Fotografia pochodzi z albumu Picasa od użytkownika o nicku Shelley.

Krzewiasta, rodzaj mieszańca floribundy. Wyhodowana została przez Felicitas Svejdę w roku – według HMF 1973, natomiast wg Combined Rose List jak i CRS, 1987 – zapewne chodzi tu o rok wprowadzenia do obrotu handlowego.

Kwiaty żółte/ jest to pierwsza i chyba jedyna żółta róża wyhodowana przez Svejdę/ Kwiaty , początkowo przypominają sposobem kwitnięcia kwiaty mieszańców herbatnich, potem otwierają się do formy płaskiej a  złożone są z do 25 płatków, czysto żółte  na początku kwitnienia i kremowe przy przekwitaniu , o średnicy około 8 cm.

Na tych fotografiach możemy dokładnie prześledzić zmianę form i kolorystyki jej kwiatów.

Zakłada po 3- 8 kwiatów na pędzie. Naprawdę obficie kwitną dopiero starsze okazy, również ich kwiaty są wówczas lepszej jakości. Kwitnienie objawia się nam najpełniej w czerwcu, potem jest wyraźnie słabsze.Kwiaty jej są z upodobaniem niszczone przez wszelakiej maści chrząszcze, co doprowadza mnie do szewskiej pasji. Jednakże jest to dolegliwość dotycząca wszystkich róż o kolorystyce żółto kremowej, że wspomnę tu jeszcze Aichę.

Ma bardzo specyficzny sposób kwitnienia. Kwiaty bowiem zakłada na krótkopędach wyrastających z pędu głównego, co dobrze widać na fotografiach powyżej. Pełnia kwitnienia daje niezwykle spektakularny efekt. I jeszcze jedna obserwacja co do sposobu jej kwitnienia. Otóż w pierwszym roku po posadzeniu kwitnie z reguły tylko raz. Drugiego roku po kwitnieniu głównym, pojawiają się rozproszone kwiaty. Tak na prawdę kwitnienie powtarza gdzieś od trzeciego roku po posadzeniu.

fotografia – ms – kolekcja własna

Zapach – mocno pachnące.

Krzew -  Opisy, które spotkałem w literaturze fachowej są rozkosznie rozbieżne. Krzew opisuje się jako osiągający wysokość od 0,5 do 1,5m o prawie bezkolcowych pędach. Moje , po czterech latach od posadzenia, osiągnęły około 120 cm. Chciałbym tu zwrócić uwagę na jeszcze jeden szczegół. Otóż jak możemy zauważyć to na jednej z fotografii, pęd główny, wypuszcza zdecydowanie krótsze pędy boczne,zakończone kwiatami. Ten sposób kwitnienia przypomina wprost do złudzenia sposób kwitnienia Mansuinian, mieszańców r. Banksiae, wyhodowanych w latach 60 ubiegłego wieku przez Q. Mansuino.

Mrozoodporność HMF podaje / chyba z sufitu/ jako 2 strefa usda!? Inne źródła jako 4 strefa. Wprawdzie  CRS podaje w swoim newsletterze, że  dobrze znosi zimy bez okrywania, ale myślę, że nie popełnię błędu jeżeli na podstawie pochodzenia określę ją na 4-5 strefę usda. Co do odporności na choroby również nie ma zgodności. Słowem, jak jest dowiemy się dopiero po jej nabyciu i po własnej obserwacji. Dodajmy jeszcze, że tak jak większość róż kanadyjskich świetnie rozmnaża się przez sadzonki zielne.

Liście – jasno zielone, matowe, u mnie chyba całkowicie odporne na czarną plamistość.

Pochodzenie:Niepewne, bardzo różnie definiowane, jednakże pierwszeństwo nad różnymi innymi spekulacjami dałbym świadectwu samej autorce tej róży. Otóż Felicitas Svejda twierdzi, że jest to krzyżówka Arthur Bell i siewki powstałej z wolnego zapylenia  Von Scharnost. Z kolei Von Scharnost to stary mieszaniec foetidy Petera Lamberta a dokładnie Frau Karl Druschki x Gotfried Keller .