. Mieszaniec róży multiflora, tak przynajmniej jest najczęściej klasyfikowana.

Hodowca – Wyhodował tą cudowna różę J.P.Vibert w roku 1845. No, może wyhodował to za wiele powiedziane, znalazł ją.  Otóż Vibert w roku 1839 porzucił Paryż i przeniósł się pod Angers. Tamże w Echemire w ogrodach przypałacowych La Griferaie , jego wzrok przykuła interesująca róża powstała w wyniku naturalnego zapylenia. Doceniając jej zalety, Vibert rozmnożył ją i dał do obrotu handlowego a nazwę nadał na pamiątkę miejsca w którym ją spotkał.

Kwiaty początkowo w kształcie puszystych pomponików, potem rozwijają się do formy płaskiej o średnicy do 8cm.  Kwiaty pojawiają się w  gronach po 10-15 sztuk, rozwijając się są ciemno różowe, bardzo pachnące. potem przekwitając staja się różowe a nawet białe. pojawiają się też różne kolorystyczne kombinacje pośrednie.

Chromolitografia pochodzi z dzieła Hippolite Jamain – Les Roses.

Płatki w paski , płatki zewnętrzne jaśniejsze a wewnętrzne ciemniejsze itp. Jakiż to daje nieprawdopodobny efekt gdy patrzymy ma ten dorodny krzew w pełni kwitnienia. Na  to mrowie różnokolorowych i w różnych kształtach kwiatów!

Krzew pokaźnych rozmiarów, jej pędy z niewielką ilością brunatno czerwonych cierni, osiągają ponad  dwa metry wzrostu i takoż w szerz, może więc być prowadzona jako mały klimber, ale również jako roślina wolnostojąca, która robi doskonałe wrażenie ze swymi długimi przewieszającymi się nad rabatą pędami. Jest bardzo tolerancyjna na warunki uprawowe , nadaje się do uprawy  w miejscach zadrzewionych .

Fotografie – przez uprzejmość Pani Urszula Trętowska – Montisfont Abbey .

Nie ma wymagań glebowych, często więc bywała używana jako podkładka, dlatego też spotkamy ją często w starych ogrodach gdy to odmiana którą np. sto lat temu już dawno obumarła a ona kontynuuje życie na własny rachunek. Liście duże, okrągłe, jak u galijskich jasno zielone, matowe przypominające rugosę, są bardzo dekoracyjne jesienią. Mrozoodporność HMF wprawdzie podaje jako 6 strefa usda,jednakże spotkałem inne źródła/ np. Rogers roses/które przesuwają ją do 5 strefy i w  rzeczywistości musi być ona nieco większa, jeżeli zważymy , że  z powodzeniem rośnie  np: w Szwecji.

xxxxxxxxxxxxxxx

 Fotografie – Marian Sołtys w Roseto Botanico Cavriglia rok 2014.

Pochodzenie: Nie jest to  stwierdzone jednoznacznie, ale powszechnie uważa się iż jest to mieszaniec róży multiflora (najprawdopodobniej platyphylla) i jakiejś galijskiej bądź damasceńskiej.  Bacząc po domniemanych rodzicach tym bardziej uważam iż mrozoodporność została określona zbyt asekurancko.De la Griferaie stała się szybko inspiracją innych hodowców do tworzenia innych odpornych odmian róż. Wiele krzyżówek z jej użyciem stworzył Geschwind, dalej Vigneron dał nam w 1892 roku Olivet, wcześniej mamy Tricolore Robert & Moreau  w roku 1863.

Fotografie: Marian Sołtys Europa Rosarium Sangerhausen 2009.