Moje róże – moja pasja

W

• William Shakespeare 2000

  

  English roses, hodowla Davida Austina z roku 2000.W roku 1987 Austin wyhodował prawie identyczną różę, jednakowoż uznał iż ta kreacja jest na tyle podobna by zastąpić dzieło wcześniejsze i posłużył się tą samą nazwą.

  

  W mojej opinii, na wyglądzie zyskał sam krzew, natomiast kwiat niekoniecznie.Kwiaty w kolorze czerwonym, ćwierćrozetowe o średnicy 9-10cm, ale też bywają i większe. Przy chłodniejszej pogodzie kwiaty osiągały ponad 13cm średnicy. Złożone są z około 80 płatków o aksamitnej teksturze. Kwiaty o bardzo mocnym zapachu.Kwitnienie jej ma praktycznie charakter ciągły. Nadają się na kwiat cięty, choć pędy kwiatowe nie są na tyle mocne by utrzymać w pełni rozwinięte kwiaty i te przewieszają się.

  

  Krzew o zwartym, szeroko rozłożystym pokroju i wysokości do 1,2m. Ulistnienie niezbyt atrakcyjne a i sam krzew nie dorównuje urodzie kwiatom. z praktyki wiemy, że English roses niezbyt lubią ostre cięcie.  Tym razem  jednakże wydaje się ono konieczne a zwłaszcza w przypadku słabszych pędów i skrócenia dłuższych. Dobra odporność na choroby. Mrozoodporność wg. HMF  do-29c ze swojej obserwacji mogę dodać, że zimę 2011 przy spadkach temperatury do -16c zniósł świetnie, bez uszkodzeń mrozowych.

  

  Równie dobrze jak Mary Rose i Winchester Cathedral.

  Pochodzenie: Siewka x Dark Lady. Przypomnijmy, że rodzice Williama Shakspeare 87 to Squire x Mary Rose.

  Fotografia nr1 Marta Góra, kolejne, własne.Ostatni blok fotografii Elena Pshestemska.  Różne ustawienia, które stosowałem miały na celu uwiarygodnienie obrazu tej pięknej , róży. Efekt – niekoniecznie zamierzony.

• Winchester Cathedral

  

  David Austin 1988. English rose.Czasem nazywana po prostu Winchester lub White Mary Rose ponieważ jest sportem Mary Rose i bardzo ją przypomina. Ma też tendencję do rewersji do koloru różowego. Odnotowano również przypadki, że pojawiały się jednocześnie kwiaty białe i różowe jak u formy wyjściowej. czytaj więcej…

• Winnipeg Parks

  Fotografie: Dorota Blicharz Europa Rosarium Sangerhausen 2009.

  Krzewiasta z serii Parkland – grupy mrozoodpornych róż wyhodowanych w kanadyjskim gospodarstwie doświadczalnym w Morden przez Lynn M. Collicut w roku 1981. Przepiękne kwiaty złożone z 15-25 płatków w kształcie przypominającym mieszańce herbatnie w kolorze ciemno różowym do wiśniowo czerwonego o umiarkowanym herbatnim zapachu. Kwitnie bez problemu przez cały sezon, choć nie tak obficie jak jesteśmy do tego przyzwyczajeni przez mieszańce europejskie, zakładając kwiaty o średnicy 7-10cm. od 1 do 8 na pędzie.

  

  Krzew dorastający do 80cm wysokości dobrze się krzewi przybierając w efekcie kulisty kształt. Liście ciemno zielone, błyszczące, skórzaste, roślina jest nimi dobrze okryta i nie ogałaca się,  tak że może być używana na przednie szeregi rabat mieszanych bez konieczności podsadzania jej osłonowymi bylinami. Jednakże by mogła zachować zdrowotność musi mieć zapewnione dobre słoneczne stanowisko. W chłodniejsze okresy pogodowe, liście przebarwiają się na kolor miedziano czerwony.

  

  foto obok Shelley.

  Jesienią liście przebarwiają się na żółto i czerwono pomarańczowo.

  fotografia – przez uprzejmość Pan Łukasz Rojewski

  Roślina bardzo odporna na niekorzystne warunki uprawowe i choroby grzybowe/ około 25 % porażonych liści przez czarną plamistość, we wrześniu/ oraz – uwaga! – na szkodniki. Jej mrozoodporność przekracza -40c. i nie wymaga okrywania, nawet jeżeli przemarzną pędy to bez problemu regeneruje z karpy korzeniowej. Dobrze rozmnaża się przez sadzonkowanie.  Jej dodatkowym walorem ozdobnym jest zakładanie jasnoczerwonych bardzo dekoracyjnych owoców. Dekoracyjne są również bezlistne , zabawione na czerwono pędy.

  

  kolekcja własna . To fotografia tego samego kwiatu w tym samym momencie. Canon bardzo nielubi czerwonego koloru i trzeba się trochę postarać.

  Jest to róża dla tych, którzy uważają, że u nich nie mogą rosnąć róże, lub którzy nie mają czasu, aby dać im jakąkolwiek opiekę, chciałbym polecić  właśnie Winnipeg Parks. Z mojego doświadczenia wynika, że  jest praktycznie niezniszczalna, z bardzo efektownymi wiśniowo czerwonymi kwiatami które pojawiają się  przez cały sezon i wspaniałymi z czerwonym odcieniem liśćmi.

  Pochodzenie: (‘Prairie Princess’ x ‘Cuthbert Grant’) x (siewka x ‘Morden Cardinette’). Mało znany hodowca amerykański Stefan Wolf wyhodował różowego mieszańca Marianne Wolf będącego siewką od Winnipeg Parks.

  Więcej na ten temat w artykule o mrozoodpornych różach z Kanady