Sprowadzona została do Europy z Japonii w roku 1796.
Krzew ma ładny pokrój, jest odporna na wszelkie warunki chorobowe,pogodowe i atmosferyczne.Wydawałoby się więc, że jest idealnym materiałem do krzyżowań, ale próby okazały się mało owocne. Kwiatom jej siewek brak elegancji a odporność na choroby ulega zanikowi. Pozostaje nam więc się cieszyć blisko spokrewnionymi formami ogrodowymi.
Niby nie warto o niej wspominać bo może ją mieć każdy kto chce. Wystarczy wybrać się na wycieczkę nad skraj lasu…ale dostarcza wiele radości. Kwitnie praktycznie przez całe lato i ładnie pachnie. Tworzy doskonałe tło. Może być nieformowanym żywopłotem itd. Jest też dobrą rośliną mateczną i pozycją wyjściową dla innych doskonałych odmian jak np. Ritausma. Posiada też wiele jak gdyby pododmian i wariantów, tak że często tak na prawdę nie wiemy co mamy. No i ma wspaniałe owoce. Tak dekoracyjne jak i pożyteczne. Jest to wspaniała zimowa stołówka dla ptaków. Wina też są rewelacyjne. Kwachy francusko włosko hiszpańskie w kąt. Wielu tak myśli, ale tylko niektórzy to głośno mówią. ” Prowadzone/ w Polsce/ prace hodowlane nad uzyskaniem odmian przemysłowych przyniosły interesujące rezultaty. Uzyskano odmiany o dużych owocach bardzo bogatych w witaminę C. Krzyżowanie róży pomarszczonej z innymi gatunkami róż doprowadziło do powstania wartościowych odmian: Skolimów, Chylice, Konstancin. Ostatnia z nich przetrwała do dziś w uprawie przemysłowej.” Marta Monder Róże str. 14. Niestety dorobek ten został praktycznie zaprzepaszczony.
Moja kępa Rosa Rugosa powstała w ten sposób, że pojechałem z córką Niną w 1995 roku pod las i nakopałem tyle sadzonek, ile potrzebowałem. Tak, że moja Rugosa to rosa rugosa wlodawiensis . a to jest właśnie R. rugosa alba o której to mówi w komentarzu Pani Marta Góra, a  niemniej eleganckie fotografie  r.r.Alba są również jej autorstwa. Ja, jeszcze zaproponuję czerwono kwitnącą formę  r. rugosa rubra / species Rehder/ , również znaną jako r.rugosa Atropurpurea o purpurowo fioletowych kwiatach – fotografia obok -

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Ma wszystkie wady i zalety opisanej powyżej. Opisana została w roku 1902.

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Również w Cavriglia, gdzie poświęca się sporo miejsca dla rugosy  - spotkałem  r. rugosa kamschatica

    na fotografiach powyżej – która jest mieszańcem r. davurica i r. rugosa Thunb.