Język kwiatów i związana z tym cała symbolika narodziła się w XV wieku w Persji. Do Europy symbolika ta przyszła w XVIII wieku, a w XIX wieku, kod kwiatowy stał się tak bardzo popularny, że ludzie przesyłali sobie wiadomości „zakodowane” w przesyłanych sobie bukietach. Od tej pory niemal każdy kwiat, kolor, czy liczba miała dokładne znaczenie. Rozmowa pomiędzy zakochanymi mogła doskonale odbywać się bez użycia jednego słowa. Zwłaszcza róże doskonale nadają się do wyrażania uczuć. Sprawdzania ich…

Alfred Noyes powiedział: „Miłość żyje ukryta w każdej róży.”

Dla przykładu:

-pąk kwiatowy – zakochane niewinne serce

- czerwona oznacza miłość i respekt.

- amarantowo-czerwona długotrwałą tęsknotę

- ognisto czerwona płomienie namiętności

- żółta, we Francji niewierność, ale w Meksyku był to znak śmierci, w kulturze islamu cudzołóstwo.

-białe to niewinność i czystość. W amerykańskiej tradycji symbolizują bezpieczeństwo i szczęście i są używane w bukietach weselnych itd. Z kolei kalendarz dla kobiet pisma „Bluszcz” z roku 1878 pisze wiele o mowie kwiatów a o róży tak; -biała – wzdycham, czerwona – kocham, herbaciana – podobasz mi sie, różowa – miłość, biała i czerwona razem – żar serca. Przyznać trzeba ,że niezbyt orginalnie i odkrywczo

Symbolika odnosiła się też do konkretnych odmian. I tak: General Jacqueminot – jestem prawdziwy, York&Lancaster – jakże by inaczej, konflikt, Marechal Niel – twoja sercem i duszą. Kto wierzy lub chce więcej się dowiedzieć – zapraszam na stronę: www.angelfire.com.