Fotografia – na wystawie konkursowej róż w Końskowoli rok 2017.

Polyantha.

Synonimy – Rote Fairy, Fairy Rouge.  Trudno powiedzieć czy to są synonimy. Raczej wersje językowe nazwy pierwotnej.

Hodowca – Ralph Moore , rok 1995.

Kwiaty czysto czerwone i właśnie ich kolor jest jej największą zaletą. Kwiaty półpełne, średnicy do 4 cm. Płatki kwiatowe mają białe przebarwienia u swej nasady. Kwiaty zakłada w średniej wielkości kwiatostanach, kwitnąc w zasadzie nieprzerwanie przez cały sezon. Kwiaty odporne są na działanie słońca i nie przypalają się.

Zapach – bez zapachu.

Krzew –  Wysokość pół metra, odmiana ta przekracza jedynie na bardzo dobrych, sprzyjających jej warunkach uprawowych. Dobrze się krzewi i krzew osiąga do jednego metra średnicy. Jest to odmiana o wszechstronnym przeznaczeniu. możemy ją stosować jako roślinę okrywową, dobrze sprawuje się też w uprawie pojemnikowej a wówczas jej pędy będą wdzięcznie spływały o obrzeżach pojemnika. Liście drobne, ciemno zielone, półmatowe. wydaje się być odporna na choroby grzybowe. Odporność mrozowa – wg HMF – 6 strefa usda.

Pochodzenie – Jest to siewka  mało znanej u nas miniaturowej odmiany  Simon Robinson. Na HMF, możemy znaleźć pasjonującą dyskusję na temat pochodzenia dawcy pyłku. Polecam.

Interesująca jest też historia  nazwy tej róży.Otóż przez cały czas, kiedy była prowadzona ocena wartości tej odmiany , pracownicy szkółki instynktownie porównywali ją do sławnej The Fairy. w rezultacie, gdy zapadła decyzja o wystawieniu jej do obrotu handlowego  niejako naturalną konsekwencją było pozostawienie potocznej nazwy Red Fairy, mimo, że odmiana ta nie ma nic wspólnego ze sławną The Fairy ani tej z jej rodzicami. Mimo tej odrębności są bardzo do siebie podobne tak w budowie kwiatu , sposobie kwitnięcia jak i też budowie krzewu. Jednak The Fairy nadal jest jedną z najpopularniejszych róż na świecie i sprzedaje ją ponad połowa  szkółek na całym świecie. Popularność Red Fairy jej nie dorównuje.