Tak jak znamy autorów bądź piosenkarzy jednego przeboju, tak William Saunders znany jest miłośnikom róż jako twórca , tak na prawdę , tylko jednej odmiany róży – Agnes. Jednakże ze względu na wyjątkowo bogatą biografię tego człowieka, pozwoliłem sobie na przedstawienie tego szkicu biograficznego.

Urodził się w Crediton w Anglii , jako syn Jamesa Saundersa i Jane (Wollacott) Saunders. Jego ojciec był   kaznodzieją metodystów. W 1848 roku, kiedy Saunders miał dwanaście lat, rodzina wyemigrowała do Kanady i osiadła w miejscowości Londyn w prowincji Ontario . Saunders nie miał formalnego wykształcenia  został więc uczniem lokalnego aptekarza Johna Saltera. W 1855 roku, kiedy miał zaledwie 19 lat,  otworzył własną aptekę, którą ostatecznie rozszerzył na hurtownię farmaceutyczną, specjalizującą się w leczniczych ekstraktach z roślin.

Saunders stał się znaną i wpływową częścią społeczności farmaceutycznej w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. W 1867 został członkiem-założycielem, a później prezydentem Kanadyjskiego Towarzystwa Farmaceutycznego . Był aktywnym członkiem Amerykańskiego Stowarzyszenia Farmaceutycznego. W 1871 roku pomógł założyć Ontario College of Pharmacy i służył mu jako prezydent przez dwa lata. Prowadził także wykłady na temat  farmakologii na University of Western Ontario.

Zainteresowanie Saundersa roślinami i ich właściwościami leczniczymi doprowadziło go do badania entomologii ze szczególnym uwzględnieniem jej zastosowań w rolnictwie. Zaprzyjaźnił się z Charlesem Bethune, który podzielił jego zainteresowanie owadami i razem   założyli Entomological Society of Canada w 1863 roku. W 1868 roku zaczęli publikować kanadyjski   dziennik entomologiczny ,   którego byli jedynymi współpracownikami w pierwszym okresie. Bethune był redaktorem przez pierwsze pięć lat, a następnie Saunders służył jako redaktor do 1886 roku. Zarówno  stowarzyszenie, jak i dziennik były pierwszymi tego rodzaju w Kanadzie, które skupiły się na entomologii, a ich wpływy rozciągnęły się na Stany Zjednoczone, gdzie wielu entomologów było członkami towarzystwa kanadyjskiego i opublikowało je w czasopiśmie.   W 1883 opublikował Insects Injurious to Fruits , który przez 25 lat służył jako standardowy tekst na ten temat w Ameryce Północnej.

Najważniejszy wkład Saunders dokonał w dziedzinie ogrodnictwa. W 1869 roku kupił małą farmę w pobliżu Londynu, zasadził drzewa owocowe i rozpoczął eksperymenty w zakresie hybrydyzacji. Wyniki jego pracy zostały opublikowane przez Stowarzyszenie Plantatorów Owoców w Ontario, inną organizację, w którą był zaangażowany. Na tym prywatnym gospodarstwie rolnym przeprowadzał eksperymenty w zakresie hodowli roślin. Udało mu się stworzyć nowe odmiany jeżyn, agrestu i malin. Do jego najcenniejszych osiągnięć w tym czasie należała pomyślna krzyżówka rosa rugosa z  foetida persiana w celu uzyskania róży z bursztynowo-żółtymi kwiatami. William Saunders nazwał nową odmianę Agnes, na cześć swojej żony, Sarah Agnes (Robinson) Saunders.

American Rose Society zdecydowało się uznać szczególne znaczenie róży pana Saundersa, W lipcu 1926 r. Odbył się bankiet w London & Port Stanley Railway Cafeteria w Port Stanley. Gospodarzem spotkania było Towarzystwo Ogrodnicze St.Thomas z udziałem prezydenta A.R.S. który zamierzał zaprezentować Złoty Medal Van Fleeta. Niestety,  Saunders już nie żył a Medal został  wręczony synowi Williama Edwinowi Saundersowi w imieniu jego ojca, hybrydyzatora, który zmarł w 1914 roku.

Ponieważ Saunders został uznany za czołowy autorytet w dziedzinie rolnictwa i ogrodnictwa w Kanadzie, to w 1885 roku, kiedy rząd Kanady zastanawiał się nad sposobami poprawy produkcji rolnej, poprosili Saundersa o zbadanie wykonalności wdrożenia eksperymentalnego systemu rolniczego podobnego do modelu stosowanego w Stanach Zjednoczonych. Saunders odwiedził kilka eksperymentalnych farm w Ameryce i przedstawił swoje zalecenia w następnym roku.

Rząd przyjął zalecenia Saundersa dotyczące utworzenia eksperymentalnych gospodarstw rolnych i mianował go dyrektorem w 1887 roku. Przez następne 25 lat Saunders prowadził badania w zakresie ogrodnictwa, leśnictwa i hodowli zwierząt. Nacisk położono na praktyczne rozwiązywanie problemów, przed którymi stoją kanadyjscy rolnicy. W szczególności eksperymentalne gospodarstwa produkowały ulepszone odmiany zbóż, żywy inwentarz i drzewa owocowe, które zostały dostosowane do klimatu kanadyjskiego. Rozpoczął też szeroko zakrojone prace, którą ukończył jego syn Charles E. Saunders, aby rozwinąć ważną odmianę pszenicy „Marquis”.

Powiedzmy też to wyraźnie: To William Saunders był założycielem  Central Experimental Farm, Ottawa, która to stworzy program hodowli mrozoodpornych róż.

Przeszedł na emeryturę w 1911 roku, kiedy jego zdrowie zaczęło  mu szwankować. W dowód wdzięczności za jego służbę Departament Rolnictwa wysłał go na roczną wycieczkę po Europie. Krótko po powrocie z tego wyjazdu zmarł 13 września 1914 roku. Należał do wielu towarzystw naukowych i otrzymał wiele wyróżnień. Był jednym z pierwszych członków Royal Society of Canada , otrzymywał honorowe stopnie naukowe na uniwersytetach w Toronto i Queen’s, a w 1905 roku został towarzyszem Zakonu św. Michała i św . Jerzego .