Moje róże – moja pasja

Cicha Noc

fotografie – kolekcja własna.

Róża parkowa. Mieszaniec  Setigera, mieszaniec róż kanadyjskich.

Synonim – Silent Night, Stille Nacht .

Hodowca – Łukasz Rojewski, rok 2013.

Kwiaty – to małe pompony w kolorze głębokiego fioletu. Lepiej wybarwiają się w cieniu. Na słonecznych stanowiskach płatki ulegają przypaleniu. Kwitnie nieustannie, choć niezbyt obficie.

Zapach -

Krzew – o łukowatej formie. 250 x 150. Prawie bezkolcowy. Łodygi w koralowym kolorze.  Całkowicie mrozoodporna.  Podatna na czarną plamistość. Dobrze rośnie na własnych korzeniach.

Pochodzenie – Erinnerung an Brod x Champlain.

Show Time

fotografie – kolekcja własna.

Mieszaniec róż Buck’a. Mieszaniec rugosa.

Hodowca – Łukasz Rojewski, rok 2013.

Kwiaty – różowe, duże, średnicy do 14 cm.

Zapach – silny, zdecydowany.

Krzew – róża parkowa, wysokości do 150 cm.dobrze rośnie na własnych korzeniach. Mrozoodporna.

Liście -

Pochodzenie – Carefree Beauty x Lydia Freimane .

Hodowca , tak o niej pisze: „Olbrzymie kwiaty o średnicy 14 cm o przejmującym, głębokim i silnym
zapachu różanym z nutą kadzidła. W początkowej fazie rozwarcia pąka do 3/4 przypominają klasyczne mieszańce herbatnie. Dobrze znosi deszczową pogodę. Forma krzewu luźna, zbliżona do rugos i taka sama odporność i wytrzymałość. Jest to bardzo oryginalne połączenie klasyki i naturalnej
odporności. ‚Show Time’ przeszła testy i została zaliczona do serii ‚Heavy Beauty Roses TM’.
Znakomicie powtarza kwitnienie. Świetnie znosi suszę. Krzew praktycznie bezobsługowy. Wymaga okresowego odmłodzenia co 2-3 lata

Salvador Dali

Róża parkowa.Mieszaniec setigera.

Hodowca – Łukasz Rojewski, rok 2014

O ciekawie zbudowanych staromodnych dużych , różowych kwiatach, kształtem przynoszących na myśl Dalie. Silnie powtarza kwitnienie.

Pochodzenie Erinnerung an Brod x The Sun &The  Heart .

Glenrose

fotografia – kolekcja własna 2019

Mieszaniec róży kordesii.mieszaniec english roses.

Synonim – Glenrose Villa.

Hodowca – Łukasz Rojewski, rok 2010.

Kwiaty - . Kwiaty średniej wielkości, średnicy około 7 cm, jasnoróżowe do liliowo różowych w staromodnym stylu. Powtarza kwitnienie w trzech rzutach. Kwiaty odporne na deszcz.

Zapach – umiarkowany, różany z nutą owocową.

Krzew – wysokości  200 – 300 cm. Pozostawiona bez podpory przybiera formę krzewiastą Osłonięta przed wiatrem dobrze znosi zimy. Znakomicie rośnie na własnych korzeniach. Lubi obfite dokarmianie. Co 3 lata wymaga usuwania starych gałęzi. Nazwę otrzymała na wyspie Jersey należącej do korony Brytyjskiej.

Pochodzenie – Morgengruss x Constance Spry .

Sam hodowca – tak ją opisuje:

„Bardzo ‚angielska’ róża pnąca o średnich kwiatach w starym stylu i przyjemnym „arystokratycznym” zapachu różanym. Zapach jest świeży i długotrwały z lekką nutą owoców cytrusowych.
Może rosnąć w półcieniu (minimum 6 godzin słońca). Umie konkurować z wysokimi bylinami i niskimi krzewami. Dobrze znosi deszcze.
Pełnię swoich umiejętności prezentuje jednak wówczas gdy jest dobrze nakarmiona i w pełnym słońcu. W pełni zimotrwała. Jedynie w pierwszym roku po posadzeniu wymaga protekcji. Cięta przyjmuje niższą, bardziej zwartą formę krzewu. Kwiaty nadają się do kompozycji w wazonie. Odporna na mączniaka.
W 2020 roku otrzymała brązowy medal w Barcelonie w konkursie nowości różanych.”

Meteor

Przyjmuje się, że jest to róża noisette – zapewne za zapiskami źródłowymi hodowcy – gdyż jej rodzice pozostają nieznani.

Hodowca Rudolf Geschwind, rok 1897.

fotografie – kolekcja własna.

Kwiaty  - czerwone, średnicy 8-9 cm, złożone z około 15 – 20 płatków, płaskie. Powtarza kwitnienie.

Zapach – pachnące.

Krzew – jest luźnej budowy o przewieszających się pędach dorastających do 15-200 cm. HMF wspomina o możliwej podwyższonej mrozoodporności.

Liście – duże, ciemno zielone, półmatowe.

Pochodzenie – jak już wspomniałem nieznane.

Meteor. Zda się nazwa dość kiepsko przystająca do róży, ale okazuje sie, że chętnie przez hodowców używana.Zacznijmy od tego, że  imię Meteor przydał swej róży galijskiej jeszcze na początku XIX wieku  niejaki Roeser , ale Vibert, który kupił ją od niego, zmienił nazwę na doskonalę nam znaną Belle de Crecy. Tak nazwał swego purpurowo czerwonego mieszańca herbatniego wyhodowanego w 1887 roku H. Bennet, jak również nazwał tak wyhodowaną przez siebie  w roku 1959 floribundę Reimer Kordes, nazwę tę zresztą powtórzył w pół wieku później nazywając tak wyhodowana przez siebie różę florystyczną .

Jeszcze wątek osobisty. Otóż mam tę różę w swojej kolekcji od trzech lat, ale proszę sobie wyobrazić, że dopiero po trzech latach zakwitła i to dopiero w pierwszych dniach lipca. może ktoś ma z tą różą lepsze doświadczenia?

Wehrinsel

Fotografia – ogród różany Forst, rok 2016.

oraz z wikipedii

Lambertiana.

Hodowca – Walter Berger, rok 1959. Hodowca ten działał w Bad Lagensalza. Nie mylmy go Bergerem Vincenzem, tego od Berger’s Erfolg.

Kwiaty -ciemno  czerwone, półpełne, średnicy do 5 cm, złożone z około 10 płatków. Kwitnie bardzo obficie, wzniesionymi gęstymi baldachami kwiatowymi.

Zapach – bardzo pachnąca.

Krzew – dobrze krzewi się, wzrost do 150 cm wysokości.

Wehrinsel jest częścią  Ogrodu Różanego w Forst, Lausitz. Most nad fosą   łączy faktyczny ogród różany  z  parkiem krajobrazowym w stylu angielskim na wyspie wojskowej.

Aebleblomst

Fotografia – Rosengarten Forst, rok 2016.

Mieszaniec piżmowy

Hodowca – Valdemar Petersen , rok 1955. Petersen, to mało znany hodowca z Danii, u nas jego znakiem rozpoznawczym jest urokliwa Aicha. Trochę bardziej wtajemniczeni rosomanes wymienią jeszcze Rugspin.

Kwiaty –  białe z różowo pomarańczowymi przebarwieniami. Kwiaty średnicy 4-5 cm, złożone z 10 – 15 płatków. Powtarza kwitnienie.

Zapach – pachnąca.

Krzew –  dobrze krzewiący się, wysokości do 150 cm. Bardzo odporna na choroby grzybowe.

Pochodzenie – jest to siewka mieszańca piżmowego Cornelia , Pembertona.

Canadian shield

fotografia ze strony Vineland Reaserch & Innovation Center.

Róże kanadyjskie .Vineland’s 49 th Parallel Collection. Floribunda.

Hodowca – Larry Dyck, rok 2001. wprowadzona do obrotu handlowego przez Vineland Reaserch & Innovation Center. Jest to interesujący twór organizacyjny będący połączeniem badań i poszukiwań innowacyjności z warunkami rynkowymi. wygląda na to, że firma ta przejęła dotychczasowy dorobek Morden i Svejdy i prowadzi poza innymi projektami z zakresu rolnictwa, również projekt hodowli róż dostosowanych do miejscowych warunków. Prezentowana tu róża, jest pierwszą z nowej serii która będzie nosić nazwę Vineland’s 49 th Parallel Collection a róża  Canadian Shield jest pierwsza z tej serii. Odmiana ta jeszcze nie pojawiła się na rynku. Inauguracja planowana na jest na rok 2017 ale jest już zdobywca prestiżowej miejscowej nagrody Canada Blooms, na różę roku. reklamowana jest jako róża, która powstała całkowicie dzięki pracy i staraniom hodowców kanadyjskich. Tym samym kończy się seria róż z kolekcji Canadian Artists.

„Kolekcja nowa,  jest wynikiem kilkuletniej pracy Vineland,” powiedział Lana Culley, dyrektor rozwoju biznesu Vineland. Celem tego projektu jest zgranie walorów użytkowych i popytem i zainteresowaniem konsumentów. Ma ona jasnoczerwony kolor i opisywana jest  jako posiadające bardzo klasyczny  wygląd, i została dobrze wyposażona  w geny które pozwolą jej przetrwać kanadyjskie zimy i być całkowicie odporna na choroby .

Następna odmiana, z tej kolekcji jaka będzie sprzedawana w roku 2018 , to Chinook Sunrise .

Kwiaty – jasno czerwone, kuliste, średnicy około 8 cm, złożone z około 40 – 50 płatków. Kwitnienie ciągłe.

Zapach – umiarkowany.

Krzew wysokości do 150 cm.

Liście średnio zielone, półmatowe.

Pochodzenie - RSM Y8 × Frontenac . Frontenac jest również  rodzicem Never Alone, Campfire i Oscar Peterson.

Nazwa jej nawiązuje do zbliżającego się 150 lecia Kanady.

Princesse Adelaide

Róża mchowa, mieszaniec róży burbońskiej.

Hodowca – Jean Laffay, rok 1845 .

Kwiaty – jasno różowe, budowy ćwierćrozetowej, średnicy do 8 cm, złożone z ponad 40 płatków.

Zapach – mocny.

Krzew o wzroście wyprostowanym, wysokości do 150 cm, jednakże jeżeli jest prowadzona przy podporze, na przykład jako pillar, może osiągać większe rozmiary.

Liście -

Księżniczka Adelaida była siostrą króla Ludwika Filipa.

Pochodzenie – w tamtych czasach z jakich to wywodzi się ta odmiana nie prowadzono takich zapisków więc dokładnie nie wiadomo jak tam było, ale autorzy zajmujący się tym okresem twierdzą , że to ewidentna hybryda z różą burbońską. Sugestie taką podaną w dość kategorycznej formie znajdziemy przykładowo w American Rose Annual z roku 1946 , str. 30. w tymże artykule znajdziemy zdanie Williama Paula, który  poleca ją na słoneczne ściany lub trejaże. Paul sugeruje również, że odmiana ta nie toleruje zbyt ostrego cięcia jak też bogato nawożonej gleby. Gdy jest mocno nawożona reaguje spadkiem jakości kwiatów, które jak twierdzi potrafią być „super une fleur parfaite”.

rosa spinosissima grandiflora

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016 .

Synonimy – Altaica,  Grandiflora (Altaica),  Rosa altaica Willd. syn.  Rosa pimpinellifolia var. altaica Thory syn.  R. spinosissima var. altaica . W tej materii spory trwają już dwieście lat z okładem, pierwsze wzmianki o niej pochodzą z przełomu osiemnastego i dziewiętnastego wieku.

Kwiaty – białe, czasem kremowe, pojedyncze jak na spinosissime duże , bo dochodzące do 8 cm średnicy. Kwitnie wcześnie.

Zapach – lekki.

Krzew zgrabnie ukształtowany, wyrasta do 150-180 bm wysokości. Pędy oczywiście gęstokolczaste.

Liście ciemno zielone, zdrowe, charakterystyczne dla typu.