Róża galijska. Współczesny mieszaniec róży galijskiej wyhodowany przez Wilhelma Kordesa w roku 1952.Inne nazwy spotykane w obrocie handlowym to Scarlet Fire i Scarlet Glow. Ta duża roślina , wyrastająca do 2 m wysokości nie przypomina róży galijskiej, jej liście wyglądają tak jak ulistnienie róż współczesnych. Cechą dodatkowo ją wyróżniającą są zabarwione na czerwono pędy.Peter Beales  wątpi nawet czy nie za mało tam genów galijskich by uznać ja za mieszańca róż galijskich. A wie co mówi gdyż używał tej odmiany w swoich eksperymentach hodowlanych podczas których, niejako przy okazji uzyskał pięknego mieszańca róż galijskich odmianę James Mason.

Kwiaty duże, powyżej 12cm w płonącym szkarłacie, zbudowane z 5-8 płatków o aksamitnej teksturze, okalających złotożółte pylniki. Kwitnie wiechami. Ma delikatny , przyjemny zapach. Przy wszelkich swych zaletach, ma jedną poważną wadę, kwitnie tylko jeden raz w sezonie.

Pędy uzbrojone w rzadko rozmieszczone , hakowate kolce, dorastają do 2m wysokości. Mrozoodporność : wg HMF 6 strefa usda, ale wydaje się być znacznie bardziej wytrzymała. W książce 110 Róż Jerzy, Żyła Czekalski, na stronie 221 czytamy:

fotografie w rosarium Pani Małgorzaty Kralki 2013 .

„Podczas surowej zimy 1986/87 nie przemarzła, jako jedna z pięciu całkowicie wytrzymałych odmian w kolekcji róż Katedry Roślin Ozdobnych AR Poznań.” Najwyraźniej obecność genów róż galijskich po Aliko, która przecież pochodzi z Rosji, okazała się tu najważniejsza . Tolerancyjna dla uprawy w cieniu.

fotografie – Marian Sołtys , ogród różany Florencja 2014

Wiąże bardzo duże dekoracyjne owoce, które są doskonałą pożywką dla ptaków. Jak wiemy nie każda róża wiąże owoce które dla ptactwa są atrakcyjne. Za przykład niech tu posłuży Flamentanz, wiążąca duże ilości owoców, które jednakowoż zupełnie nie wzbudzają zainteresowania wygłodniałego przecież zimą ptactwa.

Fotografie Regent’s _Park – Queens Mary Garden 2016 .

Doskonale sprawdza się zarówno w żywopłocie jak i jako krzew wolnostojący. Ponieważ jest tolerancyjna dla uprawy w cieniu, doskonale będzie współpracować z mniejszymi drzewami.Jako że charakteryzuje się wczesną porą kwitnienia, można spróbować skomponować ją z jakimś biało kwitnącym drzewem/ jabłoń, wiśnia/.Bujność krzewu może sprawiać wrażenie pewnego nieporządku. Dlatego wymaga rozsądnego przycinania by krzew utrzymać w odpowiednich proporcjach. Jack Harkness nawet zastanawia się czy tak duża ilość miejsca jaką ona potrzebuje jest rekompensowana wystarczająco pięknem jej kwiatów.

Pochodzenie: Poinsetia x Alika. Fotografie:nr1i2 Marian Sołtys Sangerhausen 2009.oraz Magda Jarszak nr3i4.