Mieszaniec piżmowy. Róża parkowa z grupy polianth. Kim Roupert, uważa że jest ona prawie czystą multiflorą. Wolno mu tak uważać jako, że pochodzenie jej jest niestety nieznane.

Hodowca – Wyhodowana przez Jacka  Bentala, ( jako kontynuacja prac Josepha Pembertona), jeszcze w 1937 roku ale prawdziwe powodzenie zdobyła w ostatnich dziesięcioleciach. Popularność mieszańców piżmowych w ciągu ostatniego stulecia fluktuowała podobnie jak i innych grup róż. Raz były bardziej popularne, innym razem mniej. Jeżeli porównamy dane zawarte w Combined Rose List z roku 1988 i w roku 2007 , to okaże się że ich popularność zdecydowanie wzrosła. I tak odmiana Eva była w roku 1998 oferowana przez 5 szkółek, a w dwadzieścia lat później już przez 20 firm. Danae odpowiednio przez 9 i 33 a Omawianą tu Ballerinę w roku 1988 oferowało 26 szkółek, podczas gdy w dwadzieścia lat później ponad 100! – podaję za Suinstable Rose Garden , str.265.

Kwiaty – Kwitnie wiechami białych z różowym obrzeżeniem, kwiatów.

Same kwiaty są małe o średnicy do 4 cm. i 5-8 płatkach. W środku lata robi ogromny kwietny show, potem pojawiają się nowe przyrosty i powtarza kwitnienie, lub mówiąc precyzyjniej , powtarza kwitnienie jeżeli usunie się przekwitające kwiaty. Wiąże liczne owoce. Pokrój krzewu oraz wygląd kwiatów, nieodparcie nasuwają nam sugestię iż byłaby świetnym towarzyszem Hydrangea Paniculata w kompozycji ogrodowej. Widziałem ją w wielobarwnej kompozycji w towarzystwie czerwonolistnego berberysu i klonu palmowego o żółtych liściach. Niezapomniany widok!

Fotografie obok dzięki uprzejmości Elżbiety Kozak.

Od czasu Lamberta i jego Lambertian, możemy mówić o świadomym dążeniu hodowców do uzyskania róż krzewiastych ciągle kwitnących i charakteryzujących się zapachem. Lambertiany, uległy zapomnieniu, mieszańce piżmowe nad którymi pracował u schyłku swojego życia J.Pemberton, też nie znalazły swojej niszy rynkowej i mimo, że Bentall, który zajmował się ich propagowaniem umieszczał je w swoich katalogach, nie budziły zainteresowania klientów. G. Thomas skomentował to uszczypliwie. „Czy gęś zainteresuje się najpiękniejszym łabędziem?”.Prace Pembertona kontynuował w wielu przypadkach Bentall, ale i on nie doczekał się sukcesu. Ten przyszedł kilkadziesiąt lat potem , już po jego śmierci, w postaci sukcesu Balleriny.

Patrząc na nią miejmy świadomość jak wiele pokoleń hodowców musiało pracować by osiągnąć ten efekt, który mamy właśnie przed oczami. O różach piżmowych znajdziemy więcej w artykule* Hybryd musk* poświęconym tej grupie róż.

Krzew dorasta do 1,8m, ale to czysta teoria. Może w Anglii to prawda. U mnie w ogrodzie dorasta do 120 cm. Zapewne gdybyśmy mieli ze trzy zimy pod rząd takie jak ostatnio, to mogłaby się bujniej rozrosnąć. Toleruje miejsca ocienione. Mrozoodporność strefa 5b czyli do -26C. Ale to tylko w teorii w roku 2011 przy spadkach do -16c zmarzła do linii śniegu. W roku 2021 – powtórka z rozrywki. Jeden dzień z temperaturą -23c wystarczył by  wszystkie pędy przemarzły do linii śniegu. O wiele lepiej zachowały  się róże Austina.

Pochodzenie: Nieznane. To wielce niefortunne, że przypadku tak wielkiej i popularnej tak wśród hodowców jak i rosomanes odmiany, nie wiemy jaki jest jej rodowód, choć Jack Harkness sugerując się podobieństwem Balleriny i lambertowskiej Mozart zdaje się nam sugerować, że Ballerina może pochodzić od Robin Hood. Tego samego zdania jest znany włoski autor Stelvio Coggiati, który pozwolił sobie nazwać je bliźniaczkami mimo iż dzieli je miejsce powstania i ręka hodowcy, ale łączy czas narodzin / powstały wszak w tym samym roku/Łączy też przywołane wcześniej niezwykłe podobieństwo kwiatów i pokroju roślin.. Sama jest rośliną ojcowską  pospołu z Bonica innej znanej róży* First light* Parę słów więcej warto powiedzieć Red Yesterday, jak się często mówi czerwonej wersji Balleriny. Tu wystąpiła w parze rodzicielskiej z Baby  Fauraux. Niezwykle ważne są krzyżówki z jej udziałem  wykonywane przez Louisa Lensa. Mam tu na myśli takie odmiany jak *Ravel* czy Puccini i wiele , wiele innych. Jak wiemy znakiem rozpoznawczym Lensa były mieszańce piżmowe których wyhodował blisko 60 odmian. Jeżeli teraz przyjrzymy się bliżej programowi hodowlanemu Lensa to okaże się ,że zdecydowanie najpopularniejszym rodzicem w hodowli mieszańców piżmowych Lensa, była właśnie Ballerina. Pojawia się ona nie mniej niż 20 razy w jego hodowlach stosowana dość równo jako roślina mateczna i ojcowska.

Jack Harkness uważa , inny mieszaniec piżmowy pochodzący również od Bentalla, Belinda jest różą siostrzaną Balleriny – stricte.

Również nazwa Ballerina okazała się być bardzo kusząca także dla innych hodowców. Najpierw w 1941 roku Leenders nazwał tak wyhodowana przez siebie floribundę. Potem Kordes w 2004 roku mieszańca herbatniego .Pojawiły się też inne odmiany z nazwą Ballerina jak np. sport odmiany Ballerina Bentalla wyhodowany w 1997r przez Rearsby Roses ltd.nazwany poprostu Ballerina Climbing/dorasta do3-4m. wysokości/ oraz krzyżówka Balleriny z r. filipes wyhodowana przez Lensa w 1980 roku i nazwana Ballerina Flipes.Wzrost do 3m. Mamy też różę *Red Ballerina* świadomie nawiązującą nazwą do sławnej poprzedniczki.