Moje róże – moja pasja

Ibisco

 Fotografie – Marian Sołtys  w Roseto Botanico Cavriglia 2014.

Mieszaniec rosa rugosa.

Hodowca -  brak danych – odmiana ta jest zapewne samoistną mutacją lub samosiewką, bardzo popularna na terenie Włoch i tam też oferowana w obrocie handlowym przez wiele szkółek.

Kwiaty czerwono koralowe do różowo koralowych, średnicy ponad 8 cm, pojedyncze, złożone z około 5- 8 płatków. Kwitnie w sposób ciągły, niezwykle obficie. Kształt kwiatu przypomina pojedyncze formy  hibiscus syriacus. Po włosku ibisco – to hibiscus.

Zapach – pachnące

Krzew pokroju kopiastego, wysokości do 120 cm.

Liście – ciemno zielone wyglądem swym bardziej zbliżone do liści mieszańców herbatnich niż do rugosy.

Micrugosa

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Jestem w pewnym kłopocie.Powiem więcej, jestem w podwójnym kłopocie. Otóż pierwszy problem jest taki, że nie wiadomo komu przypisać wyhodowanie tej róży, bo może to być Maurice Leveque de Vilmorin, który zajmował się krzyżowaniem odmian „dzikich”. Z pewnością więc i tego mieszańca mógł wyhodować.W opisach często figuruje ona jako micrugosa H.Henkel, który introdukował ją w Niemczech. Ale, może to być też słynny dr. C.C.Hurst , który powtórzył tą krzyżówkę po Vilmorinie i nazwał ją micrugosa alba. Kłopot mój  bierze się też stąd , że w Cavriglia podpisana jest Micrugosa Henkel Ant. 1905 i jest to czysto biała odmiana, co doskonale widać na zdjęciach a ta Vilmorina – bez wątpienia czysto biała nie jest, zwłaszcza w pierwszej fazie rozwoju.

Pozostawiając sprawy tak jak są , pozwolę sobie jeno na uwagę, że w starych kolekcjach już tak jest, że prezentują nie tylko wiekowe odmiany ale i przeszły stan wiedzy. Dziś wiemy, że istnieją co najmniej dwa mieszańce rugosy z r.roxburghi.

1. Micrugosa  Maurice Leveque de Vilmorin z roku 1905 o delikatnie różowych kwiatach, zwana też micrugosa Henkel. Oraz:

2. Micrugosa Alba -  wyhodowana  również jako identyczna krzyżówka przez C.C.Hursta w pięć lat później.

A fotografie? No cóż, wg. profesora Fineschi , przedstawiają micrugosa H.Henkel.

Madame Julien Potin

Mieszaniec rugosa

 Fotografie – Marian Sołtys  w Roseto Botanico Cavriglia 2014.

Hodowca – Jules Gravereaux , rok 1913. Albo i nie. Śmiem bowiem twierdzić, że pochodzi ona z owego udanego zakupu u Mullera. W każdym bądź razie, wprowadzeniem jej do obrotu handlowego zajęła się firma Cochet Cochet. Obu dżentelmenów łączyło zmiłowanie do rugos i w tej dziedzinie przez pewien czas ze sobą współpracowali notując na tym polu kilka sukcesów antycypując niejako wagę rugosy  w procesie hybrydyzacji.

Kwiaty – ciemno różowe , zmieniające kolor do ciemno fuksjowych. Kwiaty średnicy 10 cm , złożone z 20-30 płatków. Jest to relatywnie mało znana , ale zasługująca na naszą uwagę odmiana, spektakularna zwłaszcza jest obfitość jej kwitnienia.

Zapach – bardzo pachnąca.

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Krzew – jest to rosła roślina o wysokości przekraczającej 2 m. Charakteryzuje się dobrą odpornością mrozową, jednakże należy liczyć się z tym, że to jednak nie jest rugosa pełnej krwi. Odmiana ta wykazuje tendencję do ulegania mączniakowi.

Pochodzenie – Germanica x Gloire de Dijon . Była też rośliną mateczną Madame Joseph Perraud .  Nie mylić ze sławniejszą odmianą – Julien Potin.

Nyveldt’s White

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Mieszaniec rugosa.

Synonim - Nijveldt’s White .

Hodowca - Albert Arie Nijveldt / Nyveldt /Netherlands, rok 1955.

Kwiaty – białe, pojedyncze, średnicy do 10 cm. Kwitnie kiściami, ale ma pewne problemy z powtarzaniem kwitnienia. Zakłada pomarańczowo czerwone owoce.  Taka trochę brzydsza r.rugosa Alba.

Zapach – pachnąca.

Krzew – dobrze rozrasta się wyrastając nawet do 2 m wysokości.

Liście – ciemno zielone, rugosowate, ale listki tworzące liście są bardziej wydłużonej budowy jak u typu.

Pochodzenie – HMF podaje, że /r.rugosa rubra x r.cinamomea/ x r.nitida. Natomiast Susan Verier w swim opracowaniu Rosa Rugosa na stronie 41 podaje, że – /  r.rugosa Rubra x r.majalis/ x r.nitida.

Polar Joy

Jest to rodzaj mieszańca rugosy. Mieszaniec róż kanadyjskich.

Synonim – Northern Encore.

Hodowca – Ping Lim razem z Jerry Twomey, rok 1991.

Kwiaty – różowe, pojedyncze, średnicy około 5 cm. Kwitnie kiściami kontynuując nieprzerwanie kwitnienie przez cały sezon.

Zapach – nieznaczny.

Krzew – jest to pokaźna roślina o pokładających się pędach dorastających do ponad 2 m długości. Dlatego też w naszych skromnych ogrodach będzie musiała być prowadzona w formie kolumnowej/pillar/. Mrozoodporność 4 strefa usda, a w niektórych opisach figuruje , że nawet 3 strefa co bacząc na rodziców jest bardzo prawdopodobne.  To świetna propozycja do nasadzeń w naszym klimacie, gdzie róż  mrozoodpornych i choćby półpnących mamy jak na lekarstwo. Odmiana ta wspaniale prezentuje się również jako róża pienna. doprawdy trudno zrozumieć naszych szkółkarz, którzy z uporem godnym lepszej sprawy masowo produkują  jako róże pienne – nieodporne na mrozy , mieszańce herbatnie. To znaczy rozumiem ich – interes się kręci…

Liście jasno zielone, półmatowe. Doskonała odporność na choroby grzybowe.

Pochodzenie - Schnezwerg x Champlain .

Carefree Spirit

 Fotografia  Nina Wróbel Rosarium Ogrodu Botanicznego Bronx .

Krzewiasta.

Synonim – Red Carefree Delight .

Hodowca – Alain Meilland, Jacques Muchotte , rok 2007.

Kwiaty – Kwiaty wiśniowo czerwone z białym oczkiem. Kwiaty średnicy 6-7 cm złożone z około 5- 8 płatków. Kwitnie kiściami.

Zapach – nieznaczny .

Krzew – wysokości do 150 cm o gęstych, splątanych pędach. mrozoodpornośc 4 strefa usda.Dobra odporność na choroby. Laureatka AARS za rok 2009.

Pochodzenie –  /Red Max Graf x własna siewka / x / Pink Meidiland x Immensee/ .

Thusnelda

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Mieszaniec rugosy.

Hodowca – Dr Franz Herman Mueller , rok 1896.

Kwiaty – łososiowo różowe, średnicy około 10 cm, złożone z 15-20 płatków.  Nie brak opinii wśród specjalistów , że jest to jedna z najpiękniejszych, jeżeli nie najpiękniejsza z mieszańców rugosy. HMF twierdzi , że odmiana ta okazjonalnie powtarza kwitnienie. Jednakże Susan Verier w swojej pracy o rugosas , na stronie 56 zamieszcza takie zdanie: ” I choć obu rodziców ma powtarzających kwitnienie, to Thusnelda kwitnie tylko raz w sezonie”. Pewnie więc jak w szeregu innych przypadków nie pozostaje nic innego jak zweryfikować to samemu. Szkoda więc, że dostępność tej pięknej odmiany jest dziś mocno ograniczona.

Z kolekcji Pani Urszuli Trętowskiej.

Zapach – mocno pachnące.

Krzew – o pokroju  wyprostowanym, wysokości 150-180 cm.

Liście – średnio zielone, matowe.

Fotografie  w mojej kolekcji 2019 .

Pochodzenie – Gloire de Dijon x r.rugosa Alba.  U doktora Muellera, musiały się dziać podówczas bardzo interesujące eksperymenty hodowlane, ale tylko niewielka część z ich przedostała się do szerokiego świata.

Pamiętajmy, że słynna i piękna odmiana Conrad Ferdinand Mayer, to również  krzyżówka rugosy z Gloire de Dijon i również wyszła spod ręki  Franza Muellera.  A cały szereg rugos , które sprzedał Juliuszowi Gravereaux  nawet nie troszcząc się o ich imiona, zapewne ma swoje dalsze życie i nigdy się o tym nie dowiemy. Przypomina się tu historia  Geschwinda, który również swoje , często niezwykle udane siewki sprzedawał innym szkółkarzom na po prostu na pęczki. Łebski to był gość ten doktor.

Villa des Tybilles

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Mieszaniec rugosy.

Hodowca- Niestety nie wiemy, jej początki sięgają kolekcji rugos jakie stworzył Julius Gravereaux na przełomie wieków w roseraie de L’Hay.  Nie wiemy czy to jego krzyżówka czy tez pozyskał o jakiegoś znajomego rosarianina. Jak wiemy . Gravereaux na polecenie ówczesnego rządy francuskiego szukał możliwości rozszerzenia  produkcji olejku różanego w oparciu o jakąś nową grupę róż. W ten oto sposób Gravereaux zainteresował się rugosami.

Kwiaty – różowo karminowe, pojedyncze, proste i skromne . Nie pozostają w żadnej proporcji do nazwy , która brzmi jak surmy bojowe. Pewną ciekawostka tej odmiany jest to, że nie powtarza kwitnienia.

Zapach – pachnące.

Krzew – solidny, bujny, do 2 m wysokości.

Liście typowe dla rugos.

Pochodzenie -

New Century

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Mieszaniec rugosy.

Hodowca -Dr  Walter van Fleet, rok 1900. Nazwa tej odmiany, jaką nadał jej van Fleet wskazywała by że ludzkość niewiele przez ostatnie sto lat się zmieniła. Tak jak podniecaliśmy się  przejściem z dwudziestego do dwudziestego pierwszego wieku . Tak dla naszych przodków przejście do wieku dwudziestego, było  na tyle ważnym wydarzeniem, że posłużyło za pretekst do przydania nazwy dla róży i dr przed nazwiskiem nie chroni przed tym umysłowym zaczadzeniem.

Kwiaty – różowe do pomarańczowo różowych . Jak przejrzałem dostępną w internecie dokumentację, to doszedłem do wniosku, że albo w obrocie handlowym mamy bardzo zróżnicowane, jeżeli chodzi o formy – kwiaty. Albo mamy do czynienia ze zwykłym zamieszaniem na etapie rozpowszechniania tych roślin. Przy czym różnice dotyczą nie tylko budowy i kolorystyki kwiatu ale również wyglądu liści. Ta z Cavrigli, która miałem możność sfotografować jest jak gdyby z innego świata.

Zapach – mocny

Krzew wysokości około 15o cm

Liście – W HMF mamy opisane liście jako „wrinkled” czego o egzemplarzu który spotkałem w Cawriglia powiedzieć się nie da. Możliwe więc, mają tam nie ten egzemplarz. Nawiasem mówiąc,  nie napotkałem nigdzie oryginalnego opisu tej odmiany, nie wiem więc jak  to z tym „lnem” było.

Pochodzenie – r. rugosa alba x Clothilde Soupert.

Madame Ancelot

 fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia 2014 .

Mieszaniec międzygatunkowy w którym znajdziemy wpływy róż burbońskich czy noisette, ale genetycznie rzecz biorąc 50% wpływów to r. rugosa. Czego to, po wyglądzie z żaden sposób nie da się powiedzieć.

Hodowca – Jak wiemy, J. Gravereaux kupił w roku 1901, od dr Franza Muellera kolekcję rugos, które następnie wprowadzał do obrotu handlowego pod swoimi nazwami. Często nawet nie sposób powiedzieć które są autorstwa Muellera a które Gravereaux.

Kwiaty – Delikatny róż bardzo dużych, ponad 11 cm średnicy kwiatów, doskonale komponuje się z subtelnym , ale wyraźnym zapachem. Kwiaty złożone około 30-40 płatków rozwijają się z okrągłej budowy pąków. Powtarza kwitnienie.

Krzew o budowie bardzo przypominającej mieszańce herbatnie, wysokości około 100 cm.

Liście – jasno zielone, matowe.

Pochodzenie –  / Reine de l’Ile Bourbon × Perle des Jardins / × /Marechal Niel x Germanica  -Rugosa, Mullera/

Marthe Ancelot, była synową Jules Gravereaux.