Fotografie – Dorota  Sołtys Ogród różany Florencja 2014.

Krzewiasta. Bardzo podobna do mieszańców piżmowych.

Synonim – Castor.

Hodowca – Vittorio Barni, rok 1987.

Kwiaty –  pojedyncze, drobne, zebrane w obszerne bukiety liczące niejednokroć ponad 50 kwiatuszków. Kwiaty pojedyncze,czasami półpełne , początkowo jasno różowe, potem blaknące do prawie białego, mogą się też pojawiać odcienie morelowe.

Zapach – pachnące.

Krzew – pędy nie osiągają większej długości jak jeden metr i jako, że są stosunkowo wiotkie, mają tendencję do pokładania się. Może być używana jako roślina okrywowa.

Liście drobne, ciemno zielone, błyszczące.

Pochodzenie – nieznane , ale jest to rodzaj mieszańców piżmowych. Istnieje jeszcze jedna podobna odmiana – Pollux.

Barni wprowadził Castore i Polluce   jednocześnie. W greckiej legendzie   byli braćmi, bliźniakami synami Ledy i Zeusa.

Castore ma różowe i białe kwiaty – najpierw odcień ciemno różowy brzoskwiniowy, szybko blaknący do jasnoróżowego, z białą łatą pośrodku – a ich kolor najlepiej prezentuje się  w chłodnym klimacie. Występują w dużym, przestronnym baldachu, liczącym zwykle z 30-50 kwiatów, które  łączą się bardzo dobrze z bylinami na mieszanej rabacie. Castore ma bardzo długi okres kwitnienia i powtarza bardzo szybko, że zawsze jest kilka kwiatów na części krzewu .
roślina ma małe błyszczące liście jak wichuraiana i luźny pokrój, dzięki czemu długie  kiście kwitnące wyginają się na boki, ale można ją również  prowadzić  jako różę kolumnową . W chłodnym klimacie może przyciągać trochę mączniaka jesienią, ale ogólnie jest zdrową różą i energiczną rośliną.

W zasadzie możemy napisać takie same słowa i użyć podobnych porównań opisując różę  bliźniaczą Pollux – z tym, że Pollux szczyci się czerwonymi kwiatami.