Róża miniaturowa./Lawrenciana?/

Hodowca – Znaleziona przez C.R.Blooma z Oakington kolo Cambridge w roku 1933 w jednym z ogrodów angielskich.

Kwiaty – różowo fioletowe , średnicy do 4 cm, złożone z około 20 wąskich płatków ułożonych z reguły w dwu okółkach. Płatki mają białą nasadę , co powoduje wrażenie, że kwiaty mają białe centrum. Dobrze powtarza kwitnienie.

Zapach -

Krzew – wysokości do 30 cm. Vita Sackville West polecała ją do ogrodów skalnych.

Liście - ma drobne liście, które są idealnie dopasowane do rośliny. Nawet w czasach współczesnych wciąż jest uroczą różą o dużym charakterze.

Pochodzenie – Niejasne i niepewne. Część autorów uważa iż jest to sport od Rouletti, część natomiast traktuje ją jako jedną z ocalałych , popularnych w XIX wieku lawrencian, ale nigdy tego wiedzieć na pewno nie będzie nam dane. W każdym razie to od niej zaczyna być pisana na nowo historia róż miniaturowych gdy to trafiając w roku 1933 na rynek wzbudziła niemałe zainteresowanie klientów. Jednakże na nową odmianę miniaturek , otrzymaną z nasion, będziemy musieli nieco poczekać aż w roku 1933 Holender Jan de Vink skrzyżuje innego miniaturowego ostańca, różę Rouletti z niedawno wyhodowaną polyanthą Gloria Mundi i w 1935 roku zaproponuje świeżą miniaturkę Tom Thumb .

 Koniecznie przeczytajmy strony o Ralphie Moore’u , aby zobaczyć, jak ważną rolę odgrywa „Oakington Ruby” w początkowych latach jego programu hodowlanego. 

http://www.roses.webhost.pl/2013/01/ralph-moore-krol-miniaturowych-roz/

Kolejnym „kluczem” do odblokowania skrzyni skarbów lepszych miniatur była bardzo ciemnoczerwona siewka wykonana przez skrzyżowanie „Oakington Ruby” z „Floradora”. Ta czerwona sadzonka sama w sobie nie jest warta zachowania, jeśli sądzimy po jej kwiatach. Jej forma nie jest zbyt dobra, ciemny kolor przypala  się w gorącym słońcu, roślina jest zbyt duża, jest sterylna, a pyłek nie jest obfity. Ale jakie potomstwo produkuje!

Po połączeniu z pnączem (Rosa wichuraiana X „Floradora”), wyprodukowała takie gatunki jak „Little Buckaroo”, zdobywca certyfikatu Garden and Park Rose, Międzynarodowy Konkurs, Haga, 1965, „Dian”, „Tiny Jack” ”i„ Westmont ”i jest„ dziadkiem ”Lollipop,„ Frostfire ”,„ Nova Red ”,„ Baby Ophelia ”,„ Tiny Jill ”i innych. To wszystko przeczytamy w książce Ralpha Moore – Wszystko o miniaturowych różach