Moje róże – moja pasja

Mariage Parfaite

Zdjęcie pochodzi ze strony Martina Vissersa na Facebok.

mieszaniec r.rugosa.

Hodowca – Martin Vissers, przed rokiem 2013.

Kwiaty – różowe, płaskie, półpełne średnicy 8 – 10 cm, złożone z około 15 płatków. Wcześnie zaczyna kwitnienie , bo już w maju.

Zapach – mocno pachnąca, zapachem dzikich róż.

Krzew wysokości 150 200 cm, dobrze rozgałęziony.

Liście -rugosowate,  jasno zielone, matowe,drobniejsze jak u typu, bardzo odporne na choroby grzybowe.

Nagrodzona na konkursie w Baden Baden, rok 2013, przez niemieckie stowarzyszenie miłośników róż.

Pochodzenie – nie jest ujawnione, ale jest to najprawdopodobniej krzyżówka r. rugosa i r. acicularis sayi .

Firma RosaPlant, która ma ją w swojej ofercie handlowej tak zachwala tę odmianę:

„Laureatka dwóch  nagród z prestiżowego konkursu w Baden Baden w 2013 roku. Osiąga około 100 cm wysokości, liście nieco drobniejsze, mięsiste, podobne do róży pomarszczonej, odporne na choroby. Kwiaty różowe, rozetowe, silnie pachnące zebrane w grona.  Odmiana żywotna, kwiaty trwałe, odporne na warunki atmosferyczne. Doskonała odmiana do nasadzeń naturalistycznych, lub w miejsca gdzie inne róże sobie nie radzą.”

Snowdon

Mieszaniec rugosy.

Synonim – jej nazwa często jest pisana jako Snowden.

Hodowla – Wyhodowana przez Davida Austina w roku 1988.

Kwiaty –  czysto białe, średnicy 8-10 cm, złożone z około 15 – 20 płatków. Kwiaty wykazują bliskie pokrewieństwo rugosy, jednakże dostrzegamy też ich odrębność, ciekawe, zwracające uwagę, kwitnie nieco później niż rugosy. Kwitnie bardzo obficie a szczególnie obfite jest pierwsze kwitnienie, ale i latem kwiaty są obecne na krzewie.

Zapach – umiarkowany zapach przypominający stare róże.

Krzew -bardzo ładnie uformowany, wysokości niewiele ponad jeden metr, maksymalnie 150 cm, dobrze zagęszczający się . Pędy stosunkowo słabo uzbrojone w kolce, praktycznie brak szczeciny. Mrozoodporna .

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016 .

Liście – bardzo zdrowe ciemno zielone, rugosowate, jednakże już nieco wygładzone i lekko błyszczące.

Snowdon – to najwyższa góra położona na terenie Walii o wysokości 1085 m npm.

Lady Duncan

Fotografia pochodzi z wydanego na zlecenie Towarzystwa Miłośników Ogrodnictwa w Tarnowie,  w roku 1967 – Poradnika dla miłośników róż . Autorzy – Jan Augustynowicz, Antoni Gładysz.

Mieszaniec róży wichury, mieszaniec rugosy.

Hodowca Jackson Dawson, rok 1900.

Kwiaty  są niczym szczególnym, ot pojedyncze fuksjowo różowe, pojedyncze, lekko pachnące.

Krzew – podobnie jak i Max Graf bezładnej budowy o płożących się pędach dochodzących do 3 m długości.

Pochodzenie – mieszaniec róży wichury i rosa rugosa. doskonały przykład jak to łaska pańska na pstrym koniu jeździ. Jak pamiętamy, z tej samej krzyżówki narodził się Max Graf, który niezwykle mocno osadził się w historii róży . Lady Duncan nie było to dane i wegetuje dziś po kątach co zacniejszych rosariów.

Basye’s Purple

Fotografia – courtessy Patsy Cunningham

Mieszaniec róży rugosa, ale może być też kwalifikowana jako mieszaniec foliosa.

Hodowca – Robert E. Basye, rok 1968

Kwiaty – czerwień o odcieniu burgunda/  cabernet?/, mniej lub bardziej intensywna. Kwiaty średnicy 7 -8cm, złożone z pięciu o aksamitnej teksturze płatków. Pylniki w kolorze zbliżonym do koloru płatków. HMF, twierdzi, że odmiana ta powtarza kwitnienie. Podobną opinię znajdziemy w katalogu Antique Rose Emporium – kwitnie całe lato. Mimo swego bardzo głębokiego odcienia kolorystycznego, kwity nie przypalają się na słońcu i zachowują czystą intensywną barwę do opadnięcia płatków. Kolor tej odmiany stanowi też nie lada wyzwanie dla fotografów. Aparaty cyfrowe niezbyt dobrze dają sobie z tym odcieniem radę, co możemy zaobserwować po analizie większej ilości fotografii.

Zapach – umiarkowany, owocowy.

Krzew – wysokości do 150 cm, rozrastający się za pomocą odrostów korzeniowych, pędy zabarwione na brunatno w młodości bardzo obficie zaopatrzone w szczeciniaste kolce. Starsze pędy są bardziej przystępne.  Odmiana mrozoodporna, minimum 4 strefa usda. Jest to rosła roślina, nadająca się do większych założeń, np. do parków a ze względu na rozrastanie się za pomocą odrostów może być używana do wzmacniania i stabilizowania skarp.

Liście – zdradzające proweniencję z rugosa, odporne na choroby grzybowe, natomiast jak można to wywnioskować z obserwacji fotografii cierpią na różne defekty fizjologiczne. Objawia się to między innymi zasychaniem liści bez objawów choroby grzybowej

Pochodzenie rosa foliosa x rosa rugosa rubra .

Zapoznajmy się jeszcze z opinią Paula Bardena, który opisuje ją, że tak powiem z natury.

” To moja ulubiona rugosa i jedna z najbardziej ulubionych róż.Ma wspaniałe, jasno zielone, pierzaste liście bardzo podobne do liści rosa foliosa  z cechami rugosy. Jest to krzew około 2m wysokości i podobnej szerokości, ładny, zwarty. Podobnie jak większość rugosas powtarza kwitnienie i kwitnie przez cały sezon, chociaż poszczególne kwiaty żyją nie więcej jak dzień czy dwa. Nie jest to jednakże problemem ponieważ kwiaty zgrupowane są w małe wiechy podobnie jak u rugosy i gdy jeden przekwita, rozwija się  następny.Pyszni się też bardzo bogatym kolorem podobnym do szkarłatnego wina wzbogaconym o odcienie fioletu. Nie przypominam sobie innej róży o podobnie bogatej kolorystyce. Jej zapach jest nietypowy jak na rugosę i nieco lżejszy. Wydaje się też być całkowicie odporna na choroby.”

Po tych wszystkich w sumie pozytywnych opiniach, zadziwiać może , że Basye nie zamierzał jej dawać do obrotu handlowego. Uważał ją wprawdzie za klejnot  , ale jednakże w stanie surowym. Stało się na szczęście inaczej i znalazła się w handlu.

Jean de Luxembourg Roi Boheme

Fotografia za zgodą strony * Lyon Roses * Dziękuję.

Mieszaniec rugosy.

Hodowca – Fabien Ducher, rok 2010.

Kwiaty, różowo morelowe, średnicy 8- 9 cm, złożone z 15-20 fantazyjnie powyginanych i postrzępionych płatków. Kwitnie przez cały sezon.

Zapach – owocowy

Krzew – wysokości 150 cm.

Liście – bardzo dekoracyjne, ciemno zielone.

Róża ta, została ochrzczona w Pradze, w ogrodach rezydencji Luxemburga. Okazją było 700 lecie małżeństwa Jeana de Luxemboug i księżnej Elishki z Przemyślidów, dziedziczki tronu czeskiego.

Nipsya

Mieszaniec rosa rugosa.

Hodowca – George Bugnet, rok 1925.

Kwiaty – różowe, średnicy 8 cm, złożone z około 15 płatków. Kwitnie obficie , ale nie powtarza kwitnienia.

Zapach – pachnąca

Krzew- wysokości do 2 m. Mrozoodporna.

Pochodzenie – rosa rugosa flore pleno x rosa macuoni, syn. Greene.

W American Rose Annual 26: 111-115. (1941) spotkamy artykuł autorstwa G. Bugneta zatytułowany The Search for Total Hardiness . Czytamy tam:

Explorując pewien szlak/trop/, jakieś piętnaście lat temu pyłek r. macuoni /r.blanda/ został umieszczony na R. rugosa flore pleno. Część potomstwa, 5 do 6 stóp wysokie, dała pojedyncze, a część półpełne kwiaty. Te ostatnie mają od 12 do 17 płatków, są  około 8 cm  średnicy, głęboko żywe różowe, pachnące i  oczywiście,  z bardzo obfitym kwitnieniem od połowy czerwca do sierpnia. Jedna została nazwana Nipsya. Dwa lata temu, znajomy mieszkający w  Peace River napisał mi, że Nipsya była jedyną różą, która przeszła przez zimę bez szwanku, jedyna która kwitła następnego lata.  Jest niepodobna do Tetonkaha dr Hansen, jest podobno znacznie wytrzymalsza.

Po tym jak jej wytrzymałość została ustalona, ​​Nipsya została skrzyżowana z różnymi innymi różami. Z Frau Dr. Erreth, żółtą   Polyantha i z  wszystkich siewek, jak dotąd, to tylko połowa jest coś warta, kwiaty ma bardzo małe,  praktycznie pojedyncze.Wykonałem również krzyżówki z Perle d’Or,   John Laing, Conrad F. Meyer, Goldener Traum, Miss  AR Barraclough i innych. Przyszłość pokaże, sukces lub porażkę z tych prób. W naszym klimacie, trudno dojść do jakichkolwiek wniosków, zanim rośliny nie przejdą  przez próbę pięć lub sześć zim.

Jak dziś już to wiemy, niewiele wyszło z tych nadziei jakie Bugnet pokładał w swojej  Nipsya.Nie ma śladów prac z tą odmianą, nie ma też pewności czy odmiana ta uchowała się do dzisiejszych czasów.

Zostało by nam jeszcze wyjaśnić co oznacza owo tajemnicze słowo Nipsya. Otóż jest to imię żeńskie, bohaterki powieści George Bugneta. Przypomnę tu, że Bugnet był pisarzem a botanikiem samoukiem. Napisał on w roku 1924 powieść historyczną, której bohaterką jest metyska właśnie o imieniu Nipsya. Rzecz dzieje się w XIX wieku.

Dart’s Dash

Mieszaniec rugosy.

Hodowca – wyhodowana w roku 1980  w Darthuis Nursery.

Kwiaty – różowo fuksjowe, ale kolorystyka tej odmiany jest zmienna zależna od warunków środowiskowych.Kwiaty  półpełne złożone z około 15 płatków średnica kwiatu 8-9 cm.

Zapach mocny.

Krzew o zwartym pokroju i wysokości nieprzekraczającej 120 cm. Owoce o nietypowym , kulistym kształcie.

Liście – typowe dla rugosy, pięknie przebarwiające się jesienią na kolor ciemno żółty.

Pochodzenie -

Frederic Worth

Fotografie – przez uprzejmość  Pani Urszula Trętowska.

Mieszaniec róży rugosa.

Synonimy – Madame Charles Frederic Worth i wszelkie inne kombinacje wynikające z zapisu tego nazwiska.

Hodowca – Marie Louise Schwartz , rok 1889.

Kwiaty. Napotykamy tu na pewien kłopot. W necie spotkacie Państwo różne różniste fotografie tej odmiany. Trudno mi wyrokować czy jest to trudność techniczna w uchwyceniu tego odcienia, czy też przemożny wpływ warunków środowiskowych na tą odmianę – dość powiedzieć, że parafrazując stare powodzenie – po owocach ich poznacie. To w tym przypadku po kolorze jej nie poznacie.Opisy kolorów również nie są jednoznaczne. Od „chłodny, różowy” w Ultimate Rose Book – po karminowo czerwony w HMF. Przykro mi więc, nie pomogę w rozwiązaniu tej zagadki. Poza tym kwiaty jak to u rugosy. Z powtarzaniem kwitnienia też nie ma jednoznacznej opinii. Nie ma rady, muszę się odwołać do czytelników. Może ktoś ma tą odmianę i powie coś pewnego

Zapach – mocny.

Krzew – stosunkowo niski jak na rugosę, do jednego metra.

Liście – typowe.

Pochodzenie – siewka r,rugosa regeliana.

George Ruf

  Fotografie – przez uprzejmość  Pani Urszula Trętowska.

Zamiast opisu zacytuję z *forum ogrodniczego*

„Czy znacie historię o największych owocach róży pośród moich 2000 odmian?! To opowieść o szczęściu i przypadku. Kiedyś byłem w jedynej certyfikowanej, ekologicznej szkółce róż moich przyjaciół – Wernera i Sabiny Ruf ze Steinfurthu w Niemczech. Kiedy już wyjeżdżałem, Werner wręczył mi pęk róży pomarszczonej (Rosa rugosa). Ojciec Wernera – George, robił marmoladę i wyrzucił nasiona na kompost. Zabrałem siewki ze sobą obiecawszy że coś ciekawego nazwę imieniem na cześć Georg’a. Posadziłem róże u siebie.. to wyglądało jakby jeden krzak z 20 pędami…. i jakoś wszyscy o niej zapomnieliśmy. Dopiero po kilku latach nagle zwróciłem na nią uwagę.. Wcale nie przez kwiaty które są ładne i pachnące, ale praktycznie takie same jak Rosa sepium rosea. To owoce mnie zaintrygowały. Nigdy nie widziałem większych na R. rugosa niż właśnie na tym krzewie. Nawet owoce odmiany ‚Scabrosa’ wyglądają na małe przy niej. Zatem poznajcie tę „rugosę” – nie urośnie większa niż 120 cm, ma przyjemnie pachnące kwiaty, które pojawiają się przez cały sezon i największe owoce jakie możecie sobie wyobrazić! Poznajcie różę ‚George Ruf’, nazwana zgodnie z obietnicą i ochrzczona przez samego Georga w 2010 roku w Niemczech. Tak jest.. ‚George Ruf’.. owoce jak małe pomidory!

Fotografie – kolekcja własna 2019

Ale kto to opowiada? Dowiemy się z komentarza.

I jeszcze jedna opowieść o Wernerze Rufie – opowiada Pam Greenwalde:

” Umówiłam się  z Wernerem Rufen i  pracowałam tam przez tydzień w Werner’s Organic Rose Nursery and Garden Centre w Rosenschule Ruf. Udało mi się pomóc mu na polach róż, zbierając płatki róż od pachnących Rugosas i Albas, aby je wysuszyć i przygotować z nich różne produkty spożywcze. Przywiozłam do domu trochę likieru różanego, który był nie z tego świata, oraz wiele innych różowych gadżetów i prezentów z Centrum Ogrodniczego, które prowadzi z żoną Sabine. Werner nauczył mnie, jak budować, wśród wielu innych ciekawostek jego wielopokoleniowych umiejętności rolniczych. Stuttgart, w którym mieszkał Werner i jego żona Sabine, był „Lyonem Niemiec”, ponieważ w pewnym momencie na początku XX wieku ponad 200 hodowców róż znajdowało się w ogólnym sąsiedztwie! „

Will Alderman

Fotografie – przez uprzejmość Pani Urszula Trętowska.

Mieszaniec rugosy.

Hodowca – Dr.Frank L. Skinner, rok 1954.

Kwiaty – w rzadko spotykanym u róż liliowym kolorze. Kwiaty średnicy 8 cm,złożone z 30-40 płatków. Powtarza kwitnienie.

Zapach – mocny.

fotografie – przez uprzejmość – Pani Małgorzata Kralka.

Krzew – wysokości 120 cm. Pędy zabarwione na czerwono/?/

Liście – rugosowate, gęsto rozmieszczone na pędach.

Pochodzenie – /r. rugosa Thun. x r. acicularis/ x własna siewka .Są również inne opinie, że  Skinner użył r.woodsi a  nie r. acicularis.