Swim Herbert Cecil
Jakie by krzyżówki nie wykonywać, dobre róże powstaną tylko z dobrych rodziców. – Herbert Swim.
fotografia pochodzi z obwoluty ksiązki
Urodził się w Stillwater, Oklahoma, 5 grudnia 1906 roku, – zmarł 24 lipca 1989 i został pochowany w Bellevue Memorial Park w Ontario w hrabstwie San Bernardino w Kalifornii. Żona Helen Lois Smith i trzech synów Ernest. Herbert , Francis i córka Bessie.
Ten cichy człowiek o łagodnych manierach, uprzejmy i delikatny, po skończeniu Uniwersytetu w Oklahomie, jedenaście lat spędził pracując w różnego rodzaju szkółkach. Gdy pod koniec lat dwudziestych, kończył naukę, jak sam mówi, perspektywy pracy przedstawiały się nieciekawie. dlatego zdecydował się pozostać jeszcze jeden rok na uczelni na architekturze krajobrazu. Pracę zaczął skromnie: jako stażysta architekta pola golfowego na wyspie Santa Catalina u wybrzeży Kalifornii. Potem odpowiadał za produkcję sadzonek róż, zwłaszcza piennych w Coolidge Rareplants Gardens w Pasadenie w Kalifornii. Praca w Coolidge Gardens rozpoczął zaledwie sześć tygodni przed Czarnym Wtorkiem na Wall Street w październiku 1929 roku. Po kilku latach pracy na marnym uposażeniu, bez podwyżki w roku 1935 aplikował o pracę do firmy Armstronga i otrzymał ją.
Jeżeli Coodlige Gardens uprawiało kilka tysięcy róż rocznie, Armstrong produkował setki tysięcy i miał klientów, zarówno hurtowych, jak i detalicznych na całym świecie.
W międzyczasie Prezydent Hoover podpisał w maju 1930 r. Rozszerzenie ustawy patentowej na rośliny, która będzie znana jako Patent Roślinny. Wkrótce niektóre duże firmy szkółkarskie złożyły wniosek o selekcję niektórych róż, które miały wyłączne prawo do dystrybucji w USA. To zainspirowało Armstronga do utworzenia działu badawczego w lipcu 1935 r., A do jego zorganizowania zatrudniono dr Waltera E. Lammertsa, który jako absolwent Uniwersytetu Kalifornijskiego miał już niezłą renomę. Dr Lammertsowi powierzono projekt hodowlany nie tylko nowych odmian róż, ale także owoców pestkowych i jeżyn. Swim zostaje jego początkowo pomocnikiem a potem współpracownikiem. Z kolei Lammerts zorganizował seminarium dokształcające dla pracowników firm w którym to Swim czynnie uczestniczy. Czas pracy u Armstronga, zapisał się w pamięci Swima jeszcze jednym istotnym wydarzeniem. W swojej, na poły biograficznej książce tak to opisuje:
„Pewnego dnia latem 1939 roku Awdry Armstrong wezwał mnie do swojego biura i powiedział, że zadzwonił do nich Harry Marks, prezes Germain Seed and Plant Company z Los Angeles.
Powiedział Awdry’emu, że on i Fred Howard chcieli omówić utworzenie organizacji róż na wzór grupy hodowców nasion kwiatów All America Selection. Ich firmy należały do tej grupy, ciesząc się uznaniem jako ważni dystrybutorzy róż. Ponadto Howard był światowej sławy hodowcą róż, zdobywając więcej niż jeden Złoty Medal Bagatelle. Awdry chciał, żebym został członkiem tej organizacji, która naturalnie bardzo mnie zaintrygowała. Tak zaczęła się inicjatywa która z czasem miała stać się All American Rose Selections Inc., instytucją o ogromnym znaczeniu dla hodowców róż / zarówno komercyjnych, jak i amatorskich / na całym świecie. ” Roses fron Dreams to reality str. 15.
Jesienią 1940 roku, W.Lammerts, wraca na Uniwersytet Kalifornijski i na swoje miejsce poleca właśnie H.Swima, który od tej pory dokańcza prace rozpoczęte przez Lammertsa i rozpoczyna swoje własne. Pierwszą jego własną różą była Princess Angeline wyhodowana w roku 1945 z krzyżówki Charlotte Armstrong, która został zapylona pyłkiem nienazwanej siewki będącej krzyżówką Mrs Sam McGredy i President Herbert Hoover wykonaną jeszcze przez Lammertsa. Ciekawostką w przypadku tej róży było to, że Właściciel firmy Awdry Armstrong nie uznał jej za wystarczająco dobrą by skierować ją do produkcji. Swim sprzedał ją więc do innej szkółki, która nadała jej właśnie to imię. Tak właśnie zaczęła się kariera hybrydyzerska Swima która trwała do roku 1980 – powiedzmy przez 40 lat.
Osobiście uważał, że hodowcy róż powinni hodować takie odmiany, aby mogły rosnąć tam, gdzie nie mogą obecnie rosnąć, aby jak najwięcej ludzi mogło się nimi cieszyć. Trening, jaki przeszedł w różnego rodzaju szkółkach, i zdobyte w nich doświadczenie, dało mu świadomość tego, jaka powinna być róża, jakie powinna mieć cechy. Również te w sensie estetycznym. U Armstronga , jako dyrektor ds. badań, mając pod swoją opieką między innymi Toma Carrutha, wyhodował do roku 1955, całą serię wspaniałych róż, kiedy to opuścił firmę by związać się na lat 10 z O.L Weeks . Jak sam mówi:
„Po odejściu od Armstrongów, utworzyłem nową firmę w formie spółki z O.L.Weeks of Ontario w Kalifornii. Nowa firma miała działać pod nazwą SWIM & WEEKS. Bowiem po piętnastu latach na stanowisku Dyrektora Badawczego w firmie Armstrong odkryłem, że coraz bardziej angażowałem się w sprawy administracyjne, które zabierały czas, który mógłbym przeznaczyć na hodowlę roślin. Chęć kontynuowania hodowli róż była na tyle silna, że spowodowała drastyczną zmianę w wieku czterdziestu ośmiu lat.
Pan Weeks, którego zawsze znałem jako Ollie przez kilka lat prowadził Week’s Wholesale Rose Grower jako jedyna szkółka dostarczająca środki produkcji . Na szczęście dla mnie Ollie również chciał zaangażować się w nowy, fascynujący zawód i biznes. Znałem go od wielu lat w związku z licencjobiorcą opatentowanych róż przez szkółki Armstrong i byłem świadomy jego uczciwości.”
Powstaje w tym czasie wiele róż, które przetrwały na rynku po dziś dzień. Najbardziej znaną z tego okresu jest Mister Lincoln, kwintesencja czerwonej róży o długich łodygach i bogatym zapachu, która jest bestsellerem od czasu jej wprowadzenia w połowie lat 60. Ta zmiana miejsca pracy ewidentnie miała wpływ na to , że Swim miał sporą przerwę w swojej twórczości. Można by żałować, że Armstrong nie obsypał go honorami i przysłowiowym złotem, aby utrzymać u siebie.
W 1967 roku nagromadzenie problemów zdrowotnych sprawiło, że mądrze było pomyśleć o emeryturze. Ollie Weeks został poinformowany o rozwiązaniu partnerstwa, a negocjacje o tym rozpoczęły się w sierpniu tego samego roku i zostały zakończone w grudniu następnego roku.
David Armstrong odchodził z pracy jako Dyrektor ds. Badań, aby rozpocząć studia w szkole medycznej i zostałem poproszony o przejęcie obowiązków biurowych i wykonanie nowych zapyleń na dziale badawczym na czas poszukiwania następcy Davida.
Ta praca zajęła mu trzy lata, ponieważ niewiele było osób przeszkolonych do tej specjalistycznej pracy, pracował po trzy dni w tygodniu. W latach 70 pracował tam ze świeżo zatrudnionym Arnoldem Ellisem, który wcześniej był asystentem Eugene Boernera u J&P i z Jackiem E. Christensenem który początkowo był asystentem Ellisa.
W roku 1988 , ukazała się książka jego autorstwa, jak gdyby sumująca jego drogę zawodową zatytułowana Roses – from Dream to Reality. W jej notce odredakcyjnej czytamy:” Herbert Swim jest nazywany przez swoich przyjaciół jako Herb i bardzo lubi ten swój przydomek. Kiedy objął stanowisko dyrektora ds. Badań w firmie Armstrong, po dr Walterze Lammertsie, miał okazję spróbować naśladować L.Burbanka. Jego zadaniem było hodowanie nie tylko róż ale interesowały go też brzoskwinie, nektarynki, śliwki, jagody i kamelie. Spowodowało to, że zawdzięczamy mu kilka nowych odmian tych owoców. Prawie zapomniano, że wyhodował on Springtime, Junegold, Brigadoon Camelia i wiele innych odmian w tych grupach roślin.
Po 1955 roku swoje wysiłki hodowlane ograniczył już całkowicie do róż. Herb jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich kreacji różanych, które zdobyły All-American Rose Selection Awards – w sumie dwadzieścia pięć razy, z czego mniej więcej połowę dzielił ze współpracownikami. Również dwadzieścia najlepszych nagród europejskich przyznano jego różom, chociaż konkurencja była ogromna.
Do jego bardziej znanych należą takie róże jak Angel Face, Circus, Montezuma, Sutter’s Gold, Mojave, Oklahoma, Mister Lincoln, Royal Highness, Summer Sunshine, Double Delight, White Lightnin i Brandy. Róże te nagradzała ARS . Natomiast Sutter’s Gold i Double Delight, otrzymały The James Alexander Gamble Award za zapach. Międzynarodowa Konferencja Róż uznana Double Delight za najpopularniejszą różę na świecie w 1985 roku. Sam hodowca najwyżej ocienia: Sutter’s Gold, Circus, Mister Lincoln, Angel Face i Double Delight – oczywiście wszystkie to laureatki AARS.
Te i inne odmiany róż były nie tylko podziwiane w wielu ogrodach różanych na całym świecie, ale także wykorzystywane przez innych hodowców z wielu krajów w ich wysiłkach, aby produkować i ulepszać własne róże. Wspomniana książka jest napisana w mniej lub bardziej autobiograficznym stylu. Herb ma nadzieję, że inni hodowcy róż znajdą w niej pomysły przydatne w ich pracy. Nawet jeśli nawet na przykład uznają rozdział o genetyce za ciężki, to ma nadzieję, że czytelnik będzie kontynuował lekturę, bowiem brak takiej wiedzy nie powstrzymał wielu największych hodowców roślin przed wspaniałymi osiągnięciami.
Sam McGredy, teraz Nowozelandczyk ze sławnej irlandzkiej rodziny hodowców róż, lubi nazywać się uczniem Herb Swima. Nieżyjący już Harry Weathcroft, znający się na rzeczy angielski hodowca róż, w swojej książce „In Praise Roses” napisanej na krótko przed śmiercią, napisał o Swimie: „Jestem przekonany , że nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, przynajmniej tak twierdzi. A odmiany które nam dał niezależnie od ich drobnych wad jakie mogą mieć w jego oczach, wystarczą, aby zapewnić mu trwałe miejsce na zawsze w wielowiekowej historii róż. ”
Praca jego została zauważona i doceniona w Stanach Zjednoczonych. Już w roku 1951 ARS, przyznało mu Gold Honor Medal za – jak to określono - wyhodowanie coraz lepszych odmian róż z wykorzystaniem metod naukowych. Zaszczyty spływają na niego z różnych źródeł. The California Association of Nurseryman przyznała mu nagrodę specjalną za wybitne osiągnięcia w ogrodnictwie w roku 1957 i ponownie w roku 1979. Również jego alma mater nadaje mu tytuł Distinguished Agricultural Alumnus Award” . I tak dalej , i tak dalej.
W sumie na jego konto możemy zapisać około 130 odmian róż. W przywołanej powyżej książce znajdziemy chronologiczne zestawienie róż przez niego wyhodowanych. Oto one.
1945 Princess Angeline Charlotte Armstrong x/ Sam McGredy x Pres. Herbert Hoower/
1947 Pinkie China Doll open polination.
1947 Nocturne Charlotte Armstrong x Night.
1948 Multinomah Contrast x Charlotte Armstrong.
1948 Rose of Freedom Charlotte Armstrong x Night
1949 Applause = Contrast x Charlotte Armstrong.
1949 Fortyniner = Contrast x Charlotte Armstrong.
1949 Tallyho = Charlotte Armstrong x Dickson’s Red.
1950 Fandango = Charlotte Armstrong x / Mrs Sam Mcgredy x pres. Herbert Hoower/.
1950 Juno = Duquesa de Peranada x Charlotte Armstrong
1950 Paramount = Charlotte Armstrong x Glowing Sunset .
1950 Red Jacket = World’s Fair x Mirandy.
1950 Sutter’s Gold = Charlotte Armstrong x Signora .
1951 Bravo = World’s Fair x Mirandy .
1951 Chief Seattle = Charlotte Armstrong x Signora
1951 First Love = Charlotte Armstrong Show Girl.
1951 Helen Traubel = Charlotte Armstrong Glowing Sunset.
1951 Valentine = China Doll x World’s Fair .
1952 Angelique = World’s Fair x Pinocchio.
1952 Anette = Charlotte Armstrong x Contrast
1952 Beacon = Christopher Stone x Charlotte Armstrong.
1952 Big Daddy = Crimson Glory x Texas CEntennial
1952 Buccaneer = Golden Rapture x /Max Krause x Captain Thomas/.
1953 Bagdad = Charlotte Armstrong x Signora.
1953Embers = World’s Fair x Floradora .
1953 Frolic = World’s Fair Pinocchio .
1953 Gay Lady = Charlotte Armstrong x Piccaninny .
1953 La Jolla = Charlotte Armstrong x Contrast .
1953 Mia Maid = Charlotte Armstrong x Signora
1954 Lemmon Chiffon = Sister Terese x Golden Dawn
1954 Louisiana Purchase = Charlotte Armstrong x Picca ninny
1954 Mojave = Charlotte Armstrong x Signora
1954 Mrs. Luther Burbank = Christopher Stone x Charlotte Armstrong.
1954 Pink Frost = Charlotte Armsrtong x Texes Centennial
1954 Redcap = World’s Fair x Pinocchio
1954 Roundelay = Charlotte Armstrong x Floradora.
1954 Sugar Plum = Crimson Glory x Girona.
1955 Goldstrike = Goldilck x Pinocchio
1955 Montezuma = Fandango x Floradora
1955 Wildfire = World’s Fair x Pinocchio
1956 Circus = Fandango x Pinocchio
1956 Fanfare = Fandango x Pinocchio
1956 Fort Vancouver = Charlotte Armstrong x /Mrs Sam McGredy x President H. Hoover
1956 Midnight = Gay Lady x Texas Centennial.
1956 Moonsprite = Sutter’s Gold x Ondine
1957 Aztec = Charlotte Armstrong x NN
1957 Cathay = Fandango x Pinocchio
1957 Manitou = Charlotte Armstrong x Signora.
1957 Starlet = Goldilock x / Fandango x Pinocchio/
1958 Green Fire z Goldilock x / Fandango x Pinocchio/
niedziela, 3 Styczeń 2021 o godz. 13:35
‚Montezuma’! Jakiż to był szał końca lat 50-tych i 60-tych. Wyjątkowo dobrze sprawdzała się jako kwiat cięty. Potrafiła stać dwa tygodnie w wazonie, a jedyny minus to brak zapach.
W tamtych latach kwiaciarnie opierały swoją działalność głównie na dostawcach krajowych – róż z Kenii czy goździków z Holandii jeszcze nie było. Były to czasy siermiężnej komuny (w 1956 roku Gomułka objął władzę).
Jak dziś pamiętam jak Ojciec całymi setkami woził do warszawskich kwiaciarni ‚Montezumę’ i ile by jej nie zawiózł, było mało. Oprócz ‚Montezumy’, w każdej ilości znikały w warszawskich kwiaciarniach ‚Mme Meilland’ i pięknie pachnąca ‚Super Star’. Jako kilkunastoletni chłopak musiałem pomagać przy ścinaniu i pakowaniu, ale nie było to dla mnie żadną uciążliwością wręcz odwrotnie praca przy różach sprawiała mi ogromną przyjemność.
I tak mi zostało zostało do dziś, a już skończyłem ósmy krzyżyk.