Fotografia pochodzi ze strony Woods Hole Historical Museum .

Mieszaniec róży wichury .

Hodowca – Michael Walsh, rok 1906.

Kwiaty pojedyncze, delikatnie różowe z białymi przebarwieniami u podstawy  wyraźnie ząbkowanych płatków. Kwiaty stosunkowo duże jak na ten typ róż, bo o średnicy 5 cm. Odmianę tę wyróżnia późny okres kwitnienia. W warunkach amerykańskich jest to sierpień, ale trudno jest mi powiedzieć jak zachowa się w naszej strefie.

Zapach – mocno pachnąca. W jednym ze swoich artykułów o amerykańskich ramblerach z lat 30., R. Marion Hatton pisze, że „Evangeline” jest ekstra energiczna i że jej  zapach krąży  i wypełnia powietrze w różance i okolicach.”

Krzew – niezwykle bujny rambler którego pędy w sprzyjających warunkach siedliskowych przekraczają długość 7 metrów. Cechuje go dobra odporność na choroby grzybowe i mrozoodporność 4 strefa usda. Nadaje się do uprawy w cieniu, dobra do uprawy przy drzewach. Odmiana ta, przez bardzo wielu autorów jest dość jednoznacznie oceniana jako lepsza od wszechobecnej Dorothy Perkins. Nie jestem pewien czy jest lepsza, ale z cała pewnością jej dodatkową ozdobą jest mrowie pomarańczowych, drobnych  owoców jesienią i wczesną zimą.

Liście drobne, ciemno zielone, błyszczące.

Pochodzenie r.wichuraiana x Crimson Rambler.

Evangeline – to tytuł wiersza amerykańskiego  poety Henry Wadsworth Longfellow. Dzieło to było bardzo popularne w tamtych czasach. Traktuje o dziewczynie imieniem Evangeline i jej poszukiwaniu utraconej miłości.