Mieszaniec herbatni Samuela McGredy II z roku 1921,  inaczej zwana Night. Kwiaty niecałkowicie wypełnione, po rozwinięciu się przybierają formę nieco bezkształtnego pędzelka, choć rozwijają się z długiego bardzo kształtnego pąka -  ciemno czerwone  z nieco buraczkowym odcieniem. Charakteryzują się bardzo mocnym zapachem w typie róż damasceńskich.

Krzew wysokości do 1m, o nieco krzaczkowatym pokroju, nieprzypominającym typowych mieszańców herbatnich. Liście ciemno zielone, błyszczące. dobra odporność na choroby. Mrozoodporność 6 strefa usda. W tym czasie, gdy to się pojawiła, była niewątpliwie najciemniejszą za znanych wówczas róż, detronizując dotychczas tak  uznawaną  Prince Camille de Rohan. Obecnie już nie jest dostępna, przynajmniej ja nie spotkałem jej w ofercie żadnej ze szkółek.

Pochodzenie: Nieznane.

Vita Sackville /1892-1962/ angielska pisarka i ogrodnik. Członek założyciel National Trust. Znana była również  ze swoich związków z kobietami, m.in. Wiginią Woolf. W roku 1914 wyszła za mąż za dyplomatę Harolda Nicholsona. Jej małżeństwo było niekonwencjonalne, gdyż Nicholson był homoseksualistą, ona preferowała związki z kobietami , m. in. Wirginią Woolf, a jednocześnie mieli syna Nigela, który to w książce „Portret małżeństwa” ,opisał ten związek.  W 1930 roku kupili praktycznie opuszczony elżbietański dwór i ogród Sissinghurst, który to zespół doprowadziła do świetności z pomocą Edwina Luytensa- tego z którym współpracowała Gertrude Jekyll. Nie była zawodowym ogrodnikiem, do wszystkiego dochodziła metodą prób i błędów. Stworzyli ogród, który zapewnia nam poczucie prywatności i imtymności. Zostało to osiągnięte poprzez podzielenie ogrodu na szereg zróżnicowanych wnętrz na przykład słynny White Garden, Rose Garden, Orchard, Cottage Garden. W sztuce ogrodowej kierowała sie pewnymi zasadami: przede wszystkim brak rutyny. Dalej, nie może być zbyt wielkiego porządku w ogrodzie a więc dopuszczała samosiewki, oraz mieszanie sie kwiatów dzikich z uprawnymi. Wreszcie po trzecie, ogród musi mieć plan architektoniczny, ramy, stały szkielet oraz sezonowy/roczny/ plan kolorystyczny. Zapewne największym jej osiągnięciem jako ogrodnika, było zaproponowanie jednolitych kolorystycznie rabat a zwłaszcza rabaty białej, którą to komponowała od dłuższego czasu wypróbowując różnorodne zestawienia roślin z uwzględnieniem ich kolorystyki, masy, wysokości. Dziś ogrody Sissighurts są uznane jako uosobienie współczesnej, brytyjskiej tradycji ogrodnictwa, oaza spokoju i piękna.

„Pokój bez kwiatów jest, według mojego sposobu myślenia, pokojem bez duszy, wystarczy jeden samotny wazon  kwiatów by wypełnić go życiem…” Vita Sackville – West.

Fotografie róży: Marian Sołtys Europa Rosarium Sangerhausen.Fotografia  Vity pochodzi ze strony: bloomsbury.denise-randle.co.uk, natomiast widok ogrodów Sissinghurt ze strony greatbritishgarden.