Dainty Maid

daintymaid.jpg    Fotografia Patsy Cunningham.

Floribunda,

Hodowca – wyhodowana przez Edwarda Le Grice w North Walsham w roku 1940, choć jak twierdzi Jack Harkness w roku 1938. Trwa II Wojna Światowa, Anglia zmaga się z Niemcami, a rząd angielski zakazuje hodowli tak nieużytecznych i nieprzydatnych roślin jak róże – kosztem warzyw. Ogrodnicy również mają obowiązek wspierać wysiłek wojenny państwa.

Kwiaty -  pojedyncze 8 płatkowe w kolorze jasnoróżowym z karminowym rewersem płatków o mocnym zapachu, odporne na deszcze. Ciekawostka, dla amatorów takich klimatów i zapewne przeszła by niezauważona gdyby D.Austin nie użył jej w swoim programie hodowlanym dając jej w ten sposób drugie życie. Róża ta zasłynęła głównie tym , że wspólnie z *Belle Isis* dała nam *Constance Spry*, jest  jedną z protoplastek pierwszej z grupy English Roses.

Krzew dorasta do 1,2m wysokości. Mrozoodporność 6 strefa usda.

Ta klasyczna wczesna floribunda przeżyła prawie wszystkie jej współczesne.  Ówcześnie uznano ją  za wielką poprawę w stosunku do floribund Poulsena, ponieważ jej kwiaty są odporne na uszkodzenia deszczu  . Były również wolne od mączniaka i czarnej plamistości.
Kwiaty otwierają się z koralowo czerwonych pąków i są początkowo prawie pojedyncze – jasnoróżowe, z jasnożółtą plamą w kierunku środka wokół dużego pierścienia pręcików.
Szybko zanikają, ale grzbiety płatków są najciemniejsze, nawet karminowe i zachowują swój kolor.
Występują w przestronnych kiściach po 5-15 kwiatów i są wspierane przez ciemno zielone zdrowe liście. Dainty Maid szczególnie pięknie kwitnie jesienią

Pochodzenie: D.T.Poulsen x nienazwana siewka własna .

Jeszcze kilka słów o Edwardzie Le Grice.Urodził się w 1902 roku w Anglii a pierwszą różą jaką wyhodował była wiśniowoczerwona Mrs F.J.Jackson. Jego dorobek hodowlany nie jest specjalnie imponujący ilościowo, jednakże  co ciekawe,inni hodowcy bardzo chętnie korzystali z jego dorobku. Przykładem niech tu będzie G.Boerner czy D.Austin. Czyli dostrzegali w jego kreacjach duży potencjał hodowlany i jak widać mieli rację. Sam Le Grice natomiast w swoim programie hodowlanym hojnie korzystał z bogatej rodziny gallicas a zwłaszcza  tej części o ciemniejszych kolorach jak np: Tuscany. Otrzymał w ten sposób odmiany o pięknych , niepokojących kolorach jak np. Lilac Charme , News, czy Ripples. Wydaje się iż to on dał światu tak ekstrawaganckie/ w różach/ kolory jak srebrny , szary czy brązowy.W książce Johna Mattocka Fifty Favourite Roses  , na stronie 78 znajdziemy  takie oto zdanie: „Od czasu wyhodowania w 1910 roku przez Perned Ducher Rayon d’Or wyhodowane zostało,  z lepszym bądź gorszym skutkiem, wiele żółtych róż, ale dopiero pojawienie się Allgold autorstwa LeGrice pozwoliło wyeliminować największą/ czarną plamistość/ z wad jakie przyniosło wprowadzenie do hodowli R.foetida.” Jednakże najbardziej rozsławiła go  właśnie opisywana powyżej Dainty Maid, poprzez swój udział w linii róż angielskich Austina.

Napisz komentarz

You must be logged in to post a comment.