With All My Love

Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018 . Mieszaniec herbatni . Hodowca – niestety już nieżyjąca / zmarła w roku 2014/ żona Alec Cockera – Anne Cocker, rok 2005 . Kwiaty różowo pomarańczowe, zdradzające powinowactwo z Fragrant Cloud. Kwiaty średnicy do 10 cm, złożone z 30- 40 płatków. Zapach – lekki . Krzew o [...]

Czytaj więcej      Brak komentarzy »

Vivienne Westwood

vivienne-westwood3

vivienne-westwood Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Enrico Barni, rok 2012.

Kwiaty – morelowo różowe/ różowo łososiowe?/, średnicy do 10 cm, złożone z 25 – 30 płatków o fantazyjnie ukształtowanych brzegach. Kwitnienie jesienne charakteryzuje się jaśniejszą tonacją kolorystyczną.

Zapach – umiarkowany.

Krzew o pokroju wyprostowanym, wysokości 60-80 cm.

Liście jasno zielone, półmatowe.

vivienne-westwood

Nazwana na cześć jednej z najpopularniejszych, angielskich projektantek mody.Ma ona   słabość do róż a szczególnie róż Austina. z okazji nadania tej róży jej imienia specjalnie przyjechała w 2013 roku do Włoch by  pełnić rolę matki chrzestnej. tu na tej fotografii zaczerpniętej z FB, widzimy ją z koszem róż jej imienia.

Read More      Brak komentarzy »

Uprawa róży Marechal Niel

 W Anglii, słynnej z wyśmienitej hodowli pędzonej owoców, warzyw i kwiatów, ze szczególnym upodobaniem a wielką dla siebie korzyścią hodują w szklarniach róże, a zwłaszcza też ulubioną królową wśród tych kwiatów „różę tulipanową”Marechal Niel. Pospolicie długie pędy tej silnej róży puszcza się po drutach pod szkłem rozpiętych, przywiązując je o ile miejsca starczy, bez zachowania szczególnego porządku lub przestrzegania jakichkolwiek zasad. .Jeżeli do hodowli użyte są skrzynie lub niskie budynki, to prostopadłe pędy co tydzień lub dwa nagina się poziomo i dopiero rozpina na przygotowanej drucianej siatce. Obecnie pomiędzy hodowcami róży Marechal Niel” wywołała wrażenie nowa metoda, oparta na tej samej prawie zasadzie, co hodowla winorośli. Zauważono, że u tej róży najpiękniejsze kwiaty wychodzą z silnych pędów „z młodego drzewa”, więc starają się takie młode drzewo stale co rok otrzymywać. W tym celu sadzi się przy dolnej ścianie szklarni jeden lub kilka silnych krzaków „Marechal Niel” i pozwala się rosnąć tylko dwóm pędom, które puszczone będą poziomo po drucie nad dolną ramą (belką) dachu. Prostopadle do tego drutu, a więc równolegle do krokwi szklarni przeprowadza się w równych odstępach druty, niezbyt od szyb odległe. Po ostatnich z tych drutów zagina się i puszcza wierzchołki dwu pędów pierwotnych, o których mówiliśmy, stanowiących niejako wiązanie przyszłej formy. Teraz należy dobrze żywić krzaki, podlewając je ciekłymi nawozami, a z dwóch gałęzi poziomo rozpiętych, rozwiną się liczne pędy. Pozostawiamy tylko te z nich, które wyrastają u podstawy drutów pionowych i do tych drutów przywiązujemy; wszystkie inne pędy, dla których drutu nie ma, usuwamy. Następnej wiosny pędy nowe pionowe, a właściwie teraz już gałązki, zakwitają bardzo bogato, lecz zaraz po pierwszym przekwitnieniu przycinamy je aż do nasady. Na ich miejsce z nasady wyjdą nowe i znów po drucie puszczone zostaną, po którym łatwo aż do szczytu szklarni dojść,mogą. I te w następnym roku, po przekwitnieniu, znów przycięte zostaną, by ustąpić miejsca nowym i tak dalej. Szklarnię można ogrzewać i mieć kwiaty od lutego do kwietnia lub maja. Nad siłą i zdrowiem krzaka ciągle czuwać należy, oczyszczać od pasożytów i zasilając w miarę potrzeby. Metoda powyższa przez analogię z hodowlą winorośli, z wyrozumowanym cięciem brzoskwiń i t. p. wydaje nam się bardzo praktyczną i godną wypróbowania przez ogrodników naszych.

Artykuł ten został napisany w roku 1883 a więc blisko 150 lat temu i opublikowany w wydawanym w Warszawie dwutygodniku Ogrodnik Polski. Odnosi się też do innych realiów, jednakowoż sama zasada pędzenia  kwiatów tej odmiany pozostaje niezmienna i godna spopularyzowania. Niegasnąca popularność Marszanilki zachęciła mnie do tego przedruku.

Read More      1 komentarz »

Rozmnażanie róży Souvenir de la Malmaison z kawałków korzenia.

Ogrodnik Polski nr 1 z roku 1880, zamieszcza na stronie 16, taki oto artykuł:

Rozmnażanie róży Souvenir de la Malmaison – i nie tylko – z kawałków korzenia.
H. Irmler, opisując w Garten Zeitung sposób rozmnażania róży Souvenir de la Malmaison, radzi wypróbować go również dla innych róż.Souvenir de la Malmaison zaliczoną jest do najładniejszych i najulubieńszych róż, dla tej przyczyny hodowlę jej prowadzą wszędzie na wielką skalę. Rozmnażać z korzenia możemy tylko egzemplarze sadzonkowane,a nie oczkowane lub szczepione na podkładkach.W jesieni wyjąłem krzewy 3-letnich róż, przyciąłem korzenie ostrym nożem, pozostawiając przy każdym krzaku tyle, ile uważałem za niezbędne dla dalszego wzrostu rośliny, przy czym skróciłem znacznie gałązki. Obcięte korzenie pokrajałem na kawałki do 1-go centymetra długości i umieściłem je w skrzynkach napełnionych jedną częścią ziemi inspektowej i dwu częściami piasku, w ten sposób, że górne ucięcia znajdowały się na jednej powierzchni z ziemią. Na wierzch nasypałem na 2 milimetry wysoko mieszaniny z 1-ej części ziemi inspektowej, 2 części ziemi wrzosowej i 2-ch części . Tak przygotowane skrzynki, postawiłem    w szklarni zimnej i utrzymywałem w umiarkowanej wilgoci. Po niedługim czasie kawałki korzenia porobiły obfite korzonki i puściły silne pędy, Posadziłem je w małe doniczki i stopniowo zacząłem przyzwyczajać do światła. Próba powyższa dała doskonałe wyniki.

Podpisano BZ.

Sprawdzamy?

Read More      Brak komentarzy »

Yvette Horner

yvette-horner6

yvette-horner Fotografie – Ogród różany w Monza rok 2018.

Mieszaniec herbatni.

Hodowca – Bernard Sauvageot, rok 1999 .

Kwiaty karminowo różowe z żółtym rewersem płatków. Kwiaty budowy klasycznej, średnicy powyżej 10 cm,  złożone z 25 -30 płatków. główną jej ozdobą są ładnie zbudowane, długie  pąki kwiatowe w fazie pół rozwiniętej.

Zapach – mocno pachnące.

Krzew – o pokroju wyprostowanym, wysokości do jednego metra.

Liście półmatowe, ciemno zielone. Nie najlepsza odporność na czarną plamistość.

Yvette Horner, to słynna francuska akordeonistka.

Read More      Brak komentarzy »

Z ogrodu różanego Monza IV

racquel

Picture 1 of 299

Read More      Brak komentarzy »

Z ogrodu różanego w Monza III

nirvana

Picture 1 of 149

Read More      Brak komentarzy »

Z ogrodu różanego w Monza II

int-f9482

Picture 1 of 252

Read More      Brak komentarzy »

Z ogrodu różanego w Monza

alberic-barbier-a

Picture 1 of 383

1. Prawie wszystkie te fotografie są zamieszczone pod opisami odmianowymi.

2.Nie są najlepszej jakości ponieważ były robione w pełnym słońcu.

3.Prezentacje te zawierają sporo fotografii bez nazw handlowych odmian, które niekoniecznie znajdą się w obrocie handlowym. Jednakowoż pokazałem  je bo dają obraz tego co nas czeka w najbliższym czasie.

4. Wiele odmian jest już zdefoliowanych mimo, że to dopiero połowa czerwca. Unikajmy ich jak ognia.

5. Włoska sztuka uprawy róż nie jest na najwyższym poziomie  i pozostaje daleko w tyle za austriacką czy niemiecką. Mówię to na podstawie obserwacji nie tylko tego ogrodu ale i innych , np. we Florencji.

Read More      Brak komentarzy »

Róże kanadyjskie po szwedzku

Wprawdzie Szwecja nie jest znana z tego, że  wyhodowała znaczące ilości róż, ale niewielka ich liczba pojawiła się na rynku, jak np. rugosa Moje Hammarberg wywodząca się jeszcze z okresu międzywojennego. Jest  to jedyna róża, która stała się szeroko znana na arenie międzynarodowej. Również R. glauca „Nova” to róża, która została w roku 1956 wyhodowana przez Gunny Larssona i rozprzestrzeniła się szeroko, ale jedynie po Skandynawii.
Jednak na początku tego stulecia pojawiły się na rynku cztery bardzo udane róże jako wynik celowej.ukierunkowanej hodowli  w Balsgård, na Wydziale Hodowli Roślin Ogrodniczych w Skåne, Szwedzkiego Uniwersytetu Rolniczego.  Prowadzone były tam badania    nad  wyhodowaniem odpornych na chłody róż z przeznaczeniem    do ogrodów przydomowych i publicznych nasadzeń w warunkach Szwecji. Celem było stworzenie róż, które byłby szczególnie dobrze dostosowane do szwedzkich warunków.  Ambicją było, aby wyhodować odporne i zdrowe odmiany, które będą również długo kwitnące i będą miały dobry zapach. Na dzień dzisiejszy  przetestowano w strefach  1- 4 usda  cztery odmiany: Anna , Freja, Irma i Balder  które są teraz dostępne w handlu. Są dość trudne do zdobycia, ponieważ szwedzkie szkółki nie są zbyt wielkie i potrzebują czasu, aby wyprodukować wystarczającą liczbę sadzonek, aby zaspokoić popyt.   Na tym nie kończy się dorobek Pani Carlsson -Nilsson. O wiele więcej odmian jest jeszcze testowanych i wciąż pozostają, póki co, bezimienne.

Omawiany tu program został zainicjowany przez Wiktora Trajkowskiego / Polaka?/w roku 1985 a Ulrike Carlson -Nilsson dołączyła do tego programu w roku 1988. Założony program hodowlany był bardzo podobny do tego jaki postawili przed sobą hodowcy kanadyjscy co specjalnie nie dziwi jeżeli weźmiemy pod uwagę  zbliżone warunki klimatyczne. Dlatego też sięgnięto po sprawdzoną przez F.Svejdę i bardzo udaną siewkę L83 będącą, w skrócie mówiąc , wielokrotną krzyżówka Max Graf i r. kordesii. Została ona użyta jako dawca pyłku. Hodowcy mieli do niej zaufanie jako, że na prośbę Pani Felicitas Svejdy przeprowadzali obserwacje nad tą siewką i śledzili jej zachowanie się w warunkach Skandynawii.

Celem wspomnianego programu, było wyprodukowanie odpornych na niskie temperatury i zdrowych róż w warunkach nordyckich. W wyniku poczynionych krzyżowań pojawiła się duża liczba sadzonek uprawianych w Balsgård od wielu lat. Spośród nich wybrano cztery róże, które okazały się zdrowe, a także miały piękne typy roślin, zdrowe liście i urokliwe kwiaty. Zostały przetestowane w kilku różnych strefach w Szwecji w latach 90 ub.wieku, zanim zostały wprowadzone na rynek w 2001 roku. Wszystkie cztery odmiany okazały się bardzo odporne na choroby grzybowe i  inne choroby róż. Dało się zauważyć, że podobnie jak kanadyjskie róże, powinny być uprawiane na własnych korzeniach . Wszystkie są słusznego wzrostu i mogą być używane jako róże pnące, jeśli są  uprawiane przy ścianie lub podporze.

Niestety hodowla róż w Balsgård nie jest już kontynuowana ze względu na fakt, że nie przyznano na ten cel odpowiednich funduszy, ale z róż, które pozostały z pierwszych siewów, wiele  przekazano dla prywatnych szkółkarzy w Szwecji do obserwacji , aby ewentualnie   niektóre z nich mogły  znaleźć się w obrocie handlowym.

Po długotrwałej obserwacji przeprowadzanej w różnych warunkach klimatycznych Szwecji pierwsze róże znalazły się w obrocie handlowym w roku 2000.

Były to: Anna i IrmaFresia x L83/.

Balder / Nina Weibull  x L83/

Freja / Sympathie x L83/ .

Odmiany Freja i Balder, rekomendowane są do uprawy w w najtrudniejszych warunkach klimatycznych, natomiast Anna i Irma  do południowych rejonów Szwecji. Wszystko są to duże krzewy, formy pośrednie pomiędzy krzewem a klimberem, które z powodzeniem mogą być uprawiane jako krzewy wolnostojące , lub przy ścianach czy podporach. W warunkach Szwecji kwitnienie ich zaczyna się późno bo pod koniec czerwca, ponowne kwitnienie przypada na połowę sierpnia , trzecie pojawia się w październiku. Wszystkie charakteryzują się dużą odpornością na choroby grzybowe, co zostało zweryfikowane w trudnych pod tym względem warunkach Szwecji. Nieco szerzej opisałem odmianę Anna  w odrębnym wpisie.

Róże te są dostępne w niektórych szkółkach szwedzkich i duńskich.

 

 

 

Read More      Brak komentarzy »