Róża będąca niezwykle skomplikowanym współczesnym mieszańcem międzygatunkowym, niezwykle trudnym do zaklasyfikowania.

Synonim - Purple Meidiland.

Hodowca – wyhodowana przez Williama W. Radlera w roku w roku 1999, jak sam mówi w 26 lat po pierwszej jego próbie hybrydyzacyjnej. Taką drogę musiał przejść by w końcu stać się hodowcą jednej z najczęściej kupowanych odmian.

Synonim – W handlu spotkamy ją też pod nazwą Purple Meidiland.

Kwiaty – półpełne w kolorze takiej świecącej odmiany czerwieni. Kwitnie wiechami, gronami, złożonymi z kwiatów o 9-10 cm średnicy, same kwiaty zbudowane są z około 15 płatków i pachną lekkim herbacianym zapachem.

Odmiana ta zrewolucjonizowała myślenie o róży jako o księżniczce ogrodów. Kapryśnej i trudnej w uprawie, podatnej na choroby. Charakteryzuje się dużą łatwością kwitnienia a powtarzające się po sobie cykle wzrostu rośliny i kwitnienia zdają się nie mieć końca.

Krzew dorasta do 1,2m wysokości i okryty jest ciemnozielonym , błyszczącym listowiem, niezwykle odpornym na czarną plamistość. Roślina rośnie zdrowo i bujnie, jest niewiarygodnie odporna na choroby grzybowe i trudne warunki atmosferyczne. Bardzo dobrze reaguje na uprawę w cieniu. Jest odporna na przesuszenie gleby, słowem bardzo łatwa w uprawie.

Znajduję dla niej wielostronne zastosowanie. Od kompozycji krajobrazowych po uprawę w pojemnikach. Laureatka AARS za rok 2000 a jednocześnie zwyciężczyni American Rose Member’s Choise za rok 2004. Posiada też certyfikat jakości ADR za rok 2002. Wreszcie jest laureatką WFRS – Rose Hall of Fame  za rok 2018.

Doskonała mrozoodporność – 4 strefa usda., ale może być uszkadzana przez wiosenne przymrozki. Wahania temperaturowe charakterystyczne dla naszego klimatu są zabójcze nawet dla roślin, które przystosowane są do extremalnych temperatur ale jednocześnie definitywnych zmian pogodowych jakie są charakterystyczne dla Syberii czy roślin amerykańskich prerii.

Od pewnego czasu  Conard & Pyle poszukiwał wyrazistej nazwy handlowej dla tej róży. Gdy zadzwoniła do W.Radlera pracownica firmy Conard – Pyle Angela Treadwell/ dziś ma firmę zajmującą się wprowadzaniem nowych roślin ozdobnych na rynek/ i zaproponowała knockout – ten był zachwycony pomysłem. Jednakże w trakcie procedury rejestracyjnej doszło do pomyłki i nazwa została zapisana jako dwa słowa Knock – Out. I tak już zostało.

Pochodzenie: w przybliżeniu jest to siewka Carefree Beauty x siewka Razzle Dazzle. Natomiast dokładnie – to cytuję za HMF

[Carefree Beauty × [[Tampico × Applejack] × Playboy]] × [Carefree Beauty × [[Tampico × Applejack] × Playboy]] – to z jednej strony. A z drugiej: Razzle Dazzle (floribunda, Warriner, 1977) × [Deep Purple × [Fabergé × Eddie's Crimson]]

Pisząc o rodowodzie tej odmiany nie sposób pominąć wielkiej postaci w historii róż w Stanach Zjednoczonych tj. o Griffith Buck’u , twórcy dwu wspaniałych odmian tj, Applejack i Carefree Beauty. To z tych odmian Knock Out czerpie swoją moc i urodę.

Sama Knock Out przyczyniła się do powstania innej znakomitej , piekielnie odpornej na choroby grzybowe róży, a mianowicie* Home Run*. W cztery lata później  w roku 2004, pojawia się Double Knock Out. Dzieło tego samego hybrydyzera Williama Radlera. Jest to mieszaniec pochodzący z tej samej krzyżówki co i Knock Out.

Zachowuje wszystkie niewątpliwe zalety poprzednika, ale ma jeszcze dodatkowo pełne kwiaty.Róża ta, wyrasta na zwarte 90-120cm wysokie krzewy zapewniające nam non stop genialne czerwone kwiaty. Świetnie wygląda o każdej porze roku wszędzie tam gdzie się go posadzi.Jest bardzo wytrzymała i doskonale sobie poradzi w każdych warunkach.

Dobrze się czuje w pełnym słońcu i w  miejscach częściowo zacienionych. Będziemy cieszyć się jego kwitnieniem   od maja do przymrozków a praktycznie jeszcze przez listopad czyli przez prawie pół roku. Jego ładne ciemno zielone liście ku jesieni przebarwiają  się na bordowo a następnie rozjaśniają się do koloru pomarańczowo czerwonego. Nie ma też potrzeby usuwania przekwitłych kwiatów gdyż doskonale się samooczyszcza a nowe kwiaty rozkwitając zakrywają te które kończą swoje życie. Jako specjalny bonus odmiana ta oferuje  naturalną odporność na wszelkie choroby i szkodniki , które atakują róże. Mrozoodporność 4 strefa usda.

Pierwsze cztery fotografie są autorstwa Wojciecha Szczerby i wykonane zostały w Woodland Park Roses Garden w Seattle w roku 2008 i 2009. Kolejne Marian Sołtys w rosarium Abbaye de Valsaintes 2010oraz rosarium Grace Kelly w Monaco. 2009 i w rosarium Baden 2011. Fotografia dolna jest autorstwa Patsy Cunningham.

W książce będącej dziełem zbiorowym kilku rosarin a wydanej w roku 2010 jest i szkic samego Williama Radlera. Opisuje tam na stronie 190 jak widzi ze swojej strony Knock Out.

” Knock Out Radrazz 2000 . Niezwykle odporna na choroby odmiana, szybko wiąże kwiaty, niska , raczej szersza niż wyższa. Jej półpełne kwiaty mają odcień wiśniowo czerwony, który jest najpiękniejszy przy gorszym oświetleniu , kiedy dosłownie świeci. Kwiaty zakłada w niewielkich kiściach, są trwałe i świetnie się samooczyszczają. Mają miły i łagodny, słodki zapach, który długo unosi się w powietrzu.

Liście są długie, skórzaste, i ciemno zielone o odcieniu burgunda, gęsto rozmieszczone na roślinie. Co ciekawe, pod koniec sezonu widzowie urzeczeni są ich   śliwkowo purpurowymi odcieniami.  liście nadto są odporne na większość szkodników w tym i na skoczki różane.

Rośliny  odporne są na spadki temperatur do – 20 F bez jakiejkolwiek ochrony. Odporne są też na  późnowiosenne spadki temperatur.”

Odniosę się tu do mrozoodporności podanej przez samego hodowcę.  _ 7C, to wynik który nie powala. cgba, że autor pomylił Celsjusza z Farenhaitem ale i wtedy gdzie mu do deklarowanych przez HMF  4 strefa usda!

II.

Gdy to pisałem pierwszą część tego artykułu, poza tymi dwiema z tytułu, odmianami , nie znałem innych. Życie jednakowoż nie stoi w miejscu. Rodzina zaczęła powiększać się. Postanowiłem więc przedstawić kolejnych członków tej znamienitej rodziny.

Double Knock Out – Jest to siostrzana siewka Knock Out, a więc pochodząca z tej samej krzyżówki. Sfotografowana przez M. Kralkę w rosarium Sangerhausen2013.

Blush Kn0ck Out , zwany też Blushing Knock Out- Sport od Knock Out, wyselekcjonowany przez Johna Bell w roku 2001.

 Fotografia  Nina Wróbel Rosarium Ogrodu Botanicznego Bronx  i Brooklyn.

Pink Double Knock Out - sport od double Knock Out, wyselekcjonowany w roku 2006 przez Williama Radlera.

Dalej idą dwa Pink Knock Out. Jeden wyselekcjonowany przez Meillanda w roku 2000 i nazwany początkowo przez niego Rodin. I drugi Pink Knock Out, tym razem selekcji samego Radlera z roku 2005.Tu na fotografii Niny Wróbel.xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 Fotografie – Nina Wroobel, różanka ogrodu botanicznego w Bronx.

Dalej mamy już dalszych krewnych. Jeden to pochodzący z roku 2006 , Sunny Knock Out, będący krzyżówką Brite Eyes i Alaska - autorstwa W. Radlera. Jest wybitnie odporna na szkodniki. Bardzo lubiana róża P. Kukielskiego który posadził ja w ogrodzie Peggy Rockefeler,  którego jest kuratorem.

Fotografie – Nina Wroobel, różanka ogrodu botanicznego w Bronx.

W roku 2007 Radler prezentuje nam  – Rainbow Knock Out, xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

a w rok potem w roku 2008 White Out, /na fotografii obok/ będącą krzyżówką pomiędzy jego inna odmianą Alaska a nienazwaną siewką.

Wszystkie te odmiany moga pochwalić się zaletami jak te wymienione przy Knock Out.

III.

Znaczenie Knock Out.

W 2000 roku pojawiła się róża, która w krótkim czasie zrewolucjonizowała uprawę róż ogrodowych. Odniosła ogromny sukces zmieniając jednocześnie  wizerunek róży z kapryśnej primadonny do przyjaznej rośliny ogrodowej. Tą różą była Knock Out wyhodowana przez Williama J. „Bill” Radlera.

Przez dekady   róże miały reputacje roślin drogich w utrzymaniu. Talenty hodowców tworzyły odmiany piękne, wystawowe, takie jakich pragnęła publiczność. Takimi były mieszańce herbatnie. W ten sposób zaniedbali, a nawet utracili te wszystkie cechy, które przyczyniają się do tego, że róża jest dobrą rośliną ogrodową. Regularne opryskiwania, program ochronny przed chorobami grzybowymi  stał się normą. Dzisiaj jednak wzrosła powszechna świadomość zagrożeń wynikających ze stosowania  np. fungicydów w naszych ogrodach. Pojawienie się Knock Out zmieniło sposób, w jaki ludzie uprawiają ogród z różami, ponieważ   jest ona nie tylko całkowicie wolna od chorób a specjalnie od czarnej plamistości w każdym regionie USA  gdzie ta choroba jest koszmarem. Jest również   bezproblemowa i niezawodna pod  każdym innym względem. Kwitnienie następuje po kwitnieniu i jest obfite przez cały sezon . Jest też pierwszą nowoczesna różą, która może rywalizować na równi z innymi nowoczesnymi roślinami krajobrazowymi.

Kiedy zaczęłam uprawiać róże, 20 lat temu, to moimi pierwszymi krzewami róż były mieszańce herbatnie: Sterling Silver, Tropicana/Super Star/,  John F. Kennedy i Fragrant Cloud. Absolutnie nic nie wiedziałam wówczas o uprawie róż. Wyprodukowały więc kilka kwiatów w czerwcu i straciły liście.Latem Przyszła duża wilgotność  w Nowym Jorku  a wraz z nią czarna plamistość. Bezradnie patrzyłam jak moje róże gubią liście i rozpaczliwie poszukiwałam rozwiązania. Zarekomendowano mi opryski co 7-10 dni dokonywane żrącymi fungicydami. Doświadczyłam na własnym przykładzie jak nieprzyjemne jest zakładanie koszul z długim rękawem, długich spodni czy okularów ochronnych a wszystko to w wysokiej temperaturze i przy wysokiej  wilgotności do  95% starałam się te niedogodności zminimalizować opryskując np, wczesnym rankiem, ale to wszystko z miernym rezultatem.

Wielu innych znajomych miało podobne doświadczenia. Nic więc dziwnego, że nauczyli się żyć bez róż w ogrodzie i z ciężkim sercem obserwowałam jak  następuje spadek popularności róży jako królowej kwiatów. Kiedyś marzyłam, że będę uprawiać róże które nie będą dostawały czarnej plamistości i nie będą potrzebowały oprysków i innych zabiegów ochronnych. Gdy pojawiła się Knock Out, uznałem, że wyśniłem marzenie. W mojej ocenie, pojawienie się jej jest przełomowym wydarzeniem w świecie róż, jakiego nie było od pojawienia się Peace  i wcześniej La France w roku 1867. Zmieniło to punkt odniesienia, według którego róże są oceniane przez ogół społeczeństwa, i zmieniło sposób, w jaki ludzie uprawiają ogród z różami. Z technicznego punktu widzenia,  róże do tego stopnia bezobsługowe, nie były znane

Knock Out nie potrzebuje oprysków by utrzymać swoje ulistnienie przez cały   sezon. Nie potrzebuje też przycinania by pobudzać ją do zawiązywania nowych kwiatów. Kwitnie non stop od maja do końca listopada.

Te cechy sprawiły, że stała się dziś dominującą odmianą w dużych szkółkach. Można ją zobaczyć praktycznie wszędzie. Nie tylko w ogrodach domowych , ale i  w centrach handlowych,  kampusach uczelnianych , zdobi siedziby korporacji jak też jest stosowana w większych założeniach krajobrazowych gdzie potrzebna jest spójność liści i kwiatów. Knock Out sprawił ,że zwiększyła się powszechność róż, bowiem jego nasadzenia są wszędzie bo i każdy może ją uprawiać. Stał się kanonem w ogrodnictwie i sposobem na przyciągnięcie innych do naszego wspaniałego hobby. A dla ogrodników, którzy zainteresowali się różami  za pośrednictwem Knock Out, kolejnym naturalnym krokiem jest rozważenie uprawy innych rodzajów róż. Historyczne znaczenie Knock Out jest daleko idące, zawiesił on bowiem dla hybrydyzerów poprzeczkę bardzo wysoko. Używają go zresztą powszechnie  w swych programach hodowlanych.

Widzimy więc powrót do róż, włączenie ich do krajobrazu jako części ogrodu i obietnicę powrotu do wzrostu popularności naszych lokalnych i narodowych towarzystw różanych, gdy uprawa  róż staje się łatwiejsza .
Za sto lat, sądzę, że świat róży będzie postrzegał Knock Out  jako jeden z najbardziej znaczących przemian ewolucji róż w kierunku zrównoważenia. Bill Radler opowiadał historię KO o tym, jak wykonał wielokrotne krzyżowania, ale w pewnym momencie tylko jedna owocnia uformowała się i to z jednym ziarnem. Właśnie to jedno nasiono skiełkowało, aby stać się Knock Out. Zapytany, dlaczego tak się jego zdaniem wydarzyło, odpowiedział: Ponieważ świat tego potrzebował.

A świat róż naprawdę potrzebuje Knock Out. Sukces jej przynosi korzyść każdemu z nas, hodowcom róż stowarzyszeniom różanym,, szkółkarzom i ogrodom botanicznym , następuje odnowa zainteresowania hodowlą róż. Dziś  w dobie zielonego, ekologicznego myślenia jest to szczególnie ważne, daje bowiem wiarę, że róża może być częścią założeń krajobrazowych bez szkody dla środowiska.

Według Radlera dzisiejsi hybrydyzatorzy pracują nad dniem, w którym róże przestaną być czymś, co tylko doświadczeni mogą uprawiać. Mieszańce herbatnie przyszłości nie będą już rabatą o łysych pędach, ale będą miały obficie ulistnione łodygi,które będą raczej krótsze niż długie pędy dzisiejszych odmian. Trwają prace nad hodowlą róż odpornych na szkodniki i późnowiosenne przymrozki. Na przykład w rodzinie Knock Out,  Sunny Knock Out wykazuje się wybitną odpornością na szkodniki. Prace idą też  nad włączeniem do róż zapachu , którego nie będą lubiły szkodniki. Czy rzeczywiście będziemy mogli mieć ciastko i je zjeść?

Zainteresowanie wystawowymi różami również ucierpiało z powodu ogólnego spadku popularności „trudnej do uprawy róży, która wymaga intensywnego programu ochronnego . Przyszłością będą – miejmy nadzieję rośliny o dobrej odporności na choroby ….  o krótszych łodygach. kiedy dojdzie do tej zmiany warty, ARS może potrzebować ponownie przeanalizować standardy sędziowania dotyczące oceny róż w celu lepszego dostosowania się do nowych rodzajów mieszańców herbatnich. Ale widzę to jako dobrą rzecz, a także pomoże odnowić zainteresowanie pokazami róż, z korzyścią dla naszego hobby poprzez edukowanie społeczeństwa na temat radości rosnących róż.

Ludzie nie chcą już rozpylać chemikaliów, aby wyhodować piękny ogród. Róże, w tym mieszańce herbatnie, które mogą wytwarzać cudowne, zdrowe krzewy, które są atrakcyjne – z kwiatami lub bez nich – będą wspaniałym dodatkiem do każdego ogrodu, a hybrydyzatorzy pracują właśnie nad tym celem.

Wszystko to może pojawić się w krótkim  czasie od nadejścia róży, którą każdy może i powinien mieć u siebie w ogrodzie , zwanej Knock Out.

Ten pean na cześć róży Knock Out popełniła Pat Shanley  , działaczka ARS, a znalazłem go w pracy zbiorowej a  zatytułowanej „The Suinstable Rose Garden ” wydanej w roku 2010.