English roses Davida Austina, wyhodowana w roku 1995. Kwiaty rozetowe o 40 -50 płatkach w kolorze jasno czerwonym, pachnące mocno herbatnim zapachem. Budową swoją różnią się nieco od innych róż  Austina. Ich płatki, im bliżej centrum kwiatu, są coraz mniejsze.

W rezultacie kwiat po rozwinięciu się przybiera płaski kształt przypominający nieco kwiat cynii. Róża ta wzbogaca paletę kolorystyczną róż Austina o całkiem nowy odcień czerwieni. Bardzo dobrze powtarza kwitnienie.

Fotografie w ogrodzie różanym w Forst 2013.

Krzewy o tak charakterystycznym dla róż Austina luźnym pokroju, wysokości do 130cm. Liście w średnim odcieniu zieleni, półmatowe. Cechy te sprawiają , że świetnie komponuje się na rabatach mieszanych. Mrozoodporność 5 strefa usda.

Pochodzenie: siewka Prospero . Austin krzyżując Prospero, potomka The Knight – róży odpowiedzialnej u Austina za kolor czerwony- i legendarnej już, , mającej poczesne miejsce w programie hodowlanym Austina Chateau de Clos Vougeot – ,

rozjaśnił jego kolor jakąś sobie tylko znaną siewką otrzymując nowy, bardzo interesujący odcień kolorystyczny. Nawiasem mówiąc: nie wiem czy z tego eksperymentu byłby zadowolony jego przyjaciel i piewca dokonań Graham Thomas.

Fotografie: Marian Sołtys w rosarium Baden k. Wiednia 2011.

Nazwa róży upamiętnia córkę Wendy Fisher –  założycielki  Dyslexsia Institute.

Fotografie: Marian Sołtys w rosarium parku Tete d’Or w Lyonie 2010, oraz Olena Kovalova.Elżbieta S0łtys w rosarium im Cervantesa w Barcelonie 2012.

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016 .

 

 Fotografie wykonane w Kew Garden 2016 .