znany  Queen’s Visit – znaleziony w Australii w roku 1954.

Wilhelm Kordes, marzył by z użyciem tej róży wyhodować ciemno czerwonego mieszańca herbatniego.W tym celu wykonał kila krzyżówek na przykład z General Jacqueminot , ale żadna z siewek  nie była czerwona. Po wielu próbach i bezowocnym błądzeniu , Kordes stwierdził, że nie będzie możliwe uzyskanie czerwonej róży bezpośrednio od „Mme”. Caroline Testout „, więc skupił się na innych  swoich siewkach . Jednakże koniec końców laury zgarnął David Austin, który użył jej z powodzeniem w swoim programie hodowlanym uzyskując w prawdzie różową Wife of Bath, ale ta z kolei walnie przyczyniła się do do sukcesu różowej linii róż Austina,  będąc  rośliną rodzicielską nie mniej jak tuzina Austinowskich piękności. Nie ma więc wątpliwości , że pośrednio i Madamme Caroline ma swój niewątpliwy wkład w rozwój tej linii hodowlanej. Ale wracając jeszcze raz do Kordesa: nie zrezygnował on całkowicie  ze swego pierwotnego zamysłu wyhodowania róży czerwonej z użyciem Madame Caroline Testoud. mianowicie zwrócił uwagę na innego  różowego mieszańca herbatniego – Superb. Rodzicami tej róży była właśnie Madame Caroline Testoud  z Willowmere. Otóż krzyżując ową Superb z Sensation otrzymał wspaniała, wymarzoną i jak najbardziej czerwoną  Cathrine Kordes. Jednakże Kordes dążył do jeszcze bardziej czerwonej i bardziej aromatycznej róży. Skrzyżował więc „Cathrine Kordes” z „W.E. Chaplin „. Jedną z otrzymanych tak siewek, okazała się „Crimson Glory” – bardzo ciemnoczerwona, bardzo aromatyczna i bardzo popularna na całym świecie.

Warto zwrócić na nią uwagę, gdyż kwitnie późno a jej kwitnienie rozciąga się od lata do jesieni.

Peter Beales w swojej Passion for Roses na str. 117 tak pisze:” Róża ta niesie dla mnie miłe wspomnienia, jak w roku 1954  brałem u dział w Chelsea Flower Show w roku 1954 i szykowałem pierwszy swój wazon z kwiatami złożony właśnie Crimson Glory.”

Fotografie 1 i 2, dzięki uprzejmości Patsy Cunningham. fotografia n3 wykonana przez Tomka Ciesielskiego w Kew Garden, n4 i 5 Marian i Elżbieta Sołtys Sangerhausen 2009.