Róża galijska. Znana już przed 1500 rokiem. Inaczej zwana i tak chyba najcześciej nazywana to Apothecary’s Rose/róża aptekarska/ – fotografia – Marta Góra – ale też Rosa Gallica Plena, Red Rose of Lancaster, Red Provence, Rosa Gallica Maxima i wiele wiele innych. Kwiaty ma w kolorze ciemno różowym do karminowego, wielkości około 8cm, półpełne o mocnym zapachu.

Fotografie obok – przez uprzejmośc Elżbieta Kozak 2011.

Jest jedną z róż, których płatki wydzielają nieco inny zapach niż dojrzewające pręciki. Otóż w fazie dojrzałej jej płatki pachną zapachem „starych róż”,  który ustępuje i miesza się z delikatna nutką piżma pręcików. Kwitnie raz w sezonie i jeżeli chodzi o stare róże to jest to odmiana późna choć nie kwitnąca zbyt długo bo około 3 tygodnie .Ogólnie można powiedzieć, że róże galijskie były najbardziej zbliżone do koloru czerwonego ze wszystkich wówczas uprawianych róż w Europie, do momentu pojawienia się róży chińskiej.

fotografia- Elżbieta Kozak.

Roślina bardzo wytrzymała, tak na mrozy/mrozoodpornosć 3 strefa usda/ jak i na niesprzyjające warunki uprawowe, daje się uprawiać w cieniu. Krzew okryty matowymi, szarozielonymi liśćmi. Tworzy krzewy składające się z pionowych pędów około 1m wysokości łatwo tworząc małe zagajniki z odrostów korzeniowych – jeżeli jest uprawiana na własnych korzeniach. Dała nam sport *Rosa mundi/Rosa gallica Versicolor/*

Ten piękny okaz w pełni kwitnienia krzewu sfotografował Cezary Blicharz w Sangerhausen 2009.

Około 1277 Hrabia Egmont Lancaster, syn króla Anglii, wysłany został do Francji . Po ukończeniu pomyślnie swojej misji, wrócił do Anglii z czerwonymi różami, które z kolei rycerz Thibault przywiózł z Syrii. Hrabia Egmont jako głowa domu dynastii Lancaster przyjął tę samą różę na swoim herbie, stąd Rose Provins również znamy jako czerwoną różę dynastii Lancaster…

W parku     możemy zobaczyć przepyszną aleję spacerową skomponowaną z dwu szeregów róży gallica oficinalis.

fotografia obokFrank Harrell

Francuzi wykorzystali ją wszechstronnie od medycyny po kuchnię i przemysł.Od XIII wieku pozyskiwano różany olejek eteryczny z tej odmiany, wykorzystywany w celach leczniczych oraz w produkcji kosmetyków.

I jeszcze fotografie owoców autorstwa Joanny Smolińskiej. Powsin 2012.

W roku 2012 , wybrana została do The Old Rose Hall of Fame. Tytułem tym honorowane są róże ważne z genealogicznego punktu widzenia, lub te róże, które cieszą się uznaniem miłośników róż na świecie przez dłuższy okres czasu.