S
-
Stadt Rom
Krzewiasta, nowa generacja róż okrywowych.
Hodowla - nieodżałowanego, zmarłego w 2007 roku Hansa Jurgena Eversa z roku 2000.
Synonimy – Citta di Roma, Lilliana .
Kwiaty – Kwitnie pomarańczowo czerwonymi /łososiowo-pomarańczowymi/kwiatami o średnicy około 5 cm. Kwiaty są budowy pojedynczej składają się na ogół z 5-8 płatków. Kwitnie nieprzerwanie przez cały sezon.
Zapach -
fotografie – przez uprzejmość Pani Kamila Szlązkiewicz, kolekcja własna.
Krzew zwarty o budowie kulistej, doskonale nadaje się do uprawy pojemnikowej. Wytrzymałość na mrozy – strefa 6 usda.”Rośnie wyjątkowo mocno, przy tym bardzo dobrze się krzewi i ma pokrój kompaktowy. Kwiaty łososiowo-różowe nie bledną pod wpływem ostrego słońca. Wysokość 50-60 cm; na m2 sadzimy 4 rośliny” – czytamy w opisie odmianowym oferty M. Spasówka. fotografia tamże. Odmiana ta została laureatką nagrody ADR za rok 2007. Ma też honor Złotej Róży Hradec Kralove.
Fotografie Święto róż w Końskowoli 2015
Pochodzenie: Footloose x Royal Bassino .
I jeszcze opis ze strony Związku Szkółkarz Polskich . „Róża z grupy okrywowych osiągająca wysokość do 0,7 m wysokości i podobną średnicę. Rośnie średnio silnie. Pędy sztywne, pokładające się na boki. Krzewy gęste, mocno rozkrzewione. Liście drobne, błyszczące, jasnozielone złożone z 5-9 listków.” Dodajmy jeszcze od siebie, że charakteryzuje się wzorową odpornością na choroby grzybowe.
Fotografie – Rosengarten Forst 2016
Kwiaty pojedyncze, różowe, drobne średnicy 2-3 cm skupione w wielokwiatowych, dużych kwiatostanach, o słabym zapachu. Zakwita w połowie czerwca i kwitnie obficie aż do jesieni. Dosyć mrozoodporna, pędy przemarzają tylko w mroźne i bezśnieżne zimy. Wymaga stanowisk słonecznych, miejsc osłoniętych od wiatru i łatwo nagrzewających się. Najlepiej rośnie w glebie cięższej, żyznej, umiarkowanie wilgotnej, o odczynie obojętnym lub słabo zasadowym. Polecana do nasadzeń w ogrodach przydomowych, parkach i zieleni osiedlowej, a także przy ulicach i na skarpach. Może być sadzona w pojemnikach. Wymaga niewielkiego okrywania na zimę.”
-
Stadt Wien
fotografie Marian Sołtys, Końskowola 2014.
Mieszaniec herbatni .
Hodowca – Reimer Kordes, rok 1984.
Kwiaty czerwone, klasycznej budowy, średnicy 10 cm, złożone z około 25 płatków.
Zapach – mocny .
Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości 100 – 150 cm.
Liście – ciemno zielone, błyszczące.
Stara, dobra odmiana, nieco odkurzona przez hodowców z Końskowoli z wdziękiem prezentowała się na wystawie.
-
Stadtrat Glaser
Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses
Chromolitografia z Rosen Zeitung .
Mieszaniec herbatni .
Hodowca – wyhodowana przez Hermana Kiese w roju 1910.
Kwiaty -Wprawdzie zalicza się ją do grupy mieszańców herbatnich ale i wyraźnie mniejsze rozmiary kwiatów jak u typowych mieszańców herbatnich i charakterystyczne dla róż noisette przewieszanie się kielichów kwiatowych , świadczy o tym, że dawcą pyłku musiał być ktoś daleki od mieszańców herbatnich. Kwiaty białe o odcieniu kości słoniowej i trącające tonami morelowymi a nawet różem. ale to tylko w pierwszej fazie kwitnienia. Potem kwiaty stają się czysto białe.
Zapach – zwraca uwagę wyborny zapach tej odmiany.
Liście – ciemno zielone, matowe.
Pochodzenie – siewka Pharisaer .
-
Staffa
fotografia – przez uprzejmość Pani Urszula Trętowska Meldorf 2012.
Jest to mieszaniec spinossimy o nieznanym pochodzeniu. Rok powstania przyjmuje się jako około 1830.
Kwiaty jasno różowe, początkowo o kulistym kształcie, półpełne luźno zbudowane, szybko rozwijają się przybierając formę płaską. Nie powtarza kwitnienia.
Zapach -
Krzew – jej mocno kolczaste pędy wyrastają na wysokość około 150cm.
Pochodzenie -
-
Stalin
Mieszaniec herbatni. Wyhodowana w dawnym ZSRR w roku 1958 przez Radzieckiego/Rosyjskiego / rosarianina o nazwisku Melichar. Kwiaty ciemno czerwone o nieco „buraczkowym ” odcieniu i umiarkowanym zapachu. Kwiaty średnicy około 10cm składają się z 20-25 płatków.
Krzew wysokości do 100cm. Liście jasno zielone półmatowe
Przodkowie nieznani. Tak, tak , proszę Państwa, to nie żart. Różę o tej właśnie nazwie spotkałem spokojnie sobie rosnącą w dobrym zdrowiu w Arboretum Borova Hora i nie spotkałem się z informacją by objęła ją lustracja.
Informacja dla młodszych rosomanes, choć nie chce się mi wierzyć by ktoś nie znał kim zacz był Towarzysz Stalin. Stalin/1878-1953/ Właściwie Josif Wisarionowicz Dżugaszwili. Działacz polityczny. Od lat dwudziestych ubiegłego wieku do śmierci – przywódca ZSRR. Powstrzymam się od inwektyw.
Fotografie: Marian Sołtys rosarium Pruhonice 2011.
-
Stanwell Perpetual
Hybrid Spinossima.Rosa pimpinellifolia „Stanwell Perpetual” lub Rosa Spinossisima „Stanwell Perpetual”.
Przypadkowa siewka znaleziona w ogrodzie w Stanwell w Middlesex Wielkiej Brytanii przez rosarianina nazwiskiem Lee of Bedfond.
Kwiaty bladoróżowe do białego o średnicy do 8 cm. Są dobrze wypełnione, ćwierćrozetowe z około 40 płatkami o mocnym, prostym,owocowym zapachu, który idealnie pasuje do koloru i formy jej kwiatu. Jest unikalną odmianą w swojej klasie/ róż szkockich/ ponieważ powtarza kwitnienie. Główne kwitnienie ma w środku lata obdarzając nas nad wyraz hojnie kwieciem , ale i później nie ma dnia by coś na niej nie kwitło, nawet późną jesienią nie ma problemów z rozwijaniem kwiatów.
fot. obok – Marian Sołtys 2012 – kolekcja własna.
Róża ta nie wiąże żadnych owoców. W scenerii miejskiej, chroniona przez ściany budynków może kwitnąć do końca roku. Tak jak ciemiernik. W surowych w końcu warunkach Włodawy, w podobnie niezwykły sposób zachowuje się u mnie Dorothy Perkins. Rozwija kwiaty do Bożego Narodzenia, nawet po kilkustopniowych mrozach. I tak od wielu już lat.
Krzew o bujnym wzroście i kaskadowo opadających pędach, osiąga nawet ponad 2m wysokości. Liście ma szarawe, pierzaste dziewięciolistkowe, zdradzające pokrewieństwo z rosa pimpinellifolia, podobnie jak i małe ciernie. G.Thomas sugeruje, drugim rodzicem mogła być Autumn Damask lub któraś z grupy Gallicas. Doskonale prezentuje się na zboczach wzniesień, widziałem ją uroczo opadającą ze wzniesionego tarasu, klimaty takie były bardzo w stylu G.Jekyll. Zresztą Graham Thomas w The Rose Book na str 113 pisze, że była to ulubiona róża G. Jekyll. W ogóle to była ulubieńcem pisarzy epoki Ewardiańskiej i Wiktoriańskiej. G.Jekyll i William Robinson wychwalali pod niebiosa jej cnoty zwłaszcza jej zapach. G.Jekyll projektując ogrody, sadziła zawsze ją w grupach po trzy by zamaskować jej nieco niechlujny pokrój. Stanwell Perpetual to mój obecny faworyt, jak na nią patrzę to widzę taki prosty, niemal dziki krzew. Natomiast w kwitnieniu wprost przeciwnie – wyrafinowany, a jej kwiaty jak klejnoty, skomplikowane i eleganckie, w najlepszym tego słowa znaczeniu. Wydaje się, że właściwym byłoby surowe przycinanie jej, bo starsze egzemplarze żadną miarą nie są dekoracyjne.
Zrobiła też ogromne wrażenie na Davidzie Austinie – “Tuż po wojnie, kupiłem krzew róży Stanwell Perpetual. Jest to przypadkowa krzyżówka z jakąś różą portlandzką, która to sprawiła, że Stanwell Perpetual jest jedyną w swojej grupie różą kwitnącą powtórnie. Jej najznamienitsze cechy to pełne kwiaty w miękko różowym kolorze o wyglądzie starych róż i znakomitym zapachu. Nagle uświadomiłem sobie , że skoro taka krzyżówka mogła zdarzyć się przez przypadek, to nie ma żadnego powodu, dlaczego nie mógłbym zrobić krzyżówki starej róży z powtarzającą kwitnienie i uzyskać podobny efekt.”Pisze w roku 1998 w swoim artykule zamieszczonym w Historic Rose Journal. Jak więc widzimy, wprawdzie nie wprost , ale Stanwell Perpetual przyczyniła się do powstania Róż Angielskich Austina.
Fotografia obok Dorota Sołtys Barcelona 2012.
Liście – delikatnie wyglądające, złożone z 5 do 13 listków z drobnym ząbkowaniem, są typowe dla szkockiej róży, jasnozielone latem, przybierającej brązowe niuanse jesienią.Jest to osobliwość gatunku, ze względu na warunki atmosferyczne, które nie mają wpływu na zdrowie rośliny.
Jej odporność na choroby grzybowe jest przysłowiowa, doskonale radzi sobie też na glebach ubogich i świetnie będzie rosła przy minimum uwagi z naszej strony, nawet na glebie kredowej czego róże nie lubią.Tolerancyjna jest również dla uprawy w cieniu. Mrozoodporność – 5 strefa usda , wg. HMF, natomiast wg. P.Bardena 4 strefa.Stanowczo przychylam się do opinii Bardena, gdyż zimę 2010 a więc -29c. przetrwała bez żadnych uszkodzeń , w kolejną 2012, też -29c przemarzł jej jeden pęd którego wegetacja nie zdążyła się zakończyć i dobrze nie zdrewniał.
Retro wygląd naszej bohaterki, wymaga odpowiedniej oprawy. Może to truizm , ale wspomniałbym, by w jej towarzystwie posadzić odpowiednie rośliny- przykładowo czyściec czy dzwonki w różnych formach.
Mamy więc wytrzymała różę, który prezentuje delikatne, cudownie zapachowe kwiaty od maja do początku zimy … Czego więcej można chcieć?
Pochodzenie : Nieznane, są tylko domysły i przypuszczenia o czym wspomniałem wcześniej. Przed rokiem 2018 Jorn Lemhus , wyselekcjonował od Stanwell, który nazwał Christine od imienia swojej żony.
Fotografia z The Dow Gardens Bugwood.org z książki Roses and rose growing autor G Kingsley z 1908 roku.Dalej Elżbieta Sołtys Sangerhausen 2009 oraz Walentyna Gubała.Wreszcie kolekcja własna.
-
Star of Waltham
Fotografie – przez uprzejmość Pani Kamila Szlązkiewicz w ogrodzie Karin Schade 2013.
Remontantka .
Hodowca – William Paul, rok 1875 .
Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses
Kwiaty Ciemno czerwone, /szkarłatno czerwone/ , rozetowe. Kwiaty , wg. opisów , większej jak średnia wielkości , złożone z 25- 30 płatków na których okazjonalnie mogą pojawiać się białe paski. HMF pisze, że okazjonalnie powtarza kwitnienie, ale Pani K.Schade stanowczo temu zaprzecza, twierdząc, że jej kwitnienie ma raczej charakter ciągły. Podkreśla również niezrównaną urodę kwiatów, które nieodmiennie zwracają uwagę zwiedzających i zastanawia się dlaczego róża ta wypadła właściwie z obiegu komercyjnego.
Zapach – mocny.
Krzew – Jak mogłem zaobserwować na dostępnych w necie informacjach,jej kolczaste pędy wprawdzie dorastają do półtora metra wysokości, jednakże są raczej wiotkie a sam krzew jest luźnej budowy.
Liście – duże, średnio zielone, półmatowe.
Pochodzenie -
-
Star Profusion
Fotografie pochodzą z witryny sklepu internetowego Oczarjk, który prowadzi sprzedaż tej odmiany.
Krzewiasta ,
Hodowca to Collin P.Horner z roku 1997.
kolekcja własna
Kwiaty pojedyncze , na ogół pięciopłatkowe o średnicy około 4cm.pachnące. Kolor zmienny, początkowo rubinowo czerwony z biało żółtym oczkiem, potem kolory rozmywają się.
fotografia – kolekcja własna. Na drugim planie Home Run a jeszcze dalej Marie Louise.
Krzew o wiotkich przewieszających się pędach dorastających do 90cm długości. Dobra odporność na choroby grzybowe.
Liście – bardzo drobne.
Fotografie w mojej kolekcji 2019 .
Pochodzenie: (‚Anna Ford’ x ‚Little Darling’) x ['Sea Foam' x ('Little Darling' x ('Hamburger Phoenix' x 'Prelude'))].
-
Star Ship
Fotografia – courtessy Patty Cunnigham .
Mini flora.
Hodowca – Dennis Bridges, rok 2001.
Kwiaty – soczyście żółte, z karminowymi przebarwieniami, średnicy 6-7 cm, złożone z około 30 płatków. Zakwita głównie pojedynczymi kwiatami na pędzie.
Zapach – bez zapachu
Krzew – a wysmukłym, wyprostowanym pokroju, wysokości do 90 cm,
Liście drobne, półmatowe w pierwszej fazie rozwoju , pokazuje sile przebarwienia antocjanowe.
Pochodzenie – siewka Summer Sunset.
-
Starfire
Mieszaniec herbatni hodowli dr. Walthera Lammerts’a z roku 1958. Kwiaty ma w kolorze czerwonym, duże, powyżej 12cm średnicy o mocnym zapachu.
Krzew około 1m wysokości. Mrozoodporność 6 strefa usda. Nagroda AARS za rok 1959.
Pochodzenie: Charlotte Armstrong x / Charlotte Armstrong x Floradora/ . Fotografia: The Dow Garden Bugwood org.