Moje róże – moja pasja

Neil Diamond

Fotografia pochodzi z Twittera.

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Tom Carruth, rok 2013.

Kwiaty różowo czerwone w białokremowe paski, Striped. Kwiaty budowy klasycznej, duże, średnicy nawet ponad 12 cm, złożone z około 40- 50 płatków. Nadają się na kwiat cięty.

Zapach – mocny.

Pochodzenie – Della Reese x Rock & Roll .

Krzew o pokroju wzniesionym o pędach dorastających do półtora metra wysokości. Jak pisze na stronie Week Roses, dzięki temu mamy kwiaty na poziomie nosa i możemy w pełni delektować sie jej urokiem i zapachem. Na HMF możemy znaleźć informację, że odmiana ta jest mrozoodporna. Nie znalazłem potwierdzenia tej informacji z innych źródeł.

Liście błyszczące, raczej jasno zielone o dobrej odporności na choroby .

Róża ta, nosi imię słynnego amerykańskiego  autora piosenek i piosenkarza Neila Diamonda – urodzony w roku 1941.

Simply

Fotografie – Rosengarten Forst 2016

Krzewiasta.

Hodowca – Reinhard Noack, rok 2002.

Kwiaty – jasno różowe, początkowo kuliste, jednakże ze względu na to, że złożone są z niewielkiej ilości płatków/ około 15/ szybko rozwijają się do formy miseczkowej lu nawet płaskiej. Średnica kwiatu to 5-6 cm.

Zapach – nie pachnie.

Krzew – o bardzo gęstym pokroju i pokładających sie pędach. Jest bardziej szeroki niż wysoki –  80 cm. przez co nabiera cech róży okrywowej. HMF podaje, że jej mrozoodporność to 4 strefa usda.

Liście drobne, jasno zielone, błyszczące.

Pochodzenie – siewka własna x Bluhendens Barock .

Blush wintwerjewel

Fotografią – dzięki uprzejmości firmy Pheno Geno Roses

współczesny mieszaniec międzygatunkowy.

Synonim – Bozbluswin .

Hodowca – wyhodowana przez Biljanę Bozenic w firmie Pheno Geno Roses, przed rokiem 2015.

Kwiaty Jasno różowe,rozetowe,  średnicy 7 – 8 cm , złożone z ponad 30 płatków

Zapach – pachnące.

Krzew – wysokości 80 – 100 cm. Jak pisze na stronie firmy – „Nie daj się nabrać na jej delikatny wygląd, gdyż odmiana ta przetrwa najcięższe mrozy”.

Liście – ciemno zielone, półmatowe.

Snowdon

Mieszaniec rugosy.

Synonim – jej nazwa często jest pisana jako Snowden.

Hodowla – Wyhodowana przez Davida Austina w roku 1988.

Kwiaty –  czysto białe, średnicy 8-10 cm, złożone z około 15 – 20 płatków. Kwiaty wykazują bliskie pokrewieństwo rugosy, jednakże dostrzegamy też ich odrębność, ciekawe, zwracające uwagę, kwitnie nieco później niż rugosy. Kwitnie bardzo obficie a szczególnie obfite jest pierwsze kwitnienie, ale i latem kwiaty są obecne na krzewie.

Zapach – umiarkowany zapach przypominający stare róże.

Krzew -bardzo ładnie uformowany, wysokości niewiele ponad jeden metr, maksymalnie 150 cm, dobrze zagęszczający się . Pędy stosunkowo słabo uzbrojone w kolce, praktycznie brak szczeciny. Mrozoodporna .

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016 .

Liście – bardzo zdrowe ciemno zielone, rugosowate, jednakże już nieco wygładzone i lekko błyszczące.

Snowdon – to najwyższa góra położona na terenie Walii o wysokości 1085 m npm.

Olds College

Róże kanadyjskie. Międzygatunkowy mieszaniec. Znajdziemy w nim wszystko. I róże Bucka i Austina i r.kordesii.

Hodowca – Larry Dyck , rok 2000.

Kwiaty – odcienie moreli czyste krystalicznie , wielkiej urody kolor. Kwiaty dobrze wypełnione, pojawiają się przez cały sezon wegetacyjny.

Krzew – kompaktowy, wysokości do 60 cm o pokładających się pędach. Róża o wszechstronnym zastosowaniu , do uprawy pojemnikowej oraz jako roślina okrywowa. Mrozoodporność – 3 strefa usda.

Liście jasno zielone, lśniące o dobrej odpor4ności na choroby grzybowe.

Pochodzenie  – [Arthur Bell x /r. kordesii x  Applejack/ ]x [Morden Sunrise x Golden Celebrate czyli Bill Reid]. Razem z Morden Sunrise, Bill Reid i Campfire stanowią przykład wspaniałego zamysłu hodowlanego. Pokazuje to również ogromny potencjał hodowlany Morden Sunrise.

Nazwa upamiętnia 100 lecie Olds College, obchodzone w 2013 roku. Olds College ma wspaniały własny ogród a w nim różankę grupującą róże hodowli hodowców kanadyjskich.

Canada Blooms

Róże kanadyjskie. Miała być ostatnią z grupy Canadian Artists Roses, ale hodowca w ostatniej chwili  zmienił nazwę, gdy to zaprezentowano ją na wystawie Canadian Blooms Show w marcu 2014 roku. Klasyfikowana jest też jako mieszaniec herbatni, jako, że roślina mateczna jest mieszańcem herbatnim.

Hodowca – Claude Richer, rok 2003. Do obiegu handlowego została wprowadzona przez CNLA tj Canadian Nursery Landscape Asociation w roku 2014.

Kwiaty – różowe, średnicy 8 cm, złożone z ponad 40płatków .

Zapach – pachnąca.

Krzew – wysokości do 90 cm. Opisywana jest jako to roślina o bardzo dobrej odporności mrozowej – minimum 4 strefa usda a nawet i trzecia. To trochę zastanawia w kontekście podawanego oficjalnie pochodzenia. Podejdźmy więc do tych informacji o mrozoodporności z pewną rezerwą.

Liście – ciemno zielone, półmatowe. Dobra odporność na choroby grzybowe.

Pochodzenie – Secret x Astrid Lindgren.

Barcin

Centifolia

Hodowca – Znaleziona przez Pana Kazimierza Łakomskiego , rok 2011. Wprowadzona do obrotu handlowego przez szkółkę Rosarium Pana Adama Choduna w roku 2014

Kwiaty -różowe, średnicy 8-9 cm złożone z ponad 100 płatków!

Zapach – silny zapach.

Krzew – wysokości 1-2 m, szeroko się rozrastający. Mrozoodporna.

Liście -

Pochodzenie -  Piękna, sil­nie pach­nąca odmiana, która została wypa­trzona w sta­rym ogro­dzie w Bar­ci­nie, przez wiel­bi­ciela i kolek­cjo­nera róż, pana Kazi­mie­rza Łakom­skiego z Bydgoszczy. Niestety nie udało się usta­lić nazwy i pocho­dze­nia odmiany, choć bez wąt­pie­nia jest to róża stu­listna.

Opis podaję za stroną *Rosarium* Pana Adama Choduna, który tą odmianę przygotował do obrotu handlowego i gdzie też możemy ją nabyć.

A teraz oddaję głos Panu Kazimierzowi Łakomskiemu, od którego to wszystko się zaczęło:

Fotografia – przez uprzejmość Pan Kazimierz Łakomski.

„Na przełomie lutego/marca 2011 spytałem będącą u mnie koleżankę Madzię czy przypadkiem jej rodzice nie mają odmian róż o płatkach nadających się na konfitury. Po godzinie w dwa samochody mknęliśmy do Barcina, 30 km od Bydgoszczy. W Barcinie wjechaliśmy w boczną uliczkę na końcu, której zatrzymaliśmy się przy betonowym litym płocie. Po lewej stronie posesja, a po prawej niskie nadnoteckie łąki z wierzbami. Na miejscu nikogo nie było w domu, ale przed płotem rosły słusznych rozmiarów trzy krzewy różane, wys. 150 – 180cm. Koleżanka mając klucze przyniosła szpadel i ukopałem po dwa odrosty korzeniowe z krzaka. Po jednym zostawiłem sobie, a trzy przekazałem Panu Adamowi Chodunowi. Jedną z nich okazała się R.majalis ‚Plena’, a co do pozostałych to nie wiem, którą Pan Adam Chodun nazwał Barcin, bo obie są półpełne z tym, że jedna jest blado różowa, a druga jest czerwono buraczkowa”.

Ot, i proszę  jakie skarby nasza ziemia kryje.

George Vancouver

fotografie – kolekcja własna

Róże Kanadyjskie, mieszaniec r. kordesii. Seria Expolrer.

Hodowca – Ian Ogilvie i Felicitas Svejda, rok 1983.

Kwiaty – czerwone do ciemno różowych, średnicy 7- 8 cm, złożone z około 25 płatków a rozwijają się z ciemno purpurowych pąków. Kwiaty są początkowo intensywnie czerwone , rozwijając sie do ciemno różowych odcieni. Kwitnie kiściami, kwiaty podobne do lepiej znanej odmiany Champlain , ale jaśniejsze. Dobrze powtarza kwitnienie, ale nie tak obficie jak pierwsze kwitnienie. Zakłada czerwone owoce, jednakowo nie spraktykowałem jeszcze czy ich pozostawienie odbija się istotnie na intensywności powtórnego kwitnienia.

Zapach – umiarkowany .

Krzew -  rozłożysty, wysokości do 120 cm. o kolczastych pędach. Krzew tej odmiany w warunkach kanadyjskich ma pokrój kompaktowy, u nas natomiast będzie przypominał pokrojem mieszańce herbatnie. Swój egzemplarz posadziłem obok innej kanadyjki Marie Victorin, która  tworzy krzewy o długich nagich pędach w nadziei , że Geoge Vancouver otuli jej  chude nogi.

Mrozoodporna.

Liście ciemno zielone, błyszczące. Średnia odporność na czarną plamistość, lub inaczej mówiąc podatny na niektóre rasy czarnej plamistości, zwłaszcza  gdy roślina uprawiana jest  w cieplejszych warunkach.

Pochodzenie -  rośliną mateczną jest krzyżówka r. kordesii i siewka Max Graf, natomiast dawcą pyłku siewka Champlain .

De Montarville

xxxxxxxxxxxxxxx

fotografie – kolekcja własna 2015

Mieszaniec r.kordesii. Róże kanadyjskie

Synonim – AC De Montarville.

Hodowca – Ian Ogilvie i Felicitas Svejda, rok 1982.

Kwiaty -  różowe z jaśniejszymi rewersami płatków. Kwiaty mają tendencję do wyblakania  w miarę rozwijania się . Gdy przyglądam się ich budowie na myśl przychodzi mi różowa forma grzybienia wodnego. Zebrane są w grona złożone z 5-10 kwiatów a ich średnica ich nie przekracza 8 cm , a zbudowane są z około 25 – 30 płatków. Kwitną nieprzerwanie przez okres ponad 10 tygodni z rzadka zawiązując owoce. Kwiaty kształtem, nie kolorem bardzo przypominają Champlain.

Zapach umiarkowany, owocowy.

Krzew -  Krzew o czerwono brązowo zabarwionych pędach, które u pięcioletniej rośliny osiągają wysokość jednego metra . Łatwo rozmnaża się przez sadzonki zielne.Mrozoodporna, w opisie patentowym  -28 – 35 C.

Liście – skórzastej tekstury, ciemno zielone o niebieskawym odcieniu półmatowe – pięcio, siedmiolistkowe.

Pochodzenie – Jest to skomplikowana wielopokoleniowa krzyżówka z udziałem Queen Elizabeth i Arthur Bell z jednej strony i r. kordesii i r, spinossisima z drugiej.

Róża ta, została nazwana na cześć założyciela miasta SaintBruno de Montarville,Que.

Will Alderman

Fotografie – przez uprzejmość Pani Urszula Trętowska.

Mieszaniec rugosy.

Hodowca – Dr.Frank L. Skinner, rok 1954.

Kwiaty – w rzadko spotykanym u róż liliowym kolorze. Kwiaty średnicy 8 cm,złożone z 30-40 płatków. Powtarza kwitnienie.

Zapach – mocny.

fotografie – przez uprzejmość – Pani Małgorzata Kralka.

Krzew – wysokości 120 cm. Pędy zabarwione na czerwono/?/

Liście – rugosowate, gęsto rozmieszczone na pędach.

Pochodzenie – /r. rugosa Thun. x r. acicularis/ x własna siewka .Są również inne opinie, że  Skinner użył r.woodsi a  nie r. acicularis.