Fotografie: Elżbieta Kozak i Marian Sołtys.

Róża galijska. Znana pod jeszcze inną nazwą: Rosa Mundi – opisana po raz pierwszy w roku 1581 w  The Garden Book   Sir Thomas Hanmer, opublikowanej w Anglii. Jedna z najpopularniejszych – obok alba maxima – starych róż, znajdowana w wielu ogrodach. Kwiaty ma półpełne, do 16 płatków, pachnące o średnicy około 7cm. Jakaż szkoda, że kwitnie tylko raz w sezonie, ale gdy kwitnie to nie sposób nie zwrócić na nią uwagi. Za to bez problemu wiąże okrągłe w kształcie, pomarańczowoczerwone owoce.

Krzew o wysokości do 1,2m. Walentyna Gubała twierdzi, że u niej w ogrodzie przekroczyła wysokość 1,5m. Jak wykazało doświadczenie roku 2010 jej odporność mrozowa to minimum -29C. Sport od Gallica officinalis. Rozrasta się dzięki podziemnym rozłogom. Lubi ziemię wapienną, ma swoje odmiany; La Belle Sultane, Belle Isis, Hippolyte, Violacea i inne. Sport od * R.gallica officinalis* W Anglii rozpowszechniona jest też inna jej nazwa Rosamundi. pisze o tym Charlotte Testout w swojej książce Les Roses anciennes. że nazwę swa zawdzięcza Rosamund Clifford, ukochanej króla Henryka II Angielskiego. Po jej śmierci  w 1176 roku nakazał wyryć na grobie: Hic jacet in tumulo, rosa mundi non rosa munda.

Nie wiemy na pewno gdzie i kiedy powstała, gdyż wędrowała po całym bożym świecie. Od bliskiego wschodu do Europy. Jak podaje w swojej dendrologii W .Seneta onegdaj rozpowszechniona była w południowej Polsce i na Lubelszczyźnie. Obecnie na naszych terenach, w stanie dzikim, zamiera. Nie na darmo nazywana jest Rosa Mundi. Wartość jej przekracza znacznie jej znaczenie w historii róży, gdzie też odegrała wielką rolę. Zaznaczyła swoją obecność również w medycynie, higienie, przemyśle kosmetycznym, religii, czy nawet kuchni. Fotografie:.  nr 3 ms. foto nr1,2 i 4 Marta Góra foto5 W. Kusiej fotografie owoców Ms. Kolejne to M. Kralka.