E
-
-
El Catala
Róże Buck’a. Niestandardowy mieszaniec z dużą domieszką r. acicularis i mieszańców herbatnich.
Hodowca – Róża wyhodowana przez dr.Griffitha Buck’a w roku 1981,Kwiaty czerwone ze srebrnoróżowym rewersem płatków. Jeżeli rośnie na pełnej ekspozycji słonecznej to kolor czerwony staje się intensywniejszy. Kwiaty wielkości ponad 10 cm średnicy pojawiają się na pędach pojedynczo lub w skupiskach do 8 sztuk. Zapach słodki, lekki.Kwitnie wytrwale przez całe lato od czerwca do mrozów.
Krzew wielkości 1,2m o wyprostowanym, wysmukłym pokroju, okryty dużymi, ciemnozielonymi liśćmi o doskonałej odporności na choroby grzybowe .Pędy uzbrojone są w brązowe, cierniste kolce.Mrozoodporność strefa 5 usda.
Pochodzenie: Wanderin Wind x /Dornroschen x Peace/ x Brasilia. Bardzo ciekawa jest historia pochodzenia nazwy tej róży. Griffith Buck bardzo chciał nazwać różę imieniem słynnego hybrydyzera hiszpańskiego Pedro Dota, który był pierwszym ze słynnych hodowców, którzy docenili wysiłki Buck’a i mocno je wsparł. Ponieważ nie zdążył tego zrobić za życia Dota, to napisał do jego syna z prośbą o wyrażenie zgody. Buck wiedział, że Dot był dumny nie tylko z tego, że był Hiszpanem ale również z faktu bycia Katalończykiem, dlatego chętnie przyjął sugestię syna Dota by różę nazwać El Catala – Katalończyk.
Photos courtesy of Mary Buck and the Iowa State University Research Foundation, Inc.
-
E E Saskova
Mieszanie herbatni wyhodowany przez czeskiego rosarianina Josefa Saska w roku 1933. Kwiaty czerwone do jasno czerwonych o aksamitnej teksturze, złożone z około20 płatków. Nie pachnie.
Przodkowie nieznani.
Fotografie: Marian Sołtys rosarium Borova Hora 2011.
-
E. Veyrath Hermanos
W handlu spotkać ją możemy również pod innymi nazwami. Pilar of Gold, Second Street czy Mme Berard. Róża herbatnia, hodowca to Alexandre Bernaix z roku 1895.
Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses
Przepiękna róża o tym nieuchwytnym wdzięku starych odmian. Jej delikatnie różowe kwiaty ułożone są w skomplikowane ćwierć rozetowe formy o zewnętrznych wyraźnie jaśniejszych płatkach. Kwitnie bez większego problemu przez cały sezon w sposób ciągły małymi kiściami kwiatowymi darząc nas słodkim mocnym zapachem.
Fotografie – przez uprzejmość Pani Małgorzata Kralka Europa Rosarium Sangerhausen 2013.
Klimber o wzroście około1,5-3m w zależności od warunków uprawowych, mrozoodporność wg HMF6 strefa usda. Dało by się powiedzieć wiele dobrego o tej rózy, niestety nie da się tego powtórzyć w odniesieniu do naszych warunków uprawowych. Poprostu róże chińskie nie tolerują tak mocnego cięcia jakie by być musiało w naszej strefie przemarzania.
Pochodzenie: Nieznane. Fotografia: Cezary Blicharz Europa Rosarium Sangerhausen 2009.
-
E.G.Hill
ilustracja pochodzi z katalogu Dingee & Conard .
Mieszaniec herbatni.
Hodowca – pochodzący z 1925 roku wyhodowany w firmie E.Gurney Hill.
Kwiaty z daleką reminiscencją róż damasceńskich i o takowymż, wówczas jeszcze dość często spotykanym u mieszańców herbatnich - zapachu.
Fotografie: Marian Sołtys Europa Rosarium Sangerhausen 2009.
Jak widzimy, to co możemy podziwiać na fotografiach/ również np. w HMF ma się nijak do przedstawień katalogowych. I choć odmianę tę możemy jeszcze spotkać w obrocie handlowym, to niekoniecznie jest to to samo.
-
Earl of Dufferin
Chromolitografia z Rosen Zeitung .
Rmontantka.
Hodowca a. Dickson, rok 1887.
Kwiaty czerwone do ciemno czerwonych. Kwiaty średnicy 9-10 cm, złożone z ponad 50 płatków.
Zapach – mocny .
Krzew -
Liście -
Pochodzenie -
Nie jest do końca jasne czy odmiana ta jeszcze jest spotykana.
Ukazujący sie w Warszawie dwutygodnik Ogrodnik Polski rok 1887 nr21, tak o nie pisze:
Jest to róża powtarzająca, a odznacza się silnym,pięknym wzrostem i ciemnem ulistnieniem. Kwiaty ma bardzo wielkie, pełne, symetrycznie zbudowane i nadzwyczajnie pachnące. Barwa jest świetna, aksamitna, karminowo-czerwona, z odcieniem ciemno kasztanowato-brunatnym. Płatki są wielkie, okrągłe, grube i gładkie; kwiat w pełnym rozwoju, wytrzymuje 3 do 4-ch dni. Róża ta kwitnie na otwartem powietrzu o 8 do 10-u dni wcześniej, niż wszystkie inne;w pączkach trzyma się dobrze przez długi czas. Kwiaty jesienne trwają dłużej i są piękniejsze, niż innych róż. Jednem słowem powiedzieć można, że jest ona dotąd najlepszą z róż ciemnych. -
Earl of Warwick
fotografia z Journal des Roses 1911/3
Mieszaniec herbatni .
Hodowca – William Paul, rok 1904 .
Kwiaty łososiowo różowe. Pewnie była to ładna róża, gdyż w owych czasach chętnie ją fotografowano, niestety byt medialny okazał się trwalszy /łatwiejszy/ od tego w naturze. Współczesnych opisów brak, widomy znak że już jej nie spotkamy w ogrodzie.
-
Early red
Fotografie – przez uprzejmość Pani Małgorzata Kralka Europa Rosarium Sangerhausen 2013.
Mieszaniec spinossima.
Hodowca – Louis Lens, rok 1993.
Kwiaty – ciemno różowe do czerwonych, pojedyncze, średnicy do 5 cm.
Zapach -
Krzew – jak możemy to zobaczyć na fotografiach – słusznego wzrostu.
Pochodzenie – siewka r.spinossima x r. tomentosa .
HMF przytacza za książką ’Louis Lens, De elegantie en de roos’ autorstwa Ivo Pauwelsa interesującą przypowieść na temat tej róży , której to, nie odmówię sobie przyjemności, przytoczyć. Otóż Lens swego czasu prowadził prace nad wykorzystaniem spinossimy, które w efekcie końcowym zarzucił , ale jedną z siewek z tego programu przesłał był do rosarium w Sangerhausen. Dyrektor ówczesny tego rosarium po kilku latach obserwacji jej zwrócił się do Lensa z prośbą o nadanie jej imienia, gdyż uroda tej róży na to zasługuje. Wówczas Lens nadał jej imię Early Red/wczesna czerwona/, jako, że kwitła zdecydowanie wcześniej od innych odmian tej linii.
-
Earth Song
Photos courtesy of Mary Buck and the Iowa State University Research Foundation, Inc.
Róże Buck’a.
Róża wyhodowana przez dr. Griffitha Buck’a w roku 1975.
Kwiaty- ciemno różowe o średnicy zdecydowanie ponad 10 cm, zbudowane z około 30 płatków. Bardzo przypominają Carefree Beauty,tegoż hodowcy, ale mają większą ilość płatków. Kwiaty pojawiają się na pędach zarówno pojedynczo, jak i w wiechach po 5-10 sztuk od czerwca do mrozów. Kwiaty dość szybko przekwitają, dobrze się oczyszczając
Fotografia Nina Wróbel Rosarium Ogrodu Botanicznego Bronx .
Zapach – Pachnąca – mocno pachnąca.
Krzew o wysokości do 1,2m. Odmiana ta przypomina mi inna bardziej znaną różę Queen Elizabeth.
W latach 2000-2005, na Uniwersytecie Iowa, przeprowadzono badania oceniające odporność róż Buck’a na czarną plamistość. Badania obejmowały 24 odmiany. Po pięciu latach obserwacji jako odporne na czarną plamistość uznano nst. odmiany: Aunt Honey, Carefree Beauty, Honeysweet, Earth Song, Prairie Squire i Prairie Mae. Oczywiście nie oznacza to, że tylko te odmiany są odporne. Będzie wymagała przycięcia na wiosnę. Łatwo rozmnaża się przez sadzonkowanie.
Fotografia – courtessy Patty Cunnigham .
Liście - skórzaste, oliwkowo zielone, młode z miedzianym nalotem. Mrozoodporność – minimum 4 strefa usda. Liście wyjątkowo czyste o bardzo dobrej odporności na choroby grzybowe liści, nie wymaga ochrony chemicznej.
Buck „popełnił” kilka bardzo podobnych do siebie róż różniących się w sumie nieistotnymi szczegółami, wszystkie w odcieniach tego samego różu. Będą to: Carefree Beauty, Country Dancer, Barn Dance, czy omawiana tu Earth Song. W mojej kolekcji rośnie od wiosny 2017, a zakupić ją można w firmie Rosaplant Pani Kamili Szlązkiewicz.
Pochodzenie: Music Maker x Praire Star. Sama z kolei stała się dawcą pyłku kwiatowego przy hodowli nowoczesnej floribundy* Rainbow Sorbet* Odmianę te bardzo upodobał sobie Ping Lim . Zarejestrowane został trzy jego nowe róże z udziałem Earth Song. W roku 1991 Ping Lim sięgnął po nią i zapylając ją pyłkiem All That Jazz wyhodował śliczną, morelowo różową Sweet Fragrance i ponownie w roku 1993 gdy wyhodował Funny Face. W roku 2004 Ping Lim po raz trzeci sięgnął po Earth Song i wyhodował Rainbow Sorbet/ Playboy x Earth Song/.
I jeszcze w roku 2007 Michael Gleason wyselekcjonował z niej ciekawy mleczno różowy sport, który nazwał Victoria’s Song.
-
Easlea’s Golden Rambler
Mieszaniec róży Wichury, klimber/pomimo tytułowego ramblera/.
Hodowca – Wyhodowana w roku 1932 i wypuszczona do obrotu przez firmę Walther Easlea & Sons.
Kwiaty żółte, zebrane w baldachogrona, czasem z małymi czerwonymi plamkami na płatkach, o średnicy około 10cm, doskonale wypełnione przez 35 płatków o nienagannej budowie o bogatym zapachu. Niestety kwitnie tylko raz w sezonie. To ciekawe pnącze,wielu specjalistów umieszcza ją pomiędzy mieszańcami wichury, choć jej kwiaty przypominają bardziej mieszańce herbatni, zapewne ze względu na jej piękne, błyszczące liście.
Krzew bardzo bujny, pędy dorastają do 6m wysokości. Liście duże ładne,oliwkowo zielone, błyszczące.Może być uprawiana w gorszych warunkach glebowych. Nadaje się do uprawy w cieniu. Dobra odporność na choroby grzybowe. Mrozoodporność 6 strefa usda. Otrzymała w roku 1932, Złoty Medal od National Roses Society.
Pochodzenie; Nieznane. Fotografie autorstwa Tomka Ciesielskiego. Pierwsza i druga wykonana w Regent’s Park, a trzecia w Kew Garden