Moje róże – moja pasja

Black gold

W trudnych okresach dla wszystkich i dla biznesu kwiatowego, takich jak  kryzys covidovy , mogą się zdarzyć również miłe historie rzeczy, jak np. wprowadzenie nowej czerwonej róży Meillandów Black Gold® Meiniffyck.

24 kwietnia 2020 r. na Aukcji Kwiatowej Aalsmeer. W środku COVID-19 z powodzeniem uruchomiono przełomową nowość Meilland Black Gold® Meiniffyck. Niewiarygodne, że średnio kwiaty były sprzedawane po jednej z najwyższych cen, po 70 eurocentów za sztukę.
Była ostrożnie oceniana przez kilka lat w Kenii. Teraz jest uprawiana na wyłączność w Akina Farm w Njoro w Kenii na wysokości 2.300 metrów.
Płatki są błyszcząco czerwone z ciemnoczerwonymi, prawie czarnymi, zewnętrznymi płatkami
To wspaniała róża bezkolcowa. Płatki są błyszcząco czerwone z ciemnoczerwonymi płatkami zewnętrznymi. Liście są ciemnozielone.   Zgodnie ze specyfikacjami Meilland żywotnośćw  wazonie wynosi 11-13 dni, długość łodygi waha się od 50-60 cm, a rozmiar pąka kwiatowego jest oferowany od 4,5 do 6,0 cm.

Podaję za stroną:   (thursd.com) również fotografia

Ami Quinard

Mieszaniec herbatni.

Synonim Henri Quinard.

Hodowca – Charles Mallerin rok 1927.

Kwiaty – ciemno czerwone ze szkarłatem i jeszcze ciemniejszymi przebarwieniami. Kwiaty budowy klasycznej, luźno zbudowane – około 15 płatków.

Zapach – mocno pachnące.

Krzew – luźnej budowy o wiotkich jak na mieszańca herbatniego pędach.

Liście  średnio zielone , półmatowe, dość gęsto rozmieszczone

Pochodzenie – Madame Metha Sabater  x/ Mrs Edward Powell x rosa foetida var. bicolor/ opis odmianowy podaję za HMF.

I jeszcze spojrzenie Herberta Swima, który używał jej w swoich pracach hodowlanych. Podaję za „Roses from Dreams to Reality”.

Wydaje się prawdopodobne, że Charles Mallerin z Varces był stymulowany pracą Josepha Perneta Duchera, podobnie jak inni europejscy hodowcy róż. Najwyraźniej używając persian yellow Pernet Ducher wprowadził nowy element kolorystyczny do róż ogrodowych i już w latach dwudziestych większość Europy zdała sobie z tego sprawę. Takie róże jak Souvenir de Claudius Pernet, Mme Eduard Herriot, Julien Potin itp., reprezentowały tak zaskakujący nowy wygląd, że ówczesny hodowca róż nie  mógł nie zauważyć tego. Mallerin postanowił przetestować działanie tego elementu kolorystycznego na czerwonych różach, tak więc skrzyżował jedną z Pernetian Mme Meha Sabateur / opisaną jako ciemnoczerwoną z okazjonalnymi białymi paskami / z jedną ze swoich siewek uzyskanych przez skrzyżowanie Mrs.Edward Powell /ciemno czerwoną, purpurową/ x rosa foetida bicolor W rezultacie powstała Ami Quinard. Opis za Modern Roses 6 – Róża jest tak intrygująca,  swym prawie czarnym granatem i miedzianym szkarłatem. Jako mieszaniec herbatni naprawdę miała niewielki urok poza kolorem. Roślina  była niezgrabna a kwiaty szybko się rozwijały i przekwitały, tylko kolor był niezapomniany – najgorętsza czerwień, jaką widziałem, bez śladu niebieskiego. Wiele róż z tamtej epoki zostało wprowadzonych bez stwierdzenia pochodzenia. Inne, które pamiętałem, miały podobną klarowność czerwieni, takie jak Kitchener of Khartum, Lemania  czy National Flower Guild, generalnie nie miały opublikowanego pochodzenia. Szkoda, bo podejrzewam, że jest jakiś wspólny wątek. Czy to mogła to być austrian yellow?

Barbara Skarga

Fotografia – przez uprzejmość Łukasz Rojewski

mieszaniec róż kanadyjskich, Krzewiasta

Hodowca – Łukasz Rojewski – rok 2013

Kwiaty -ciemno czerwone, kuliste/ peoniowate/.

Zapach – pachnąca

Krzew – wysokości około jednego metra, Mrozoodporna, zaliczona do serii haevy duty roses

Liście -

Pochodzenie – Brat Roger x William Baffin .

Według hodowcy -  Róża ‘Barbara Skarga’ ma bardzo zdecydowany charakter. Wyróżnia ją peoniowaty kształt kwiatów w kolorze amarantowym. Płatki są łagodnie zaokrąglone i wydłużone, zazdrośnie zasłaniają wnętrze, które  dopiero w pełnym rozkwicie nieznacznie odsłania żółte „oko” z licznymi dużymi pręcikami. Zewnętrzne płatki odbijają światło dając malinowy odcień. Kwitnie w gronach na końcach pędów, które pod ciężarem kwiatów przewieszają się do dołu. Należy zapewnić jej podpory. Jest to niewysoka róża pnąca. Po rodzicach i dziadkach odziedziczyła ponadprzeciętną odporność na mrozy oraz suszę. Nie szkodzą jej deszczowe pogody. Najbardziej zaskakujący w tej róży jest zapach. Kto raz go powąchał raczej o nim nie  zapomni. Jest silnie oleisty, wyczuwalny jest olej lniany i rzepakowy z nutą ostropestu i paczuli. Kwiaty starzejąc się zmieniają woń. Przypomina fermentujące owoce i drewno i różę. Nadaje się do uprawy w wysokich doniczkach. Odmiana ta, została zaprezentowana przez hodowcę 26 10. 2019 roku w Pałacu Na Wodzie w Królewskich Łazienkach podczas uroczystości 100 lecia  urodzin wybitnej polskiej filozof, Barbary Skargi.  w tym roku/ 2020/  odbędzie się chrzest róży Barbara Skarga a matka chrzestną ma być aktorka Hanna Skarga córka Barbary. dodam, że słynna aktorka Hanna Skarżanka była siostrą Barbary.

Kilka słów o Barbarze Skarga. Urodzona 25 października 1919 w Warszawie, zmarła 18 września 2009   specjalizowała się w historii filozofii nowożytnej, profesor nauk humanistycznych, wykładowca w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, członkini Polskiej Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W czasie niemieckiej okupacji Polski łączniczka Armii Krajowej. W 1944 aresztowana przez Rosjan i skazana na 10 lat obozu pracy, więziona w obozie w Prawieniszkach na Litwie. Następnie została zesłana w głąb Rosji, w tym na Syberię. Była więziona m.in. w łagrze w Uchcie. Po z wyjściu z GUŁAGU otrzymała nakaz dożywotniego osiedlenia w kołchozie. Do kraju powróciła w 1955.

Dama Orderu Orła Białego (1995).Była członkiem Kapituły tego odznaczenia i Kanclerzem Orderu w latach 2001–2005.Patronka Fundacji na Rzecz Myślenia oraz nagrody za esej filozoficzny fundowanej przez tę Fundację. I parę słów od siebie.  Miałem okazję zapoznać się z pracami Pani Profesor podczas zajęć z historii myśli społecznej, prowadzonych w latach 1966-68, przez Profesor Ninę Assorodobraj, która była jej opiekunem naukowym i pod której kierunkiem powstało opracowanie „Narodziny pozytywizmu polskiego. Była to jej praca doktorska obroniona w roku 1961. B. Skarga z powodów politycznych nie mogła prowadzić zajęć  ze studentami.

Admiral

Fotografia – Święto Róży – Kutno 2019 .

Mieszaniec herbatni. Odmiana ta odczuwalnie wzmacnia kolekcję róż nostalgicznych Eversa.

Hodowca – Christian Evers, rok 2017.

Kwiaty – czerwone, wiśniowo czerwone. Kwiaty należą do tej grupy mieszańców herbatnich które w pierwszej fazie rozkwitu  przypominają budowę klasyczną , jednakowoż w miarę rozwoju przybierają formę rozetową bądź ćwierćrozetową. Kwiaty ma duże, średnicy przekraczającej 10 cm a złożone są z około 50 płatków.

Zapach – zapach mocny.

Krzew- o pokroju wyprostowanym, wysokości do 120 cm. Jeżeli to prawda, że wzrost ich nie przekracza 120 cm, to będzie to cenne uzupełnienie  kolekcji czerwonych róż nostalgicznych, albowiem zarówno Gospel jak i Soul, wyrastają nieco nadmiernie a pędy ich potrafią dorastać do dwu metrów wysokości. Z kolei inna czerwona róża z grupy nostalgicznych, Piano, mimo iż jest jak najbardziej kompaktowego wzrostu , chyba nie do końca się sprawdza w warunkach ogrodowych, gdzie dość łatwo porażana jest przez rdzę róży, chorobę  groźniejszą niż czarna plamistość.

Liście – oliwkowo zielone, błyszczące.

Black Prince

Fotografie  w mojej kolekcji 2019 .

Remontantka .

Hodowca – William Paul, rok 1866.

Rycina , pochodzi z Floral Magazine.

Kwiaty – ciemno czerwone z „buraczkowymi ” odcieniami. Kwiaty budowy klasycznej złożone z około 20 płatków o aksamitnej teksturze. Wprawdzie HMF pisze, że powtarza kwitnienie, ale mój egzemplarz, który kupiłem w szkółce Pana Stypuły, rośnie wprawdzie dopiero dwa sezony, ale jeszcze nie powtarzał kwitnienia.

Zapach – nie pachnie.

Krzew – luźnej budowy wysokości do półtora metra.

Liście ciemno zielone, matowe.

Pochodzenie – jest to siewka od Pierre Notting.

J.W.Goethe

Fotografia – Święto Róży – Kutno 2019 .

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Hans Jurgen Evers, rok 2004.

Synonim – Goethe Rose, Parfum de Honfleur, Pure Poetry . Te nazwy synonimiczne przytaczam za HMF, ale osobiście nie spotkałem się z nimi. No, może z pierwszą.

Kwiaty ciemno czerwone, z wiekiem nieco jaśniejące w stronę odcieni karminowych. Kwiaty bardzo duże, średnicy dochodzącej do 14 – 15 cm. złożone nawet ze stu płatków. wydaje mi się, że kwiat  najlepiej prezentuje sie w fazie mocno rozwiniętego pąka, swym kształtem nawiązując do do najlepszych hodowli szkoły niemieckiej z początków XX wieku jak np. Kaiserin Auguste Victoria.

Zapach bardzo mocny z nutami anyżowymi/ korzennymi/. Jest laureatką wielu prestiżowych nagród przyznanych za zapach.

Krzew -  wysokości do 120 cm , wydaje się być stosunkowo najmniej wybujały wśród serii ciemno czerwonych róż wyhodowanych w firmie Tantau. Mam tu zwłaszcza na myśli takie odmiany jak Gospel czy Soul.

Pochodzenie -

Ola

W roku 2019, na wystawie różanej na Święcie róży w Kutnie , Pan Krzysztof Kozak z Końskowoli , pokazał bardzo piękny sport wyselekcjonowany przez niego w roku 2010,  od odmiany Kronenburg. Kwiat zachował   kolor i kształt poprzedniczki a nadto pyszni się nieregularnie rozrzuconymi kremowymi cętkami.Otrzymała ona od hodowcy nazwę Ola.

Fotografia – Święto Róży – Kutno 2019 .

To był wspaniały zbieg okoliczności, bowiem Kronenburg jest sportem od Peace a tegoroczne Święto Róży stało pod znakiem dokonań Domu Meillandów. Nadto zaszczycił je swoją obecnością sam maestro Mouchotte. Zabrakło tylko jakiegoś wyróżnienia dla tej odmiany.

Fotografie – na wystawie róż  Święto Róży 2019 Kutno.

Powtórzmy więc jeszcze raz: Peace wydała sport, który został wyselekcjonowany w roku 1966  w szkółkach McGredyego i otrzymał nazwę Konenburg. Z kolei Pan Krzysztof Kozak po niespełna 50 latach wyselekcjonował z Kronenburga , piękną, cętkowaną odmianę Ola.

Pan Krzysztof Kozak udostępnił nam swoje fotografie

Nadto niepotrzebnie skromnie pisze:

„Odmiana ta, to raczej dzieło natury ja ją tylko zaobserwowałem w swojej szkółce jak kilka innych i dalej rozmnażam. Nie wiem dlaczego ale akurat te prążki przypadają ludziom do gustu. W 2018 roku została najpiękniejszą różą wystawy w Końskowoli w tym roku w Kutnie. Nie jest zbyt stabilna i te prążki są dość nieregularne a nawet potrafią się pojawić kwiaty z uwstecznieniem do Peace.

Krzew typowy jak u odmiany wyjściowej czyli osiąga wysokość do 1,5 m, liście ciemnozielone błyszczące. Zaczyna kwitnąć obficie w 2 dekadzie czerwca i kończy późną jesienią.
Doskonale wygląda posadzony samotnie jak i w grupowych nasadzeniach. Nadaje się na kwiat cięty. Odmiana mrozoodporna, dobra wytrzymałość
na choroby. Kwiaty ma bardzo duże osiągają średnicę ponad 14 cm, czerwone przekwitając przybierają barwę purpurową w żółtokremowe cętki, spód
płatków żółtoróżowy. Jedna z pasiastych róż wielkokwiatowych o dość interesującej barwie kwiatów. Dla tych co chcą mieć różę w kilku ekspresyjnych kolorach rzucającą się w oczy na rabacie.”

Róża ta, jest do kupienia w gospodarstwie szkółkarskim  Pana Krzysztofa Kozaka  Pożóg 50. tel./fax 81 881 28 52, mobile 607 098 514 meil – kkozak@szkolkarz.strefa.p

Słusznie już minionym Związku Radzieckim, w oparciu o zespół parków krymskich a zwłaszcza w Jałcie funkcjonował silny zespół naukowców zajmujących się hodowlą nowych odmian róż.  Działała tam miedzy innymi Zinajda Klimienko, która wespół z Konstantinem Zykowem prowadziła eksperymenty ze sztucznym wywoływaniem mutacji  poprzez naświetlanie nasion promieniami Roentgena. W ten to sposób, w roku 1977 otrzymali  pasiastą wersję Kronenburga a nazwali ją Pestraja Fantazija.

Crimson cascade

Fotografie – ogród różany w Monza rok 2018 .

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Gareth Fryer, rok 1990.

Kwiaty -  ciemno czerwone, płaskie, rozetowej budowy, złożone z 25 – 3-płatków – średnica kwiatu 9 – 10 cm.

Zapach – umiarkowany.

Krzew – jest to klimber o dobrze rozgałęziających się pędach długości 2 – 3 m.

Liście – półmatowe, jasno zielone.

Gloria di Roma

Fotografie – w Rosarium im. Nisso Fumagali w Monza rok 2018.

Mieszaniec herbatni.

Synonimy – Rome Glory.

Hodowca – Domenico Aicardi, rok 1937 .

Kwiaty – żywo czerwone do szkarłatnych, klasycznej budowy, bardzo duże, bo o średnicy przekraczającej 13 cm. Kwiaty są klasycznej budowy a złożone z około 50 płatków a rozwijają się z długich, kształtnych pąków. Jej kwity nie lubią mokrej pogody.

Zapach – mocny.

Krzew -  o pokroju wyprostowanym, wysokości do 120 cm.

Liście – ciemno zielone, niestety podatne na czarną plamistość.

Pochodzenie – Dame Edith Helen x Sensation . Sam Aicardi o jej powstaniu pisał tak:

„Wiosną 1928 roku, zabrałem się do hybrydyzacji róż na poważnie, po powrocie z wystawy floralies di Gand, gdzie wielkie wrażenie zrobiły na mnie dokonania Holendrów.  O siebie dodam, że wielkie wrażenie zrobiła tam na nim odmiana Europa.   Moim celem było uzyskanie dobrej czerwonej róży szczególnie nadającej się do produkcji kwiatów ciętych. Aby wyprodukować taką różę  wybrałem odmianę Dame Edith Helen jako składnik rodzicielski,  ponieważ  obserwowałem ją  i widziałem na własne oczy jej bardzo wysokie walory. Jako zapylającą odmianę wybrałem  Sensation, ponieważ był to silna roślina, z długimi łodygami i długim pąkiem w  głęboko czerwonym kolorze i swobodnym kwitnieniu. Miała ponadto ładne, duże  duże liście, choć niestety skłonne do czarnej plamistości. To była produkcja EG Hill i było to dla mnie   gwarancją wysokiej jakości. Z tych krzyżówek  uzyskałem prawie dwieście siewek prawie wszystkie z kwiatami w dobrej czerwieni  bardzo podobne do roślin rodzicielskich. Po dwóch latach obserwacji wybrałem jedną siewkę i nazwałem „Gloria di Roma” .

Gdyby to była pierwsza lepsza, tuzinkowa róża, na tym opis bym zakończył, ale odmiana ta zapisała swoje odrębne miejsce w historii róż. Wyhodował ją Włoch Domenico Aicardi, który nim się poświęcił hodowli róż, ćwiczył swą rękę na goździkach. Doszedł tym samym do takiej wprawy, że stał się postacią której przypisuje się odrodzenie włoskiego ” różarstwa” a w osiągnięciu tak wybitnego miejsca we Włoszech , pomogła Aicardiemu bez wątpienia Gloria di Roma. Odmiana ta, w okresie międzywojennym, ale też i bezpośrednio po wojnie była powszechnie uprawiana nie tylko w Europie , ale i w Stanach Zjednoczonych. Pozycję taką zajęła głównie swym walorom jako kwiat cięty uprawiana w powszechnie w szklarniach. W uprawie pod osłonami jej podatność na czarną plamistość nie miała tak wielkiego znaczenia, podobnie jak i to, że przekwitając zmieniała kolor na niezbyt sympatyczny. To również w produkcji szklarniowej nie było wadą zasadniczą.

Dodam jeszcze , że sam D. Aicardi nie uważał Gloria di Roma za swoją najlepszą różę. znacznie wyżej cenił  Signora. Pisze o tym tak: „Większość specjalistów utrzymuje, że Glory of Rome jest moją najlepszą różą  ale nie dostrzegają Signora. Gdybym miał dać mój głos byłby za Signora. Osobiście jednak nie mogę zgodzić się z takim stawianiem sprawy. Uważam, że „moje dzieło” jest jeszcze przede mną.  Glory of Rome jest ok. różą ale, ale liście ma dość podatne na mączniaka, to szkodliwy wpływ  swego ojca, i tak więc Glory of Rome straciła powszechną popularność, ale Signora jest niemal doskonała,  rośnie dobrze we wszystkich ogrodach świata i przetrwa kolejny wiek.”

Czas bardzo boleśnie zweryfikował te słowa i pokazał jak bardzo Aicardi się mylił. nie on pierwszy i nie on ostatni.

Cytaty pochodzą z The American Rose Annual z roku 1955, strony 99-102 gdzie znajdziemy artykuł  autorstwa samego Domenico Aicardiego, będący swego rodzaju autobiografią.

Z pewnością Gloria di Roma ma swoje słabości, ale nie po raz pierwszy prawdziwym okazuje się iż prawdziwą wielkość poznaje się po tym jak znaczący ślad zostawia się po sobie.

Od Rome Glory, poprzez Charles Mallerin zaczął się taki oto nadzwyczajny , prawie że biblijny ciąg zdarzeń: Rome Glory poczęła Charles Mallerin…. Rome Glory – Charles Mallerin – Norita – That’s Jazz – Isabelle Reinassance – Real – Bordeaux . Piękna rodzina!

Fairy Damsel

Fotografie – Museo Giardino Rose Antiche  rok 2018.

Polyantha, mieszaniec piżmowy . Bezpieczniej byłoby powiedzieć, że to dość skomplikowany mieszaniec międzygatunkowy.

Hodowca -  Wyhodowana w firmie Haknessów  na początku lat 80 ub. wieku.

Kwiaty – drobne, ciemno czerwone, zgrupowane w sposób charakterystyczny dla polyanth.

Zapach – nie pachnie .

Krzew -  – o wiotkich pokładających się pędach, dlatego, mimo że pędy jak wspomniałem, dorastają do półtora metra długości, to sam krzew jest nie wyższy jak 50- 60 cm.Możemy traktować ją jak róże okrywową.

Pochodzenie – The Fairy x Yesterday.  Hodując odmianę Yesterday, Harknessowie sięgnęli do dorobku hodowców okresu międzywojennego, bowiem wszystkie odmiany, które wzięły udział w stworzeniu Yesterday  pochodzą właśnie z tego czasu. Tak jak Phyllis Bide , rok 1923 czy Ballerina rok 1937. Yesterday, charakteryzująca się niezwykłą obfitością kwitnienia, zainspirowała Haknessów  by użyć jej w dalszych pracach hodowlanych.Z różnymi efektami. Fairy Damsel, zwana też Fairy Red, należy do tych mniej udanych prób. Wprawdzie niewątpliwie nastąpiło odnowienie bazy genowej polyanth, jednakże nie przyniosło to zasadniczego przełomu.