Moje róże – moja pasja

Odmiany, uprawa, pielęgnacja, historia


  • Millamy

    millamy3 millamy2 millamy1 millamy0

    millamy Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018

    Klasa – klimber

    Hodowca – włoski hodowca Davide Dalla, rok 2015

    Kwiaty – ciemno różowe, małe, złożone z ponad 30 , postrzępionych płatków

    Zapach – mocny , korzenny

    Krzew – forma pośrednia pomiędzy krzewem a klimberem

    Liście -

    Pochodzenie -

  • R.Gigantea

    rosa_gigantea-za-wiki

    Species.

    Synonimy – R.gigantea macrocarpa, r.macrocarpa, r.odorata gigantea,r, xantocarpa.

    Roy Shepperd w swojej wydanej w roku 1956  History of Roses, na stronach 73-78, poświęca sporo miejsca omówieniu tej odmiany. Pozwoliłem sobie przytoczyć w całości ten fragment z nieznacznymi tylko skrótami.

    Kilka różnych form tej bardzo energicznej odmiany pnącej zostało znalezionych w różnych częściach południowych Chin i Birmy. Najbardziej charakterystyczny i prawdopodobnie podstawowy typ został odkryty przez Sir Henry’ego Colleta w 1888 roku na wzgórzach Shan w północnej Birmie, a E.H. Willson odkrył później, że również rośnie dziko w południowo-środkowych Chinach.
    Nazwa gigantea została po raz pierwszy zastosowana przez Colleta, ale Rehder & Wilson wykazali, że jest to po prostu odmiana r.odorata. Pędy tej charakterystycznej róży mają mocne, haczykowate kolce i są długie do 15 metrów. Kwiaty są pojedyncze, pachnące kremowo-białe, często o średnicy do 15 cm. i pojawiają się  pojedynczo i sporadycznie przez okres kilku miesięcy. Pylniki w kolorze głębokiej  pomarańczy znacznie dodają kwiatom atrakcyjności. Liście  składają się z listków liczbie od 5 do 7, są podłużne, ostro zakończone do  7 – 8 cm długości, brązowawo zielone, gdy są młode, i bladozielone, gdy są dojrzałe. Gładkie, czerwone owocnie o długości 2-3 cm. lub większej, często służą jako uzupełnienie diety tubylców.

    Odnotowano i udokumentowano, że istnieje kilka różnych form odmian gigantea,  Istnieją pewne wątpliwości, czy te różnice w typie są wystarczająco utrwalone, aby uzasadnić ich klasyfikację jako odrębnych gatunków. Gatunki subtropikalne, szczególnie te o silnym wzroście, są dość zróżnicowane środowiskowo i tylko dwa, które zostały oznaczone jako r.cooperi i r.macrocarpa, różnią się znacznie od typu rodzicielskiego. R.cooperi / lub odorata cooperi /  jest mniej energiczny i nieco bardziej odporny. Jest też wyjątkowo obficie kwitnąca, r, macrocarpa lub r, odorata macrocarpa znana również jako r, xantocarpa jest dość charakterystyczną formą, która ma żółte kwiaty i owoce. Po raz pierwszy odkryta w 1882 roku w Manipur przez George’a Watta. Ponieważ odmiana gigantea ma cztery bardzo pożądane cechy – wigor, odporność na choroby, zapach i powtarzalność kwitnienia, w naturalny sposób zwróciła uwagę hybrydyzerów działających na obszarach, na których można ją uprawiać. Praktycznie wszystkie dotychczasowe hybrydy powstały poprzez skrzyżowanie jej z innymi odmianami róż herbatnich lub z mieszańcami herbatnimi. Mają tylko jeden sezon kwitnienia i chociaż będą tolerować mróz od czterech do ośmiu stopni przez kilka godzin, można je z powodzeniem uprawiać tylko wtedy, gdy temperatury zbyt często nie spadają poniżej zera.

    Alister Clark z Victorii w Australii stworzył grupę karłowatych wiecznie kwitnących róż rabatowych, krzyżując te hybrydy pierwszej generacji z mieszańcami herbatnimi, ale mają one niewielką wartość użytkową w chłodniejszych strefach klimatycznych. A. Clark stworzył również kilka energicznych hybryd gigantea, które są one reprezentowane przez takie róże jak półpełne bladożółty Golden Vision,   Harbinger i półpełne ciemnoróżowe Kity Kininmonth.
    W Europie, pierwsze   hybrydy z udziałem  gigantea,  zostały uzyskane przez Henri Cayeux z Ogrodu Botanicznego w Lizbonie w 1898 roku przez skrzyżowanie odmiany gigantea z różnymi różami herbatnimi tj. Belle Portugaise, La Follette Etoile de Portugal.
    Paul Nabonand rozpoczął swoją pracę z tym gatunkiem około 1900 roku i stworzył bardziej rozpoznawalne odmiany niż jakikolwiek inny hybrydy. Są wśród nich Fiametta Emmanuela de Mouchy, Lady Jonstone, Comtesse de Chaponay i Senator Amic. Wszystkie mają energiczny wzrost.
    Charles Adams, wielebny George Schorner i Captain George C. Thomas z Kalifornii reprezentują Amerykanów, którzy pracowali z tą odmianą, ale ich wyniki były znikome. Niewątpliwie najlepszym ich dziełem jest Susan Louise – siewka od Belle Portugaise.
    Krzyżowanie odmiany gigantea z r.moschata zaowocowało powstaniem kilku odmian, które do pewnego stopnia nadal są uprawiane na południu. Najbardziej znane z nich to Montecito, Montariosa, Lemoine i Madeleine. Wszystkie kwitną w wiechach i zostały  wyhodowane przez dr Franceschi z Santa Barbara w Kalifornii.

  • Susie

    susie2

    susie Fotografie  w ogrodzie botanicznym Powsin rok 2019.

    Klimber.

    Hodowca – Wyhodowana w firmie Harkness, rok 2016.

    Kwiaty – o zmiennej kolorystyce. rozwijają się do koloru złotożółtego, by w miarę dojrzewania kwiatów przybrać odcienie  różowo łososiowe. Kwiaty kuliste, złożone z około 35 płatków o średnicy około 5 cm.

    Zapach – mocny, cytrusowy. W roku 20118, na różanym Trial w Belfaście, otrzymała pierwszą nagrodę za zapach.

    Krzew – Jest rodzajem pnącza, o pędach dorastających do 250 cm.

    Liście – ciemno zielone, błyszczące.

  • Vanille Fraise

    vanille-fraise vanille-fraise2

    vanille-fraise3 Fotografie  w ogrodzie botanicznym Powsin rok 2019.

    Klimber.

    Hodowca – Robert Laperiere, rok 2008.

    Kwiaty – pasiaste, prążkowane/ striped/.  Kwiaty średnicy do 10 cm, złożone z około 50 płatków.

    Zapach – umiarkowany, owocowy.

    Krzew – jest to klimber, o pędach dorastających do 3 m długości.

    Liście – ciemno zielone, błyszczące.

    Nazwa tej róży, Vanilla Fraise, kojarzy nam się głównie z hortensją wiechowatą.

    Nazwa tej odmiany wiernie opisuje swoje delikatne i oryginalne kolory. Wyjątkowo trafnie dobrana. Wanilia i Truskawki.  Kolorystyka jej jest bardzo oryginalna o zmiennych barwach, nawet jak już widzieliśmy inne paskowane odmiany. Niektóre kwiaty mogą być bardziej czerwone a inne bardziej kremowe. Kwiaty są na ogół duże i pełne o klasycznym typie budowy, takie jak spotykamy u mieszańców herbatnich.   Na pędach występują przeważnie pojedynczo lub w małych kwiatostanach.  Dobra do sadzenia przy naturalnych podporach takich jak ściany, mury, ogrodzenia. Może rosnąć w półcieniu.

    Nabyć ją możemy , na przykład w szkółce róż Rozaria.

  • Lord Eldon

    floralmagazineco11872-lord-eldon Rycina , pochodzi z Floral Magazine, rok 1872.

    Nie spotkałem się z tą odmianą, więc sądzę, że najwłaściwszym rozwiązaniem będzie zacytowanie opisu, jaki 150 lat temu zamieścił wspomniany już Foral  Magazine:”

    Róża o wyjątkowej kolorystyce, którą teraz przedstawiamy, należy do klasy, w której  nie mamy zbyt wielu przedstawicieli. Mam tu na myśli swobodnie rosnące pnącza i dlatego uważamy, że to będzie dobry wybór   dla tych, którzy mając ścianę z południową wystawą, mogą  chcieć  ją ukwiecić. 

    Zostaliśmy poinformowani przez panów  z firmy Paul&Son z Cheshunt,   że Lord Eldon został wyhodowany z nasienia Cloth of Gold, przez szkółkarza z Croydon, pana Coppina   i przypomina swojego rodzica pod względem nawyku i budowy, ale ma większą łatwość kwitnienia. Przyda się więc jako pnącze w kolorze miedzi na południową ścianę, a jej mocny, słodki zapach jest dodatkowym walorem. Z rysunku widać, że nie jest to wystawowa róża,  jest na to zbyt luźna; ale do wymienionych celów będzie dobrze dostosowana; i bez wątpienia ze względu na swój bardzo wyrazisty kolor otrzymała od Komitetu Kwiatowego Królewskiego Towarzystwa Ogrodniczego nagrodę w postaci pierwszorzędnego certyfikatu. Pan Coppin bardzo dobrze wypowiada się o jej zaletach Ze swej strony dodajmy, że jeśli rośnie swobodnie na jego lekkiej glebie, możemy rozsądnie stwierdzić, że na bogatszych i głębszych glebach będzie rosnąć jeszcze swobodniej.”  

    Od siebie dodam: Jedno mnie tylko niepokoi. Z pierwotnego opisu wynika, że to róża w jakichś tam odcieniach żółtego. Tak ją też przedstawia rycina. Jednakowoż fotografie które przejrzałem oscylują raczej w do jakichś form różu. Niespójność tą tłumaczyć sobie mogę jedynie tym, że to nuasetka  a te stabilnością kolorystyczną nie grzeszą.

     

  • Nordina

    nordina

    nordina2 Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018

    Courtyard collection

    Hodowca – Pernile i Mogens Olesen, rok 1992.

    Kwiaty – różowe, jaśniejące w miarę rozwijania się. Kwiaty formy płaskiej, średnicy 8-9 cm, półpełne, złożone z około 15 płatków.

    Zapach – umiarkowany.

    Krzew – Jest to niewielki klimber, wysokości około 2 m

    Liście – ciemno zielone, półmatowe.

    Pochodzenie -

  • Rosa Chinensis spontanea

     

    r-chinensis-spontanea-kew-gardens-mryx

    Species

    Synonimy – Henry’s Crimson China,

    Hodowca – Odkryta w roku 1885 przez Augustine Henry’ego w roku 1885.

    Kwiaty – pojedyncze, pięciopłatkowe, średnicy 5-7 cm.pojawiają się na pędach pojedynczo. Pewnym problemem jest  kolor tych kwiatów, jest on bowiem niestabilny i zmienia się w zależności od fazy rozwoju kwiatu od kremowego do krwiście czerwonego.

    Zapach – pachnąca. Zapach herbatni?

    Krzew – w pewnym uproszczeniu można nazwać ją pnącą.

    To tyle w encyklopedycznym skrócie. Rozwińmy teraz to zagadnienie.

    Nazwę Rosa chinensis nadał uprawnym formom róży chińskiej  Jacquin w 1768 r w Observationum Botanicarum . Dzika Rosa chinensis nie była znana na zachodzie Europy, dopóki Augustine Henry nie odkrył, że kwitnie w San-yu-tung   w pobliżu Lchang w zachodnim Hubei. Henry przybył do Hongkongu w 1881 roku.Rysunek okazów Henry’ego został opublikowany w The Gardener’s Chronicle w 1902 r., Ale dziką roślinę formalnie opisano dopiero w 1916 r. jako formę spontanea (Rehder & Wilson w Rehder’s Plantae Wilsonianae.

    Żadne inne doniesienia o tej róży nie pojawiły się aż do 1983 r., kiedy to japoński botanik Mikinori Ogisu odkrył ją  w pobliżu Leibo Syczuan, niedaleko miejsca opisywanego przez Wilsona, kwitnącą w maju.   Jest to bardzo wcześnie kwitnący rambler z zwykle samotnymi kwiatami, które otwierają się na różowo z czerwonych pąków, wkrótce stają się ciemnoczerwone w słońcu i upale. W Devon, pisze Martyn Rix, wyhodowałem ją w szklarni, gdzie rosła i kwitła swobodnie, a także dobrze sobie radziła w kilku ogrodach w południowo-wschodniej Anglii.W maju 1983 r. Ogisu  pokazał Rogerowi Phillipsowi i mnie / pisze Martyn Rix/niezwykłą populację krzewów tej róży w pobliżu Ping-wu. Duże krzewy rozrzucone były na porośniętych zaroślami wzgórzach wokół przełęczy na wysokości 1400 m a niżej wplatały się w drzewa; kolory kwiatów wahały się od ciemnego szkarłatu, czerwieni lub różu i różu z ciemnym okiem i kremowej bieli z różowym brzegiem aż do prawie czystej bieli; rośliny tworzyły również solidnie uformowane krzewy na otwartej przestrzeni. Wszystko to podaję za artykułem Martyna Rix zamieszczonym na stronie  Historic Rose Group. Podróżował on wiele po świecie jako botanik i kolekcjoner roślin w tym również po Chinach. w roku 1993 wspólnie z Rogerem Philips wydał książkę  The  Ouest for the rose a w niej znajdziemy rozdział zatytułowany The Rose Quest in China, będący rodzajem pamiętnika a podróży po Chinach w poszukiwaniu źródeł naturalnych/dzikich/ róż chińskich. opowiada tam ,że Większość wiejskich ogrodów w Chinach zawiera egzemplarze  uprawianych róż, a niektóre z nich wydają się takie same jak te, które po raz pierwszy sprowadzono do Europy w XVIII wieku, jak na rysunkach Reevesa.

    Widzieliśmy po wsiach krzewy o czerwonych kwiatach, bardziej wytrzymałe a niektóre pokazywały zmianę koloru z różowego na czerwony, w sposób charakterystyczny dla innych starych odmian róż chińskich, takich jak „Sophie’s Perpetual”.  zwykle wspinały się na drzewa lub rosły w żywopłotach. Wiele z nich miały białe smugi na wewnętrznych płatkach i były bardzo podobne do  pnącej odmiany„Fellemberg”. Powszechne również były również róże chińskie o kwiatach w kolorze różowym, podobne do „Single Pink China”, spotykaliśmy również odmiany o półpełnych kwiatach podobne do „Old Blush”. Można je było zobaczyć w kilku wioskach w Syczuanie.

    Prawda, że zdumiewająca historia? Róża chińska/pochodząca z Chin/  już prawie 200 lat temu przeorała hodowlę róż w Europie a dopiero w 1885 została znaleziona, jeszcze później opisana a stosunkowo niedawno,bo w 1983 mogliśmy ją podziwiać , że tak powiem au naturel .

  • Rylona

    2-rylona

    Mieszaniec róży wichury

    Hodowca – Szilveszter Gyory, rok 1999.To pierwsza róża wyhodowana przez Gyorego.

    Kwiaty – Białe z bardzo nieznacznym nalotem różu w centrum kwiatu.  Kwiaty średnicy 8-9 cm, złożone z 30-40 płatków. Przypominają roślinę mateczną jaką była New Dawn, ale kwiaty jej sa złożone z większej ilości płatków.Nadają się na kwiat cięty.

    Zapach -

    Krzew – Jest to klimber o pędach dorastających do 3 m długości.

    Liście – ciemno zielone, matowe.

    Pochodzenie – New Dawn x Ilse Krohn Superior.

  • Pescan

    pescan-ruzeskalicany Fotografia pochodzi ze strony ruzeskalicany. Tam też można ją nabyć.

    Klimber.

    Hodowca Szilveszter Gyory, rok 2011.

    Kwiaty – karminowo różowe, średnicy  około 10 cm, złożone z 25 – 30 płatków.

    Zapach -

    Krzew – jest to klimber o wysokości około 2, 5 m.

    Liście – średnio zielone, matowe.

    Parę słów o historii związanej z tą nazwą. Otóż obywatelka słowacka , węgierskiej narodowości Malina Hedwig została pobita i okradziona ponieważ publicznie i głośno wypowiadała się po węgiersku w miejscowości Horne Myto. W efekcie prokurator słowacki oskarżył ją o krzywoprzysięstwo. nie było wyjścia musiała się odwołać do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka . Rząd Słowacji poszedł na ugodę i pani Malina została przeproszona.  Prawa jej reprezentował prawnik Roman Kvasnica , któremu Gyory zaproponował nazwanie róży jego imieniem, wzruszony Pan Kvasnica nie wiedział co odpowiedzieć. Koniec końców zaproponował by różę tę nazwać imieniem jego rodzinnego miasta Pescan. Pescan  – Pieszczany, to znane uzdrowisko słynne z wód geotermalnych.

  • Petite Bonheur

    petit-bonheur petit-bonheur2

    petit-bonheur9 Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.

    Najprawdopodobniej jest to mieszaniec r. banksiae.

    Hodowca – Michel Adam , rok 2007.

    Kwiaty – o bardzo wyszukanej i niespotykanej budowie. Tworzą płaską rozetkę o zdecydowanie krótszych wewnętrznych płatkach, średnica kwiatu 4-5 cm. Do złudzenia przypominają chryzantemy języczkowe. Kwiaty różowe z tym że centrum kwiatu ma barwę ciemno różową , natomiast płatki zewnątrz są jasnoróżowe.

    Zapach – umiarkowany.

    Krzew – jest to obficie rozgałęziony klimber o bardzo giętkich i cienkich, bezkolcowych  pędach dorastających do 3 m długości. Idealna do upinania na wszelkiego rodzaju kratkach.

    Liście – oliwkowo zielone o skórzastej teksturze, bardzo przypominają swym wyglądem róże banksa.

« Wcześniejsze wpisy
  • Szukaj

  • Strony

    • Alfabetyczny spis artykułów
    • Galerie Fotograficzne
    • Rojewski Łukasz
    • Sugestie, Suggestions- Strona główna
  • Kategorie

    • Moje róże
      • A (30)
      • B (31)
      • C (22)
      • D (14)
      • E (9)
      • F (17)
      • G (18)
      • H (11)
      • I (3)
      • J (9)
      • K (9)
      • L (10)
      • M (41)
      • Moje siewki (10)
      • N (9)
      • O (4)
      • P (28)
      • Q (2)
      • R (34)
      • S (17)
      • T (12)
      • U (2)
      • V (10)
      • W (13)
      • Z (5)
    • Encyklopedia róż
      • A (410)
      • B (380)
      • C (511)
      • D (259)
      • E (223)
      • F (291)
      • G (311)
      • H (193)
      • I (99)
      • J (191)
      • K (135)
      • L (316)
      • M (725)
      • N (119)
      • O (107)
      • P (512)
      • Q (21)
      • R (445)
      • S (568)
      • T (191)
      • U (21)
      • V (128)
      • W (159)
      • Y (36)
      • Z (37)
    • Artykuły
    • Ogrody
    • Producenci, hodowcy
  • Najnowsze wpisy

    • Róże Boursault i Jean Francois Borsault
    • Louis i Philipe Noisette
    • Hardy Julien Alexandre i Ogród Luksemburski jego czasów.
    • Descemet Jacques Louis – Paryż – Saint Denis – Odessa
    • Onomastyka/socjologia/ róż 2.0
  • Najnowsze komentarze

    • admin: Z wielką satysfakcja przypomniałem sobie tę dysputę o Sidonii. N’est-ce Pas?
    • Kralka Magorzata: Po tylu latach mogę potwierdzić, dla mnie też sprawa jest jasna, po przeczytaniu opisu Sidonie u...
    • Tadeusz Kurek: Trzeba poczytać tu: http://www.roses.webhost.pl/20 22/03/ciecie-roz-3/ a wszystkim, których znam...
    • Beata Sikirycka: czy mogę prosić o radę, jak ciąć Enigmę? moja urosła już bardzo wysoka, ma kilka bardzo grubych...
    • admin: Z całą pewnością Szanowna Pani ma w tym wiele racji. Ja, jednakowoż podnosząc już kilkakrotnie socjologiczny...

    Tematy

    artykuł austin bez zapachu biały ciemno czerwone ciemno różowe czerwono pomaranczowa czerwony czeskie delbard dwukolorowa english roses evers floribunda galijska harkness herbatnia jasno różowe klimber kompaktowa kordes kremowy krzewiasta lekki zapach McGredy meilland mieszaniec herbatni mieszaniec piżmowy mieszaniec rugosa miniaturowa mocno pachnące mrozoodporna okrywowa pachnące parkowa polyantha pomarańczowo różowy rambler remontantka różowe różowo łososiowy striped utracona zapach umiarkowany żółty

 

Powered by WordPress.