W tym wpisie tym zaprezentuję listę nieobecności. Gdy przyglądamy się rycinom – bo tylko z rycin je znamy – to wszystkie wyglądają atrakcyjnie i powabnie. Czy takimi były w rzeczywistości – tego się nie dowiemy.

Posługując się logiką Ezopowego lisa, możemy powiedzieć, że przepadły bo się nie sprzedawały, nie miały brania. Przepadły, bo nie były wystarczająco odporne i zmogły je choroby lub trudne warunki uprawowe. Przepadły bo zmieniły się trendy i mody i najzwyczajniej pozbyto się ich z ogrodu. Zapewne jest też tak , że każdy z tych czynników i zapewne jeszcze kilka innych o tym zadecydowało. W ogródku mojej mamy, a minęło już  ze czterdzieści lat, rośnie sobie do dziś stara odmiana Baccara. Jej rówieśnice i młodsze siostry już dawno przepadły a ona trwa, choć ogródka już dawno nie ma. Na mojej działce, gdy trzydzieści lat temu zaczynałem gospodarzyć , posadziłem garść  mieszańców herbatnich. Dziś , z dawnej, jeżeli by to tak można nazwać kolekcji, pozostał tylko Uncle Walter. Ponieważ jak wiemy, w ogrodzie , ziemia się systematycznie podnosi, miejsce okulizacji jest coraz niżej. Jeżeli  nie zareagujemy , w końcu  róża nie będzie w stanie przebić się na powierzchnię . No, chyba że jak Uncle Walter, ukorzeni pędy i będzie dalej rosła na własnych korzeniach.

Te odmiany, które chcę pokazać najwyraźniej nie znalazły sposobu na przetrwanie. To ciekawe, jako że na ten przykład galijskie dobrze radzą sobie wypuszczając odrosty korzeniowe i w ten prosty sposób odmładzają się, ale jak wiemy w połowie XIX wieku, odnotowanych było  około 3000 odmian róż galijskich. Dziś, F. Joyaux w swoim słynnym rosarium zgromadził 300 z nich. A więc tylko 10%. Niech się znajdzie jeszcze ze 100 odmian – w co bardzo wątpię, to nadal będzie tylko 13%. Gdzie reszta pytam się? Jeżeli tak odpornych róż jak galijskie zostało 10%, to jak się sprawa ma z delikatnymi herbatnimi, które pogrom zapomnienia dotknął najbardziej -  czy trochę bardziej odpornymi mieszańcami herbatnimi.

Jeżeli mamy chromolitografię – tak jak w tym przypadku to świetnie, czasem pozostał mniej lub bardziej udany rysunek, później mogła się trafić nawet fotografia. Najczęściej potykamy jakieś rozproszone grafiki na ogół bez nazwy róży, jakieś już rzadsze obrazy, na przykład na kartach pocztowych. I to wszystko. Jeżeli chodzi o zdecydowaną większość  mamy tylko suche opisy w katalogach, lub wręcz tylko nazwy.

Tu zaprezentuję grafiki najprawdopodobniej utraconych odmian. Dlaczego najprawdopodobniej? Bo jest jeszcze nadzieja – a ta odchodzi ostatnia.

To co pokazałem, to tylko nieliczne przykłady. Jest jeszcze cała grupa utraconych róż Geschwinda po których zostały tylko lakoniczne opisy i wiele , wiele innych.

Madame Ocker Ferencz

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Herbatnia .

Hodowca – Alexandre Bernaix, rok 1892 .

Kwiaty – żółte z różowymi brzegami płatków.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Prince A. de Wagram

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Remontantka.

Hodowca – Scipion Cochet, rok 1891.

Kwiaty czerwone.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Princesse de Basaraba de Brancovan

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Herbatnia .

Hodowca – Alexandre Bernaix , rok 1891.

Kwiaty – mieszanka różowego z żółtym.

Duża, napuszona nazwa nie pomogła/może zaszkodziła/ i niestety musimy na dzień dziejszy uznać tą odmianę za zaginioną.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Princess Marie de Lisignan

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Róża noisette.

Synonim – Zwana też Narsisse.

Hodowca – Pierre Perny , rok 1891.

Kwiaty – kremowo żółte,

Jak możemy  to zobaczyć na litografii – odmiana urocza, niestety musimy zgodnie ze stanem wiedzy na dzień dzisiejszy uznać ją za zaginioną.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Princesse Marie d’Orleans

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Remontantka .

Hodowca – Eugene Verdier, rok 1886 .

Kwiaty – czerwone, półkuliste.

Prezentuje się wybornie, ale niestety uznać musimy tą  odmianę za utraconą.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Rosomane Alix Huguier

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Mieszaniec herbatni .

Hodowca Joseph Bonnaire, rok 1895 .

Kwiaty – jasno różowe zmierzające do łososiowych .

Uroda nie ma tu nic do rzeczy, odmiany tej najprawdopodobniej nie ma już w naszych ogrodach.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Madame Philippe Kuntz

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Herbatnia .

Hodowca – Alexandre Bernaix, rok 1891.

Kwiaty – wiśniowo czerwone .

Niestety, odmianę tą wg stanu wiedzy na dzień dzisiejszy musimy uznać za utraconą.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

William Francis Bennet

Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Mieszaniec herbatni.

Hodowca –  Henry Bennet/1823-1890/, rok hodowli 1884 .Odmiana ta, została najpierw wprowadzona do obiegu handlowego w USA. Bennet, nie miał dobrej prasy w Anglii mimo, wielu sukcesów hodowlanych. wolał sprzedawać swoje nowe hodowle za oceanem. Na przykład za swoją najlepszą róże dostał w Stanach zjednoczonych horrendalne honorarium autorskie w wysokości 45000 dolarów/ówczesnych!/

Kwiaty czerwone.

Pochodzenie – President Xawier Olibo .

Odmiana ta  jest już najprawdopodobniej utracona.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Aimee Cochet

Chromolitografia z Journal des roses .

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – Soupert & Notting, rok 1901

Kwiaty – różowe z morelowymi odcieniami.

Pochodzenie – Souvenir de Madame Eugenie Verdier x Madame Caroline Testout .

Niestety, odmiana ta wg. stanu wiedzy na dzień dzisiejszy jest utracona.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Louis Leveque  Madame Louis Leveque

 Chromolitografie z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Obie przedstawiane na rycinach róże to herbatnie. Obie też zostały wyhodowane w latach dziewiędziesiątych dziewiętnastego wieku przez Louisa Leveque.  Niestety, obie też  trzeba chyba uznać za utracone.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Souvenir de Maman Duboc

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses 1896

Remontantka .

Hodowca – Duboc, rok 1888

Kwiaty – jasno różowe.

Pochodzenie – siewka Reine d’Angleterie.

Odmiana najprawdopodobniej utracona.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Madame Ducher

Rycina z Floral Magazine.

Herbatnia.

Hodowca – Claude Ducher, rok 1869.

Kwiaty żółte.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Madame Louis Ricard

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses.

Remontantka.

Hodowca – M. Duboc, rok 1890. Niestety , odmiana ta została najprawdopodobniej utracona.

Kwiaty – jasno różowe.

Pochodzenie – w opisie tej odmiany  zamieszczonym obok ryciny możemy przeczytać , że pochodzenie jej nie jest pewne , ale zdaniem hodowcy jest to krzyżówka Baron Gonella.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Duchesse de Edinbourg

Herbatnia – mieszaniec herbatni .

Synonimy - Prince Wasilczikoff .

Hodowca – Gilbert Nabonand, rok  1874

Kwiaty czerwone, klasycznej budowy , rozwijające się z długiego, wysmukłego pąka. Odmiana najprawdopodobniej została utracona

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Souvenir Gabriele Drevet

Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Róża herbatnia

Synonim - Souvenir de G. Dreveta.

Hodowca – Jean Babtiste Guillot, rok 1884

Kwiaty – łososiowo różowy

Najprawdopodobniej róża ta została utracona. Jeżeli ktoś ją spotkał – proszę o sygnał.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

White Lady

Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Mieszaniec herbatni

Hodowca – wyselekcjonował William Paul w roku 1889

Kwiaty klasycznej budowy, kremowo białe. Niestety odmiana ta została już prawdopodobnie utracona. Ostatni jej opis , jaki możemy spotkać pochodzi z roku 1916.

Pochodzenie – sport od Lady Mary Fitzwilliam .

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Souvenir de Madame Eugenie Verdier

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses .

Joseph Pernet Ducher , rok 1894.

Kwiaty – kremowo białe z żółtymi przebarwieniami w centrum kwiatu i na rewersach płatków.

Spotkamy się  z jedną róż o identycznej nazwie. Tym razem będzie to różowa remontantka Jouberta wyhodowana w tym samym roku.

Liście – jasno zielone.

Pochodzenie - Lady Mary Fitzwilliam × Madame Chédane-Guinoisseau .

Niestety, odmiany tej najprawdopodobniej nie ma już wśród żywych, została utracona. Ostatnie opisy pochodzą z okresu międzywojennego a fotografii brak.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Boieldieu

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses 1882/1

Remontantka

Pochodzenie - Jules  Margottin x Baronne Prevost .

Ostatni jej opis pochodzi z Rosenlexikon 1936, nie ma też fotografii a więc zapewne odmiana ta jest już utracona.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Amiral  Courbet

  Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses 1884/12

Wielka szkoda, ale odmianę tą należy dziś uznać za utraconą.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

France e Rusie

Chromolitografia pochodzi z Journal des Roses 1901/3.

Mieszaniec herbatni .

Hodowca – A. Begault Pigne , rok 1899 .

Kwiaty – karminowo różowe, budowy klasycznej  wyraźnie odgiętymi płatkami w bardzo charakterystyczne sposób w podobie La France.

Zapach -

Krzew -

Liście -

Pochodzenie – siewka La France .

Więcej nie wiemy jak wiemy, choć jeszcze Rosenlexikon, opisując w roku 1936,  zasoby Sangerhausen daje w miarę precyzyjny opis tej odmiany. Dziś niestety  trzeba sobie powiedzieć, że odmiana ta została utracona, została nam tylko ta jedna rycina.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Berthe Bazterais

Chromolitografia pochodzi z dzieła Hippolite Jamain – Les Roses.

Odmiana utracona. Nie figuruje w żadnym z dostępnych mi opisów.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Marechal Forey

Chromolitografia pochodzi z dzieła Hippolite Jamain – Les Roses.

Remontantka

Hodowca – Jules Margottin, rok 1862.

I w zasadzie o tej odmianie tylko tyle. Combined Rose list z roku 2011 nie wymienia jej wśród tych które znajdują się w obrocie handlowym. prawdopodobnie jest to odmiana utracona.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Pauline Labonte

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses i z dzieła Hippolite Jamain – Les Roses.

Róża herbatnia.

Synonim - Madame Pauline Labonte .

Hodowca – Pochodzi ze szkółek Pradela a roku 1852.  Przy czym zwykle podaje się jako autorów ojca i syna Henri i Giraud. Jak by tam nie było, nie ma to dziś większego znaczenia jako, że uznaje się tą odmianę za utraconą. Jak ktoś ją widział to proszę  o słówko.

Kwiaty łososiowo różowe.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Recuerdo de Antonio Peluffo

 Chromolitografia z Gallica Biblioteque Numerique – Journal des Roses

Róża herbatnia wyhodowana w firmie Soupert&Notting w roku 1910.

Nie mogę sobie odmówić smacznego cytatu z katalogu firmy Soupert & Notting z roku 1911. cytuję za HMF. ” …ta klasyczna odmiana nigdy nie zniknie z list katalogów…” Jakże często się mylimy wypowiadając kategoryczne sądy, gdyż odmianę tę musimy chyba uznać za bezpowrotnie utraconą.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Madame Cusin

Róża herbatnia. wszystko wskazuje na to , że tej pięknej odmiany już nie spotkamy, została utracona bezpowrotnie.

zxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Mrs. Opie

Herbatnia z roku 1877. Z całą pewnością już jej nie spotkamy, choć jak patrzymy na budowę i kolorystykę kwiatów wypada szczerze żałować.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Mrs. Ward

Rycina pochodzi z Floral Magazine.

Remontantka.

Hodowca – Robert Ward, rok 1866.

Kwiaty czerwone.

Pochodzenie – Jules Margottin, x Comtesse de Chabrillant.  Magazyn Floral Magazine z którego pochodzi ta ilustracja pęka z dumy, że Pan Ward, wyhodował tę róże, jako świadomie zamierzoną krzyżówkę. Niestety, wychwalane  jej zalety nie uchroniły  jej przed zatraceniem się w głębi wieków. Robert Ward wyhodował w sumie jedynie pięć nowych odmian róż i tylko jedna z nich, John Hooper, zachowała się po dziś dzień.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Mrs John Berners

Rycina pochodzi z Floral Magazine

Remontantka

Hodowca – Robert Ward, rok 1866

Kwiaty fuksjowo rózowe.

Utracona

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Marie Sisley

Rycina pochodzi z Floral Magazine w którym to możemy przeczytać, że to jedna z najbardziej wyrazistych róż w tej klasie.  Kolor tła jest najdelikatniejszy,  wiesiołkowo-żółty, a każdy płatek jest jak obszyty jasnoróżowym, rzadko spotykanym połączeniem kolorów.

Hebatnia, wyhodowana przez Guillota syna w roku 1868. Niestety, utracona.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Bernard Palissy

Remontantka.

Hodowca – J. Margottin, rok 1963.

Kwiaty karminowo różowe.

Utracona.