Dzieje rodziny Ducher, zaczynają nas interesować od roku 1820, gdy to dnia 14 czerwca w Ameugny, Canton Macon (Saone et Loire) rodzi się syn Claude Duchera i  Madelene Nonin - Claude Ducher. Miał bardzo burzliwe i dramatyczne życie. Matka zmarła mu bardzo wcześnie, gdy miał zaledwie 11 lat a ojciec osierocił go jako 17 latka. Utrzymuje się jako pracownik najemny w ogrodnictwie, zdobywając w ten sposób niezbędną praktykę i umiejętności. Swoje własne gospodarstwo założył w wieku 25 lat w Lyonie, przy ulicy  du Vivier. Pierwsza własna róża, to wyhodowana w 1853 roku remontantka Alphonse de Lamartine  nazwana tak w hołdzie poecie i politykowi, urodzonemu w Mâcon niedaleko jego rodzinnej wsi. Kreacje następują jedna po drugiej, w tym: Louise de Savoie (1854), Edith de Murat 1858 – bourbońska,  no i  ciesząca sie powodzeniem po dziś dzień,  Gloire de Ducher (1865,  remontantka). itd

W 1846 roku, ożenił się z Jeanne Marie  z domu Fayard (1820-1849).   Małżeństwo to trwa bardzo krótko, gdyż okazuje się, że żona cierpi na poważną chorobę i wprawdzie rodzi bliźnięta Louisa i Christine, ale te jeszcze w tym samym roku umierają. Niebawem umiera też żona Jeanne.

W 1850 roku, Claude ożeni się po raz drugi z Françoise z domu Millot .  Poświęci jej, swoją pierwszą różę Madame Ducher wyhodowaną w roku 1851. Z tego związku ma troje dzieci. Etienne w 1853 roku, Laurent w 1854 roku i  Antoine i 3 września 1855. Niestety żona Francoise umiera w roku 1856, w 11 miesięcy  po urodzeniu Antoine.

Ograniczony obowiązkami zawodowymi i ciężkim zadaniem samodzielnego wychowywania małego dziecka, nie zastanawiał się długo nad nowym małżeństwem z Marie Serlin, córką ogrodnika z Lyonu, Claude’a Serlina i Madeleine Bonin  . Przyszli małżonkowie sporządzają umowę małżeńską w 1857 r. i pobierają się w sierpniu jeszcze tego samego roku. Dziedziczka kultury rolniczej, Marie Serlin, pomaga w gospodarstwie, jak też zastępuje matkę Antoine’a. Ta współpraca wydaje się być warunkiem koniecznym, który ma bezpośrednie konsekwencje dla sprawnego funkcjonowania firmy.

Marie urodzi czworo dzieci:

- Magdalena w 1858 roku.

- Marie -/ 1859 – 1930/.. która w roku 1879 wyjdzie za mąż za Józefa Pernet.

- François urodził się i niestety zmarł w tym samym 1861 roku.

- I Jean Baptiste w 1862 roku. Wiemy o nim tylko, że był ogrodnikiem i zajmował się różami i że mieszkał pod Lyonem w Venissieux, zmarł  w 1909 roku.

Claude Ducher, umiera w roku 1874.

Jak widzimy z dokumentów możemy wiele powiedzieć o życiu tego rosarianina. Żył krótko jak na dzisiejsze standardy ale bardzo intensywnie. Bogate życie uczuciowe – trzy żony i wiele dzieci, nie było jednakowoż zbyt udane. Tak żony jak i dzieci umierały bowiem młodo. Dopiero Marie  z domu Serlin przełamała fatum. Urodzi mu czworo dzieci/ jedno, Francois umiera/  a   ona sama przeżyje go o siedem lat. Nadto jej spuścizna w zakresie hodowli róż dorównuje sławą i jakością twórczości  męża.

Jego dorobek hybrydyzerski jest zróżnicowany i bogaty. Ilościowo jest to około 80 odmian, ale i jakościowo też możemy mu  wiele pozazdrościć. Prace hybrydyzerskie zaczyna we współpracy z innymi, mniej znanymi kolegami. Tak jest na przykład w przypadku czerwonej remontantki , którą wyhodował wspólnie z niejakim Cordierem . Mam tu na myśli różę , którą poświęca swej drugiej małżonce Francoise  a nazwanej Madame Ducher. Podobnie  dziełem wspólnym z Jeanem Cherpin jest  remontantka Alfred Colomb. Nie jest to jednakże ta słynna , dobrze nam znana remontantka  o tej samej nazwie. Ten Alfred Colomb , którego tak dobrze znamy to remontantka Lacharma  piętnaście lat późniejsza. Na początku swojej kariery, Claude Ducher specjalizuje się w różnego rodzaju krzyżówkach z udziałem r.indica , potem eksperymentował z krzyżówkami chińskich róż  i różami  z grupy r centifolia.

Do najbardziej znanych dzieł jego autorstwa zaliczymy:

Ducher -róża noisette z roku 1869

Gloire de Ducher – remontantka, rok 1865. Trudno coś więcej pewnego o niej powiedzieć, gdyż mamy tu uwikłania z Germanią N. Weltera i do końca nie wiemy czy to co mamy, to dzieło Weltera czy też Claude Duchera.

Marie Ducher – herbatnia – rok 1868

Marie van Houtte – herbatnia 1871. Dla mnie to najpiękniejsza róża jaką stworzył.

President Villermoz – remontantka rok 1867.

Reve D’Or  – róża noisette, rok 1869 .

Nie będę tu wyliczał całości jego dorobku, gdyż w większości są to odmiany utracone, bądź niewiele mówiące dzisiejszym rosomanes. Wiele pracy przed Fabienem Ducher, szóstym z kolei potomkiem  Clouda, który postawił przed sobą ambitne zadanie maksymalne odtworzenie dorobku Ducherów.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Marie  Ducher /1834 – 1881/ z domu Serlin- trzecia żona Claude,  w środowisku rosarian znana jako Veuve Ducher, przejmuje schedę po mężu i znacznie ją rozwija, przedstawia wspaniałe kreacje. Jej dorobek jest znacznie skromniejszy liczebnie bo mówimy tylko o 30 introdukcjach , ale co najmniej równie wartościowy.

Jean Ducher (1874) na pamiątkę syna

Maréchal Robert (1875),

Souvenir de Georges Sand (1876),

Louis Richard (1877),

Triomphe de Milan (1877),

Jules Fringer (1879)

Mademoiselle Cécile Brunner (1880). Zdecydowanie najlepsze jej dzieło.

William Allen Richardson – noisette rok 1875.

Po śmierci małżonka , Marie walczy przez pięć lat, rozwijając firmę, nie szuka zewnętrznego wsparcia i ucieka się do solidarności rodzinnej. Zmotywowane dzieci gwarantują produktywną siłę roboczą i skutecznie wspomagają matkę, która dzięki biegłości technicznej i doświadczeniu zdobytemu podczas siedemnastoletniej praktyki rolniczej może realizować wypracowaną wspólnie z mężem pracę twórczą. W społeczeństwie, w którym kobiety prawie nie korzystały z profesjonalnego uznania, wdowa Ducher burzy konwenanse i w dosadny sposób narzuca swój podpis. Opisuje siebie jako „hodowcę róż” na czele swojego katalogu, ignorując skromność niektórych kolegów, takich jak Alexandre Bernaix czy Jean Pernet, wymienianych jako ogrodnicy. Sprawność, z jaką prowadzi swoją działalność, zapewnia jej zasłużoną reputację i prowadzi do wzrostu majątku Rodziny. Rzeczywiście, jeśli porównamy majątek  pozostawiony po śmierci Claude’a Duchera 25 stycznia 1874 roku z majątkiem Marie Ducher-Serlin siedem lat później, to widzimy wzrost wartości majątku o 10 000 franków jest to fakt szczególnie znaczący , podkreślający umiejętne zarządzanie firmy kierowanej przez wdowę Ducher.

Dopiero dwa lata przed śmiercią,  w roku 1879, bierze do pomocy młodego syna sąsiada ogrodnika. Ten młodzieniec to Joseph Pernet, który żeni się z Marie / córką  Marie Serlin i  Claude/ w roku 1882, od tego czasu -  Pernet-Ducher. ‚Les roses Lyonnaises Pernet Ducher’ – tak nazwie firmę po wdowie.

Marie/ Veuve Ducher/ umiera w roku 1881.Czy jako wdowa [)ucher mogła sobie wyobrazić, że ta decyzja, podjęta na dwa lata przed śmiercią, 4 lutego 1881 r., doprowadzi nazwisko rodowe do szczytu sławy?

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Joseph Pernet Ducher – 1859 – 1928 . W tym artykule, nie będę się nim zajmował. Poświęcę mu bowiem odrębny szkic a w zasadzie tłumaczenie rozdziału poświęconego Pernet Ducherowi  będącego częścią Maker Haevenly Rose – Jack Harknessa. Ojciec Josepha,  Jean Pernet /1832 – 1896/ miał od roku 1856 szkółkę różaną w Lyonie. Dorobek firmy Pernet Duchera przejął Jean Gaujard.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Antoine Ducher – /3 września 1855 – 1915/. Nie miał łatwo. Jak wiemy, gdy miał 3 lata umiera mu matka, druga, żona Claude Ducher – Francoise. Nie wiemy kto go wychowywał, najprawdopodobniej trzecia żona ojca z którą ten ,  jak wiemy,  pobrał się w roku 1958. Dalej Antoine zapewne gdzieś praktykował, niewykluczone, że pod okiem ojca. Gdy ojciec umiera, jest 19 letnim młodzieńcem i dowodzenie firmą, zresztą z sukcesem przejmuje macocha, wcześniej przygotowywana do tego zadania przez Claude, który zapewne przeczuwał swój kres. Marie, od początku  świetnie sobie daje radę, ale w końcu na dwa lata przed śmiercią/może się już nie najlepiej czuła/ bierze do pomocy młodzieńca, syna sąsiada ogrodnika, niejakiego Perneta. Ten niebawem żeni się z przyrodnią siostrą Antoine – Marią i szybko przejmuje firmę, łączą ją z firmą ojca i zmieniając nawet jej nazwę.

Co się dzieje z Antoine? Ma wszak już ponad 25 lat. Z pewnością pozostaje w cieniu. Jeszcze w roku 1888 pracuje w firmie, wiemy, że wg niektórych źródeł wyhodował wówczas różę herbatnią  Adèle de Belabre , przypisywaną przez niektórych Pernet Ducherowi.

19 września 1889/lub 1888/, Antoine żeni się z Marie Louise Mousset urodzoną w St Pierre de Boeuf (Loire) 20 maja 1863, córką Franciszka i Sophie, która ma już syna Charlesa. Z tego związku rodzi się czwórka dzieci, same dziewczyny, które ostatecznie lądują poza ogrodnictwem. Marie Louise w chwili małżeństwa ma już syna Charlesa urodzonego 4 listopada 1887 roku.

Pracuje jako ogrodnik, mieszka w Lyonie.

W każdym razie schedę ogrodniczą po ojcu przejmuje  ów adoptowany przez niego w dniu ślubu Charles.

Antoine, zmarł 1 kwietnia 1915 roku w swoim domu w wieku 60 lat.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Charles Antoine Ducher, /4 listopad 1887 -28 listopad 1949 /adoptowany/uznany/syn Antoine Duchera. Zakłada  w bardzo młodym wieku 22 lat,  firmę o nazwie Aux roses de Lyon. On, wnuk i syn hodowców róż, cóż mu pozostało innego jak pójść  tym  samym śladem. Zaczął od piętnastego roku życia,  jako praktykant u Jean Claude Griffon, gdzie wcześniej praktykował jego ojciec, wuj i Jean Antoine Ducher. Zdobył szybko doświadczenie, jego praca i jego wiedza obserwacja handlu, pozwoliły mu tam pozostać aż do 1907 roku, kiedy został powołany do odbycia służby wojskowej.

Po powrocie ze służby wojskowej uczył się jeszcze u Joseph Pernet Duchera. Swoją firmę założył w roku 1913 . Specjalizował się w kwiatach doniczkowych i ciętych. Wcześniej jednakże ożenił się 25 kwietnia 1911 w Lyonie  z Mary Josephine Majournal .Właśnie w dniu swojego ślubu Antoine Ducher uznał go za swego syna.

Długo się nie napracował gdyż trafia w 1915 na front, odznacza się odwagą, jest ranny. Po powrocie z wojny energicznie zabiera się do pracy i szybko zostaje jednym z największych producentów róż w regionie Lyonu. Zostaje wiceprzewodniczącym Société Française des Roses. Jest członkiem jury konkursowego w Bagatelle, pełni szereg innych zaszczytów a  jego wiedza i doświadczenie w uprawie  róż zapewniają mu sympatię i szacunek kolegów. Słynął ze swej uprzejmości i gotowości do niesienia pomocy.

Dostępne mi źródła zawierają poważne luki i nie pozwalają odpowiedzieć na kilka pytań. Na przykład. Jeżeli żona Charlesa w dniu ślubu miała co najmniej 20 lat , tzn, że urodziła Maurice Duchera w wieku 50 lat. Mało to prawdopodobne. Czyżby Charles był powtórnie żonaty?

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Maurice Ducher 1940 – 2000 – syn Charlesa Ducher.

Brakuje mi danych by cokolwiek o nim napisać.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Fabien Ducher  -urodzony po roku 1960 — syn Maurice Ducher. Szkic o nim znajdziemy tu *Fabien Ducher *